|
|
|
Autor |
Wiadomość |
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu: Sierant
Wysłany: 10-04-2014 - 20:57
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Nie znalazłam etymologii nazwiska Sierant I nie mam pomysłu |
|
|
|
|
|
nowak |
|
Temat postu: Sierant
Wysłany: 11-04-2014 - 20:58
|
|
Dołączył: 26-06-2008
Posty: 315
Status: Offline
|
|
Witam !
Co do nazwiska Sierant to rodzinna legenda mówi że przodkami byli dwaj bracia żołnierze francuscy którzy zostali na tych ziemiach po przejściu wojsk napoleońskich, może to i prawda...
Dziękuję bardzo za poświęcony czas pozdrawiam Grażyna |
|
|
|
|
|
Stanisław_Szwarc |
|
Temat postu: Skoracki
Wysłany: 25-04-2014 - 17:55
|
|
Dołączył: 12-08-2012
Posty: 339
Skąd: Poznań
Status: Offline
|
|
Mam w dalekiej rodzinie Skorackich. W bazie BASIA, na początku XIXw. Skoraccy występują tylko w okolicach Kościana - ściślej we wsiach Skoraczewo i Białcz, Wszyscy zapisani są - o ile dobrze odczytałem - jako "laboriosus" czyli wieśniacy.
Interesuje mnie pochodzenie tego nazwiska i jego ewentualny związek z wsią Skoraczewo.
Czy może ktoś wie coś na ten temat?
Z góry dziękuję i pozdrawiam
Staszek |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
Wysłany: 25-04-2014 - 18:53
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Skoracki - od nazwy miejscowej Skoraczewo (leszczyńskie, gmina Śmigiel), Skoraczew (poznańskie, gmina Nowe Miasto nad Wartą); też od skory ‘szybki, chętny do czegoś’, skóra.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001 |
|
|
|
|
|
bogusia19941994 |
|
Temat postu: Sompolski
Wysłany: 22-05-2014 - 15:03
|
|
Dołączył: 13-05-2014
Posty: 2
Status: Offline
|
|
Witam ,
Będę bardzo wdzięczna za podanie etymologii nazwiska Sompolski.
Z góry dziękuję za odpowiedź |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu: Sompolski
Wysłany: 22-05-2014 - 15:21
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Sompolski - od nazwy miejscowej Sępole, dziś Sępółki (sieradzkie, gmina Poddębice).
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko,
Ewa Szczodruch |
|
|
|
|
|
Dawid_Oszkiewicz |
|
Temat postu: Rozważania o ewentualnym pochodzeniu nazwiska Bęcławski.
Wysłany: 12-09-2016 - 23:43
|
|
Dołączył: 06-09-2016
Posty: 23
Status: Offline
|
|
Nie jestem pewien czy to właściwy wątek, ale spróbuję, najwyżej dostanę po głowie
Śledząc rodzinę praprababci od strony matki wpadłem na nazwisko Sierański. Niby nic niesamowitego. Natomiast idąc wstecz trafiamy na zapis Sieranski, Sieran a na końcu Sierąn. Konkretnie Joannes Sierąn. Figuruje w ten sposób w kilku aktach indeksowanych przez dwie różne osoby więc raczej jest tak zapisany. Co więcej w jednym z aktów figuruje jako Sieron. Nie mam 100% pewności czy to on, ale zgadza się miejscowość i imię żony. Niestety w żadnym z aktów nie ma nazwiska żony więc to trochę utrudnia sprawę. Czy ja dobrze myślę, że jest to nazwisko francuskie? |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
Temat postu:
Wysłany: 13-09-2016 - 00:13
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Raczej nie.
W połowie 18 wieku i ciut później też masowo współczesne "ą" i ę" zapisywano jako "ąm" np Dąmbscy i "ęn" np Bęndkowscy. Są tu bieglejsi ode mnie - zapewne to panu dokładniej potłumaczą. |
_________________ Zbigniew
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
Temat postu: Rozważania o pochodzeniu nazwiska Sierański.
Wysłany: 13-09-2016 - 22:52
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1192
Status: Offline
|
|
Witam.
