Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
piątek, 18 kwietnia 2025

longpixel


Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
lokmanOffline
Temat postu:   PostWysłany: 02-04-2024 - 22:24
Sympatyk


Dołączył: 12-07-2023
Posty: 55

Status: Offline
W nawiązaniu do pytania zadanego w temacie. Spędziłem wiele lat nad potwierdzeniem/obaleniem teorii o tatarskim pochodzeniu jednej z gałęzi mojej rodziny. Poniżej przedstawiam po krótce wnioski do jakich doszedłem - może się komuś przyda.

1) Pochodzenie od rodzin tatarskich posiadających prawa szlacheckie. To generalnie najłatwiejsza opcja do weryfikacji. O takim pochodzeniu mogą świadczyć m.in.:

a) Charakterystyczne nazwisko (można sprawdzić np. w herbarzu rodzin tatarskich Dziadulewicza - choć są też takie, które mogą brzmieć jak typowo polskie, np. Jabłoński)
b) Religia (duża część Tatarów z terenów dawnej Rzplitej pozostała Muzułmanami).
c) Konkretny przekaz rodzinny, który wspomina o takim fakcie, wymieniający np. nazwę posiadanego majątku, mizar (cmentarz muzułmański) na którym są pochowani przodkowie, itd.
d) Charakterystyczne imiona używane wśród przodków, np.: Sulejman, Mustafa, Ibrahim, Dżenneta.

Jeżeli więc spełniony jest minimum jeden z powyższych warunków szansa takiego pochodzenia wzrasta, jeśli nie to, moim zdaniem, raczej nie ma takiej możliwości.

2) Na tereny dawnej Rzeczpospolitej (wcześniej Królestwa Polskiego i WXL) trafiali też m.in.: Tatarzy będący jeńcami wojennymi oraz służący na dworach bogatej szlachty i arystokracji. Ci najczęściej ulegali asymilacji i nie posiadali z reguły żadnych praw. Cześć z nich znajdowała również zatrudnienie w miastach głównie jako garbarze i szewcy.

Pochodzenie od powyższej grupy najtrudniej jest zweryfikować. W tym przypadku śladów należy szukać w historii danego regionu/miejscowości lub w metrykach gdzie czasem bywały dopiski świadczące o tatarskim pochodzeniu np.: „z sekty scytyjskiej” lub „z islamu”, „narodowości scytyjskiej”.

Z pomocą przychodzi też genealogia genetyczna. Szczegółowe badanie (np. Big Y firmy FTDNA) chromosomu Y pozwoli na ustalenie konkretnej haplogrupy i wskaże listę „genetycznych kuzynów”. Na tej podstawie istnieje też możliwość ustalenia okresu w którym żył wspólny męski przodek (tzw. TMRCA) dla przebadanych osób. Funkcjonuje np. projekt genetyczny skupiający rodziny szlacheckie pochodzenia tatarskiego z dawnej Rzeczpospolitej. Można tam zobaczyć które z nich posiadają jaką haplogrupę: https://www.familytreedna.com/public/lithuanian_tatar_nobility/default.aspx?section=yresults
Jeżeli nie znasz się na genealogii genetycznej, a zdecydujesz się zrobić badanie Big Y pod kątem ewentualnego tatarskiego pochodzenia napisz do mnie wiadomość na prive – chętnie pomogę w interpretacji wyników😊.

Jeśli genetyka nie wykaże możliwości tatarskiego pochodzenia, ani żadna z przesłanek o których wspominałem wyżej nie będzie spełniona to szansa na przodka Tatara jest bardzo nikła. UWAGA! Nie dajcie się wpuścić w maliny i nie kierujcie się poszczególnymi cechami wyglądu zewnętrznego swoich krewnych. Za wygląd zewnętrzny odpowiadają geny autosomalne i jest to istny „koktajl”, który absolutnie nie musi świadczyć o danym pochodzeniu etnicznym (przykład: to, że ktoś ma mocno uwydatnione kości policzkowe wcale nie musi świadczyć o tym, że jego przodkowie byli z Mongolii 😉).

_________________
Robert
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Morto88Offline
Temat postu:   PostWysłany: 06-04-2024 - 10:27
Sympatyk


Dołączył: 06-03-2024
Posty: 21

Status: Offline
lokman napisał:
W nawiązaniu do pytania zadanego w temacie. Spędziłem wiele lat nad potwierdzeniem/obaleniem teorii o tatarskim pochodzeniu jednej z gałęzi mojej rodziny. Poniżej przedstawiam po krótce wnioski do jakich doszedłem - może się komuś przyda.

1) Pochodzenie od rodzin tatarskich posiadających prawa szlacheckie. To generalnie najłatwiejsza opcja do weryfikacji. O takim pochodzeniu mogą świadczyć m.in.:

a) Charakterystyczne nazwisko (można sprawdzić np. w herbarzu rodzin tatarskich Dziadulewicza - choć są też takie, które mogą brzmieć jak typowo polskie, np. Jabłoński)
b) Religia (duża część Tatarów z terenów dawnej Rzplitej pozostała Muzułmanami).
c) Konkretny przekaz rodzinny, który wspomina o takim fakcie, wymieniający np. nazwę posiadanego majątku, mizar (cmentarz muzułmański) na którym są pochowani przodkowie, itd.
d) Charakterystyczne imiona używane wśród przodków, np.: Sulejman, Mustafa, Ibrahim, Dżenneta.

Jeżeli więc spełniony jest minimum jeden z powyższych warunków szansa takiego pochodzenia wzrasta, jeśli nie to, moim zdaniem, raczej nie ma takiej możliwości.

2) Na tereny dawnej Rzeczpospolitej (wcześniej Królestwa Polskiego i WXL) trafiali też m.in.: Tatarzy będący jeńcami wojennymi oraz służący na dworach bogatej szlachty i arystokracji. Ci najczęściej ulegali asymilacji i nie posiadali z reguły żadnych praw. Cześć z nich znajdowała również zatrudnienie w miastach głównie jako garbarze i szewcy.

Pochodzenie od powyższej grupy najtrudniej jest zweryfikować. W tym przypadku śladów należy szukać w historii danego regionu/miejscowości lub w metrykach gdzie czasem bywały dopiski świadczące o tatarskim pochodzeniu np.: „z sekty scytyjskiej” lub „z islamu”, „narodowości scytyjskiej”.

Z pomocą przychodzi też genealogia genetyczna. Szczegółowe badanie (np. Big Y firmy FTDNA) chromosomu Y pozwoli na ustalenie konkretnej haplogrupy i wskaże listę „genetycznych kuzynów”. Na tej podstawie istnieje też możliwość ustalenia okresu w którym żył wspólny męski przodek (tzw. TMRCA) dla przebadanych osób. Funkcjonuje np. projekt genetyczny skupiający rodziny szlacheckie pochodzenia tatarskiego z dawnej Rzeczpospolitej. Można tam zobaczyć które z nich posiadają jaką haplogrupę: https://www.familytreedna.com/public/lithuanian_tatar_nobility/default.aspx?section=yresults
Jeżeli nie znasz się na genealogii genetycznej, a zdecydujesz się zrobić badanie Big Y pod kątem ewentualnego tatarskiego pochodzenia napisz do mnie wiadomość na prive – chętnie pomogę w interpretacji wyników😊.

Jeśli genetyka nie wykaże możliwości tatarskiego pochodzenia, ani żadna z przesłanek o których wspominałem wyżej nie będzie spełniona to szansa na przodka Tatara jest bardzo nikła. UWAGA! Nie dajcie się wpuścić w maliny i nie kierujcie się poszczególnymi cechami wyglądu zewnętrznego swoich krewnych. Za wygląd zewnętrzny odpowiadają geny autosomalne i jest to istny „koktajl”, który absolutnie nie musi świadczyć o danym pochodzeniu etnicznym (przykład: to, że ktoś ma mocno uwydatnione kości policzkowe wcale nie musi świadczyć o tym, że jego przodkowie byli z Mongolii 😉).


Akurat z wyżej wymienionego podpunktu tylko nazwisko świadczy o pewnej zalezność. I cechy fizyczne, jak karnacja i czarne włosy (przez niektóry uwarzane za farbowane) i ciemne brązowe oczy.

Ale jak zostało napisane mam się tym nie sugerować.

Właśnie zamówiłem na myheritage test DNA, nie wiem czy o tym samym mowa w powyższym wątku. Jestem ciekaw jakie będą wyniki.

Wiem że z moim nazwiskiem jest trochę zachodu. Bo to samo nazwisko posiadali i Tatarzy jak i neofici. Oraz herbów posiadali sporo (Ślepowron, Łada, Korwin i Jastrzębiec)

Mój trop urywa się w Wołkowcach po koniec XVIIIw.

