Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
czwartek, 28 marca 2024

longpixel


Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 23-03-2018 - 20:13
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
No i masz rację Robercie!
Udało mi się, dzięki znajomej z Wilna, dopaść tego inwentarza Milkuniszek Cezarego Kulwiecia z LVIA i...
rzeczywiście te Milkuniszki (taka nazwa w 1847r była w użyciu) to ... chutor.
Czyli faktycznie jedno gospodarstwo (dom i zabudowania gospodarcze) o powierzchni 169 dziesięcin w podziale:
- siedlisko z ogrodem - 4
- rolna w trójpolówce - 30
- sianożęć i podmokła - 2
- lasu - 133
Gleba lekka przeznaczona do siewu żyta, owsa, jęczmienia. Uprawiana w parę wołów w prostym drewnianym jarzmie. Kilku ludzi przypisanych.

Czyli potęzne latyfundium to nie było i trudno się dziwić, że na mapach go nie ma.

PS. Czytam właśnie ten opis i jest to po prostu rzecz cudowna. Nie tylko wiem co siali, czym obrabiali pole, ale nawet wiem ile rocznie wywozili fur nawozu na dziesięcinę. Nawet podano jakie plony są osiągane.

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
ROMAN_BOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-03-2018 - 19:10
Sympatyk


Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1192

Status: Offline
Witaj Małgorzato.

W swoim pierwszym poście między innymi napisałaś: „Mam problem z umiejscowieniem geograficznym zaścianka Milkuniszki (Milkuszki, Mikuliszki ?), którego inwentarz podobno jest w LVIA w Wilnie. Wszystkie znalezione informacje w necie podają: LVIA zesp. 394, inw. 1, vol. 103 - zaśc. Milkuniszki – Cezarego Kulwiecia w 1847 ( W wykazie tego zespołu, po rosyjsku zapisana jest raczej nazwa Milkuszki ).”. W innych postach napisłaś, że: „zaśc. Milkuniszki (169 dz. – Cezarego s. Józefa w 1847 r.; Cezary kupił maj. od Adama Korsaka w 1828 r. za 575 rubli srebrem, właściciela maj. Wojdaciszki) – par. bujwidzka;”, „dokument Executorium Decretum De Limitibus Dioecezjis Vilnensis (Podział diecezji wileńskiej ) z 1849r w parafię Bystrzyca i co czytam...? Wśród miejscowości objętych tą parafią mam MILKUNISZKI. Czyli wynikałoby, że do połowy XIX taki zaścianek, pod tą nazwą istniał. A potem ... Potem mógł zniknąć lub zmienić nazwę.”. Wspominasz też, że w znanych Ci metrykach zaścianek Milkuniszki w roku 1829 i 1830 wymieniany jest jako należący do parafii bystrzyckiej [ Bystrzyca ] i znajdował się niedaleko Wojdaciszek.
Przytoczone przeze mnie Twoje informacje mówią, że:
1. w roku 1847 zaścianek o nazwie Milkuniszki należał do Cezarego Kulwiecia,
2. w roku 1847 zaścianek na nazwie Milkuniszki należał do Cezarego Kulwiecia, syna Józefa. Cezary Kulwieć kupił zaścianek Milkuniszki w roku 1828 od Adama Korsaka za 575 rubli srebrem, właściciela majątku Wojdaciszki – parafia bujwidzka,
3. w roku 1849 miejscowość o nazwie Milkuniszki wchodziła w skład parafii bystrzyckiej [ Bystrzyca ],
4. w roku 1829 i w roku 1830 zaścianek Milkuniszki wymieniany jest jako należący do parafii bystrzyckiej.
Z Twoich informacji wynika, że prawdopodobnie były 2 zaścianki o nazwie Milkuniszki. Pierwszy z nich znajdował się w parafii bujwidzkiej a drugi w parafii bystrzyckiej. Obecnie Bujwidze, nazywane też Bujwidy albo Bojwidy w historycznych dokumentach, położone są na Litwie a Bystrzyca [ po białorusku Быстрыца – вёска ў Астравецкім раёне Гродзенскай вобласці ] znajduje się na Białorusi. Niemniej jednak obie miejscowości parafialne [ Bujwidze, Bystrzyca ] zlokalizowane są niedaleko siebie, po obu stronach granicy państwowej, i dzieli je odległość około 12 kilometrów. Parafia bystrzycka to bardzo stara parafia, która powstała w XIV wieku. W roku w 1643 Bujwidze należały do Cypryana Brzostowskiego, który zrzekł się tych dóbr na korzyść Zakonu Augustianów i tym samym dwór w Bujwidzach objął w posiadanie klasztor Augustianów. Zakonnicy pod koniec XVII wieku zbudowali w Bujwidzach nieduży, drewniany kościół filialny, który był filią kościoła w Bystrzycy. Około roku 1774 w Bujwidzach powstała parafia bujwidzka, która należała do dekanatu Świrskiego [ za S. Litak: Struktura terytorialna kościoła łacińskiego w Polsce w 1772 roku; Lublin 1980, strona 281. ]. Do dekanatu Świrskiego biskupstwa wileńskiego należała też i parafia bystrzycka. W roku 1784 z polecenia biskupa wileńskiego Ignacego Massalskiego został przeprowadzony opis parafii. Opis parafii bujwidzkiej nie zachował się [ może nie został sporządzony? ] i nie jest wiadomo jakie miejscowości wchodziły w skład tej parafii. Z opisu parafii bystrzyckiej z roku 1784 wynika, że na jej obszarze nie znajdował się zaścianek o nazwie Milkuniszki, albo o podobnej nazwie. Wymieniony jest tylko dwór w Wojdaciszkach, który opisany był w następujący sposób: „dwór JP Korsaka, między zachodem letnim i zimowym względem kościoła, pół mili wielkiej.”.
Mila w dawnej Polsce była pojmowana na 3 różne sposoby: 1) mila wielka [ też nazywana dobrą lub dużą ], która miała 8228 metrów; 2) mila średnia [ nazywana też mierną ], która miała 6470 metrów; 3) mila mała [ nazywana też lekką ], która miała 5703 metry [ za E. Stamm: Miary i długości w dawnej Polsce (w) Wiadomości Służby Granicznej Zeszyt 3; Rok 1935, strona 374 – 376. ]. Podałem te odległości ponieważ lepiej sobie wyobrazić odległość w jakiej odległości od kościoła w Bystrzycy znajdował się dwór Wojdaciszki. W takim razie dwór Wojdaciszki znajdował się około 4 kilometrów od kościoła w Bystrzycy.

