Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
wtorek, 16 kwietnia 2024

longpixel


Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
WarakomskiOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-08-2016 - 09:53
Sympatyk


Dołączył: 29-02-2012
Posty: 928

Status: Offline
Dziękuję Romanie.
Krzysztof
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Gawroński_ZbigniewOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-08-2016 - 10:34
Sympatyk


Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694

Status: Offline
Czyczyro to chyba jesiotr (ukr: czyczucha, czeczucha i podobnie), no tak mniej więcej, słowniki i Rymut sugerują brodawkę piersiową ("cycka"), ale mi to jakoś nie pasuje.
Możliwe też - uważam - że nazwisko powstało jako przydomek dla kogoś używającego powiedzonka: "Tak, tak: jak Bóg da" - to w archaicznych formach po dziś dzień jest zachowane na Polesiu Lubelskim i dalej w krainie Derewlan w formie: "czyj- czyj". Brakuje mi liter by to zapisać.

Natomiast Warłycho to od wschodniego imienia męskiego Warłam. To imię pochodzi od św. Warona (Varon, Varus, Varlan itp) męczennika z Egiptu z 4 wieku i oznacza dokładnie "mający krzywe nogi". Imię przewędrowało cały wschodni Kościół przybierając po drodze kilka postaci z finalnym Warłamem.
Postać św Warona jest jedną z bardziej zdumiewających jeśli chodzi o sposób w jaki dokonało się jego nawrócenie. Ten żołnierz - egzekutor mnichów z jednego z klasztorów Dolnego Egiptu sam pod wpływem świadectwa mnichów się nawrócił i to z całym towarzyszącym mu oddziałem. Wyrok na takiego w czasach prześladowań z 307 roku mógł być tylko jeden...

Ten Kulwiec to porządny zgryz... Poza Hipocentaurusem i godziną ślęczenia nad moimi źródełkami nie mam sensownych przemyśleń, a i mnie Rymut wcale nie przekonuje. Smile

_________________
Zbigniew
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
JarekKOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-08-2016 - 11:10
Sympatyk


Dołączył: 08-11-2011
Posty: 506

Status: Offline
Dziękuję bardzo
Problem z Kulwickimi jest taki, że oni chyba nawet nie przebywali w pobliżu Kulwieców (którzy to Kulwiece rzeczywiście w okolicach Kulwy się pojawiają) - w herbarzach w pewnym momencie pojawił się błąd i ich razem jakoś zaczęli łączyć.
Jedynymi tropami na razie są zapisy w „Codex Diplomaticus Warmiensis, oder, Regesten und Urkunden zur Geschichte” na stronie 257 jest mowa o wsi Culwen (To chyba wieś już nieistniejąca leząca między Bornitami a Pakoszami w dawnym województwie elbląskim) a na stronie 245 mowa o nadaniu ziemi dla Prusa Gedauten i jego synów Culowe i Begayne.

_________________
Pozdrawiam
Jarek
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Gawroński_ZbigniewOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-08-2016 - 13:50
Sympatyk


Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694

Status: Offline
Najprostsze i najbardziej racjonalne jest chyba to, że polskie "kulawy", pruskie "kulsi" i litewskie "kuliešas", z okolic Łodzi "kuliberda", z okolic Kujaw środkowych "kulas/kulos"... i tak mogę wyliczać jeszcze dość długo - oznaczały po prostu kogoś kulawego, utykającego bez żadnych dodatkowych filozofii. Z tego wynikała by niejako tożsamość nazwisk litewskich typu Kulesza, polskich typu Kulawik i południowopruskich typu Kulwiec, czy też tych po lewej stronie Wisły na tym samym poziomie typu Kulawiec. Są to jednak jedynie luźne sugestie co do kierunku poszukiwań.

Staw biodrowy w wielu gwarach północnopolskich to po prostu "kulka".

Pozdrawiam pięknie.