______________________________________________________________
Pozbawiam
Mateusz S.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Waldemar_StankiewiczOffline
Temat postu:   PostWysłany: 06-04-2024 - 12:04
Sympatyk


Dołączył: 09-03-2008
Posty: 348

Status: Offline
Witam!
W Bibliotece Kresowej znajduje się pozycja Spisu rewizyjnego parafii Troki z 1858 roku zawierająca dane ludności określanej wówczas jako Karaimi. Są to rodziny tatarów krymskich których przodkowie zostali sprowadzeni w XIV/XV wieku na terytorium WKL przez władców Litwy. Osadzeni zostali w Trokach, to tam było centrum administracyjne WKL, zamek książąt istnieje do dziś. Z czasem zakładali rodziny a ich potomkowie zasiedlali nadania książęce w bliższej i dalszej okolicy. Znani ze swojej odwagi, nieprzekupni służyli jako gwardia przyboczna władców. Mieli nadane prawa i wolności gwarantujące im swobody obywatelskie również po Unii Litwy z Polską.
Pozycja do pobrania spod: https://kresy.genealodzy.pl/METRYKI/tro ... m/1858.zip
Plik ZIP po rozpakowaniu do odczytu w formacie DjVu. Reprodukcje stron w języku rosyjskim.
Pozdrawiam, Waldemar
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość Odwiedź stronę autora  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
lokmanOffline
Temat postu:   PostWysłany: 06-04-2024 - 14:46
Sympatyk


Dołączył: 12-07-2023
Posty: 55

Status: Offline
Cytat:
Właśnie zamówiłem na myheritage test DNA, nie wiem czy o tym samym mowa w powyższym wątku. Jestem ciekaw jakie będą wyniki.


Jeśli obstawiasz Tatarów w swojej linii prostej po mieczu to najlepszym rozwiązaniem będzie zbadanie chromosomu Y (tego dziedziczonego tylko przez mężczyzn). Myheritage oferuje test genów autosomalnych. Wyniki pokażą Ci m.in. tzw. "etnicznośc", ale nie sięga ono zbyt głęboko wstecz (do ok. 5-6 pokoleń). Poza tym interpretacja wyników jest mocno dyskusyjna - to jest jednak temat rzeka i był poruszany na forum wielokrotnie dlatego nie będę się tu rozpisywał. Krótko mówiąc: jak Cię stać to zrób najlepiej Big Y https://www.familytreedna.com/products/big-y, a jak nie to chociaż 37 markerów: https://www.familytreedna.com/products/y-dna

_________________
Robert
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Morto88Offline
Temat postu:   PostWysłany: 06-04-2024 - 21:47
Sympatyk


Dołączył: 06-03-2024
Posty: 21

Status: Offline
lokman napisał:
Cytat:
Właśnie zamówiłem na myheritage test DNA, nie wiem czy o tym samym mowa w powyższym wątku. Jestem ciekaw jakie będą wyniki.


Jeśli obstawiasz Tatarów w swojej linii prostej po mieczu to najlepszym rozwiązaniem będzie zbadanie chromosomu Y (tego dziedziczonego tylko przez mężczyzn). Myheritage oferuje test genów autosomalnych. Wyniki pokażą Ci m.in. tzw. "etnicznośc", ale nie sięga ono zbyt głęboko wstecz (do ok. 5-6 pokoleń). Poza tym interpretacja wyników jest mocno dyskusyjna - to jest jednak temat rzeka i był poruszany na forum wielokrotnie dlatego nie będę się tu rozpisywał. Krótko mówiąc: jak Cię stać to zrób najlepiej Big Y https://www.familytreedna.com/products/big-y, a jak nie to chociaż 37 markerów: https://www.familytreedna.com/products/y-dna


Niestety nie jestem w 100% że moje geny pochodzą są w prostej linii od tatarów. Raczej posiadam fizyczne cechy świadczące o pochodzeniu semickim.

_____________________________________________________________
Mateusz
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
lokmanOffline
Temat postu:   PostWysłany: 06-04-2024 - 22:33
Sympatyk


Dołączył: 12-07-2023
Posty: 55

Status: Offline
Cytat:
Niestety nie jestem w 100% że moje geny pochodzą są w prostej linii od tatarów. Raczej posiadam fizyczne cechy świadczące o pochodzeniu semickim.

No to rzeczywiście w tym przypadku test na MH wydaje się najbardziej rozsądnym i ekonomicznym rozwiązaniem. Może wyjdą jakieś ciekawostki. Drobna wskazówka a propos genów semickich i testu MH. Mojemu kuzynowi, który ma potwierdzonych przodków żydowskich na poziomie 3xpra, wyskakuje w podobieństwach DNA ok. 115 osób z Izraela na 15 000 wszystkich oraz 7% Aszkenazyjczyk w etniczności. Ja mam dla przykładu 2 osoby z Izraela, nie mając żadnych żydowskich przodków (przynajmniej do połowy XVIII w. Wink ), i O% aszkenazyjskich.

_________________
Robert
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Morto88Offline
Temat postu:   PostWysłany: 22-07-2024 - 14:55
Sympatyk


Dołączył: 06-03-2024
Posty: 21

Status: Offline
Test został zrobiony i wynika z nie go następujące pochodzenie etniczne:

30.0% - Europejczyk z Europy Wschodniej
25.0% - Bałkańczyk
23.6% - Bałt
10.8% - Irlandczyk, Szkot i Walijczyk
10.6% - Skandynaw

Wiem że teraz aktualizują swoje informację i czekam jakie zajdą zmiany zostaną wprowadzone.

___________________________________________________________________________________
Mateusz S.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Morto88Offline
Temat postu:   PostWysłany: 17-10-2024 - 14:31
Sympatyk


Dołączył: 06-03-2024
Posty: 21

Status: Offline
lokman napisał:
Cytat:
Niestety nie jestem w 100% że moje geny pochodzą są w prostej linii od tatarów. Raczej posiadam fizyczne cechy świadczące o pochodzeniu semickim.

No to rzeczywiście w tym przypadku test na MH wydaje się najbardziej rozsądnym i ekonomicznym rozwiązaniem. Może wyjdą jakieś ciekawostki. Drobna wskazówka a propos genów semickich i testu MH. Mojemu kuzynowi, który ma potwierdzonych przodków żydowskich na poziomie 3xpra, wyskakuje w podobieństwach DNA ok. 115 osób z Izraela na 15 000 wszystkich oraz 7% Aszkenazyjczyk w etniczności. Ja mam dla przykładu 2 osoby z Izraela, nie mając żadnych żydowskich przodków (przynajmniej do połowy XVIII w. Wink ), i O% aszkenazyjskich.


Jakiś czas temu zrobiłem drugi test autosomatyczny na Ancestery i wyniki się różnią!!!

92% - Centralna i Wschodnia Europa
4% - Bałt
4% -Aszkanezyjczyk !!!

Pozdrawiam
Mateusz S.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Adam_MarOffline
Temat postu:   PostWysłany: 17-10-2024 - 16:24
Sympatyk


Dołączył: 15-10-2024
Posty: 26

Status: Offline
Rewizskie skazki szlachty i tatarów [zamieszkujących] w powiecie trockim za 1795 r.
https://www.familysearch.org/ark:/61903 ... at=3498960

Lista familij Tatarów i szlachty pow. trockiego, 1795. Lista nr 71
https://www.familysearch.org/ark:/61903 ... at=3498960

Muślimowie czyli tak zwani Tatarzy litewscy
Hryncewicz Talko, Julian (1850-1936)
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

https://kurierwilenski.lt/2012/08/17/mi ... pozniej-2/
" ...niektórzy przyjmowali chrześcijaństwo. W metrykach kościoła św. św. Jakuba i Filipa w Wilnie znajdują się wiadomości o przyjmowaniu katolicyzmu przez muzułmanów w tym okresie.
Według prowadzonej przez Jana Kazimierza Kierdeja (ur. ? — zm. 1685) w roku 1631 rewizji majątków tatarskich, w Łukiszkach były 32 domy zamieszkane przez 192 osoby. W 1715 żyło tu 39 tatarskich rodzin, a w 1777 roku — 97 Tatarów."

https://www.familysearch.org/search/cat ... %20Library
Islamic records, 1834-1870 Islamic Mosque. Sorok-Tatary (Troki)

czasopismo
Życie Tatarskie
Lwów


sygnatura: DE-20681
sygnatura oryginału: Ż 37189
rok / wiek: 1937-1939
proweniencja: Lwowska Narodowa Naukowa Biblioteka Ukrainy im. W. Stefanyka. Oddział Czasopism
Liczba skanów: 786
http://bazy.oss.wroc.pl/kzc/wyniki_pl.php?CZ-001046

Sprawa JP. Mustafy Ułana Porucznika J.K.Mci z WWJPP Janem i Franciszką z Wolmerow Konstantynowiczami Komornikami Pttu Grodz. oraz z JWJP. Jozefem Pacem Starostą Wileyskim
http://rcin.org.pl/dlibra/docmetadata?i ... 03&lp=1170

Sprawa W. JP. Jana Antoniego Konstantynowicza Komornika Ptu Grodzieńskiego, Intendenta Celnego Komory Wierzbołłowskiey przeciwko J.P. Mustaffie Ułanowi Porucznikowi J.K.Mci i W.J.P. Tadeuszowi Eydziatowiczowi Pisarzowi Ziemskiemu Woiewództwa Smoleńskiego
http://rcin.org.pl/dlibra/docmetadata?i ... =&lp=1&QI=

Przyczynek do heraldyki muślimów litewskich
Ali Akber Bek Topczybaszy
http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?i ... &lp=31&QI=

Międzywojenne badania nad dziejami
Tatarów litewsko-polskich w XVII
stuleciu
Tyszkiewicz, Jan
Międzywojenne
Przegląd Historyczny 76/2, 305-320
1985
Artykuł
http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Prz ... 05-320.pdf

Życie Tatarskie
czasopismo
http://bazy.oss.wroc.pl/kzc/wyniki_pl.php?CZ-001046
Lwów
sygnatura: DE-20681
sygnatura oryginału: Ż 37189
rok / wiek: 1937-1939
proweniencja: Lwowska Narodowa Naukowa Biblioteka Ukrainy im. W. Stefanyka. Oddział Czasopism
Liczba skanów: 786
Biblioteka Tatarska
http://bibliotekatatarska.pl/
Książki, czasopisma, varia.