Zaściankiem na Litwie powszechnie nazywano jedną chatę, oddzielnie leżącą z zabudowaniami gospodarczymi i gruntem do niej należącym [ za Adam Stanisław Krasiński: Słownik synonimów polskich T.2. Wydawnictwo Akademii Umiejętności; w druk. "Czasu" F. Kluczyckiego, 1885, strona 243. ]. W takim razie zaścianek Milkuniszki, znajdujący się na Litwie w pierwszej połowie XIX wieku, był tak małym zaściankiem, że jak wspominasz nie można go nigdzie znaleźć na mapie. Zazwyczaj na mapach były zaznaczane nawet najmniejsze miejsca, wszystko zależy od skali mapy, którą się przegląda. Może zaścianek Milkuniszki, nazywany tak w połowie XIX wieku, zmienił nazwę na inną lub/i nosił dwie nazwy o podobnym brzmieniu, albo nazywał się inaczej?

Inwentarz, który wspominasz to „Inwentarz majątków w powiecie wileńskim w latach 1847 – 1853”, który znajduje się w Archiwum Historycznym Litwy. Inwentarz ten wymienia jakie majątki, folwarki, okolice i zaścianki z powiatu wileńskiego z lat 1847 – 1853 znajdują się w Archiwum Historycznym Litwy. Inwentarz ten wymienia zaścianek Milkuniszki i tak go opisuje: „zaśc. Milkuniszki – Cezarego Kulwiecia w 1847 r.”.
[ za Genealogia Wileńszczyzna, zakładka Powiat wileński – spis majątków z poł. XIX wieku:
http://genealogia.lt/pdfs/inwentarze%20pow.pdf – inwentarz,
http://genealogia.lt/ – strona główna „Genealogia Wileńszczyzna”. ]
W książce Czesława Malewskiego pt. „Rody szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiat lidzki, oszmiański i wileński”, wydanej w warszawie, w roku 2016, wymienia rody szlacheckie, które posiadały różne majątki, w różnym czasie, przy czym podaje też w jakiej parafii znajdowały się te dobra. Tak więc:
• na stronie 452 autor wymienia: „Czerniawski h. Jastrzebiec, Srzeniawa, Milkuniszki (1834), Tartak (1820) – par. bystrzycka; (…).”;
• na stronie 609 autor wymienia: „Kulwieć h. Łabędź (…).zaśc. Milkuniszki (169 dz. – Cezarego s. Józefa w 1847 r.; Cezary kupił maj. od Adama Korsaka w 1828 r. za 575 rubli srebrem, właściciela maj. Wojdaciszki) – par. bujwidzka; (…)”;
• na stronie 807 autor wymienia: „Szczęsnowicz h. Bogoria, Jelita, Pobóg, Szczęsny, Szpada, (…); zaśc. Milkuniszki (1848–1853) – par. bystrzycka; (…).”.
Z informacji zawartych w książce Czesława Malewskiego wynika, że były dwa zaścianki. Pierwszy w parafii bujwidzkiej a drugi w parafii bystrzyckiej. W połowie XIX wieku obie parafie znajdowały się w powiecie wileńskim guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.
Zatrzymajmy się na chwilę przy Wojdaciszkach. Według opracowania Czesława Malewskiego było kilka miejsc nazywanych Wojdaciszki:
• Wojdaciszki w roku 1806 należały do parafii bujwidzkiej,
• folwark Wojdaciszki w roku 1846 należał do parafii bystrzyckiej,
• majątek Wojdaciszki w roku 1885 należał do parafii bujwidzkiej,
• Wojdaciszki (1789–1816; z wsiami; Downaryszki, Nowosady, Podwaryszki, Rakiszki, Roguliszki, Żarnele, zaśc. Downaryszki, Munduciszki, Powopsza, Waksza; 54 dusze – Adama i Stanisława w 1816 r.; 205 dz. – Jana w 1867) – parafia bystrzycka,
• Wojdaciszki w roku 1832 – parafia bystrzycka,
• dwór Wojdaciszki w latach 1835 – 1847 z wsią Żarnele – parafia bystrzycka,
• zaścianek Wojdaciszki w roku 1889 – parafia bujwidzka,
• majatek Wojdaciszki w latach 1889 – 1909 – parafia bujwidzka,
• Wojdaciszki w roku 1899 – parafia bujwidzka,
• majątek Wojdaciszki w latach 1889 – 1909 – parafia bystrzycka,
• folwark Wojdaciszki w latach 1870 – 1900 – parafia bujwidzka,
• Wojdaciszki w roku 1858 – parafia bystrzycka,
• Wojdaciszki w roku 1820 – parafia bystrzycka,
• folwark Wojdaciszki w latach 1843 – 1845 – parafia bystrzycka,
• dwór Wojdaciszki w roku 1834 – parafia bystrzycka,
• folwark Wojdaciszki w latach 1869 – 1877) – parafia bujwidzka,
• majątek Wojdaciszki w roku 1868) – parafia bujwidzka.
Parafia Bystrzyca istniała do roku 1865. Została zlikwidowana na skutek represji zastosowanej do kościoła rzymskokatolickiego po Powstaniu Styczniowym z roku 1863 wraz z znajdującą się w tej parafii kaplicę w majątku Wojdaciszki. Na miejscu kościoła powstała Krestowozdwiżenskaja cerkiew. Parafianie byłej parafii bystrzyckiej zostali przekazani do sąsiednich parafii. Zachodnią część byłej parafii dołączono do kościoła w Bujwidzach. Parafia w Bujwidzach przejęła też całą kancelarię wraz z księgami i innymi dokumentami należącymi do byłej parafii bystrzyckiej. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę po rozbiorach reaktywowano rzymskokatolicką parafię w Bystrzycy. To tyle o historii zaścianka Milkuniszki, tyle zdołałem na szybko ustalić. Tylko, o który zaścianek chodzi? Czy ten z parafii bujwidzkiej, czy z parafii bystrzyckiej?