_________________
Zbigniew
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
JarekKOffline
Temat postu:   PostWysłany: 21-08-2016 - 15:08
Sympatyk


Dołączył: 08-11-2011
Posty: 506

Status: Offline
Dziękuję bardzo Smile

_________________
Pozdrawiam
Jarek
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
ROMAN_BOffline
Temat postu: Re: Rozważania o nazwisku Tomczyk i nazwie wsi Tomczyki.  PostWysłany: 22-08-2016 - 18:25
Sympatyk


Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198

Status: Offline
Janina_Tomczyk napisał:
Romanie

Z pełnym podziwem dla Twojej wiedzy i uczynności ośmielam się prosić o pomoc w ustaleniu pochodzenia nazwiska Tomczyk, które noszę po mężu. Nie miałam zamiaru tworzyć genealogii tej gałęzi rodziny ze względu na bardzo mały zasób informacji i pospolitość nazwiska lecz przypadek sprawił iż trafiłam na akt urodzenia w Łodzi brata mego teścia i przy pomocy licznych indeksów i skanów z łódzkiego dotarłam do miejsca z jakiego rodzina mego teścia pochodziła w XVIII wieku. W sieradzkim istniała i nadal istnieje maleńka miejscowość Tomczyki ( jest Wikipedii i na mapach Google) i to jest miejsce zamieszkiwania w tamtych wiekach Tomczyków. Ród się rozrastał i moja część zamieszkała w pobliskiej wsi Lipicze, a inni przyjęli przydomki Kiełbasy, Grzanka i inne, które zmieniły się następnie w ich nazwiska. Spotykałam takie zmienne określenia w metrykach ( np Kiełbasa czyli Tomczyk lub odwrotnie jeśli zamieszkiwali Pustkowie Kiełbasy, Pustkowie Liski itp), ale ta część mieszkająca we wsi Lipicze używała tylko nazwiska Tomczyk.
W związku z tym pogubiłam się bo zawsze wydawało mi się, że nazwisko powstało od imienia Tomasz, ale teraz gdy wiem o tym Pustkowiu Tomczyki, później osadzie leśnej nad rzeką Łużycą o nazwie Tomczyki to już nie wiem co od czego pochodzi i co oznacza.
Tam występowało nazwisko Liski, bo było miejsce nazwane Lisie Jamy, a wcześniej Pustkowie Liski i tu rozumiem, że nazwisko powstało od miejsca, ale z Tomczykami już nic nie pojmuję. Czy jest jakaś nazwa poza odimienną, która może się wiązać z tym nazwiskiem?
Będę bardzo wdzięczna jeśli mi pomożesz.
Pozdrawiam serdecznie
Janka




Witaj Janko.

Według portalu Moikrewni.pl w Polsce nazwisko Tomczyk nosi 22632 osoby. Tu jest link do mapy na portalu Moikrewni.pl, na której pokazano rozkład występowania tego nazwiska na obszarze polski: http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/tomczyk.html

Nazwisko Tomczyk może posiadać następująca etymologię:
1. Według profesora Rymuta nazwisko to znajduje się w grupie nazwisk pochodzących od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku, wywodzącego się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Po raz pierwszy nazwisko to było notowane w 1605 roku.
Źródło: Kazimierz Rymut: Nazwiska Polaków. Słownik historyczno – etymologiczny; Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001.
2. Według dr hab. Alina Naruszewicz – Duchlińskiej – profesor Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego nazwisko to „jest formą pochodną od imienia Tomasz, które z kolei pochodzi od aramejskiego słowa toma ‘bliźniak’ lub hebrajskiego t’om o tym samym znaczeniu. W Europie podstawę regionalnych odmian imienia stanowiła łacińska forma Thomas ( zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 266 ). Tomasz to także określenie człowieka niedowierzającego ( zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 78 ). Formę Tomczyk odnotowano już w 1605 r., zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 610. Jan Siwik ( „Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 718) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku –„Tomczyk vel Bartosiewicz, v. Nurzyński h. Rawicz, 1560 r., Tomczyki woj. sieradzkie”.
http://www.genezanazwisk.pl/content/tomczyk