Herbarz rodzin tatarskich w Polsce
Dziadulewicz Stanisław (1872-1943)
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=77805
spis gniazd rodowych ; tablice genealogiczne ; lista prenumeratorów Herbarza ; rodziny tatarskie po dziś dzień muzułmańskie ; starszeństwo rodów tatarskich, tytuły i herby ; Tatarzy litewscy (muślimowie) ; spis alfabetyczny nazwisk tatarskich umieszczonych w Herbarzu

Pacta Tatarskie. Słowa Salametgiereia Cara Tatarskiego [1609]
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=322672
Polska 17w. ; historia 17w. ; Rokosz Zebrzydowskiego 1606-1609r. ; Mikołaj Zebrzydowski (1553-1620) wojewoda krakowski ; Turcja 17w.

Tatarskie tropy na Podlasiu
Kulikowski, Janusz
http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dli ... t?id=52644
Tatarzy polscy ; Studzianka ; Lebiedziew ; wielokulturowość Lubelszczyzny

Poglowne tatarskie W. Xa. Littew.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=322733
Sejm Walny Koronny ; historia 17w. ; Rokosz Zebrzydowskiego 1606-1609r. ; Zygmunt III Waza (1566-1632) król Polski ; uniwersały 17w. ; Mikołaj Zebrzydowski (1553-1620) wojewoda krakowski ; Polska 17w. ; podatki 17w. ; Tatarzy 17w. ; Wielkie Księstwo Litewskie 17w.

Osadnictwo tatarskie na Podlasiu za Jana III Sobieskiego
Mierzwiński, Henryk (1935-2011)
http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dli ... t?id=52657
Tatarzy polscy ; mniejszości etniczne ; wielokulturowość Lubelszczyzny ; Jan III Sobieski (król Polski ; 1629-1696)

Zarys historji wojennej Tatarskiego Pułku Ułanów im. płk. Mustafy Achmatowicza
Jedigar, Veli bek Wacław (oprac.)
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=309869
Tatarski Pułk Ułanów imienia Pułkownika Mustafy Achmatowicza ; Achmatowicz, Mustafa ; jednostki wojskowe ; Wojskowe Biuro Historyczne ; wojna 1919-1920 polsko-radziecka ; kawaleria ; kawaleria polska

Rocznik Tatarski : czasopismo naukowe, literackie i społeczne, poświęcone historii, kulturze i życiu Tatarów w Polsce T. 1 (1932)
Kryczyński, Leon (1887-1939). Red
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... =&lp=1&QI=

Rocznik Tatarski : czasopismo naukowe, literackie i społeczne, poświęcone historii, kulturze i życiu Tatarów w Polsce T. 2 (1935)
Kryczyński, Leon (1887-1939). Red
http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=11765
Z treści: Tatarzy polscy a Wschód muzułmański / Leon Najman Mirza Kryczyński. Tatarzy litewscy a eurazjanizm / Juljan Talko-Hryncewicz. Literatura religijna Tatarów litewskich i jej pochodzenie / Jakób Szynkiewicz. Uwagi orjentacyjne o Tatarach polskich i obcych / Olgierd Górka. Elementy tureckie na ziemiach polskich / Ananjasz Zajączkowski. Bej barski : szkic z dziejów Tatarów polskich w XVII w. / Stanisław Kryczyński. Antoni Muchliński, orjentalista polski, 1808-1877 / Tadeusz Stanisz. Wyprawa partyzancka pułkownika Stefana Grabowskiego na Białoruś w 1794 r. / Tadeusz Strykiewicz-Korzón. Szczątki językowe Tatarów litewskich / Ali Woronowicz. Legendy, znachorstwo, wróżby i gusła ludu muzułmańskiego w Polsce / Mustafa Aleksandrowicz. Kitab Tatarów litewskich i jego zawartość / Ali Woronowicz. ; ilość skanów: 304; sygn. CzC

Tatarzy w Polsce
Tochtermann, Jan Jerzy ; Krawiec, Lucjan
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16
Zawiera: Zarys dziejów ludności tatarskiej w Rzeczypospolitej Polskiej / Lucjan Krawiec. Wieś Sorok Tatary pod Wilnem : próba monografji / Jan Jerzy Tochtermann

Muślimowie czyli tak zwani Tatarzy litewscy
Hryncewicz Talko, Julian (1850-1936)
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

O muślimach litewskich : z notat i przekładów litewskiego tatara Macieja Tuhana-Baranowskiego
Tuhan-Baranowski, Maciej
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

Akty izdavaemye Vilenskoű Kommissieű dlâ razbora drevnih aktov. T. 31, Akty o litovskih" tatarah".
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16
Vilenskaâ Arheografičeskaâ Komissiâ ; Tatarzy - Litwa - historia ; źródła

Tatarzy litewscy : próba monografii historyczno-etnograficznej.
Kryczyński, Stanisław (1911-1941)
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

Dobra łostajskie : (1600-1789)
Kryczyński, Leon (1887-1939)
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

Historia meczetu w Wilnie : (próba monografii)
Kryczyński, Leon (1887-1939)
http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata ... 582296F-16

Bibljografja do historji Tatarów w Polsce za lata 1922 - 1932
Kryczyński, Leon
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=3654

Pozdrawiam Adam
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
JoaTeOffline
Temat postu: Re: Tatarzy wśród przodków - jak potwierdzić lub zaprzeczyć?  PostWysłany: 13-03-2025 - 17:14


Dołączył: 13-03-2025
Posty: 1

Status: Offline
jart napisał:
111chris napisał:
Jeżeli określenie "tatarski szlachcic" jest pewne, to proponuję podążać tym śladem, nawet jeśli początkowo mamy tylko "...ogólniki straszne...". (...)


Krzysztofie, dzięki za odzew.
Poprzednio napisałem nieściśle, teraz to naprawię.
[edit: nieściśle napisałem 2 razy (z pamięci), ale po sprawdzeniu w źródłach jest jak niżej:]

- określenie "tatarski szlachcic" dotyczy nie Jutkiewicza, ale Sobolewskiego.
Źródła wymieniają w Sorok Tatarach kilku Sobolewskich, w tym kobiety (np. szlachcianka, obywatelka tatarka Rozalia Sobolewska córka Aleksandra - LVIA 515-15-172 str 156 i 157). Jeden z Sobolewskich był największym posesorem w Sorok Tatarach (miał najwięcej ziemi w porównaniu z innymi). Jutkiewicze są m.in. zapisani w 1834 r. wśród czeladzi u Stefanowej Sobolewskiej (wdowy?).

Generalnie to na podstawie Spisów rewizyjnych i spisu przyjmujących komunię św. z 1834 rysuje się (z grubsza) taki obraz: w okolicy Sorok Tatary zamieszkiwała szlachta tatarska, często wojskowi "bywszych wojsk polskich" (a'propos orężnej tradycji). Przeważnie przy każdym z nich jest zapisana służba lub czeladź (zazwyczaj liczna). I tu właśnie zastanawiam się spośród kogo właśnie one się rekrutowały. To, że wymienione osoby przeszły na chrześcijaństwo jest bezsporne (spis przyjmujących komunię...), więc nie wiem czy kryterium wiary byłoby właściwym (bo wśród służby lub czeladzi mogli być tacy co zostali przy wierze przodków i sa wymienieni w innym spisie)... No właśnie: mogli być? A co z kryterium historycznym/pochodzenia? Bo jestem sobie w stanie wyobrazić sytuację w której były tatarski wojskowy jest osadzany jako szlachcic pod rygorem służby wojskowej w wypadku wojny, i podlegli mu wcześniej (wojownicy? inni?) są osadzani razem z nim jako jego służba lub czeladź, i że stan ten przechodzi w tradycję i po 200 latach i x pokoleniach nadal jest tak że te same rodziny są poddanymi (?) jego potomków bo tak było "od zawsze, według prawa i zwyczaju".

A - jeszcze raz prostując - na temat szlachectwa (prawdziwego, uznanego, wg. prawa) "moich" Jutkiewiczów jak dotąd nic nie wiem, przepraszam za wprowadzającą w błąd dwuznaczność.


