Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

W tym wypadku wziąłbym pod uwagę nawet wariant, że to było dziecko z Niemcem. I ktoś mógł po prostu matkę odesłać w bezpieczniejsze miejsce,
żeby nie narażać jej i siebie na poważne konsekwencje. A przyznanie po wojnie, że "miałam dziecko z Niemcem" byłoby delikatnie mówiąc odważne.
Ale tu tylko autosomalneDNA może pomóc.

Tego czy coś wynika - nie wiem.
Wiem jakie zdanie masz na ten temat:)

to wrzesień czy 10.1939 ?
to Niemcy przyszły do niej, nie ona do Niemiec -przymusowość rzecz umowna. Jeśli dla przeżycia "dobrowolnie" się zgłosiła / wójt ją skierował nie w budzie w łapance złapali (w X 1939 łapanek nie było w zasadzie) to bywa kwestionowane, że "przymus" i gwałtem zmuszona.
Jest parę pamiętników (w tym żydowskich) ze Śląska i Zagłębia - zgłoszenie się "dobrowolne"w X/XI 39 okazało się bardzo dobrym ruchem pod kątem przeżycia. To tak o tych bardzo wczesnych "robotach".
W X 1939 z różnych względów zapotrzebowanie na robotników w rzeszy (w tym rolnych) nie było tak duże jak później. W XII 42 taki Schmidt mógł już być powołany, zostało Schmidtowa (często już wdowa) ..raczej nie pozbyliby się pracownicy prawiedarmowej pod koniec 42. To czas wysokiego zapotrzebowania już i na roli , nie tylko w przemyśle.
Jak "wybyła" tzn wykorzystującą ją/jej prace dali jej wybyć to jakieś powody były, warto zbadać co i jak

ale jak nie wynika to co poradzisz..no nie wynika i już

Rozumiem, dziękuję za wyjaśnienie sytuacji w tamtych latach. Babcia pisze, że wyjechała we wrześniu, dokumenty z Niemiec potwierdzają jej pracę od października. Może to był przełom miesiąca.
Co do dobrowolności jej wyjazdu zostaje tylko gdybanie. Nie żyje już nikt kogo mogłabym o to zapytać

Wiele osób nie wróciło od razu do kraju i powodów może być dużo. Siostra mojego taty pracowała w gospodarstwie (była tam dobrze traktowana). Pod koniec wojny zakochała się w angielskim lotniku i chciała wyjechać z nim do Anglii. Czekała na niego 2 lata pracując ciągle u tych gospodarzy. W 1947 r przyjechała do kraju pożegnać się z rodziną, która niestety nie pozwoliła jej tam wrócić. Drugi kuzyn z żoną po wojnie poszedł do Brytyjskiej Strefy Okupacyjnej - myślę, że większość osób, która tam się schroniła wyjechała do innych krajów, ale taki wyjazd trwał kilka lat, więc część również wróciła do kraju. Jeżeli wróciła do kraju z dzieckiem, mogło chodzić o nieszczęśliwą miłość. Moja ciocia opowiadała mi, że po zakończeniu wojny ludzie byli ewakuowani z obozów i dostawali różne kwatery oraz kartki na zakupy (żywność, ubrania) i czekali na transport do Polski. W pierwszej kolejności byli wywożeni z obozów koncentracyjnych i najbardziej potrzebujący pomocy. Wracali w różny sposób - samochodami ciężarowymi i wagonami bydlęcymi.
Ewa Mitrzak

Mając nazwisko można dużo o takich osobach znaleźć on-line w Archiwum Arolsen . Są tam spisy obywateli polskich przebywających w Niemczech po wojnie . Są wykazy z niemieckiej Kasy Chorych osób zatrudnionych u gospodarzy.

Pozdrawiam
Janusz

Może będę niepopularny ale pojęcie prace przymusowe jest dość pojemne. (...)
W tym wypadku wziąłbym pod uwagę nawet wariant, że to było dziecko z Niemcem. I ktoś mógł po prostu matkę odesłać w bezpieczniejsze miejsce,
żeby nie narażać jej i siebie na poważne konsekwencje. A przyznanie po wojnie, że "miałam dziecko z Niemcem" byłoby delikatnie mówiąc odważne.
Ale tu tylko autosomalneDNA może pomóc.

Witam serdecznie,
Czy sprawdziłas już nazwisko i imię babci w Arolsenie i na straty.pl?
Oraz czy znasz może dokładną datę urodzenia Twego dziadka?

Wracała wiosną 1945 jak mówisz - czy już w maju 1945 po oficjalnym zakończeniu wojny czy wcześniej? I skąd wracała i dokąd?
Jeśli synek narodził się w powiedzmy 1944 to ojciec mógł być Niemcem lub nawet i Polakiem, też pracującym przymusowo tam gdzie ona. Skoro wzięła synka ze sobą i odchowała, to raczej nie był on z gwałtu
(chociaż kto to wie, może po prostu nie był podobny do ojca..).

Może nie jest ojcem , ale nie dlatego że para rodziców o "niebieskich oczach" nie może mieć potomka o "brązowych oczach"

Czyli jednak coś wiesz o tym , gdzie była w 1944
oj oj

Tak - proszę sobie poczytać
Tylko coś wyżej niż szkoła podstawowa czy opracowania sprzed 50 lat. Ciut wyżej starczy.



Czym?
Prośbą o pomoc przy analizie i nieudostępnieniem materiału. Brakiem własnej pracy.
Przynajmniej czytam dokładnie. I tak - jestem sceptyczny co to przekazywanych informacji. To wliczone.

P.S.
Wydaje się chybionym pomysłem publikacja na forum, nawet w formie pytania "co mogę robić dalej". Wpierw poczytaj , potem dopytuj.
Są niemieckie urzędy , pytaj w RFN w oparciu o posiadane informacje. Szukaj od urodzenia z 1944 poczynając w tamtejszej dokumentacji.
Tak ogólnie Ci wystarczy?

Jeśli to naprawdę kwestia danych osobowych (w co szczerze wątpię- dane osobowe to dane osób, czyli żyjących), to oczywiście że nic w internecie nie ma , bo być nie może.
Nie przyszło mi do głowy, że piszemy o żyjących bez ich wiedzy, aprobaty, decyzji, zgody, zainteresowania.
Traktowałem ww i potencjalne (jak materiały z Fundacji? z ANN?) jako archiwalia dotyczące zmarłych - z przyczyn oczywistych. Jeśli jest inaczej, to w zasadzie wątek do skasowania i diabłu ogarek by nie wyciekło.