Janko, w swoim poście między innymi napisałaś: „(…) przy pomocy licznych indeksów i skanów z łódzkiego dotarłam do miejsca z jakiego rodzina mego teścia pochodziła w XVIII wieku. W sieradzkim istniała i nadal istnieje maleńka miejscowość Tomczyki (…) i to jest miejsce zamieszkiwania w tamtych wiekach Tomczyków. Ród się rozrastał i moja część zamieszkała w pobliskiej wsi Lipicze, a inni przyjęli przydomki Kiełbasy, Grzanka i inne, które zmieniły się następnie w ich nazwiska. Spotykałam takie zmienne określenia w metrykach ( np. Kiełbasa czyli Tomczyk lub odwrotnie jeśli zamieszkiwali Pustkowie Kiełbasy, Pustkowie Liski itp. ), ale ta część mieszkająca we wsi Lipicze używała tylko nazwiska Tomczyk. W związku z tym pogubiłam się bo zawsze wydawało mi się, że nazwisko powstało od imienia Tomasz, ale teraz gdy wiem o tym Pustkowiu Tomczyki, później osadzie leśnej nad rzeką Łużycą o nazwie Tomczyki to już nie wiem co od czego pochodzi i co oznacza. (…).” Z Twoich słów wynika, że Tomczykowie w XVIII wieku zamieszkiwali wieś o nazwie Tomczyki i Pustkowie Tomczyki w sieradzkim, z których to wsi wywodzi się rodzina Twojego teścia. Profesor Alina Naruszewicz – Duchlińska w etymologii o nazwisku Tomczyk pisze: „(…). Słownik historyczno – etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 610. Jan Siwik ( „Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 718) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku –„Tomczyk vel Bartosiewicz, v. Nurzyński h. Rawicz, 1560 r., Tomczyki woj. sieradzkie.”. Wniosek jaki płynie z tej informacji jest taki, iż Twoi Tomczykowie najprawdopodobniej mogą mieć związek z rodem Tomczyków vel Bartosiewicz, v. Nurzyński herbu Rawicz, którzy mieszkali we wsi Tomczyki w województwie sieradzkim w 1560 roku. Drugi wniosek to taki, iż wieś Tomczyki istniała przynajmniej już w 1560 roku. To jeden problem z głowy. Wiemy chyba kim byli najprawdopodobniej Twoi Tomczykowie i jaki mieli herb [ co prawda wymaga to weryfikacji i potwierdzenia poprzez kwerendę genealogiczną i badania historyczne – to już pozostawiam Tobie Janko ].

Wracam do podstawowego Twojego pytania o etymologię nazwiska Tomczyk. Ogólnie przemawia do mnie etymologia mówiąca, iż nazwisko Tomczyk pochodzi od imienia Tomasz. Nazwa osobowa Tomczyk derywowana jest sufiksem –czyk od rdzenia Tom [ Tom + czyk = Tomczyk; Tom + cz + yk = Tomczyk ]. Przyrostek –czyk powstał od przyrostka –ik poprzez absorpcję z formacji zakończonych na –ec, np. chłopczyk < chłopiec; kopczyk < kopiec. Cząstka –ik wywodzi się od przyrostka –ic. Sufiks –ic to fonetycznie przekształcony prasłowiański -itь, którego podstawowym znaczeniem było „pochodzenie w ogólności” od kogoś czy skądś. Na gruncie polskim utrwaliło się znaczenie pochodzenia od kogoś, a właściwie znaczenie patronimiczne. Niemniej jednak funkcja „skądś” nie zaginęła i tworzy nazwy mieszkańców, głównie od niektórych nazw obcych, np. Afgańczyk < Afganistan, Chińczyk < Chiny, mediolańczyk < Mediolan, ołomuńczyk < Ołomuniec. Nie należy zapominać też o funkcji deminutywnej [ zdrobnienia ] przyrostka –czyk oraz czysto strukturalnej funkcji nazwiskotwórczej. Zatem sufiks –czyk historycznie tworzył i nadal może tworzyć nazwy własne:
1. patronimiczne [ odojcowskie ]:
• od imienia ojca; np. Adamczyk < Adam. Stary Adam, Adamczyk syn;
• od zawodu, godności, stanowiska ojca; np. Młynarczyk < młynarz. Ojciec młynarz, Młynarczyk syn;
2. uczniów zawodu, pomocników, terminatorów; np. młynarczyk, szewczyk;
3. strukturalne, które zaczynają funkcjonować jako odrębne nazwiska, nie wyrażające relacji syn : ojciec, i które powstały w celu polepszenia nazwiska lub w ogóle utworzenia nazwiska. Ta właściwość sprawiała, że nazwiska takie stawały się wzorcami wyłącznie formalnymi.
4. odapelatywne; np. Paszczyk < paszcza;
5. mieszkańców miast, państw; np. Szamotulczyk < Szamotuły, Ołomuńczyk < Ołomuniec, Chińczyk < Chiny;
6. itp.
Powyższe funkcje mówią nam, że sufiks –czyk jest przyrostkiem wieloznaczeniowym podobnie jak przyrostki: –ik[–yk], –ek, –ak. Jak wspomniałem na wstępie uważam, że nazwisko Tomczyk jest nazwiskiem odimiennym. Derywaty odimienne
z sufiksami wielofunkcyjnymi, jak –ek, –ak, –ik //–yk, –czyk, które tworzą zarówno formy zależnościowe [ patronimiczne ], jak i deminutywne, pozostaną zawsze dwuznaczne, jeżeli dodatkowych danych nie dostarczy kontekst zapisu odnoszący się do konkretnego nazwiska.