!!!??
Jedyni prawdziwi Tatarzy przeważnie pochodzą z Litwy i Podlasia.
Nie ma innych Tatarów Polskich i Litewskich, po za wymienianymi w herbarzach i spisach ludności.

W 1979 r. minęła trzechsetna rocznica osadnictwa tatarskiego na Podlasiu. W 1679 r. Jan III Sobieski nadał ziemie pod Sokółką i Krynkami rodzinom tatarskim.

Wsie Bohoniki, Drahle i Malawicze Górne zasiedliły oddziały rotmistrza Bogdana Kieńskiego, Gazy Sieleckiego i Olejowskiego. Lebiedziewo i Małaszewicze objął w posiadanie rotmistrz Samuel Murza-Korycki. W Małaszewiczach osiadły również oddziały rotmistrza Daniela Szabłowskiego. W Studziance zamieszkali żołnierze rotmistrza Romanowskiego. Pułkownik Samuel Krzeczkowski otrzymał wsie Kruszyniany, Łużany, Nietupę (dziś Białogorce). Płk. Aleksander Ułan osiadł we wsi Koszoły, a rotmistrzowi Montuszowi August II nadał w 1727 r. wsie Ortel i Ossowę.

W XVIII w. zwiększyła się liczba osad tatarskich. Otrzymali oni Leszczany, Żylicze, Trejgle, Ciumicze, Talkowszczyznę, Nietupę i Górkę. Zamieszkały tu rodziny: Baranowskich, Bazarewiczów, Chaleckich, Jabłońskich, Kryczyńskich, Krzeczowskich, Ledzińskich, Muchów, Popławskich, Smolskich, Talkowskich, Zabłockich. Późniejsze rejestry wymieniają takie nazwiska jak: Aleksandrowicz, Assanowicz, Azulewicz, Buczak, Murawski, Jasiński, Safarewicz i Sobolewski.

W XIX w. wielu Tatarów utraciło swoje ziemie. Wsie takie jak Górka, Łużany, Ciumicze, Nietupa, Podlipki czy Leszczany z różnych powodów przeszły w ręce chrześcijan. Ze spisu prowadzonego w 1921 r. wynika, że w powiecie sokólskim żyło 212 Tatarów, a w całym województwie białostockim 441. W latach 30-tych XX w. liczba ta wzrosła do ok. 650 osób. Nieliczne statystyki sporządzone na podstawie spisów ludności z XVII i XIX wieku wymieniają jedynie rody w prawach szlacheckich. Źródła dotyczące okolic Sokółki i Krynek odnoszą się do ludności wojskowej. Trzeba mieć na uwadze fakt, że nie została tu ujęta ludność mieszczańska, która zajmowała się głównie garbarstwem, kuśnierstwem, furmaństwem i ogrodnictwem.

Obserwujemy tendencję do tworzenia nazwisk na modłę szlachty polskiej bądź to od nazwy miejscowości, bądź przez ożenek.

ciąg dalszy w innych zasobach
https://przodek.org/genealogia/tatarzy-na-podlasiu

Napisał Tatar koczownik który opuścił już dawno Podlasie.
Potomek kniazia tatarskiego, potomek Dżoczi chana.
Złota Orda Altyn Ordasi Ulus Juchi

Buguczak (Jagudżhak, Buczak) – trzeci syn Tokta-Kiya (Toktakia), najstarszy syn Urusa chana, syn Badyka, syn Timur-khodży, syn Bakubuki, drugi syn Aczika, najstarszy syn Urunka, trzeci syn Tuka-Timura, trzynasty syn Dżoczi chana, najstarszy syn Czyngis chana.

Prawdopodobne jest, że wśród książąt Czyngisydów, którzy wraz z Idigu (Edygeiem) przewodzili wyprawie przeciwko Rusi w 1408 r., wymienieni zostali następujący bracia: Tengri-Berdi (w kronikach - Tegri-berdi), Buguczak (Jagudżak) (w kronikach - Buczak) i Anike-Pulad (Pulad) (w kronikach - Bułat). Wojska Ordy zdobyły szturmem Perejasławie-Riazańskie i Kołomnę, a w dniach 30 listopada - 1 grudnia 1408 r. zablokowały Moskwę. Następnie „rozwiązana armia tatarska walczyła i wzięła wielu jeńców”. Zdobyto następujące miasta: Sierpuchów, Możajsk, Zwenigorod, Wereja, Perejasław, Rostów. Wschodnia grupa wojsk tatarskich zdobyła szturmem Niżny Nowogród i Gorodiec. Tatarzy zorganizowali także pościg za wielkim księciem Bazylim. Oddziałem „wybranej armii” dowodził książę Tengri-Berdiy, a także syn Edigeya Akshibey (Yakshibey) i książę Seityalibey. Grupa, pomijając tereny zamieszkane, przeprowadziła rajd w kierunku Kostromy. Tatarzy jednak stracili z oczu orszak księcia i powrócili do swoich głównych sił. Zaplanowano długie oblężenie Moskwy. Jednakże do Edigei przybyli posłańcy: Pulad chan wzywał wojska na step. Horda pobrała od miasta kontrybucję w wysokości trzech tysięcy rubli. W dniach 20-21 grudnia 1408 roku Tatarzy przerwali oblężenie i wrócili do obozów.

Ojciec Muhammada, Ahmeda, Alija i Imen-bija.

* Moderacja - Zgodnie z regulaminem i przyjętym zwyczajem prosimy o podpisywanie swoich postów przynajmniej imieniem. Jeżeli każdorazowe podpisywanie postów jest kłopotliwe, wtedy można ustawić automatyczny podpis w sygnaturze swojego Profilu…
Pozdrawiam, Maria – Administrator
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
lilyanOffline
Temat postu: Re: Tatarzy wśród przodków - jak potwierdzić lub zaprzeczyć?  PostWysłany: 14-04-2025 - 12:44


Dołączył: 14-04-2025
Posty: 3

Status: Offline
[quote="JoaTe"]
jart napisał:
111chris napisał:
Jeżeli określenie "tatarski szlachcic" jest pewne, to proponuję podążać tym śladem, nawet jeśli początkowo mamy tylko "...ogólniki straszne...". (...)


Krzysztofie, dzięki za odzew.
Poprzednio napisałem nieściśle, teraz to naprawię.
[edit: nieściśle napisałem 2 razy (z pamięci), ale po sprawdzeniu w źródłach jest jak niżej:]

- określenie "tatarski szlachcic" dotyczy nie Jutkiewicza, ale Sobolewskiego.
Źródła wymieniają w Sorok Tatarach kilku Sobolewskich, w tym kobiety (np. szlachcianka, obywatelka tatarka Rozalia Sobolewska córka Aleksandra - LVIA 515-15-172 str 156 i 157). Jeden z Sobolewskich był największym posesorem w Sorok Tatarach (miał najwięcej ziemi w porównaniu z innymi). Jutkiewicze są m.in. zapisani w 1834 r. wśród czeladzi u Stefanowej Sobolewskiej (wdowy?).

Generalnie to na podstawie Spisów rewizyjnych i spisu przyjmujących komunię św. z 1834 rysuje się (z grubsza) taki obraz: w okolicy Sorok Tatary zamieszkiwała szlachta tatarska, często wojskowi "bywszych wojsk polskich" (a'propos orężnej tradycji). Przeważnie przy każdym z nich jest zapisana służba lub czeladź (zazwyczaj liczna). I tu właśnie zastanawiam się spośród kogo właśnie one się rekrutowały. To, że wymienione osoby przeszły na chrześcijaństwo jest bezsporne (spis przyjmujących komunię...), więc nie wiem czy kryterium wiary byłoby właściwym (bo wśród służby lub czeladzi mogli być tacy co zostali przy wierze przodków i sa wymienieni w innym spisie)... No właśnie: mogli być? A co z kryterium historycznym/pochodzenia? Bo jestem sobie w stanie wyobrazić sytuację w której były tatarski wojskowy jest osadzany jako szlachcic pod rygorem służby wojskowej w wypadku wojny, i podlegli mu wcześniej (wojownicy? inni?) są osadzani razem z nim jako jego służba lub czeladź, i że stan ten przechodzi w tradycję i po 200 latach i x pokoleniach nadal jest tak że te same rodziny są poddanymi (?) jego potomków bo tak było "od zawsze, według prawa i zwyczaju".

A - jeszcze raz prostując - na temat szlachectwa (prawdziwego, uznanego, wg. prawa) "moich" Jutkiewiczów jak dotąd nic nie wiem, przepraszam za wprowadzającą w błąd dwuznaczność.


!!!??
Jedyni prawdziwi Tatarzy przeważnie pochodzą z Litwy i Podlasia.
Nie ma innych Tatarów Polskich i Litewskich, po za wymienianymi w herbarzach i spisach ludności.

W 1979 r. minęła trzechsetna rocznica osadnictwa tatarskiego na Podlasiu. W 1679 r. Jan III Sobieski nadał ziemie pod Sokółką i Krynkami rodzinom tatarskim.

