|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
Małgorzata_Kulwieć |
|
Temat postu: Bartłomiej Kulwic, Dominik Kulwiec.
 Wysłany: 28-04-2022 - 08:48
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
| Romanie, dziękuję. Dominika mam udokumentowanego dość dokładnie, ale Bartłomiej stanowi dla mnie sporą zagadkę i wyzwanie. Chyba chodzi o brata mojego prapradziadka, ale ... pewna nie jestem. |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
 |
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Doktor medycyny Daniel Kulwic.
Wysłany: 28-04-2022 - 18:48
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dobry wieczór.
Idąc śladem nazwiska Kulwic zamieszczam trochę informacji o doktorze medycyny Danielu Kulwic, który zmarł we Francji w dniu 23 czerwca 1844 roku w miejscowości Poitiers. Może poniższe dane przydadzą Ci się?
W latach 1839 – 1848 w Paryżu ukazywał się emigracyjny tygodnik polityczno – społeczny „Trzeci Maj”. Pismo związane tyło z Hotelem Lambert w Paryżu [ obóz polityczny ], którym kierował książę Adam Jerzy Czartoryski. Tygodnik ukazywał się w języku polskim.
W dniu 13 lipca 1844 roku ukazał się kolejny numer tygodnika Trzeci Maj. W numerze tym, w dziale Korespondencje od strony 139 do strony 140 został zamieszczony list F. Bukiela, który datowany jest na dzień 6 lipca 1844 roku. List został napisany w miejscowości Poitiers we Francji.
Autor listu informuje o śmierci wielce szanowanego doktora medycyny Daniela Kulwica [ Kulwic ], który zmarł 23 czerwca 1844 roku w szpitalu, w miejscowości Poitiers, po „skomplikowanej chorobie”.
F. Bukiel w swoim liście zamieścił też krótką biografię Daniela Kulwica. Między innymi napisał on, że „(…). Daniel Kulwic urodzony w okolicach Trok w Wileńskiem ze szlachetnej rodziny skończył nauki szkolne w Wilnie – następnie uczęszczał na wydział lekarski i przy tern zatrudnieniu zaskoczył go odgłos do broni po naszych niwach się rozlegający. Moskale potrzebując znacznej liczby lekarzy dla posługi swych wojsk wzywali go do służby ofiarując stopień Sztabs-lekarza. Kulwic gardzi ofiarą zapewniającą mu los materjalny i wychodzi z Wilna, wielu za sobą pociąga i staje bratnich szeregach: równie gotów walczyć, jak nieść pomoc lekarską rannym.
Miłe to były chwile, ileż nadziei one wróżyły – niestety ubiegły one marnie. Kulewicz dzieląc do ostatka znoje obozowe nie wahał się dzielić i z niemi gorycze tułactwa. Za przybyciem do Francji niedługo zabawiwszy w zakładzie Awignońskim udał się do Montpellier gdzie dokończywszy lekarskich nauk otrzymał stopień Doktora Medycyny, poczem przez lat siedem praktykując w Vhal o siedem lieux od Poitiers zyskał powszechne wzięcie, miłość i szacunek. Szybki postęp skomplikowanej choroby zmusił go przenieść się do tutejszego szpitalu, gdzie otoczony troskliwem czuwaniem dwóch naszych uczniów medycyny, życie po przyjęciu świętych sakramentów zakończył. (…).”.
Link do oryginalnego tygodnika „Trzeci Maj” z dnia 13 lipca 1844 roku:
http://cyfrowe.mnk.pl/Content/480/1844_180.pdf
„…następnie uczęszczał na wydział lekarski i przy tern zatrudnieniu zaskoczył go odgłos do broni po naszych niwach się rozlegający…” – zapewne chodzi o okres Powstania listopadowego [ 1830 – 1831 ].
Zakład Awigoński – zapewne chodzi o zakład w miejscowości Awinion, po francusku Avignon, prowansalsku Avinhon. Miasto to obecnie położone jest na południu Francji [ w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Vaucluse ], u podnóża wapiennego wzgórza, na lewym brzegu Rodanu, przy ujściu do niego rzeki Durance. Nad miastem góruje pałac papieski [ Palais des Papes ].
Montpellier – miasto w regionie Oksytania we Francji. W Montpellier znajduje się jeden z najstarszych uniwersytetów na świecie, który powstał w XII wieku.
Poitiers – miejscowość i gmina we Francji, prefektura departamentu Vienne, położona nad dopływem Loary, rzeką Clain. Miasto jest historyczną stolicą krainy Poitou.
Vhal – nie znalazłem miejscowości Vhal położonej gdzieś w okolicy miasta Poitiers we Francji.