Nazwisko Tomczyk. Budowa słowotwórcza i etymologia. Tom + czyk = Tomczyk: przyjmuje kontekst brzmienia podstawy nazwy osobowej Tomasz – ojciec, Tom-czyk – syn. Albo ojciec Tomec, Tomczyk – syn. Osobiście do mnie przemawia powstanie nazwiska od rzadkiego imienia Tomec [ Tomasz ]. Jest też prawdopodobne utworzenia nazwiska od zdrobnienia Tomek. To tylko moja robocza hipoteza.


Janko, zastanawiasz się czy nazwisko Tomczyk może pochodzić od nazwy wsi Tomczyki? Według minie nazwa wsi Tomczyki pochodzi od nazwiska Tomczyk, raczej od grupy osób [ rodziny ] o nazwisku Tomczyk, która zamieszkała w konkretnym miejscu [ obszarze ] i teren ten nazwano Tomczyki ponieważ mieszało tam wiele osób o nazwisku Tomczyk. Konstatacja ta oparta jest na gramatyce języka polskiego. Nazwa osobowa Tomczyk jest rzeczownikiem męskoosobowym. Odmieniając rzeczowniki męskoosobowe przez przypadki w mianowniku i wołaczu liczy mnogiej niektóre rzeczownik posiadają formę deprecjatywną i formę niedeprecjatywną. Rzeczowniki męskoosobowe na ogół obok zwykłej formy mianownika liczby mnogiej używane bywają w tak zwanej formie deprecjatywnej [ nie jest to forma neutralna, zwykle wyraża ona pogardę mówiącego, czasem jednak wręcz odwrotnie ]. Forma ta jest zbudowana tak, jakby rzeczownik nie był osobowy, łączy się też z nieosobową formą zaimka i przymiotnika, np. ci dobrzy chłopi – te dobre chłopy. Głównym zadaniem mianownika jest oznaczanie podmiotu. Wołacz służy do bezpośrednich zwrotów do adresata, nie jest bezpośrednio częścią zdania. W niektórych sytuacjach jego funkcje pełni mianownik. „Zatem do roboty”.

Liczba pojedyncza:
M. Tomczyk
D. Tomczyka
C. Tomczykowi
B. Tomczyka
N. Tomczykiem
Ms. Tomczyku
W. Tomczyku

Liczba mnoga:
M. Tomczykowie [ forma niedeprecjatywna ]; Tomczyki [ forma deprecjatywna ]
D. Tomczyków
C. Tomczykom
B. Tomczyków
N. Tomczykami
Ms. Tomczykach
W. Tomczykowie [ forma niedeprecjatywna ]; Tomczyki [ forma deprecjatywna ]

Zatem, według mnie, nazwa wsi Tomczyki może pochodzić od nazwy osobowej Tomczyk i ma na celu oznaczenie podmiotu [ nazwanie go, w tym przypadku nazwanie miejsca gdzie mieszkali Tomczykowie ]. Natomiast czy jest nazwa miejscowa nacechowana negatywnie, pozytywnie lub jest nazwą neutralną tego nie wiem.

Janko, oczywiście jest to tylko moja robocza hipoteza, raczej daleko idące rozważania, które wymagają weryfikacja, sprawdzenia – to już pozostawiam Tobie.

Pozdrawiam – Roman.