Dawidzie, pytasz o pochodzenie nazwiska Sierański i czy jest to nazwisko francuskie? Wspominasz też, iż nazwisko to w przeszłości miało następujące formy: „(…). Sieranski, Sieran a na końcu Sierąn. Konkretnie Joannes Sierąn. (…). Co więcej w jednym z aktów figuruje jako Sieron. (…)”. Poniżej przedstawiam Ci moje subiektywne rozważania na temat ewentualnej etymologii tego nazwiska. Będzie to tylko moja robocza hipoteza o pochodzeniu nazwiska Sierański i nie będzie to hipoteza o francuskim pochodzeniu tej nazwy osobowej.
Nazwisko Sierański najprawdopodobniej zbudowane jest z dwóch członów. Pierwszy z nich to Sierań – rdzeń nazwy osobowej. Drugi to sufiks –ski [ Sierań + ski = Sierański; Sierań–ski ]. Przyrostek –ski mówi nam, że miano z tym sufiksem może wskazywać na:
1. pochodzenie odmiejscowe. Nazwisko przyjęte od nazwy miejscowej przez osobę, która była właścicielem osady, wsi, miasta – nazwisko szlacheckie,
2. pochodzenie odmiejscowe. Nazwisko przyjęte od nazwy miejscowej przez osobę pochodzącą, mieszkającą w danym miejscu – nazwisko nieszlacheckie,
3. pochodzenie strukturalne związane z pozajęzykowymi faktami. W tym przypadku sufiks –ski dodawany był do nazwy osobowej, którą nosiła konkretna osoba w celu przydania nazwisku szlachetności, godności i upodobnienia do nazwiska szlacheckiego, które uznawane było za „lepsze” albo związane to było z modelowością schematu nazewniczego. Nazwiska takie powstawały od:
• imienia, przezwiska, przydomka albo od protnazwiska,
• zawodu, stanowiska, pełnionej funkcji,
• każdego innego apelatywu.
Przyjmuję, że osoby o nazwisku Sierański [ Sieranski ] przed przyjęciem tej nazwy osobowej jako nazwiska dziedzicznego, w dzisiejszym tego słowa rozumieniu, posługiwały się [ nazywane były, zapisywano ich jako ] innym mianem, to jest nazwą osobową Sieran lub Sierąn albo Sieron. Tak więc można załozyć, iż nazwa osobowa Sieran, Sierąn albo Sieron była (proto)nazwiskiem. To (proto)nazwisko to w zasadzie rdzeń Sierań(n), który jest pierwszym członem nazwiska Sierań(n) –ski. Tak wieć mamy następujące (proto)nazwiska: Sieran, Sierąn, Sieron oraz Sierań. Sieron, Sieroń to też obecnie istniejące nazwisko. Na portalu Moikrewni.pl znajduje się zakładka „Mapa nazwisk”, w której ukazane jest rozmieszczenie konkretnego nazwiska i jego występowanie na obszarze obecnej Polski. Według tej mapy w Polsce osób o nazwisku Sieron jest 15 a o nazwisku Sieroń jest około 1871. Natomiast osób o nazwisku Sieroński jest tylko 51 a o nazwisku Sierański jest 284.
http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/ ... 84ski.html
Przyjrzyjmy się rdzeniowi Sierań. Sierań według mojego oglądu jest skróconą formą pełnego dwuczłonowego imienia. W Słowiańszczyźnie skracanie imion było na porządku dziennym. Skracano pełne imiona słowiańskie i staropolskie oraz chrześcijańskie. Jedną z metod skracania dwuczłonowych imion było używanie pierwszego lub drugiego członu imienia z różnymi sufiksami zdrobniającymi albo spieszczającymi. Za przykład niech posłuży dwuczłonowe imię Mirosław. Mirosław = Mir–ek, Mir–ko, Mir–ach, Mir–ak, Mir–ow; Sław–ek, Sław–ko itp.. Do sufiksów spieszczających należą też przyrostki ze zmiękczoną spółgłoską „ń”, a więc „–ań i –oń”. Takie przyrostki znajdujemy w nazwach osobowych Sier–ań oraz Sier–oń. W obu przypadkach tych mian ich rdzenie jest słowo „Sier”, różni je tylko przyrostek.