Pozdrawiam – Roman.
Ps.
Może wspomniany przeze mnie Daniel Kulwic jest jedną i tą samą osobą co Daniel Kulwiec, który w roku 1820 był uczniem 2 klasy Gimnazjum przy cesarskim uniwersytecie wileńskim.
Zobacz: Kurier Litewski nr 79 z dnia 2 lipca 1820 roku – dotyczy Daniela Kulwiecia.
https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno ... ch&seite=1 |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Małgorzata_Kulwieć |
|
|
Temat postu: Doktor medycyny Daniel Kulwic.
Wysłany: 28-04-2022 - 21:53
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
| Dzięki Romanie, uzupełnie sobie informacje dot. Daniela i jego rodziny. Znalazłam jego akt urodzenia w Wilnie oraz akt urodzenia jego brata Józefa. Byli synami Onufrego i Agnieszki z Krojerów. Muszę teraz poszukać aktu ślubu jego rodziców, żeby dowiązać ich jakoś do drzewa Kulwieciów. Może być trudno, bo w aktach ślubów z przełomu wieków XVIII i XIX rzadko podawani są rodzice młodych. |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Re: Doktor medycyny Daniel Kulwic.
Wysłany: 29-04-2022 - 11:47
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dzień dobry.
Wrócę na chwilę jeszcze do doktora medycyny Daniela Kulwic. W zasadzie można powiedzieć, że doktor Daniel Kulwic jest tą samą osobą co lekarz Daniel Kulwiec. Znalazłem pośrednie potwierdzenie mojego przypuszczenia.
W Krakowie, w roku 1939, ukazało się opracowanie Czesława Chowańca pt. Katalog rękopisów biblioteki polskiej w Paryżu, tom 1, rękopisy nr 1 – 431. Na stronie 135 autor zamieścił rękopis nr 347, w opisie którego między innymi napisał:
„347. Rjęz., w. XIX, pap., str. 1026, w tym wiele czystych, pieczątki 3, druków 4 f. 40 X 26, nieopr.
Materiały do powstania r. 1831 na Litwie, Żmudzi i Rusi.
Z papierów sztabowych ofiarowanych przez Feliksa Wrotnowskiego i Wincentego Nowickiego.
(…)
4. str. 161—202 Plik A.: Raporty o stanie lazaretów naczelnego lekarza Hildebranda do gen. Antoniego Giełguda, oraz listy imienne lekarzy podpisane przez Hildebranda, jedna podpisana przez płk. Szymanowskiego. Zawierają nazwiska: Grzegorz Didkowski, Florkowski, Frączkiewicz, Głowacki, Karpowicz, Zygmunt Kolesiński, Daniel Kulwiec, Karol Lipiński, Niemirowski, Anicety Renier, August Szteinjke, Diomet Tuczkiewicz. Oryg.
(…).
(…).”.
Link do publikacji:
https://bibliotekacyfrowa.eu/Content/41 ... g-0001.pdf
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Małgorzata_Kulwieć |
|
|
Temat postu: Re: Doktor medycyny Daniel Kulwic.
Wysłany: 29-04-2022 - 14:02
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
| Tak, masz rację, to ta sama osoba. Ja juz nawet nie zwracam uwagi jak jest napisane nazwisko, bo w 95% wszyscy ci Kulwice i Kulwicze, to moi Kulwiecie. "Kolekcjonuję" wszystkie odmiany nazwiska, a dopiero potem zbieram dodatkowe materiały i przeważnie potwierdzam przynależność do rodu. |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Pfarrer Bartel Kulwitz - pastor Bartłomiej Kulwieć.
Wysłany: 01-05-2022 - 20:29
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dobry wieczór.
Pfarrer Bartel Kulwitz [ po polsku pastor Bartłomiej Kulwieć ].
W ramach serii wydawniczej Ecclesia clerusque temporibus medii aev, wydawanej przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w roku 2015 ukazała się publikacja pod redakcją Radosława Biskupa i Andrzeja Radzymińskiego nosząca tytuł Parafie w średniowiecznych Prusach w czasach zakonu niemieckiego od XIII do XVI wieku. W przedmiotowej książce od strony 297 do strony 313 opublikowany został artykuł dr hab. Leszka Zygnera pt. Białuty – Historia parafii na pograniczu Prusko – Mazowieckim.