Wsie Bohoniki, Drahle i Malawicze Górne zasiedliły oddziały rotmistrza Bogdana Kieńskiego, Gazy Sieleckiego i Olejowskiego. Lebiedziewo i Małaszewicze objął w posiadanie rotmistrz Samuel Murza-Korycki. W Małaszewiczach osiadły również oddziały rotmistrza Daniela Szabłowskiego. W Studziance zamieszkali żołnierze rotmistrza Romanowskiego. Pułkownik Samuel Krzeczkowski otrzymał wsie Kruszyniany, Łużany, Nietupę (dziś Białogorce). Płk. Aleksander Ułan osiadł we wsi Koszoły, a rotmistrzowi Montuszowi August II nadał w 1727 r. wsie Ortel i Ossowę.

W XVIII w. zwiększyła się liczba osad tatarskich. Otrzymali oni Leszczany, Żylicze, Trejgle, Ciumicze, Talkowszczyznę, Nietupę i Górkę. Zamieszkały tu rodziny: Baranowskich, Bazarewiczów, Chaleckich, Jabłońskich, Kryczyńskich, Krzeczowskich, Ledzińskich, Muchów, Popławskich, Smolskich, Talkowskich, Zabłockich. Późniejsze rejestry wymieniają takie nazwiska jak: Aleksandrowicz, Assanowicz, Azulewicz, Buczak, Murawski, Jasiński, Safarewicz i Sobolewski.

W XIX w. wielu Tatarów utraciło swoje ziemie. Wsie takie jak Górka, Łużany, Ciumicze, Nietupa, Podlipki czy Leszczany z różnych powodów przeszły w ręce chrześcijan. Ze spisu prowadzonego w 1921 r. wynika, że w powiecie sokólskim żyło 212 Tatarów, a w całym województwie białostockim 441. W latach 30-tych XX w. liczba ta wzrosła do ok. 650 osób. Nieliczne statystyki sporządzone na podstawie spisów ludności z XVII i XIX wieku wymieniają jedynie rody w prawach szlacheckich. Źródła dotyczące okolic Sokółki i Krynek odnoszą się do ludności wojskowej. Trzeba mieć na uwadze fakt, że nie została tu ujęta ludność mieszczańska, która zajmowała się głównie garbarstwem, kuśnierstwem, furmaństwem i ogrodnictwem.

Obserwujemy tendencję do tworzenia nazwisk na modłę szlachty polskiej bądź to od nazwy miejscowości, bądź przez ożenek.

ciąg dalszy w innych zasobach
https://przodek.org/genealogia/tatarzy-na-podlasiu

Napisał Tatar koczownik który opuścił już dawno Podlasie.
Potomek kniazia tatarskiego, potomek Dżoczi chana.
Złota Orda Altyn Ordasi Ulus Juchi

Buguczak (Jagudżhak, Buczak) – trzeci syn Tokta-Kiya (Toktakia), najstarszy syn Urusa chana, syn Badyka, syn Timur-khodży, syn Bakubuki, drugi syn Aczika, najstarszy syn Urunka, trzeci syn Tuka-Timura, trzynasty syn Dżoczi chana, najstarszy syn Czyngis chana.

Prawdopodobne jest, że wśród książąt Czyngisydów, którzy wraz z Idigu (Edygeiem) przewodzili wyprawie przeciwko Rusi w 1408 r., wymienieni zostali następujący bracia: Tengri-Berdi (w kronikach - Tegri-berdi), Buguczak (Jagudżak) (w kronikach - Buczak) i Anike-Pulad (Pulad) (w kronikach - Bułat). Wojska Ordy zdobyły szturmem Perejasławie-Riazańskie i Kołomnę, a w dniach 30 listopada - 1 grudnia 1408 r. zablokowały Moskwę. Następnie „rozwiązana armia tatarska walczyła i wzięła wielu jeńców”. Zdobyto następujące miasta: Sierpuchów, Możajsk, Zwenigorod, Wereja, Perejasław, Rostów. Wschodnia grupa wojsk tatarskich zdobyła szturmem Niżny Nowogród i Gorodiec. Tatarzy zorganizowali także pościg za wielkim księciem Bazylim. Oddziałem „wybranej armii” dowodził książę Tengri-Berdiy, a także syn Edigeya Akshibey (Yakshibey) i książę Seityalibey. Grupa, pomijając tereny zamieszkane, przeprowadziła rajd w kierunku Kostromy. Tatarzy jednak stracili z oczu orszak księcia i powrócili do swoich głównych sił. Zaplanowano długie oblężenie Moskwy. Jednakże do Edigei przybyli posłańcy: Pulad chan wzywał wojska na step. Horda pobrała od miasta kontrybucję w wysokości trzech tysięcy rubli. W dniach 20-21 grudnia 1408 roku Tatarzy przerwali oblężenie i wrócili do obozów.

Ojciec Muhammada, Ahmeda, Alija i Imen-bija.

Potwierdzam, wiele rodzin szlacheckich tatarskich zmieniło wyznanie, o czym można przeczytać w "Herbarzu rodzin tatarskich w Polsce" Stanisława Dziadulewicza.

"Natomiast w końcu XVIII-go stulecia Bułatowie już byli chrześcijanami, jak to widzieć się daje z ich wywodu szlachectwa w roku 1857-ym przed deputacją mińską."

Bułat herbu STRZEMIĘ.

BUŁATOWIE herbu STRZEMIĘ, przydomku MURZA, Zawołżańscy, zapisani do chorągwi jałoirskiej, być może jednego pochodzenia z Siejciami. Pierwszym znanym jej protoplastą był żyjący koło roku 1500-go Bułat-Hodża (może syn Siejcia, syn którego, Lehuszko jest zapisany w popisie z roku 1528-go). Synem tego ostatniego był Miłkoman, występujący w popisie z roku 1567-go, wnukiem zaś — żyjący koło roku 1600-go Wojna Bułat wspomniany w jednym z dokumentów późniejszych. Syn Wojny Aleksander Murza Bułat, właściciel Ucieniszek w powiecie trockim, miał w roku 1646-ym sprawę z starostą krępickim Tarnawskim.
Był on ojcem dwuch synów: Hussejna, żonatego z Fatmą Sulkiewiczówną) i Mustafy, w roku 1659-ym chorążego w chorągwi strażnika polnego Lettawa).
Co siętyczy pierwszego z nich, to stał się on bohaterem smutnego dramatu. Oto dla przyczyn bliżej nie znanych, gdy bawił na wojnie, będąc towarzyszem w chorągwi Dawida Baranowskiego w roku 1659-ym, uciekła odeń żona, który to fakt, nieznany dotychczas w dziejach muślimów litewskich, narobił w śród nich wielkiej wrzawy, a na nieszczęsnego męża wywarł takie wrażenie, że po dowiedzeniu się o nim, zachorzał i nie bawem zmarł, osierocając córkę — jedynaczkę Milkę, której wychowanie polecił bratu Mustafie.)
Wnukiem tego ostatniego był jakiś nie podany z imienia Bułat, w roku 1748-ym, towarzysz w pułku lemkkim dywizji wielkiej buławy, jeszcze muzułmanin.
Natomiast w końcu XVIII-go stulecia Bułatowie już byli chrześcijanami, jak to widzieć się daje z ich wywodu szlachectwa w roku 1857-ym przed deputacją mińską.

Tytuł:Herbarz rodzin tatarskich w Polsce
Twórca:
Dziadulewicz Stanisław (1872–1943)
Typ obiektu:
herbarze
Data wydania:
1929

Nie wszystkie herby szlachty tatarskiej znajdują się w herbarzach, nie zostały ujęte w opisach, zapomniane.
Przykładowo tatarska odmiana heru Sas w którym występuje półksiężyc z jedną gwiazdą lub przekrzyżowanymi strzałami.
W porównaniu z herbem Sas gdzie występuje dwie gwiazdy na rogu księżyca, po między którymi znajduje się strzała złota i jest to wersja Polskiego herbu szlacheckiego.


Tatarzy Litewscy najczęściej byli poddanymi lub dworzanami Tochtamysza Chana który uzyskał azyl na Litwie u Wielkiego Księcia Witolda.
Wszyscy Tatarzy którzy przeszli na stronę Tochtamysza.
"W 1399 przy pomocy wielkiego księcia Witolda i Krzyżaków Tochtamysz usiłował odzyskać władzę nad Złotą Ordą, poniósł jednak klęskę w bitwie nad Worsklą."

Podpisano Liljana.


Ostatnio zmieniony przez lilyan dnia 14-04-2025 - 19:22, w całości zmieniany 1 raz
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Zając_AnnaOffline
Temat postu:   PostWysłany: 14-04-2025 - 13:26
Sympatyk


Dołączył: 26-07-2008
Posty: 38

Status: Offline
W nawiązaniu do dyskusji w poszukiwaniach natknęłam się w moich przodkach na ciekawe nazwisko
Szachangłuchowicz – Szachogłuchowicz jako jeden człon oraz z podziałem Szacho- Głuchowicz; Szacha-Głuchowicz.