Małgorzato, w ostatnim poście między innymi napisałaś: „Udało mi się, dzięki znajomej z Wilna, dopaść tego inwentarza Milkuniszek Cezarego Kulwiecia z LVIA i... rzeczywiście te Milkuniszki (taka nazwa w 1847r była w użyciu) to ... chutor. Czyli faktycznie jedno gospodarstwo (dom i zabudowania gospodarcze) o powierzchni 169 dziesięcin w podziale:
- siedlisko z ogrodem - 4
- rolna w trójpolówce - 30
- sianożęć i podmokła - 2
- lasu - 133
Gleba lekka przeznaczona do siewu żyta, owsa, jęczmienia. Uprawiana w parę wołów w prostym drewnianym jarzmie. Kilku ludzi przypisanych.
Czyli potęzne latyfundium to nie było i trudno się dziwić, że na mapach go nie ma.”.
Wynika z tego, że chodzi Ci o zaścianek Milkuniszki, który wymienia wspomniany wyżej Inwentarz [ zesp. 394, inw. 1, vol. 103, Inwentarz zaśc. Milkuniszki – Cezarego Kulwiecia w 1847 r. ].

Zatem poszukajmy zaścianka o nazwie Milkuniszk, który w roku 1847 miał znajdować się w powiecie wileńskim. Rok 1847 wskazuje, że w tym czasie powiat wileński znajdował się w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Zatem, zaścianek Milkuniszki w roku 1847 znajdował się w powiecie wileńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W swoim poście napisałaś, że zaścianek Milkuniszki znajdował się w parafii Bystrzyca [ załączyłaś wykaz miejscowości wchodzących do parafii Bystrzyca w roku 1849 ]. W takim razie mamy hipotetycznie ustalone położenie administracyjne zaścianka Milkuniszki. Zatem, jego położenie administracyjne można określać następująco:
• gubernia wileńska,
• powiat wileński,
• parafia Bystrzyca.
Niemniej jednak był też drugi zaścianek o nazwie Milkuniszki, który w tym czasie położony był:
• w guberni wileńskiej,
• w powiecie wileńskim,
• w parafii bujwidzkiej.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w roku 1918 polska odzyskała niepodległość i zaczęła kształtować swoje granice. 6 kwietnia 1922 roku Sejm Ustawodawczy uchwalił ustawę o objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską [ Dz.U. 1922 nr 26 poz. 213 ]. Artykuł 1. tej ustawy mówił: „Ziemia Wileńska, a mianowicie powiaty: wileński, oszmiański, święciański, trocki i brasławski, z mocy ustawy Sejmu Ustawodawczego z dnia 22 marca 1922 r. złącza z Rzecząpospolitą Polską, podlega władzy organów centralnych Rzeczypospolitej, t. j. Sejmu, Naczelnika Państwa i Ministrów.”.
Województwo wileńskie powstało na mocy Ustawy z dnia 22 grudnia 1925 roku w sprawie utworzenia województwa wileńskiego [ Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29 ]. Województwo utworzone zostało z powiatu oszmiańskiego, święcickiego, wileńsko – trockiego, dziśnieńskiego, duniłowiczowskiego, wilejskiego, bracławskiego i z Wilno – miasto.
Powiat wileńsko – trocki jeden z 8 powiatów województwa wileńskiego II Rzeczypospolitej powstały pomiędzy rokiem 1923 a rokiem 1924 z połączenia dawnych powiatów guberni wileńskiej: wileńskiego i trockiego. Dokładna data połączenia wspomnianych powiatów jest nieznana. M.P. z 16.11.1923 roku wymienia jeszcze powiaty wileński i trocki osobno, natomiast w M.P. z 30.06.1924 roku występuje już powiat wileńsko – trocki.
Powiat wileński to powiat województwa wileńskiego Rzeczypospolitej Obojga Narodów, później guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego, następnie Litwy Środkowej, a od 13 kwietnia 1922 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej II Rzeczypospolitej z siedzibą w Wilnie. W 1921 roku z powiatu wyłączono miasto Wilno, tworząc osobny powiat miejski.
Powiat trocki to powiat na obszarze Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich a następnie Litwy Środkowej. Jego siedzibą były Troki. W 1921 r. bez formalnego aktu prawnego został połączony z powiatem wileńskim w powiat wileńsko – trocki. Pomimo tego jeszcze w ustawie o objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską został wymieniony jako samodzielny powiat obok wileńskiego. Powiat trocki w swojej większej części wszedł w skład Republiki Litewskiej jako powiat trocko – koszedarski.
Powiat wileńsko – trocki powstał z następujących gmin: Bystrzyca (wiejska), Nowa Wilejka (miejska), Troki (miejska), Gierwiaty (wiejska), Mejszagoła (wiejska), Mickuny (wiejska), Niemenczyn (wiejska), Olkieniki (wiejska), Orany (wiejska), Podbrzezie (wiejska), Rudomino (wiejska), Rudziszki (wiejska), Rzesza (wiejska, siedziba Rzesza Werkowska), Soleczniki (wiejska, siedziba Małe Soleczniki), Szumsk (wiejska, siedziba Szumsk Wileński), Troki (wiejska), Turgiele (wiejska), Worniany (wiejska), Janiszki, Koniawa.
Gmina Bystrzyca to dawna gmina wiejska istniejąca do 1927 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej / województwa wileńskiego [ obecnie na Białorusi, obwód grodzieński, rejon ostrowiecki ]. Siedzibą władz gminy była Bystrzyca [ po białorusku Быстрыца ]. Początkowo gmina należała do powiatu wileńskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego, przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z główną częścią powiatu wileńskiego znalazła się w jej strukturach. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej [ powiat wileński połączono z powiatem trockim w nowy powiat wileńsko – trocki ], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie. 1 kwietnia 1927 roku gmina została zniesiona, a jej obszar włączony do gmin Worniany, Niemenczyn i Mickuny. O zniesieniu gminy mówi Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lutego 1927 roku o zniesieniu gmin wiejskich: Bystrzyca, Landwarowo i Rukojnie, utworzeniu gminy Michaliszki oraz o zmianach granic gmin w powiecie wileńsko – trockim, województwie wileńskim [ Dz.U. 1927 nr 24 poz. 189. ].
http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDe ... 9270240189