W języku prasłowiańskim istniało słowo „sirЪ”, które znaczy ‘pozbawiony czegoś’. Od tego słowa powstało staropolskie imię Sirosław, które złożone jest z dwóch członów: Siro– [ „pozbawiony” albo „pozbawiony czegoś” ] i – sław [ „sława” ]. Imię to mogło oznaczać „pozbawiony sławy”. Od imienia Sirosław powstały między innymi takie skrócone imiona: Sira, Sirka, Sirek, Sirko, Sirkow, Sirach, Sirosz itp.. Od około XIII wieku nastąpiło rozszerzenie artykulacyjne samogłoski – i– [ w grupie –ir– ] w –er [ po miękkiej ] a to spowodowało, że obok imienia Sirosław zaczęło pojawiać się imię Sierosław. Od Sierosława powstały między innymi takie skrócone i zdrobniałe formy tego imienia jak: Sierka, Sierszka, Sierzka. Wydaje się, iż do skróconych form imienia Sierosław należy dołączyć i formy Sierań i Sieroń oraz z błędną pisownią Sierąn i z przekształconą fonetycznie formą Sieran i Sieron.
Wiele skróconym imion występuje w różnych nazwiskach przyrostkowych. Z wielkim prawdopodobieństwem do tego typu nazwisk należy też zaliczyć nazwisko Sierański. Według mnie ta nazwa osobowa mogła powstać od (proto)nazwiska Sierań [ Sieroń, Sieran, Sieron ], które pochodzi od skróconego imienia Sierań [ Sieroń, Sieran, Sieron ] a ono wywodzi się od pełnego dwuczłonowego imienia staropolskiego Sierosław [ Sirosław ]. Tak więc nazwisko Sierański w moim odczuciu należy do nazw osobowych pochodzenia strukturalnego związanego z pozajęzykowymi faktami [ sufiks –ski ], o których pisałem na początku.
Pozdrawiam – Roman.
Bibliografia i źródła:
Józef Bubak: Księga naszych imion, 1993.
Jan Stanisław Bystroń: Księga imion w Polsce używanych, 1938.
Henryk Fros, Franciszek Sowa: Twoje imię. Przewodnik onomastyczno – hagiograficzny, 1988.
Maria Karplukówna: Polskie imiona słowiańskie, 1973.
Bogdan Kupis: Nasze imiona, 1991.
Słownik etymologiczno – motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odapelatywne nazwy osobowe. Aleksandra Cieślikowa przy współudziale Janiny Szymowej i Kazimierza Rymuta; Wydawnictwo Naukowe DWN, PAN, Instytut Języka Polskiego PAN; Kraków 2000. |
|
|
|
|
|
Dawid_Oszkiewicz |
|
Temat postu: Rozważania o pochodzeniu nazwiska Sierański.
Wysłany: 13-09-2016 - 23:22
|
|
Dołączył: 06-09-2016
Posty: 23
Status: Offline
|
|
Dziękuję obydwu Panom za zangażowanie. Chciałbym jeszcze nawiązać do zapisu. Zapis Sierąn zgodnie z tym co napisał Gawroński_Zbigniew i podanymi przykładami jest polskim zapisem brzmienia francuskiego Sieron (które brzmi mniej więcej Sierą). W związku z wystąpieniem współgłoski n 'w oryginale' mogłoby być zapisane właśnie Sierąn. To oczywiście tylko moja dywagacja w oparciu o polskie przykłady i jakąś tam znajomość języka francuskiego.
Co do przykładów polskich nazwiska Sierański i podobnych to Panie Romanie podaje Pan statystykę aktualną. Cały wic polega na tym, że mój Sieron odnotowany jest w 1702 a Sierąn w 1682 (raczej napewno jest to ta sama osoba). Wszelkie pochodne które znalazłem online odnotowane są później. Pozwolicie Panowie, że osobiście jeszcze nie zarzucę hipotezy 'fracuskiej' szczególnie, że nazwisko Siron jak najbardziej istnieje.