Główne źródła:
• Kazimierz Rymut: Nazwiska Polaków. Słownik historyczno – etymologiczny; Kraków 2001, tom II, strona 610.
• Kazimierz Rymut: Staropolskie formacje na –czyk, w: Studia historycznojęzykowe I; Kraków 1994.
• Aleksandra Cieślikowa: Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. Instytut Języka Polskiego PAN; LingVaria Rok I (2006) nr 1, Kraków 2006.
• Andrzej Sawiski: Słowotwórstwo protonazwisk polskich doby staro- i średniopolskiej; Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznańskie Studia Polonistyczne Seria Językoznawcza XVI ( XXXVI ).
• Beat Raszewska – Żurek: Kształtowanie się nazwisk równych imionom w Polsce ( Wiek XIII – XVI ); Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy ( SOW ) Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk; Warszawa 2006.
• Zygmunt Saloni Marcin Woliński Robert Wołosz Włodzimierz Gruszczyński Danuta Skowrońska: Słownik gramatyczny języka polskiego; Wydanie III, Warszawa 2015.
• Wielki Słownik Ortograficzny PWN.

http://www.genezanazwisk.pl/content/tomczyk
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
urluchOffline
Temat postu:   PostWysłany: 23-08-2016 - 23:09
Sympatyk


Dołączył: 31-07-2016
Posty: 146

Status: Offline
Uprzejmie proszę o pomoc w poznaniu etymologii nazwiska Somla.

* Moderacja Regulamin: Na tym Forum każdy post podpisujemy: imieniem, lub imieniem i nazwiskiem. Jeżeli każdorazowe podpisywanie postu jest kłopotliwe, wtedy można ustawić automatyczny podpis, który jest widoczny pod każdym wysłanym postem jak wstawić podpis. (JarekK)
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Gawroński_ZbigniewOffline
Temat postu:   PostWysłany: 24-08-2016 - 22:48
Sympatyk


Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694

Status: Offline
Według Rymuta od suma - takiej ryby. Zaznaczam, że ta etymologia baardzo mocno mi się nie podoba i jak tylko coś mi przyjdzie pod oko bardziej moim zdaniem sensownego, to nie omieszkam coś jeszcze w tej kwestii dopisać.


Tak czułem po kościach. Moim zdaniem to nazwisko o korzeniach węgierskich/słowackich. Som = dereń z węgierskiego. Sufiks la/ła generalnie w pewnym uproszczeniu można wiązać z obszarem dzisiejszej Słowacji i ciut dalej. Dalej mi się ta etymologia nie podoba.
Cool

_________________
Zbigniew
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
ROMAN_BOffline
Temat postu: Rozważania na temat nazwiska Somla.  PostWysłany: 25-08-2016 - 02:15
Sympatyk


Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198

Status: Offline
Witam @urluch.

Szkoda, że nie podpisałeś swojego postu bo nie wiem jak do Ciebie się zwracać.
Pytasz o etymologię nazwiska Somla. Aby coś powiedzieć o pochodzeniu konkretnego nazwiska powinno się coś wiedzieć na temat historii osoby noszącej to nazwisko oraz ewolucji graficznej nazwy osobowej odnoszącej się do konkretnej osoby na przestrzeni czasu. Bez tej wiedzy zawsze istnieje możliwość wariantywności pochodzenia nazwy osobowej i można ją w zasadzie próbować omówić na ogólnym poziomie. Jak pisał profesor Kazimierz Rymut „By w sposób prawidłowy podać genezę konkretnego nazwiska, trzeba by śledzić historię danej rodziny. Tak samo brzmiące dzisiejsze nazwiska dwu rodzin mogą mieć bowiem dwie różne genezy”.

Do dyskusji o pochodzeniu nazwiska Somla dołożę też moje „trzy grosze”.

Profesot Kazimierz Rymut w słowniki „Nazwiska Polaków” [ tom II ] uważa, że nazwisko Somla pochodzi od staropolskiego rzeczownika som = ryba; sum ‘gatunek ryby’.

Coś niecoś dorzucę do ewentualnej etymologii nazwiska Somla. Nazwisko to jest derywatem od podstawy „Som” i jest derywowane przy pomocy sufiksu –la [ Som + la = Somla; Somla < Som–la ].

Tak zwany Słownik Warszawski [ tom VI, strona 266, 510 ] w następujący sposób definijuje następne słowa:
Som = Sum;
Sum – wiatr = szum;
Sum – gatunek gyby;
Sum – smętna zaduma, smutek – wyraz pochodzenia ukraińskiego;
Soma – napój boski, nektar.

Słownik Najstarszych Nazwisk Polskich [ strona 148 ] wymienia nazwisko:
Som, którego pochodzenie tak określa:
„SOM < som, sum ‘gatunek ryby’ Sstp 1414, odap.”. [ Nazwa osobowa pochodzaca odapelatywna, notowana w 1414 roku ].