§ 1. wspomnianego rozporządzenia mówi: „§ 1. Gminę wiejską Bystrzyca w powiecie wileńsko-trockim znosi się. Położone na terenie rozwiązanej gminy miejscowości: miasteczko i kolonję Bystrzyca, zaścianek Jodokłań, wieś Ignacowo, zaścianki: Kłaniszki I, II i III, wieś i zaścianek Kowalówka, wieś Przewoźniki, zaścianki: Poliniszki, Rudziszki I, II, III, IV, Senakle I, II, III, IV, Sołomianka, wieś i zaścianek Tartak i zaścianki Zubniszki I i II wtacza się do gminy Worniany w tymże powiecie. Miejscowości - zaścianki: Antonopol, Arturowo, Bryżyszki, Dolna, Derżele, Dolinowe, Fabjaniszki i Giewciany, wieś Iwanówka, folwark Kamienny Most, zaścianki: Leoniszki, Łazaryszki, wieś Majkuny, zaścianki: Natalino, Płaty, Pryciuny, Rynkowszczyzna, Szukiszki, Szymonówka, Stauguniszki, Wysokie i Wiżupka, folwark Żwiniany, wieś Zawidowo, folwark Balinpol, zaścianek Gałganiszki, folwark Korejwiszki, zaścianki: Gala, Kowaliszki, Łoza wieś i folwark, Punżany, folwark Punżaneczki, wieś Podobce, zaścianki: Porzecze, Slepiszki, folwark i zaścianek Szykniszki, zaścianki: Strażniki i Słobudka, folwark i zaścianek Tautuliszki, folwark i zaścianek Woropniszki, zaścianki: Babince, Czyżyszki I i II, folwark Chorążyszki, zaścianek Drużeliszki, folwark Janopol, zaścianki: Ochotniki, Popunża, Pomarnaczyzna, Poszulniszki, wieś Świętniki, wieś Świętniki Małe, zaścianki Skaliszki i Teklany - włącza się do gminy Niemenczyn, zaś pozostałe osiedla rozwiązanej gminy Bystrzyca mianowicie: miasteczko, wieś i folwark Bujwidze, zaścianek Borejszuny, zaścianek Brzegówka, Cegielnia, Girdziuny, Janokol, Jeziorki, Kuniszki, wieś Male, wieś Pilwiszki, zaścianek Polepie, Pierczyno, wieś i zaścianek Wilkińce, folwark Alfonsowo, zaścianek Alfonsówka, wieś Brzozówka, zaścianek Borówkinie I, II, III, IV i V, wieś Czerwiszki, wieś, folwark i zaścianek Dziekaniszki, zaścianek Przydziekaniszki, folwark Dębina, zaścianek Dębinka, zaścianki: Grygiszki, Kloniszki, wieś Łabińce, zaścianki: Przyłabińce, Munduniszki, Popalce, Piotrowszczyzna, Pogołonie, Romaniszki, Szałkowszczyzna, Sawiczyzna, wieś, folwark i zaścianek Podjeziorki I, II, III, zaścianki: Antolesie, Auksztocie, Budryszki, Cezaryszki, Czerwony Bór I i II, Dominikowo, Guzowiszki I i II, Juchniszki, Ignapol, Józefowo I i II, Krzyżówka, Linomargi I, II, III i IV, Łasze I i II, Nowe Łasze, Mikuliszki I i II, Małe Wojdaniszki, Malinowszczyzna, Maciejówce, Pasieki, Nowe Pasieki, Okolica Łasze, zaścianki: Pospielizna, Rowy, Szwałniszki, Sobolewszczyzna, Zamkowszczyzna, folwark Barciuniszki, zaścianki: Burbliszki I i II, okolica Downaryszki, folwark Lucjanowo, zaścianki: Legaciszki, Małachowszczyzna, Makowszczyzna, Michałowo I, II, III t IV, Nowosady I i II, folwark Piotropol, zaścianek Woksza, folwark Powoksza Dolna, folwark Powoksza Górna, zaścianki: Powoksza I, II, III i IV, wieś Podwaryszki Dolne, wieś Podwaryszki Górne, zaścianek Symoniszki, folwark Wojdaciszki, zaścianki: Wojdaciszki I, II, III, folwark Bogudzięki, wieś Borowo, zaścianki: Gaj, Jurysdyka, Koroliszki, Kalinowo, Mościszki, Malinówka I i II, Narbuciszki, wieś Nowosiołki, zaścianek Paulinowo, wieś i folwark Rubno, zaścianki: Raubiszki, Strzeliszki, Wiżyszki, Władysławowo, Wilczy Bród, Żytniszki, Zajeziorki, folwark Aloksa, folwark Bołoszyno, zaścianki: Bulbówka, Berwedziszki, Czerele, Dunajkiszki, Gabryszki, Gudzieniszki I, II, III, Grzybiszki, Garbaciszki, Ignopol, Jezioryszki I i II, folwark i zaścianek Czerakiszki, folwark i zaścianek Iszoryszki I i II, wieś Koniuchy, folwark Piwienie, folwark i zaścianek Rakiszki, zaścianki: Rogaliszki Wielkie i Małe, Szałnojć, Szukieliszki, folwark i zaścianek Sanowo, zaścianek Wesołucha i okolica Żarnele włącza się do gminy Mickuny w tymże powiecie.”.
Z paragrafu 1. Dowiedzieliśmy się, że do gminy Mickuny w powiecie wileńsko – trockim został włączony między innymi zaścianek Mikuliszki I i II oraz folwark Wojdaciszki i zaścianek Wojdaciszki I, II, III. Zatem, w gminie Bystrzyca były 2 zaścianki o nazwie Mikuliszki, to jest zaścianek Mikuliszki I oraz zaścianek Mikuliszki II oraz folwark Wojdaciszki i 3 zaścianki Wojdaciszki, to jest zaścianek: Wojdaciszki I, Wojdaciszki II, Wojdaciszki III. Wszystkie wspomniane miejscowości zostały włączone do gminy Mickuny. Te informacje wskazują, że w roku 1927 w gminie Bystrzyca nie było zaścianka Milkuniszki ale był zaścianek Mikuliszki I i Mikuliszki II. Oba zaścianki Mikuliszki po likwidacji gminy Bystrzyca znalazły się w gminie Mickuny.
Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z roku 1933 na stronie 1049 wymienia:
• Mikuliszki I, zaścianek: gmina Mickuny, powiat wileńsko – trocki , poczta i telegraf Bujwidy, parafia Bystrzyca
• Mikuliszki II, zaścianek: gmina Mickuny, powiat wileńsko – trocki, poczta i telegraf Bystrzyca koło Wilna, parafia Bystrzyca.
Tak więc w roku 1933 zaścianek Mikuliszki I i Mikuliszki II należały do parafii bystrzyckiej [ Bystrzyca ]. Przy czym jeden Mikuliszki I obsługiwała poczta w Bujwidzach a Mikuliszki II poczta w Bystrzycy. W takim razie Mikuliszki I mogły być położone bliżej Bujwidz a Mikuliszki II bliżej Bystrzycy. Z drugiej strony nie wiadomo jak przebiegała granica urzędu pocztowego Bujwidze i Bystrzyca. Może oba zaścianki leżały blisko siebie?
W roku 1938 zaścianek o nazwie Mikuliszki znajdował się w gminie wiejskiej Mickuny, w powiecie wileńsko – trockim, w województwie wileńskim. Przynajmniej tak wynika ze strony Radzina.net:
https://www.radzima.net/pl/gmina/mickuny.html
Według informacji znajdujących się w Bazie Miejscowości Kresowych [ dane na rok 1938 ] zaścianek Mikuliszki znajdował się w gminie Mickuny, w powiecie wileńsko – trockim, w województwie wileńskim, w parafii Bystrzyca pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, która należała do dekanatu Woroniany w archidiecezji wileńskiej, w metropolii wileńskiej. Siedziba parafii znajdowała się w Bystrzycy. Niestety portal podaje tylko dane położenia administracyjnego – brak odnośnika do mapy.
http://www.kami.net.pl/kresy/
I tu jest mała niespodzianka. Informacje jakie płyną ze strony Radzina.net oraz Baza Miejscowości Kresowych mówią, że w roku 1938 był tylko jeden zaścianek o nazwie Mikuliszki w gminie Mickuny i należał on do parafii Bystrzyca. Ta informacja może sugerować, iż jeden z zaścianków Mikuliszki między rokiem 1933 a rokiem 1938 przestał istnieć? Tylko, który to był zaścianek?

