Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
wtorek, 10 grudnia 2024

longpixel


Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
tomkrzywanskiOffline
Temat postu:   PostWysłany: 12-11-2024 - 23:42
Sympatyk


Dołączył: 06-12-2007
Posty: 141

Status: Offline
w metrykach Wielunia byl slub bodajze z dwunastolatka .
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Pawłowski_HenrykOffline
Temat postu:   PostWysłany: 13-11-2024 - 05:00
Sympatyk


Dołączył: 09-02-2011
Posty: 406

Status: Offline
@ Aquila

Indywidualne przypadki mogą być bardzo skomplikowane. Ja akurat w swoich badaniach analizuję przypadek rodziny a raczej 2 rodzin w południowej Małopolsce. Jedna rodzina rolników jest tam notowana od końca XVII wieku i z pewnością już wtedy nie była rodziną szlachecką, bo zajmowała się rolnictwem i częściowo prowadzeniem karczm. Pod koniec XVIII wieku do miejscowości obok sprowadziła się z Wielkopolski rodzina szlachecka o tym samym nazwisku. W tym przypadku oczywista jest odrębność rodzin o popularnym i często występującym nazwisku (nazwisko odimienne)
I teraz nie znając kontekstu przybycia w konkretnym czasie 2 rodziny łatwo można próbować łączyć je ze sobą. W tym przypadku jednak nie mam wątpliwości że to 2 odrębne rodziny a zbieżność nazwisk jest przypadkowa i wynikająca z popularności danego nazwiska które jako odimienne mogło powstawać równolegle w wielu częściach Rzeczpospolitej równocześnie bez jakiegokolwiek wspólnego pochodzenia
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Robert_KosteckiOffline
Temat postu:   PostWysłany: 13-11-2024 - 14:57
Sympatyk


Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1767

Status: Offline
Warto przeczytać kilka pozycji tematycznych:

Beauvois D., Dezintegracja drobnej szlachty polskiej na Ukrainie w latach 1831-1863, [w:] Losy Polaków w XIX-XX w. Studia ofiarowane prof. S. Kieniewiczowi w osiemdziesiątą rocznice jego urodzin, Warszawa 1987.
Bieniak J., Od wójtów Rypina do rodu szlacheckiego. (Starorypińscy w XIV i XV stuleciu), [w:] Rypin. Szkice z dziejów miasta, pod red. Mirosława Krajeńskiego, Rypin 1994, s. 39-78.
Dworzaczek W., Przenikanie szlachty do stanu mieszczańskiego w Wielkopolsce w XVI i XVII w., [w:] Przegląd Historyczny, t. 47, z. 4, 1956, s. 656-684.
Gierszewski S., Migracje chłopów i szlachty do miast Pomorza Gdańskiego od połowy XVI do połowy XVII w., „Zapiski Historyczne”, z. 3, 1967.
Jedlicki J., Geneza wtórnego szlachectwa w Królestwie Polskim, [w:] Wiek XIX. Prace ofiarowane Stefanowi Kieniewiczowi w 60 rocznicę urodzin, Warszawa 1967.
Jedlicki J., Klejnot i bariery społeczne. Przeobrażenia szlachectwa polskiego w schyłkowym okresie feudalizmu, Warszawa 1968.
Rychlikowa I., Deklasacja drobnej szlachty polskiej w Cesarstwie Rosyjskim. Spór o „Pułapkę na szlachtę” Daniela Beauvois, [w:] Przegląd Historyczny, t. 79, z. 1, 1988, s. 121-147.
Sikorska-Kulesza J., Deklasacja drobnej szlachty na Litwie i Białorusi w XIX w., Pruszków 1995.
Szczygielski W., Zmiany w stanie posiadania i strukturze własnościowej szlachty powiatu wieluńskiego od połowy XVI do końca XVIII w., „Rocznik Łódzki”, t. 1, 1958.
Trepka Nekanda W., Liber Generationis Plebeanorum, Ossolineum 1963.
Tymieniecki K., Szlachta-mieszczanie w Wielkopolsce XV w. (1400-1475 r.), [w:] Miesięcznik Heraldyczny, t. 15, 1936, nr 10-12; t.16, 1937, nr 1-2.
Złotkowski P., Nazwiskotwórcza i modelowa funkcja formantu –ski/–cki w antroponimii szlachty i chłopów okolic Brańska na Podlasiu w XV-XIX wieku, [w:] Biełaruska-polskija mounyja, litaraturnyja, histarycznyja i kulturnyja suwjazi. Zbornik artykułau, Biełarusika-Albaruthenica 37, red. I. E. Bagdanowicz, M. I. Swistunowa, Minsk 2016, s. 80-90.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
dzika_jagodaOffline
Temat postu:   PostWysłany: 13-11-2024 - 17:18
Sympatyk


Dołączył: 13-07-2024
Posty: 97

Status: Offline
bardzo dziękuję za cenne wskazówki Very Happy
Taka droga na skróty to jest to !
Ja od 300 lat mam przodków tylko i wyłącznie z Lubelszczyzny Smile

_________________
Pozdrawiam,
Jagoda

*** Korzeniowski,Ostrowski, Sowiński, Ceglarski, Warchowski, Ozimek ,Gąsiorowski, Skoczewski, Grochowalski, Chmielowski, Mężeński ,Wilkoszewski ,Onuszkiewicz i wielu innych Very Happy
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Robert_KosteckiOffline
Temat postu:   PostWysłany: 14-11-2024 - 08:06
Sympatyk


Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1767

Status: Offline
Tak, jak napisał wyżej Henryk Pawłowski. Należy szczegółowo rozpatrywać poszczególne przypadki, oczywiście mając na względzie kilka możliwości. Generalizowanie można ewentualnie zastosować wówczas, jeżeli staniemy przed "murem".