Autor artykułu na stronie 301 napisał: „Parafia św. Jakuba Apostoła w Białutach (Bialutten) to jedyna parafia z terenu państwa zakonu krzyżackiego, należąca w średniowieczu do diecezji pomezańskiej, która po sekularyzacji Prus Zakonnych – choć nie od razu – znalazła się w granicach diecezji płockiej i przynależała do niej aż do zmiany granic administracji kościelnej w 1821 r., wprowadzonej na mocy bulli cyrkumskrypcyjnej Piusa VII De salute animarum1. Do dziśnie doczekała się ona oddzielnego studium na temat jej dziejów, choć w literaturze przedmiotu nie brak prac, które odwoływały się do jej średniowiecznej i nowożytnej historii2. (…).”
Natomiast, na stronie 301 – 302 Leszek Zygner napisał: „(…). Jedynie w przypadku parafii białuckiej, do której prawo patronatu miała wpływowa rodzina Narzymskich, posiadająca dobra w Narzymiu, Białutach, Pruskach (Pruskew), Dźwierzni, Szczepce (Sczepka ) i Dwukołach (Zweiraden), a także na sąsiednim Mazowszu, doszło ostatecznie do jej inkorporacji do diecezji płockiej. Nim to nastąpiło parafia ta była przez wiele lat nieobsadzona. Natomiast patroni kościoła Narzymscy zagarnęli cztery włóki ziemi kościelnej, sześć owiec i dwa ule, a także zabrali dzwon i ornat z kościoła, zamienionego na zbór luterański. Jeszcze w 1559 r. zbór w Białutach nie posiadał własnego proboszcza, a z posługą duszpasterską przybywali pastorzy z Narzymia i Działdowa. Niedługo potem pojawił się w Białutach pastor Albrecht, ale krótko przed Wielkanocą 1662 r. został on zamordowany przez jednego ze służebnych wdowy po Tomaszu Narzymskim kasztelanie płockim18. W 1563 r. miejsce zamordowanego Albrechta zajął pastor Walenty z Przasnysza19. Natomiast jego następcą po 1578 r. był pastor Bartłomiej Kulwieć (Bartel Kulwitz), który jednak w 1588 r. opuścił plebanię białucką i przeniósł się do Jedwabna20. (…)”.
Przypis 20:
20 F. Gause, Geschichte des Amtes, s. 162.
Białuty, po niemiecku Bialutten. Obecnie to wieś w gminie Iłowo – Osada, w powiecie działdowskim, w województwie warmińsko – mazurskim
Dr hab. Leszek Zygner pisząc, że pastor Barter Kulwitz [ Bartłomiej Kulwieć ] po roku 1578 został pastorem zboru luterańskiego w miejscowości Bialutten [ Bialuty ], który opuścił w roku 1588 przenosząc się do Jedwabna, powołał się na informacje zawarte w publikacji F. Gausa pt. Geschichte des Amtes.
Zapewne chodzi o publikację noszącą tytuł Geschichte des Amtes und der Stadt Soldau, której autorem był Fritz Gause. Przedmiotowa publikacja została wydana w roku 1959 w Marburg / Lahn.
Link do oryginalnego tekstu publikacji Geschichte des Amtes und der Stadt Soldau:
https://opacplus.bsb-muenchen.de/Vta2/b ... 03?lang=en
Fritz Gause w swojej rozprawie napisał, że pastor Bartel Kulwitz ze zboru Bialutten w roku 1588 przeniósł się do zboru w miejscowości Jedwabno.
Niemiecka nazwa Jedwabno, po polsku Jedwabno [ w larach 1938 – 1945 nosiła nazwę Gedwangen ]. Obecnie jest to wieś Jedwabno, która znajduje się w gminie Jedwabno, w powiecie szczycieńskim, w województwie warmińsko – mazurskim.
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Re: Pfarrer Bartel Kulwitz - pastor Bartłomiej Kulwieć.
Wysłany: 04-05-2022 - 00:21
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dobry wieczór.
Pfarrer Bartel Kulwitz - pastor Bartłomiej Kulwieć.
Do mojego postu z dnia 01.05.2022 roku, który dotyczył pastora Bartłomieja Kulwiecia [ po niemiecku - Pfarrer Bartel Kulwitz ], dodam jeszcze dwie uzupełniające informacje o nim:
1. Friedwald Moeller w swojej publikacji pt. Altpreußisches evangelisches Pfarrerbuch von der Reformation bis zur Vertreibung im Jahre 1945, która wydana była w Hamburgu w roku 1968, na stronie 22 napisał, że Bartel Kulwitz od roku 1578 do roku 1588 w parafii Bialutten [ po polsku Białuty ] był pastorem luterańskim [ewangelickim];
2. Na stronie EPDZ – Encyklopedia Powiatu Działdowskiego, którą prowadzi Starostwo Powiatowe w Działdowie znajduje się hasło Bartel Kulwitz, w którym widnieje nota o treści: „Kulwitz Bartel – proboszcz ewangelicki w Białutach w latach 1578 – 1588, a następnie w Wielbarku.
https://epdz.powiatdzialdowski.pl/kulwitz-bartel/
Wielbark [ po niemiecku Willenberg ] – obecnie miasto w Polsce położone w województwie warmińsko – mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark, której jest siedzibą.