W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich [ tom XI, strona 70, 71 ] znajduje się miejscowość o nazwie Somia, która znajdowała się w powiecie szczucińskim, w gminie Ruda, w parafii Białoszewo oraz wiele innych nazw miejscowych z rdzeniem Som–. Tu jest link do słownika:
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XI/70
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XI/71

Profesor Kazimierz Rymut pisał, że należy w pierwszej kolejności rozpatrywać pochodzenie nazwisk od polskiej podstawy a następnie poszukiwać innych podstaw mogących pochodzić z innych języków.
@urluch, powyżej przedstawiłem Ci od jakich polskich podstaw [ rdzeni ] mogło zostać utworzone nazwisko Somla.
Sławomir Gala w opracowaniu pt. Polskie nazwy osobowe z podstawowym –l– / –ł– w części sufksalnej [ strona 257 ] pisze, że nazwa osobowa Somala = Somla może pochodzić od węgierskiej nazwy osobowej Soma [ polski Kornel, Korneljusz ] oraz od apelatywu som, sum. Zatem, wiemy już, że nazwisko Somal może pochodzić też od węgierskiego imienia Soma.

Obecnie na Węgrzech oficjalnie można chłopcu nadać między innymi imię Som oraz Soma. Som ‘dereń’, Soma ‘Kornel, Korneljusz’. Kornel, Korneliusz, Korneli – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od nazwiska rzymskiego rodu Cornelii [ Korneliuszy, por. Korneliusze Cynna ]. Istnieją różne hipotezy pochodzenia wspomnianej nazwy rodowej; wywodzi się ją bądź to ze słowa cornu [ „róg” ], bądź to cornus [ „dereń” ], bądź to od nazwy pola Corne w Tusculum. W dawnej Polsce zapisywane od 1402 roku w łac. formie Cornelius oraz od 1412 roku w formach pochodnych Kornosz, Kornasz, Korna [ masc. ], Kornosza [ masc. ], Kornoszek i ze zdrobnieniami Nela [ masc. ], Nelka [ masc. ], Nelko.

Kilka słów wyjaśnienioa wymaga sufiks –la. Sławomir Gala [ strona 337 ] pisze:
Przyrostek –la „(..), który od podstaw rzeczownikowych tworzył ekspresywne określenia ludzi. Postać żeńska sufiksu z wygłosowym –a, które obok funkcji wyrażania rodzaju żeńskiego tworzyło w prasłowiańszczyźnie męskie nomina agentis, np. vojevoda 'dowódca wojska', bega 'biegnący, uciekający', sługa 'sługa', a także hypocoristica, np. bata 'starszy członek rodu', powodowała wzmocnienie wartości emocjonalnej poprzez nałożenie się wartości ekspresywnej zawartej w –a i w hipokorystycznym –l. Za taką genezą antroponimicznego przyrostka zdaje się przemawiać zdecydowana przewaga onomastycznych i apelatywnych podstaw imiennych. Zakres chronologiczny oraz udział ilościowy podstaw antroponimicznych dowodzi, że ten prymarnie apelatywny, sekundarnie antroponimiczny przyrostek występuje w funkcji formantu antroponimicznego. Od podstaw antroponimicznych derywuje formacje pochodne, pełni funkcję morfologiczną i kategorialną – antroponimiczną. Polskie nazwy osobowe z sufiksem –la występują w całej rozciągłości chronologicznej od XII do XIX w., por. najstarsze zapisy: Dłotla 1136, Krześla XII – XIII w., Stradla 1204. Zapisy XIX–wieczne wskazują na ich ogólnopolski zasięg z przewagą ilościową na Śląsku i w Małopolsce (...). [ Sławomir Gala, strona 323 ].