Byli to przodkowie ze strony mojego taty.
Najstarsze metryki urodzeń z kościoła katolickiego znalazłam z 1695 roku.

Zastanawiam się czy byli to spolszczeni Tatarzy ?
Sprawdziłam ewentualne osadnictwo Tatarów na Kujawach i okazało się, że jeden z Radziwiłłów miał na Kujawach osadzić oddział żołnierzy tatarskich. W rejonach tych przetoczyły się także walki w Tatarami, a w okresie zaborów za czasów carskich - Tatarów osiedlano tam karnie.

Anna
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
lilyanOffline
Temat postu:   PostWysłany: 14-04-2025 - 15:44


Dołączył: 14-04-2025
Posty: 3

Status: Offline
Zając_Anna napisał:
W nawiązaniu do dyskusji w poszukiwaniach natknęłam się w moich przodkach na ciekawe nazwisko
Szachangłuchowicz – Szachogłuchowicz jako jeden człon oraz z podziałem Szacho- Głuchowicz; Szacha-Głuchowicz.

Byli to przodkowie ze strony mojego taty.
Najstarsze metryki urodzeń z kościoła katolickiego znalazłam z 1695 roku.

Zastanawiam się czy byli to spolszczeni Tatarzy ?
Sprawdziłam ewentualne osadnictwo Tatarów na Kujawach i okazało się, że jeden z Radziwiłłów miał na Kujawach osadzić oddział żołnierzy tatarskich. W rejonach tych przetoczyły się także walki w Tatarami, a w okresie zaborów za czasów carskich - Tatarów osiedlano tam karnie.

Anna


Szachan to imię muzułmańskie, przykładowo Szachan Achmatowicz.
Jednakże występuje także wieloznaczność wynika z spolszczenia oraz wielonarodowości dawnej Rzeczypospolitej.

"hebr. szachan – „rozbić namiot”, skąd bierze się niesiony przez nią sens „zamieszkiwania” (Boga pośród społeczności żydowskiej – notabene społeczności pierwotnie koczowniczej, rozbijającej namioty). Równocześnie Szechina stanowi sam mistyczny odpowiednik wspólnoty Izraela – wówczas zwana jest, co występuje np. na kartach Sefer ha-Zohar, Kneset Israel. Szechina uznawana jest w końcu, co dla niniejszych rozważań również pozostaje bardzo istotne, za żeński aspekt samego Boga (niekiedy wręcz całkowicie konsubstancjalny, od bóstwa nieoddzielny – tak głównie w starszej literaturze żydowskiej."
" Szechina (dosł. „zadomowienie”; hebr. ‏שכינה‎, od rdzenia szachan = „mieszkać”; jid. ‏Szchine‎) – w judaizmie termin określający immanencję, niecielesną obecność Boga w świecie."

Niektóre imiona arabskie muzułmańskie nawiązują do odpowiedników hebrajskich.

Muzułmańskie azjatyckie.
Region: Karaganda. Nazwa osady: Szachan. Strefa czasowa: Azja/Ałmaty
szachan – rozbić namiot, dzikie życie

Szachan jako imię arabskie muzułmańskie.
Shahan : شحن
Znaczenie Shahana jest król, Szach oznacza król.

Władcy Armenii pochodzenie od [brat Szachan-Szacha I]; Panowanie gruzińskie.

Jednakże imię stało się nazwiskiem.

PRZYKŁADOWO :

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl
Wowczuk Anna, córka Stefana, z domu Szachan, pv. Jacykowska, ur. 13.07.1912 ˇ 1951-1990

GŁUCHOWICZ
GŁUCHOWICZ. Forma żeńska: Zofia Głuchowicz, KUO, 1602, poz. 50; nazwisko utworzone od por. GŁUCHY formantem -owicz.

Co to jest nazwisko DWUCZŁONOWE?

Wyjaśniamy, czym jest nazwisko dwuczłonowe. I dlaczego jest ważne przy rejestracji dziecka.

Opowiemy też o sposobach na tworzenie takiego nazwiska.

Nazwisko dwuczłonowe składa się z dwóch części. Najczęściej pochodzą one od nazwisk rodziców. Na przykład „Kowalski-Tomaszewski”.

„Kowalski” pochodzi od ojca, a „Tomaszewski” od matki.

Chodzi o to, by zachować jedność rodziny. I pokazać, że dziecko należy do obu rodziców.

To rozwiązanie pozwala obu nazwiskom być równie ważnymi.

Nazwisko ojca Nazwisko matki Nazwisko dziecka Kowalski Tomaszewska Kowalski-Tomaszewska Nowak Wiśniewska Nowak-Wiśniewska Wójcik Kowalczyk Wójcik-Kowalczyk

Nazwisko dwuczłonowe dotyczy też prawa. To ważne dla dziedziczenia i opieki.

Dzięki temu wiadomo, do których rodziców dziecko należy.

Jest wiele sposobów na nadanie nazwiska.
Na przykład użyć nazwiska jednego z rodziców.

Lub stworzyć nowe, łączące oba nazwiska. Co wybiorą rodzice, zależy od nich.

JEST TROCHĘ TYCH MOŻLIWOŚCI.


Jest duża różnica między jednym a drugim, a jakże podobnym.

DLA PORÓWNANIA JEDNEGO Z DRUGIM.

"Teodoryk Buczacki Jazłowiecki herbu „Abdank“ kasztelan halicki, kasztelan kamieniecki i starosta podolski."

"Gazej Murza Buczacki pułkownik pochodzący ze znanej familii pieczętującej się herbem „Tarak” przydomku Murza."

Jan III Sobieski, jak również August II, czy August III wbrew zakazom Statutu Litewskiego i konstytucji sejmowych rozdawali drobne królewszczyzny (dożywotnio lub w dzierżawę) zasłużonym sobie dygnitarzom, często z pochodzenia Tatarom.
W taki sposób w roku 1712 rotmistrz Szachan Achmatowicz stał się posiadaczem następujących ziem powierzonych mu w prywatny zarząd „18 włók w Leszczanej, 3 włóki w Żyliczach, 2 włóki w Ozieranach, 7 włók w Dziemiotkowie, z których płacił do skarbu”. Ród Achmatowiczów opisany jest obszernie w herbarzu szlachty tatarskiej. Genealogicznie pochodził z dawnej straży przybocznej Chana, i pieczętował się herbem własnym Achmat.
W świetle nowoodkrytych dokumentów Kamery pruskiej w Białymstoku dowiadujemy się, że wspomniany Szachan odsprzedał otrzymany majątek Leszczany Aleksandrowi Ułanowi, pułkownikowi tatarskiemu za sumę dwunastu tysięcy złotych. Nowy właściciel wyrobił „od najjaśniejszego Augusta wtórego króla Polskiego konsensowy przywilej na zasługi nadany prawem jurę colonorum, na siebie i żonę swoją”.
Nowy posesor podobnie jak jego poprzednik sprzedał swój folwark innemu Tatarowi. Szczęśliwym nabywcą ziemi i dworu okazał się Gazej Murza Buczacki pułkownik pochodzący ze znanej familii pieczętującej się herbem „Tarak” przydomku Murza.
Kolejny dziedzic folwarku osiadł tam na stałe. Dorobił się własnej rodziny, w tym sześciu synów. Sukcesorem pułkownika Gazeja Buczaskiego został syn Daniel, „który w wojsku od młodości swej służąc lat kilkadziesiąt, w której i życie zakończył w randze rotmistrzowskiej”. O osobie Daniela Buczackiego wiemy niewiele. Wiadomo jednak że w roku 1760 służył jako rotmistrz chorągwi przedniej straży litewskiej. Młody rotmistrz wszedł w związek małżeński z Marianną Baranowską, córką wysoko postawionego wówczas Tatara generała majora Mustafy Murzy Baranowskiego.
Alians ten był korzystny dla rodziny Buczackich i stwarzał wiele perspektyw w życiu zawodowym rotmistrza Daniela i jego wielodzietnej rodzinie. Warto więc przedstawić jak najdokładniej sylwetkę zagadkowego generała, a zarazem teścia i ojca młodej rodziny tatarskiej zamieszkującej folwark Leszczany.

NASTĘPNE PRZYKŁADY:


" Buczacki h. Tarak, vel Murza-Buczacki, Tarak-Buczacki, rodzina tatarska z przydomkiem Murza, przybyła w XV wieku na Litwę z Dagestanu.

Jedna ze znaczniejszych rodzin zapisanych do chorągwi baryńskiej, z chanatu krymskiego. Protoplastą rodu był mirza (kniaź tatarski) Terek. W XVI wieku byli właścicielami Bobaczewszczyzny, czyli części Łowczyc w pow. nowogródzkim. Do II wojny światowej znajdowała się tam parafia muzułmańska. W czasach późniejszych Buczaccy posiadali majątki na Litwie Środkowej oraz Podlasiu. Do dnia dzisiejszego zachował się dwór rodzinny Buczackich w Małaszewiczach.

Dzisiaj przedstawiciele rodziny zamieszkują Wilno, Warszawę i Moskwę.