Fritz Gause w swojej książce napisał, że pastor Bartel Kulwitz ze zboru Bialutten w roku 1588 przeniósł się do zboru w miejscowości Jedwabno. Z danych zawartych w Encyklopedii Powiatu Działdowskiego wynika, że pastor Bartel Kulwitz po zakończeniu pracy w parafii w miejscowości Białuty [ 1578 – 1588 ] przeniósł się do parafii w miejscowości Wielbark [ po niemiecku Willenberg ]. Wielbark oddalony jest od miejscowości Jedwabno około 23 km. Może pastor Bartel Kulwitz pełnił jednocześnie obowiązki pastora w miejscowości Jedwabno i Wielbarku [ Willenberg ].
Może warto napisać do EPDZ – Encyklopedia Powiatu Działdowskiego – Starostwo Powiatowe w Działdowie i zapytać z jakiego źródła mają informacje o pastorze Bartelu Kulwietzu. Może mają więcej danych o pastorze?
Dane kontaktowe znajdziesz na stronie https://epdz.powiatdzialdowski.pl/kulwitz-bartel/
Albo na stronie Kontakt:
https://epdz.powiatdzialdowski.pl/kontakt/
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Małgorzata_Kulwieć |
|
|
Temat postu: Re: Pfarrer Bartel Kulwitz - pastor Bartłomiej Kulwieć.
Wysłany: 05-05-2022 - 19:46
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
| Romanie, dziękuję serdecznie. Muszę przetrawić. Obawiam się, że albo zbieżność nazwisk, albo .... bo ja wiem??? Do tej pory żadne tropy nie wiodły na te tereny. I to jeszcze w XVI wieku!? Na razie jestem na wyjeździe i nie mam możliwości posprawdzać, ale jak wrócę, to się nad nim pochylę i pogrzebię w materiałach. |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
|
|
mora73 |
|
|
Temat postu: Re: Pfarrer Bartel Kulwitz - pastor Bartłomiej Kulwieć.
Wysłany: 17-05-2022 - 14:14
|
|
Dołączył: 16-06-2016
Posty: 8
Status: Offline
|
|
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Iryna Kuliwiec.
Wysłany: 17-05-2022 - 18:55
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Dzień dobry.
W linku podanym przez Tomka jest jakiś błąd – nie można połączyć się ze stroną.
Zapewne chodzi o artykuł z dnia 15 maja 2022 z godziny 9:58, którego autorką jest Berenika Olesińska [ źródło tvn24.pk ]. Artykuł nosi tytuł: "Po strzale w głowę pochowali go żywcem z martwymi braćmi. "Ciężko było, ale się wydostałem". Jest w nim wzmiankowana Iryna Kuliwiec, siostra 3 braci: Dmitra, Mykoły i Jewhena Kuliczenko. Dwóch z nich zamordowali Rosjanie, trzeci z nich, Mikoła, przeżył choć był ranny.
Link do artykułu:
https://dziendobry.tvn.pl/razem-z-ukrai ... mi-5711491
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Małgorzata_Kulwieć |
|
|
Temat postu: Iryna Kuliwiec.
Wysłany: 18-05-2022 - 06:16
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
Dziękuję bardzo, Panowie.
Tropów ukraińskich w genealogii Kulwieciów jest znikoma ilość. Raczej nie były to tereny, na które "moi" się przesiedlali, ale dlaczego nie!? Trzeba będzie sprawdzić. |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Zdzisław Kulwic.
Wysłany: 20-05-2022 - 00:07
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dobry wieczór.
Zdzisław Kulwic.
Na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie Berezowskim położona się wieś [ dawniej miasteczko ]Sielec [ po białoruskim Сялец, Sielec nad Jasiołdą ].
Za II Rzeczypospolitej Sielec znajdował się w województwie poleskim, w powiecie prużańskim i był siedzibą gminy Sielec i parafii św. Wawrzyńca.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sielec_(rejon_bereski)
Z informacji zawartych na stronie 529 w tomie X z roku 1889 Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wynika, że miasteczko Sielec znajdowało się w powiecie prużańskim, w gminie Sielec. W tym czasie w miasteczku znajdowała się kaplica katolicka należąca do parafii Siehniewicze, dawniej parafię dekanatu prużańskiego.