P.S. Natchnęliście mnie Panowie i przegrzebałem geneanet.org i voila kogo znalazłem w Belgii (Landegem) : http://gw.geneanet.org/nsieron?n=sieron ... =cyprianus
Niestety rodzice i rodzeństwo nieznani. Dodatkowo autor wpisu zaznacza, że raczej na pewno nie urodził się w Landegem. Wzmiankuje Gent (Gendawa). |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 08:00
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Nazwiska: Suda, Sudack, Sudak, Sudau, Sudeck, Sudke, Suden, Sudikatis, Sudmant, Sudermann, Sudars, Suddars i troche podobnych to Jaćwingowie.
Dosłownie słowo do oznaczało “ludzie z bagien”, to od staropruskiego: „sudawa” = miejsce bagniste. Pruskie plemię Jaćwingów/Sudowian zostało podbite i zniszczone przez krzyżaków zaledwie w ciągu 5 lat (1278-83). Wielu z nich uciekło na Litwę i w stronę Polski, a zdecydowana większość została deportowana siłą w okolice dzisiejszej Kłajpedy i na Półwysep Sambijski, gdzie wymieszali się językowo i kulturowo niezależnie od szalejącej germanizacji z miejscowymi Kuronami tj. ludem pochodzenia kurlandzkiego tworząc specyficzny, różny od kurlandzkiego/estońskiego język kuroński-zatokowy. Wszyscy praktycznie uciekli, albo zginęli w 1945 roku… Pewne uproszczenia w tekście maja charakter świadomy. |
_________________ Zbigniew
|
|
|
|
|
jacekroszak1986 |
|
Temat postu: nazwisko: SEREMAK
Wysłany: 20-10-2016 - 14:56
|
|
Dołączył: 24-09-2012
Posty: 27
Status: Offline
|
|
Witam
Czy mógłby mi ktoś podpowiedzieć jakie pochodzenie ma nazwisko SEREMAK ?
z góry dziękuję i pozdrawiam! |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
Temat postu:
Wysłany: 20-10-2016 - 20:41
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Według oficjalnych danych nazwisko powinno pochodzić od wschodniosłowiańskiego Szeremet, a to wywodzić się od osmańskiego "seremet" = nerwus, nieuprzejmy gbur itp.
Moim zdaniem nie potrzeba się uciekać do Turków osmańskich. Wystarczy spojrzeć do Kolberga i spółki. Dokładnie do prac Sierkowskiego pt "Materiały etnograficzne z okolic Kielc", w której stoi przymiotnik seremno/ceremno = smutno. Ergo. Jeśli nazwisko pochodzi w najdalszych poszukiwaniach z szeroko rozumianej Kielecczyzny najprawdopodobniej pochodzić może od wspomnianego przymiotnika.
za: "Słownikiem warszawskim", "Słownikiem gwar polskich" i wykluczeniami pozostałych popularnych słowników: kaszubskiego, litewskiego, rosyjskiego, ukraińskiego, węgierskiego.
Oczywiście, jeśli nazwisko jest kresowe to ścieżka "osmańska" będzie słuszna.
Pozdrawiam pięknie. |
_________________ Zbigniew
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
Temat postu:
Wysłany: 20-10-2016 - 22:05
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
Witam
Jak podaje Słownik Staropolski
Seremak - Człowiek Smutny
Nigdzie nie natrafiłem na ścieżkę osmańską - nazwisko Szeremet nie ma nic wspólnego z nazwiskiem Seremak
Pozdrawiam |
_________________ Andrzej
|
|
|
|
|
radicalman |
|
Temat postu:
Wysłany: 20-10-2016 - 22:27
|
|
Dołączył: 09-10-2007
Posty: 353
Skąd: Legnica
Status: Offline
|
|
Pochodzenia nazwiska nie znam, ale Seremakowie to największa zagadka mojego drzewa. Mama mojej babci tak podobno miała na nazwisko. Podobno, bo babcia była adoptowana i znany jest nam tylko „spóźniony” akt z rodzicami adopcyjnymi. W każdym razie mam nadzieję kiedyś odkryć co się stało z małżeństwem Szczypiorski/Seremak, najprawdopodobniej z okolic Warszawy/Radzymina.
Radek |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|