Małgorzato, w ostatnim poście między innymi napisałaś: „Udało mi się, dzięki znajomej z Wilna, dopaść tego inwentarza Milkuniszek Cezarego Kulwiecia z LVIA i... rzeczywiście te Milkuniszki (taka nazwa w 1847r była w użyciu) to ... chutor. Czyli faktycznie jedno gospodarstwo (dom i zabudowania gospodarcze) o powierzchni 169 dziesięcin w podziale:
- siedlisko z ogrodem - 4
- rolna w trójpolówce - 30
- sianożęć i podmokła - 2
- lasu - 133
Gleba lekka przeznaczona do siewu żyta, owsa, jęczmienia. Uprawiana w parę wołów w prostym drewnianym jarzmie. Kilku ludzi przypisanych.
Czyli potęzne latyfundium to nie było i trudno się dziwić, że na mapach go nie ma. (…)”. W takim razie może chodzić o zaścianek, który opisany jest w książce Czesława Malewskiego na stronie 609? Autor pisze: „Kulwieć h. Łabędź (…).zaśc. Milkuniszki (169 dz. – Cezarego s. Józefa w 1847 r.; Cezary kupił maj. od Adama Korsaka w 1828 r. za 575 rubli srebrem, właściciela maj. Wojdaciszki) – par. bujwidzka; (…).”.
Wspomniałaś, iż Milkuniszki w roku 1847 nazywany był chutorem. Chutor [ gwarowo futor, po rosyjsku Хутoр, po ukraińsku Хутір ] – odosobniony, najczęściej niewielki punkt osadniczy; znaczenie tego słowa zmieniało się w różnych okresach historycznych. W XVI – XVII wieku mianem chutoru określana była jednozagrodowa osadnicza posiadłość wiejska na słabo zaludnionych obszarach Ukrainy i Rosji, położona pośród pól i stepów, złożona z jednego lub kilku zabudowań i stanowiących jedno gospodarstwo. W okresie późniejszym chutor oznaczał także przysiółek osiedla albo stanicy kozackiej. Na terenach Polski i innych krajów o większej gęstości zaludnienia do pewnego stopnia [ w zakresie odosobnienia, rzadziej rozmiarów ] chutorowi odpowiadał folwark. Faktycznie w roku 1847 Milkuniszki znajdowały się w Imperium Rosyjskim [ Rosja ]. Napisałaś, że Milkuniszki zajmowały obszar 169 dziesięcin. Dziesięcina, także: dziesiatyna – dawna miara powierzchni gruntu. Dziesięcina na terenach zaboru rosyjskiego, które nie tworzyły Królestwa Kongresowego, czyli na wschód od Bugu i linii Ciechanowiec – Łapy – Tykocin – Biebrza – Niemen, w XIX wieku i na początku XX, była urzędową miarą powierzchni gruntów. Stosowane były dwie jednostki o tej nazwie:
• dziesięcina tak zwana skarbowa = 10925,2 m˛ = 1,09252 ha,
• dziesięcina tak zwana większa [ o 1/3, nazywana też "dużą" ] = 14567 m˛ = 1,4567 ha.
Obie były stosowane równolegle, co stwarza trudność w przeliczaniu wielkości gruntów na dzisiejsze jednostki. Policzmy jaki obszar zajmował chutor [ zaścianek ] Milkuniszki. Przyjmując, za podstawę dziesięcinę skarbową to Milkuliszki liczyły 184, 63588 ha. Natomiast biorąc za podstawę dziesięcinę większą [ dużą ] to obszar jaki zajmował chutor Milkuniszki rośnie do 246,1823 ha. Wynika z tego, iż Milkuniszki zajmowały obszar około 185 hektarów albo 246 hektar ziemi ogółem. Przy czym:
• siedlisko z ogrodem: odpowiednio 4, 37006 ha lub 5,8268 ha;
• rola [ ziemia orna]: odpowiednio 32,27756 ha lub 43,701 ha;
• łąki: odpowiednio 2,18504 ha lub 2,9134 ha;
• las: odpowiednio 145,30516 ha lub 193,7411 ha.
Wynika z tego, że drewna na budowę domu albo na opał było pod dostatkiem i było gdzie polować na zwierzynę łowną. 32 lub 43 hektary zaorać 2 wołami to trzeba czasu i sporo się nachodzić. Niemniej jednak w chutorze, jak napisałaś, było kilku ludzi przypisanych to mieli oni co robić.
Zatem, chutor Milkuniszki zapewne znajdował się gdzieś na uboczu, oddalony od innych chutorów, wsi, folwarków czy miasteczek. Zapewne znajdował się między polami lub przy lesie albo w lesie i był to prawdopodobnie tylko jeden dom i zabudowaniami gospodarczymi. Tak więc takiego miejsca szukasz.