JAKUB Murza Tarak-Buczacki (1745-20 V 1838), s. Józefa i NN., bialski sędzia pokoju w 1820, marszałek szlachty, poseł na sejm Królestwa Kongresowego 1818-1822; dziedzic części dóbr Małaszewicze, Lebiedziewo i Michałkowo, na Podlasiu; wylegitymowany ze szlachectwa przez Heroldię 1838; w roku 1790 wystąpił spod dowództwa hetmana S. Potockiego (targowiczanina) i wyjechał do Turcji; w rodzinne strony powrócił po 1795; zm. Małaszewicze Małe; ż. Felicja Korycka (ok. 1750-7 VI 1828), c. Mahmeta, pułkownika wojsk polskich i NN.; dzieci: Józef, Eliasz, Selim, Murza, Kunegunda, Zofia.

STEFANIA Murza Tarak-Buczacka (1898-1977), c. Alberta i Heleny Ebiełówny, sekretarka prezydenta Warszawy S. Starzyńskiego; w czasie okupacji uratowała kilkudziesięciu Żydów z getta; ur. Małaszewicze Małe; m. NI. Dokalski (ok. 1890-po 1920).


"Źródła: Bon. t. 2/222; Dziad. 73-75; Towarzystwo Tradycji Akademickiej „Księga Stulecia Korporacji Akademickiej Sarmatia”, Warszawa 2010; Przegląd Tatarski, nr 1/2010, s. 5-7"


DALSZE PRZYKŁADOWE PRZYPADKÓW NAZWISK:

Buczacki-Tworowski h. Pilawa, vel Buczacki, gałąź rodziny Tworowskich z Tworowa w pow. chęcińskim.

Jan Tworowski herbu Pilawa, przeniósł się na Podole, gdzie był wojewodą podolskim 1543. Ożenił się z Katarzyną Buczacką herbu Abdank, córką Jakuba, wojewody ruskiego, ostatnią dziedziczką imienia i fortuny Buczackich. Ich potomstwo przybrało nazwisko Buczacki-Tworowski, a nawet wprost Buczacki.

W ich posiadaniu, oprócz Buczacza w ziemi halickiej, było m. in. starostwo barskie 1571-1588, dobra Opatów w pow. sandomierskim 1586, Kuniewo w pow. łuckim 1583, Buchowice w pow. pilzneńskim 1768, Krupe i Bzite.


Buczacki-Tworowski h. Pilawa, vel Buczacki, gałąź rodziny Tworowskich z Tworowa w pow. chęcińskim.

Jan Tworowski herbu Pilawa, przeniósł się na Podole, gdzie był wojewodą podolskim 1543. Ożenił się z Katarzyną Buczacką herbu Abdank, córką Jakuba, wojewody ruskiego, ostatnią dziedziczką imienia i fortuny Buczackich. Ich potomstwo przybrało nazwisko Buczacki-Tworowski, a nawet wprost Buczacki.

W ich posiadaniu, oprócz Buczacza w ziemi halickiej, było m. in. starostwo barskie 1571-1588, dobra Opatów w pow. sandomierskim 1586, Kuniewo w pow. łuckim 1583, Buchowice w pow. pilzneńskim 1768, Krupe i Bzite.


KATARZYNA Buczacka Tworowska (ok. 1570-po 1630), c. Mikołaja i Anny Magdaleny ks. Radziwiłł; 1m. Andrzej Potocki (ok. 1560-1609), kasztelan kamieniecki; 2m. (ok. 1617) Sędziwój Ostroróg h. Nałęcz (ok. 1570-1625), starosta wschowski, później kasztelan międzyrzecki.

MIKOŁAJ Buczacki Tworowski (ok. 1540-1595), s. Jana i Katarzyny Baranowskiej, podkomorzy kamieniecki, starosta barski 1571-1588; ż. (1570) Anna Magdalena ks. Radziwiłł h. Trąby (1553-1590); dzieci: Jan, Jerzy, Katarzyna.

"Źródła: Bon. t. 2/221-222; Dw. Gen.; Nies."


JEST WIELE MOŻLIWOŚCI POCHODZENIA CZŁONÓW NAZWISKA:

Buczak (Beiname) Łucki herbu. Sas

W tym przypadku oznacza albo przydomek szlachecki lub podwójne nazwisko wskazujące na pochodzenie z dwóch odrębnych rodów.
Istnieją dokumenty które to potwierdzają.

"Makowskiego z Podlasia, Rejestr poborowy z roku 1580 wymienia we wsi Makowo ( parafia Kobylin , pow . bielski ,woj . podlaskie ) Michała Makowskiego syna Mateusza , jego brata stryjecznego Mikołaja.
W Testamencie Makowskiego , cześnika Żytomierskiego (Cześnika Żytomierskiego), z 13 czerwca 1736 r. czytamy taki ustęp: ".. za ten kawałek imć p. Jerzy Łucki Buczak uczynił donacyę tu w grodzie kamienieckiem anno 1733 - tio sub interregno serenissimi Augusti 2 - di regis Poloniarum a ja onemu dałem rewersa na siebie, co tam wynajdą ichmć pp. bracia gniazdowi, to ja powinienem za-płacić...
Justynę, żonę Jana Leśniewicza, Teofilę, Wiktoryę i
Mikołaj Makowski h . Jelita , zostawił dwoje dzieci, Zygmunta i Maryę.

Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego: L-R. T. 4 autor: Jan Ciechanowicz

Makowski podpisał 27.IX.1768 uchwałę sejmiku szlacheckiego w Grodnie ( Akty ... Michał Makowski...)

MAKOWSKI. Mikołaj, Michał, Zygmunt i Feliks, synowie Mateusza, dziedzice dóbr Makowa-Kobylina 1585 r. Kazimierz i Szymon 1648 r. z wojew. podlaskiem podpisali elekcyę. Stanisław, syn Andrzeja, 1650 r. Felicyan, syn Mateusza, 1653 r. Szymon, syn Michała, 1663 r. Tomasz i Bartłomiej, synowie Kazimierza, 1670 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).
Maciej, syn Bartłomieja i Zofii Okruchowskiej, 1714 r./ jego brat stryjeczny Jan Butrym, komornik bielski 1714 r. Stanisław, elektor 1733 r. z wojew. podlaskiego. Marek, sekretarz królewski 1756 r., z żony Ludwiki Kitowiczówny miał córkę Julię. Marcin, cześnik żytomierski 1767 r.
Po Andrzeju z Barbary Kwileckiej pięciu synów: Ignacy, Zygmunt, Michał, Adam i Antoni, komornik ziemski wschowski 1781—1788 r.
Aleksander-Kazimierz, ur. 1804 r. we wsi Łosośnie pod Grodnem, syn Jana, budowniczego królewskiego, i Elżbiety Baranowskiej, ukończył szkoły w Grodnie, a Uniwersytet w Wilnie i jako adwokat pracował w Grodnie do 1830 r. Wypadki krajowe porwały Aleksandra, i jako prosto żołnierz wstąpił do 2 pułku piechoty liniowej, gdzie brat jego Antoni był kapitanem, i za odznaczenie się w bitwach pod Ostrołęką, Grochowem i Warszawą otrzymał krzyż złoty Virtuti Militari i rangę podporucznik.
https://genealogia.okiem.pl/artykul/10460/Makowski "

Jednakże nie jest to przydomek gdyż jest używany w formie podwójnego nazwiska.

Rodziny herbu Sas : Łucki, gn. Łuka, pow. samborski, przyd. Antonowicz, Daszkiewicz, Odynak, Szczerbiak, Tylczak, Wadziak

Michał Łucki przydomek szlachecki (Wadziak) – właściciel dóbr we wsi Łuka w 1900 roku
Łuka (rejon czortkowski) wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim w obwodzie tarnopolskim.

Wiktor Łucki "Wadziak"
miejscowość: Lwów, cmentarz Łyczakowski
województwo: lwowskie

Związek Szlachty Polskiej
https://szlachta.org.pl/en/zapowiedzi/p ... -ucki.html
śp. Jerzy Franciszek Łucki herbu Sas. członek Związku Szlachty Polskiej od 2002 r., Reprezentant Regionalny ZSzP w Kanadzie, Ekspert Komisji Wywodowej

Biskupem Łuckim był naówczas Stanisław Witwicki herbu Sas ; postąpił w roku 1688 na Biskupstwo Poznańskie.
Teodozy Rudnicki-Lubieniecki z Lubieńca herbu Sas (ur. ok. 1698, zm. na przełomie października i listopada 1751) – unicki biskup łucki i ostrogski, igumen Monasteru Poczajowskiego.


INNE MOŻLIWOŚCI DOTYCZĄCE NAZWISK W POLSCE:

Pochodzenie nazwiska - Polonizowanie nazwiska, imienia (spolszczenie)

Po zakończeniu II wojny światowej po 1945 roku spolszczano imiona i nazwiska przymusowo.