Reasumując, nazwisko Somla może wywodzić się z języka polskiego, ukraińskiego lub węgierskiego. Może pochodzić od węgierskiego imienia Soma lub ukraińskiego apelatywu Sum i w tych obu przypadkach byłoby to hybryda językowa, odpowiednio węgiersko – polska, ukraińsko – polska. W przypadku polskiego pochodzenia nazwiska Somla może ono pochodzić od apelatywu som = sum, soma, szum. We wszystkich trzech przypadka podstawa nazwiska jest derywowana polskim przyrostkiem –la. To mówi nam, że pierwotnie była to nazwa osobowa, utworzona od rzeczownikowej podstawy, która była nacechowana ekspresją i uczuciami oraz emocjami. [ Barwa ekspresywna wyrazów i frazeologizmów może mieć charakter dodatni ( tu należy wymienić takie rodzaje jak: określenia zdrobniałe i pieszczotliwe, żartobliwe, czułe, uroczyste, podniosłe, poetyckie, patetyczne ) lub ujemny ( określenia ironiczne, lekceważące, pogardliwe, zgrubiałe, trywializmy i wulgaryzmy) ]. Niestety jak było w przypadku nazwiska [ przezwiska ] Somla nie wiem. Uważam, iż mało prawdopodobne jest pochodzenie nazwiska Somla od nazw miejscowych typu Somia i podobnych ale też nie należy odrzucać takiej możliwości – nigdy nie wiadomo jak powstało konkretne nazwisko [ pisałem o tym na wstępie ].

Oczywiście jest to tylko moja robocza hipoteza, która wymaga weryfikacji – to już pozostawiam Tobie.

Pozdrawiam – Roman.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
woodzuuOffline
Temat postu:   PostWysłany: 27-08-2016 - 14:00
Nieaktywny


Dołączył: 02-02-2016
Posty: 4

Status: Offline
Witam
Chciałbym się dowiedzieć coś o pochodzeniu nazwiska Swastek
pozdrawiam Tomasz

_________________
Tomasz
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu:   PostWysłany: 28-08-2016 - 10:43
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4117
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam Smile

U Rymuta znalazłam następującą etymologię:

Swastek - od gwarowego szwasty ‘cienkie pnie, kołki’.

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
MarloOffline
Temat postu:   PostWysłany: 28-08-2016 - 15:19


Dołączył: 28-08-2016
Posty: 2

Status: Offline
Witam,

Moje nazwisko Machtałowicz. Jestem ciekawy pochodzenia tego nazwiska. Moje nazwisko moglo byc pomylone z Machtylowiczem albo Machtylowicz jest przez przypadek zmienione z mojego. Podobno moja ciocia, która już niestety nie żyje wiedziała coś o pochodzeniu mojego nazwiska i było to podobno szlacheckie nazwisko ( rodowe ), niestety mieszkała w Australii i mój tata nie miał jak się z nią skontaktować. Bardzo możliwe, że mam w swoich żyłach płynie węgierska krew. Chociaż końcówka -icz sugeruje bardziej Litwę/Rosję. Dowiedziałem się również, że może to być nazwisko patronimiczne, czyli mój przodek nazwał się Machtał/Machtył. Bardzo proszę o pomoc/wskazówkę.

Pozdrawiam,

Mariusz
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu:   PostWysłany: 28-08-2016 - 17:23
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4117
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam Smile

U Rymuta znalazłam:

Machtałowicz - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Macht, ta od Macht ‘siła, potęga’.

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
MarloOffline
Temat postu:   PostWysłany: 28-08-2016 - 18:34


Dołączył: 28-08-2016
Posty: 2

Status: Offline
Dziękuję bardzo, ale chodziło mi o coś więcej, o ile da rade.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Gawroński_ZbigniewOffline
Temat postu:   PostWysłany: 28-08-2016 - 20:40
Sympatyk


Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694

Status: Offline
woodzuu napisał:
Witam
Chciałbym się dowiedzieć coś o pochodzeniu nazwiska Swastek
pozdrawiam Tomasz


Moim zdaniem nazwisko to... pochodzi od konia. Smile
Szwast, swaszt, szwaszt i kilka jeszcze innych form to nazwa konia w czwórzaprzęgu jakiejś karety, nie wiem czego tam jeszcze, idącego w pierwszej parze po prawej stronie.

Ewentualnie od dziewosłęba. Swatopodobnych słów gwarowych, a wśród nich swasty, swaty, szwastki jest najmniej z 30.

Nauczony doświadczeniem sprawdzam zawsze etymologie podawane przez słownik Rymuta. Tym razem słownik swoje, a wielkie słowniki polskie i słowniki gwar swoje. Po prostu nie znalazłem, ani kołka, ani korzenia ani nic... Neutral

Pozdrawiam pięknie.

_________________
Zbigniew
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie GMT - 12 Godzin
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2024 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt:
Strona wygenerowana w czasie 0.807625 sekund(y)