Małgorzato, powyżej zamieściłem różne informacje, które w mojej ocenie pozwalają na postawienie hipotezy mówiącej, że poszukiwany przez Ciebie chutor [ zaścianek ] nazywany w pierwszej połowie XIX wieku Milkuniszki to z dużą dozą prawdopodobieństwa graniczącego z pewnością zaścianek/chutor noszący nazwę Mikuliszki lub/i później tak nazywany.

Przejrzałem kilka map byłego powiatu wileńskiego [ wileńsko – trockiego ] w różnej skali, w szczególności mapy szeroko rozumianej okolice Bujwidz i Bystrzycy i nie znalazłem miejsca [ toponimu ], które by nosiło nazwę Milkuniszki albo Mikuliszki. Skoro chutor Milkuniszki / Mikuliszki to tylko jeden dom z zabudowaniami gospodarczymi to poszukujemy tak zwanej „igły w stogu siana”. Aby taką igłę odnaleźć to potrzebna jest mapa o jak najmniejszej skali ponieważ na takiej mapie zawarte są drobne szczegóły terenowe. Znalazłem historyczną mapę w skali 1:25000, która została wydana w roku 1937 przez Wojskowy Instytut Geograficzny w Warszawie. Przedmiotowa mapa nosi nazwę P29 S41 I (alt. 2941 I) PILWISZKI (1:25 000 WIG - Mapa Szczegółowa Polski /1929 - 1939/) – Wydanie Tymczasowe. Odbitka Fotograficzna Oryginału Polowego. Na przedmiotowej mapie widnieją Mikuliszki. Po jego lewej stronie znajduje się zaścianek Krzyżówka, po prawej stronie zaścianek Maciejowce, powyżej zaścianek Budryszki a po niżej zaścianek Cezaryszki. Pomiędzy nimi, w środku znajduje się chutor Mikuliszki. Na wspomnianej mapie odnajdziesz też wszystkie Wojdaciszki.
Poniżej linki do mapy:
Rozdzielczość 400 dpi
http://maps.mapywig.org/m/WIG_maps/seri ... 1937_2.jpg
Rozdzielczość 300 dpi
http://maps.mapywig.org/m/WIG_maps/seri ... 1937_2.jpg
Po otwarciu linku ukarze Ci się miniatura mapy. Najedź kursorem na mapę i naciśnij prawy przycisk na myszy. Mapa się powiększy. Jak byś chciała ją bardziej powiększyć [ zobaczyć więcej szczegółów ] to naciśnij na klawiaturze klawisz ctrl i klawisz + [ ctrl+ ]. Jak chcesz jeszcze powiększyć mapę to ponownie ctrl+.

Jak będziesz analizowała wygląd chutoru Mikuliszki to zobaczysz, że tuż obok siebie, w zasadzie można powiedzieć, że obok siebie znajdują się 2 zaścianki [ raczej siedliska, jedno mniejsze a drugie większe ] , które rozdziela tylko droga polna. Może w jakimś czasie chutor Mikuliszki [ Milkuniszki ] został podzielony na 2 zaścianki?

Moim zdanie odnalazła się zguba, to jest zaścianek/chutor Milkuniszki / Mikuliszki. Oczywiście to tylko moja hipoteza. Czy uznasz ją za wiarygodną, czy też za nie wiarygodną to już pozostawiam twojemu osądowi.
Życzę przyjemnego oglądania mapy a na niej chutoru / zaścianka Mikuliszki [ Milkuniszki ].

Pozdrawiam – Roman.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-03-2018 - 22:59
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Romanie, jestem pod wrażeniem. Chapeau bas!
Bardzo wnikliwie przeczytałam, obejrzałam mapy (które nota bene oglądam od kilku ładnych dni) i w zasadzie się zgadzam, ale...

Z inwentarza wynikają odległości od miast:
Wilno - 30 wiorst
Kowno - 137 wiorst
Oszmiana - 35 wiorst
Worniany - 21 wiorst
Micheliszki - 30 wiorst
do Wilii - 4 wiorsty

I wszystko by mi sie zgadzało (z grubsza) gdyby nie odległość do Wornian i Oszmiany. Z przeliczeń na mapie wychodzi mi, że "nasz" zaścianek powinien być chyba ciut bardziej na wschód lub południowy wschód. Jutro spróbuje sprawdzić dokładnie, dzis to bardziej "na oko".
I chyba na mapie jest zbyt okazale oznaczony jak na tak małą osadę (nie sądzę aby aż tak się rozrósł do XX wieku). Ale na pewno był w tej okolicy i to mi powinno wystarczyć. Przeciez nie będę go teraz odbijać od sąsiadów, bo .... juz go nie ma, a po za tym ja krów doić nie umiem, nie mówiąc o orce w robocze woły.

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
jartOffline
Temat postu:   PostWysłany: 25-03-2018 - 08:30
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 03-06-2011
Posty: 1068

Status: Offline
Co do map - jeśli poziom motywacji do rozwiązania sprawy jest wysoki, moim zdaniem rzeczą wartą rozważenia byłoby zainteresować się fondem 526 w LVIA. Jednakże sprawa nie jest prosta - charakter zasobu powoduje że odnalezienie tego miejsca mimo wszystko nie jest pewne - może nie być odpowiedniej mapy, rzeczony zaścianek mógł nie zostać na niej zaznaczony etc.