Podam przykład z terenu pogranicza borowiacko-kociewskiego. Chodzi o wieś Osówek (nazwa alternatywna i zwyczajowa: Ossowka, Osówko) – wieś . Dawna polska nazwa Ossówek. Z tą miejscowością wchodzącą w skład królewszczyzn było związane nazwisko Osowicki lub Ossowicki (nie mylić z Osowskim). Dotarłem do dwóch dokumentów przechowywanych w AP w Gdańsku. Jeden, to przywilej z 1595 roku, w którym czytamy:
„Zofia z Fulsztyna na Świeciu i Lipnie Starościna – wiadomo czynię komu o tym wiedzieć będzie należało teraz i na wsze czasy potomne, że ja obmyśliwając rozszerzenie gruntów i przyczynienie zarośli w starostwie moim świeckim, zaprzedałam cztery włóki na pustym, dziedziczne Ossowko nazwany, robotnemu Łukaszowi Gąbce za złotych polskich sto i z łąkami i jeziorkami, w których ma mieć wolne ryb łowienie, Rózankiem, Sumionkiem, Puciazdą, przy których chować ma bydło, co chce, do tej roli ma łączki, które przeznacza się także u Starego Krza do Ławk na pograniczu, gdzie ich przeznaczenie jak, których ma zażywać wiecznemi czasy, ma wolność pszczoł, owiec chować. Piwa warzyć, chróstów na opał, drzewo do budowy w bliskości borach moich z mieszkańcami swemi, co podleżały. Będzie wolne od szarwarków. Ci dla szacunku, a my zaś dla lepszej wiary i sumienia dobrego przyznaliśmy, co dla lepszego potwierdzenia prawa mu to ręką własną podpiszajną i pieczęcią zapieczętowaną w Zamku Świeckim działo się dnia 13 listopada Anno 1595-tego Roku.”

Drugi dokument jest datowany na dzień 15 maja 1698 roku. Jan Stanisław na Jabłonowie Jabłonowski, starosta świecki, wobec upadku przywileju od przodków i po odtworzeniu utraconych dokumentów, nadał przywilej na karczmę w Osówku oraz ziemię i inne przywileje sławetnym Kazimierzowi i Jadwidze Osowickim oraz ich małżeńskim sukcesorom. Dokument zatwierdzony został przez króla Augusta II Mocnego w dniu 10 sierpnia 1698 roku.

Przeprowadziłem kwerendę w zachowanych metrykach kościelnych od 1670 roku. W Osówku mieszkańcy o nazwisku Osowicki lub Ossowicki po raz pierwszy pojawili się w 1742 roku. Metryka dotyczyła urodzin Piotra, syna Kazimierza i Jadwigi, małżonków Osowickich. W parafiach: Tuchola, Szlachta i Śliwice nazwisko Osowicki występuje dosyć licznie. Z zapisków ks. Stanisława Kujota wynika, że w 2 połowie XVII wieku odnotowano Tomasza Osowickiego, starostę cekcyńskiego rewiru bartniczego. Szczególnie licznie Osowiccy zamieszkiwali wieś Kiełpin k/Tucholi. Pod koniec XVIII wieku, nawet jeden z nich poślubił pannę z Osówka.
Zestawienie dat rocznych 1698 i 1742 raczej zaprzecza tezie, iż Kazimierz i Jadwiga Osowiccy, domniemani przodkowie Osowickich, później notowanych w Osówku, byli tymi samymi, co "sławetni" Kazimierz i Jadwiga wymienieni w przywileju z 1698 roku, ponieważ w 1742 roku w chwili chrztu Piotra, pierwszego swojego dziecka, musieliby liczyć ponad 60 lat [sic!].
Postawiłem więc tezę, że przodek Osowickich vel Ossowickich (być może był nim „robotny” Łukasz Gąbka wymieniony w akcie z 1595 roku) osiadł w dobrach królewskich, w których skład wchodził też Osówek. W tamtych czasach, chłopi pracujący w dobrach królewskich byli uwolnieni od tyraństwa panów. Z aktu z 1595 roku wynika, że Łukasz Gąbka nabył ziemię od starościny świeckiej, czyli stał się tzw. wolnym. Od nazwy dziedziczonej miejscowości, na modłę szlachecką, któryś z przedstawicieli tej rodziny nazwał się Osowickim. Takich przykładów jest więcej, np. Tuszkowscy ze wsi Tuszkowy w powiecie kościerskim, którzy nigdy szlachtą nie byli. Być może, któryś z dziedzicznych sołtysów Osówka osiadł w mieście Tuchola, stąd w akcie z 1698 roku Kazimierz Osowicki był określony mianem „sławetny”. Tak, jak wykazałem na drodze przeprowadzonej kwerendy, przed 1742 rokiem nazwisko Osowicki w Osówku nie występowało. Płynie stąd wniosek, że Osowiccy po 1698 roku powrócili do Osówka na dziedziczne dobra. Nie znajdziemy ich w spisach miejscowej szlachty.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2024 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt:
Strona wygenerowana w czasie 0.284430 sekund(y)