Powojenne prawo o zmianie nazwisk
Dekret stwarzał również możliwość zmiany imienia i nazwiska, jeżeli miały one brzmienie niepolskie. Dekret został zastąpiony ustawą z dnia 15 listopada 1956

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5D98A2879C

1. Zarządzenie nr 72 Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1952 r. w sprawie pisowni nazwisk i imion w dowodach osobistych i tymczasowych zaświadczeniach tożsamości /nie publikowane/ wydane na podstawie art. 10 ust. 2 dekretu z dnia 22 października 1951 r. o dowodach osobistych /Dz.U. nr 55 poz. 382/ upoważniało do zmiany z urzędu pisowni nazwiska na polską tylko wówczas, jeżeli nazwisko to miało brzmienie polskie, a pisownię zniekształcono na obcą /np. Tchayka należało poprawić na Czajka/ - /vide par. 2 cyt. zarządzenia/. Można było w tym trybie zmienić z urzędu pisownię nazwiska również wtedy, kiedy zachodziła potrzeba zastąpienia znaków pisarskich nie stosowanych w pisowni polskiej, polskimi znakami pisarskimi /par. 1 cyt. zarządzenia/. Natomiast przepisy powołanego zarządzenia nie przewidywały możliwości zmiany pisowni nazwisk z innych powodów. W szczególności brak było w tym zarządzeniu przepisu, który stanowiłby podstawę do wpisania w dowodzie osobistym lub tymczasowym zaświadczeniu tożsamości obco brzmiącego nazwiska przy zastosowaniu fonetycznej pisowni polskiej w sytuacji, gdy dotąd była stosowana pisownia obca i strona nie wnosiła o zmianę tej pisowni. Zmiana powyższa mogła być dokonana tylko na wyraźne żądanie zainteresowanego /par. 4 cyt. zarządzenia/.

2. Art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ stanowi, że zawsze, gdy istnieje wątpliwość, organ administracji państwowej - na wniosek strony - obowiązany jest ustalić "pisownię lub brzmienie imienia i nazwiska". Obowiązek powyższy wynika ze sformułowania zawartego w treści cytowanego przepisu "ustala w razie wątpliwości". Ustalenie pisowni imion i nazwisk w powołanym trybie nie jest zatem ograniczone tylko do wypadków, gdy te imiona lub nazwiska mają brzmienie lub pisownię niepolską. Powodem wydania takiej decyzji jest istnienie wątpliwości co do stosowania pisowni, które mogą wynikać nie tylko z niepolskiej pisowni, czy brzmienia, ale także z innych przyczyn.


Zmiana nazwiska po uzyskaniu polskiego obywatelstwa.

Stosowny, uzupełniony wniosek należy złożyć u wybranego kierownika urzędu stanu cywilnego.

We wniosku powinny znaleźć się podstawowe dane.

Zmiana imienia i nazwiska może nastąpić na wniosek każdego obywatela polskiego oraz cudzoziemca nieposiadającego obywatelstwa żadnego.

Chociaż osobiście mam odczucie, że ma to coś wspólnego z Gruzją i Armenią.
"Władcy Armenii pochodzenie od [brat Szachan-Szacha I]; Panowanie gruzińskie."
"Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili – radziecki rewolucjonista bolszewicki"

Imiona: Jerzy
Nazwisko: Szacha-Głuchowicz
Miejsce urodzenia: Czerniewice
Data urodzenia: 20-06-1928
Imię ojca: Jan
Imię matki: Jadwiga
Dodatkowe informacje:
Członek PPR od 1947. Słuchacz Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu we Włocławku w 1965. Źródła: Archiwum Delegatury UW we Włocławku, WZCS, teczka osobowa 9818; AP Toruń o. Włocławek, KZ PZPR WZCS we Włocławku, 903/10, b.p.


Czerniewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Czerniewice.

Gmina Czerniewice leży w północno-wschodniej części województwa łódzkiego, przy trasie szybkiego ruchu K8 z Warszawy do Wrocławia w pobliżu miasta Łódź.

Mniejszości narodowe zamieszkujące województwo łódzkie, jak Czesi, Tatarzy i Holendrzy, pozostawiły tylko nieliczne ślady swej bytności.

Z pewnością jest więcej w różnych archiwach akt dawnych, muzealiach, zasobach które znikają z czasem, obracające się w pyle czasu.

Podpisano:
Liljana B.


Ostatnio zmieniony przez lilyan dnia 14-04-2025 - 21:18, w całości zmieniany 3 razy
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Kamil0123Offline
Temat postu:   PostWysłany: 14-04-2025 - 19:46
Sympatyk


Dołączył: 30-08-2024
Posty: 141

Status: Offline
NO ja akurat mam dwie rodziny przodków ,tatarskie od wieków osiedlone w łódzkim w trzech parafiach .Mam pełne dane . Moja mama jest tatarką .Inne rodziny łódzkie prowadzimy wraz z regionalistami łódzkimi.

Pozdrawiam

Kamil
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
lilyanOffline
Temat postu:   PostWysłany: 14-04-2025 - 22:25


Dołączył: 14-04-2025
Posty: 3

Status: Offline
Kamil0123 napisał:
NO ja akurat mam dwie rodziny przodków ,tatarskie od wieków osiedlone w łódzkim w trzech parafiach .Mam pełne dane . Moja mama jest tatarką .Inne rodziny łódzkie prowadzimy wraz z regionalistami łódzkimi.

Pozdrawiam

Kamil


Pierwsze to stwierdza się, że chodziło w poprzednim przypadku o nazwisko DWU—CZŁONOWE Z kreską "—".
Pierwszy człon nazwiska wygląda na typowo obce nazwisko Szachan wschodniego pochodzenia, druga część jest typowa dla języka polskiego, oznaczające typową Głuchotę z końcówką - wicz.

Łucki województwo istniało w okolicach miasta Łucki, obecnie Ukraina.
Łuccy to szlachta kresowa posiadłością ich była Łąka, Łuka w Samborskiem, obecnie obwód tarnopolski Ukraina.

Łuccy jako szlachta kresowa dawnej Rzeczypospolitej, raczej nie są Tatarami.
Możliwe, że wchodzili w związki z Tatarami.
Ostap Łucki był jednakże politykiem Ukraińskim.

Łódź miasto w Polsce.
Siedzibą władz województwa łódzkiego jest Łódź.

W województwie łódzkim osiedlali się nie tylko Tatarzy ale przeważnie Żydzi, Ormianie, Gruzini, Szwedzi, Romowie, inne.
W województwie Mazowieckim też osiedlały się różne mniejszości narodowe w Rzeczypospolitej.

SZACHA-GŁUCHOWICZ – nazwisko dwuczłonowe.
Nazwisko dwuczłonowe najczęściej stworzone przez połączenie nazwiska ojca i matki.
Bardzo rzadko spotykane.
W grudniu 2017 roku jego występowanie odnotowano tylko we dwóch polskich województwach, najwięcej w województwie mazowieckim (12 osób).
Na początku 2023 roku nosiło je w Polsce 21 osób, z czego: 13 kobiet i 8 mężczyzn.
Płońsk 8
Jarosławki 6
Goleniów 4
Wieliszew 1

Jednakże imiona osób noszących nazwisko są typowo polskie.

Szach, Szachacz, Szachagłuchowicz, Szacha-Głuchowicz, Szachaj, Szachajer, Szachalewicz, Szachalska, Szachałaj, Szachan, Szachaniuk, Szachanowska, Szachański, Szacharowska, Szachata, Szachbatow, Szachbazow, Szachciński


[brat Szachan-Szacha I];
Panowanie gruzińskie 1199–1201 rok.
Armenia - Azerbejdżan

Jednakże nie znajduję w Herbarzu Rodzin Tatarskich, takich nazwisk czy herbów.
Tytuł: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce ; Twórca: Dziadulewicz Stanisław (1872–1943) ; Typ obiektu: herbarze ; Data wydania: 1929.
https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/public ... anguage=pl

Ten herbarz jest jakiś niepoprawny w pewnym sensie genealogicznie.

Brakuje w nim nazwiska Dziadulewicz jako autora, gdyż powinien być Tatarem, żeby wiedzieć, kto nim jest.

Brak potwierdzenia w niektórych przypadkach odzwierciedlenia w źródłach historycznych istniejących obecnie.

Książka będąca elementem twórczości autora.

Polecam dokładnie to przestudiować.

W obecnych czasach raczej nazwiska, nie mają znaczenia z jednego powodu.
Zmienianie tożsamości w raz z imionami i nazwiskami czy innymi danymi.
Jest nagminne w tej lokalizacji geopolitycznej globu ziemskiego.
Przez wszystkie prawie epoki historyczne.
Ten kraj nigdy nie był odizolowaną wyspą, a tyglem mieszania się.
Badania genetyczne to potwierdzają w dzisiejszych czasach, są prowadzone, także bez wyrażania stosowanych zgód.
Zmiana imienia i nazwiska może nastąpić na wniosek każdego obywatela polskiego oraz cudzoziemca nieposiadającego obywatelstwa żadnego.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2025 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt: Zarzad PTG :: Administrator
Strona wygenerowana w czasie 1.128713 sekund(y)