Z mojej strony mogę powiedzieć że na mapach majątków Bujwidz (z 1828) i Punżan (z 1834) tak nazywającego się zaścianka nie znalazłem.

Dla porównania jakie dane na takowej mapie mogą się znajdować - przykładowy fragment mapy majątku Punżany:

_________________
pozdrawiam
Artur

Poszukuję rodzin: Jastrzębski, Olbryś, Pskiet – par. Jasienica; Sitko/Sitek lub Młynarczyk, Pych – par. Długosiodło; Łaszcz, Świercz, Szczęsny, Ciach, Kapel – par. Wyszków; te nazwiska także w par. Jelonki
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 14-12-2018 - 20:43
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Wracam na chwilę do Milkuniszek i jego mieszkańców.

Otóż uknułam teorię spiskową, aby choć trochę wyjaśnić wszystko to, co pasowałoby do siebie, gdyby nie pewien drobiazg, że ... nic nie pasuje.

Najpierw pewniki poparte dokumentami:

Ławaryszki (blisko Milkuniszek):

Plebanem jest Antoni Kulwieć (nie wiem czy to ma jakies znaczenie, ale ...)

Józef Kulwieć i jego żona Justyna z Bartoszewiczów, którzy pobierają sie w Ławaryszkach w 1805r.

Józef umiera w 1827r w Ławaryszkach.

ich dzieci:
Jeremiasz (1818-1819)
Paulina Justyna Kulwieć urodzona nie wiadomo gdzie i kiedy, ochrzczona w Ławaryszkach w 1818 r.
Cezary Roch Augustyn Kulwieć urodzony i ochrzczony w Ławaryszkach w 1820r

Milkuniszki - chutor, 169 dziesięcin, jeden dom z zabudowaniami gospodarczymi. Mieszka tam rodzina właściciela i kilku ludzi przypisanych (wolnych)

W roku 1828 kupiony od Adama Korsaka. Kto kupił nie wiadomo. W 1847 właścicielem jest Cezary Kulwieć syn Józefa.

W Milkuniszkach mieszkają na pewno:

Justyna z Bartoszewiczów wdowa Kulwieciowa, która w 1830 r poślubia Wojciecha Taraniewskiego w Bystrzycy.

Paulina Kulwieciówna (córka Józefa Kulwiecia i Justyny z Koziełów) biorąca ślub w 1829 r. z Józefem Smolakiewiczem w Bystrzycy.

A teraz domysły.

Józef Kulwieć umiera w 1827r - Justyna zostaje wdową z dwojgiem dzieci.
Ktoś z Kulwieciów, może jakaś Rada Familijna (?) z tej rodziny kupuje Milkuniszki, może na imię nieletniego Cezarego (ma lat 7). Nie wiem czy było to możliwe, ale znając inne dokumenty z epoki, to raczej tak.

Rodzina (Justyna, Cezary i Paulina)dalej mieszka w Milkuniszkach.

W 1829 Paulina Justyna (córka) wychodzi za mąż. W akcie ma wpisane iz ma lat 19 czyli urodziłaby sie w 1810r. Możliwe gdyz ślub rodziców był w 1805r.
Paulina była chrzczona razem z bratem Jeremiaszem w 1818 r, ale u Jeremiasza napisane jest, że urodził sie w maju tego roku, a u Pauliny napisano tylko, że została ochrzczona. Nie podano iz urodziły sie bliźnięta. Chrztu dokonuje pleban Antoni Kulwieć i dla obojga dzieci jest wiele par bardzo znamienitych chrzestnych (w tym kilku plebanów z okolicznych parafii).
Może faktycznie Paulina urodziła sie w roku 1810 i nie zgłoszono jej urodzenia, bo czekano na chrzestnych??????
Co prawda w akcie ślubu Pauliny napisano iż jest córką Józefa Kulwiecia i Justyny z Koziełów, a nie Bartoszewiczów, ale znając mnogość błędów z metrykach mogę przyjąć iz jest to błąd.

W 1830 Justyna (matka) wychodzi ponownie za mąż. W akcie ślubu podano iz ma lat 28, a zapewne musi ich mieć znacznie więcej. Zakładam, że jakieś 40-41. Trochę spora różnica, ale pan młody ma lat trzydzieści, to może dla zachowania pozorów tak zapisano? Żeby nie było, że wziął sobie starą babę!?

Domniemanie opieram na tym, że jak na tak maleńką osadę (zapewne liczącą do 20 osób, dziwnym by było gdyby znalazły sie w niej dwie pary Józefa i Justyny, w tym samym czasie.
Nawet w okolicznych Ławaryszkach, które nie były gniazdem rodowym Kulwieciów, w początku XIX w jest tylko ta jedna rodzina Józefa i Justyny.
Czyli zrobiłam założenie, że Justyna z dziećmi Pauliną i Cezarym z Ławaryszek oraz Paulina, Justyna i Cezary z Milkuniszek, to sa te same osoby.

Z ławaryszek do Bystrzycy, w linii prostej, jest ok 18 km.

I co o tym myslicie? Możliwe?

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-10-2021 - 09:36
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Po prawie trzech latach poszukiwań wiele do przodu sie nie posunęłam. Żeby nie powiedzieć, że wcale.
Ta Justyna z Bartoszewiczów nie daje mi spokoju.

W Ławaryszkach były dwa stadła Bartoszewiczów (a moze nawet i więcej, ale ważne są dwa)

Filip i Elżbieta Szerżantówna
Piotr i Agata Kisielówna

Obie pary miały dzieci (sporo).
Filipowi w 1781 urodziła się córka Justyna
Piotrowi w 1792 syn Justyn

W czasie ślubu Justyny z Józefem Kulwieciem w Ławaryszkach w 1805 Justyna Filipówna miałaby 24 lata - pasuje.
Justyn Piotra nie mógłby być córką, którą źle wpisano w księgi, w 1805 miałby 13 lat, ślubu by raczej nie dostał.

Justyna, wdowa po Kulwieciu, podczas ślubu z Taraniewskim w 1830 na lat 28. Justyna Filipówna miałaby wówczas 48, odjęto jej 20 lat??? Mało prawdopodobne. I rodzice podani Piotr i Agata, teoreycznie możliwa pomyłka, bo np. ksiądz spojrzał w metryke Justyna syna Piotra i przyjął ją jako metrykę Justyny córki Filipa!? Mozliwe!? Ale i tak wiek sie nie zgadza. Powinno być wtedy 38 lat.

I dlaczego Justyna w 1860 umiera jako wdowa Kulwieciowa, a nie Taraniewska? Czyzby to jednak jakaś inna Justyna wychodziła za Taraniewskiego? Ale co za Justyna? W Ławaryszkach innych Bartoszewiczówien wiekeim pasujących do roku urodzenia ok. 1802 nie ma. I skąd taki urodzaj akurat na Justyny z Bartoszewiczów Kulwieciowe w tej jednej okolicy, gdzie Kulwieciowie nie stanowią rodowitych mieszkanców. To nie jest ich matecznik.

Zgłupiałam od tego totalnie.

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-10-2021 - 20:29
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Nie, no nie mogę!
Siedzę sobie dzisiaj i grzebię w metrykach Bystrzycy, szukam po roku 1860 w aktach zgonów jakiegokolwiek Kulwiecia, z myślą raczej, że może znajdę kogoś z tej nieszczęsnej rodziny z Milkuniszek. Obejrzałam wszystko, co znalazłam i żadnego Kulwiecia tam nie ma.
No, to sobie myślę, a może zajrzę do Bujwidz. I otworzyłam księgę zgonów, ot tak na chybił trafił z roku 1889. I co widzę jako pierwsze ?
Akt zgonu Cezarego Kulwiecia, właściciela Milkuniszek. https://www.epaveldas.lt/vbspi/biRecord ... rdId=32918 akt 76.

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
puszekOffline
Temat postu:   PostWysłany: 22-10-2021 - 16:08
Sympatyk


Dołączył: 01-11-2017
Posty: 1527

Status: Offline
Para Piotr Bartoszewicz i Agata też mieli córkę Justynę, w 1795r. miała 10 lat.
Mieli też syna Justyna (4 lata), Michała (12 lat) oraz Mariannę (14 lat).
Pod nr 5 w skazce z parafii Ławaryszki z 1795r.
https://www.familysearch.org/ark:/61903 ... at=3498960

_________________
Bożena
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 22-10-2021 - 16:35
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Ojoj, Bożenko dziekuję. Nie znalazłam aktu urodzenia tej Justyny. Muszę pogrzebać głębiej.

No, pogrzebałam i widze, że raczej jest pomyłka w akcie urodzenia Justyny i źle sa podani rodzice.
W skazce z 1795 występują obie pary rodziców i tylko u Piotra i Agaty jest córka Justyna. Czyli raczej była jedna Justyna i teraz trzeba zrobić założenie, którzy rodzice sa prawidłowi!?

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
puszekOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 08:11
Sympatyk


Dołączył: 01-11-2017
Posty: 1527

Status: Offline
Justyna ur 27.III.1781r. (zapisana jako córka Filipa i Elżbiety Szerżant) nie mogła być córką Piotra i Agaty Kisiel - bo w tym samym roku 25.I.1781r. tej parze rodzi się córka Marianna.

_________________
Bożena
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 11:37
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Widziałam to, ale pomyslałam, że może to tylko daty chrztu? a nie urodzenia? Przyznam się, że w jednej rodzinie więcej gmatwaniny nie znalazłam. Nic sie nie zgadza. Ale szukam dalej, tylko czy cokolwiek znajdę, co przybliży mnie do prawdy? Przecież "rodzin patchworkowych" to chyba wtedy nie było!? Laughing Wink

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
puszekOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 13:17
Sympatyk


Dołączył: 01-11-2017
Posty: 1527

Status: Offline
W skazce z 1811r. jest informacja, iż Piotr Bartoszewicz, Łukasza syn, (wtedy już wdowiec) w 1810r. uciekł.
Jego syn Michał uciekł (a może umarł - ciężko odczytać, raczej uciekł) w 1803r. a syn Justyn oddany w rekruty 1809r.
https://www.familysearch.org/ark:/61903 ... at=3498966

_________________
Bożena
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 15:21
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
Bożenko, i dlatego ci rodzice Justyny nie daja mi spokoju.
Piotr Bartoszewicz pisany jako pracowity, z faktu iz uciekł tez raczej wynika, że wolny nie był. A Justyna wyszła w 1805 za urodzonego. Może nie był specjalnie bogaty, ale jednak na poczatku XIX w. tego typu "mezalianse" dość rzadko sie zdarzały, przynajmniej w obrębie moich znalezisk. Oczywiście, że mogło sie akurat tutaj zdarzyć, ale coś za dużo tych dziwności.
Albo księżulo cos namącił, albo jakiś błąd w rozumowaniu, albo ... za mało materiałów.

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
puszekOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 18:41
Sympatyk


Dołączył: 01-11-2017
Posty: 1527

Status: Offline
1827r./par. Ławaryszki w akcie 95 chrzestną jest Justyna Kulwieciowa wdowa

1827r./par. Ławaryszki w akcie 96 chrzestnym jest Józef Kulwieć (a powinien już nie żyć)
https://www.epaveldas.lt/recordImageSma ... 4&seqNr=26

Akt 100 - chrzestny Józef Kulwieć
https://www.epaveldas.lt/recordImageSma ... 4&seqNr=27

To jak to z nim było w 1827r., umarł czy żył? Czy to inny Józef Kulwieć?

Podobnie w akcie 1 z 1828r. - chrzestni m. in. - Justyna Kulwieciowa wdowa i Józef Kulwieć
https://www.epaveldas.lt/recordImageSma ... 4&seqNr=32

_________________
Bożena
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Małgorzata_KulwiećOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-10-2021 - 20:22
Sympatyk


Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1548

Status: Offline
O matuniu, dobić mnie chcesz?
Czyli co, trzeba szukać innegoo Józefa? Niby Józefów sporo, ale akurat w Ławaryszkach?

_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć

Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie GMT - 12 Godzin
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2024 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt:
Strona wygenerowana w czasie 1.123365 sekund(y)