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_X/529
Siehniewicze [ po białorusku Сігневічы, po rosyjsku Сигневичи ] obecnie agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie bereskim. W roku 1889 katolicka parafia w Siechniewiczach [ Siehniewiczach ] posiadała kaplice w Międzylesiu i Sielecku [ Sielec ].
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_X/518
Siehniewicze [ Siechniewicze ] oddalone są od wsi Sielec około 25 km.
We wsi Sielec znajduje się stary zaniedbany cmentarz katolicki, na którym jest stara kaplica św. Wawrzyńca. Na cmentarzu zachowało się kilkanaście starych grobów. Wśród nich jest jeden, którym może będziesz zainteresowana? Na tym grobie widnieje tablica o treści:
Tu spoczywają ś.p.
Józef i Zofija Janiszewscy
+ 5 września 1872.
i 28 maja 1875.
i Zdzisław Kulwic
Żył lat 38 [ może być też 58? ]
+ 21 kwietnia 1879.
https://www.radzima.org/pl/object/330.html
https://www.radzima.org/be/object-photo/330.html
Wynika z tego, że Zdzisław Kulwic urodził się około roku 1837. Opcjonalnie z uwagi na nieczytelność datą urodzenia może być rok 1817??
Ponieważ Zdzisław Kulwić pochowany został w tym samym grobie co Józef i Zofija Janiszewscy można postawić hipotezę, która zakłada, że mógł on mieć jakiś związek z rodziną Janiszewskich, na przykład Zofija Janiszewska mogła być z domu Kulwic. Mogą też istnieć i inne możliwości. Sprawdzenie w jaki sposób Zdzisław Kulwić był powiązany z Janiszewskimi pozostawiam już Tobie. Oczywiście jeśli uznasz to za przydatne dla Twoich badań i poszukiwań.
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Andrzej Kulwieć, Marian Kulwieć.
Wysłany: 23-05-2022 - 21:18
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1198
Status: Offline
|
|
Małgorzato, dobry wieczór.
Andrzej Kulwieć zwany Foką.
W roku 2008 w Krakowie ukazał się XIV tom Krakowskiego Rocznika Archiwalnego. W roczniku tym w rozdziale Materiały źródłowe zostało zamieszczone opracowanie Urszuli Perkowskiej pt. Studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim na przełomie dziejów. Ze wspomnień Zofii Kozłowskiej-Budkowej [ strona 217 – 247 ].
Na stronie 220 między innymi przeczytać można: „(…). Dzięki Halinie i jej znajomemu warszawiakowi, starszemu studentowi historii sztuki nazwiskiem Kulwieć12, ale przez Halinę zwanym „Foką”, zapoznałam się z najważniejszymi zabytkami Krakowa. Pozostawiły mi niezatarte wspomnienia, mimo że miałam już za sobą znajomość zabytków Drezna, Norymbergi, Szwajcarii. Ale to z czym po raz pierwszy zetknęłam się w Krakowie, to było coś zupełnie innego, co silniej wzruszało. (…).”.
Przypis 12, strona 220:
„12 Andrzej Kulwieć, ur. w 1884 r., student Wydziału Filozoficznego UJ w l. 1906/07–1910/11.”.
Moim zdaniem chodzi o Andrzeja Kulwiecia, urodzonego 25 maja 1884 roku w Warszawie, był synem Michała powstańca z 1863 roku i Walerii z Towiańskich (córki Andrzeja Towiańskiego). Pobierał nauki w warszawskim IV Gimnazjum Klasycznym, był wychowankiem Aleksandra Janowskiego, założyciela Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Studiował historię i filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po ich ukończeniu wyjechał do Oxfordu, gdzie studiował historię. W 1913 r. wrócił do kraju i jako ochotnik w I Kadrowej Kompanii Legionów Józefa Piłsudskiego uczestniczył w walkach frontowych. W czasie I wojny światowej ukończył Szkołę Oficerską, w 1918 r. został adiutantem generała Władysława Sikorskiego. Więcej pod linkiem;
https://cmentarz.bydgoszcz.pl/wp/2016/0 ... 1884-1946/
Z tego co pisałaś na forum w roku 2012 kapitan Andrzej Kulwieć był chrzestnym ojcem twojego taty. Może nie wiesz, że Andrzej Kulwieć nazywany był przez Halinę Chełmicką, studentkę Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Foką.
Halina Chełmicka zamężna Jaroszewicz [ 1892–1940 ], dalsza krewna Zofii, studentka Wydziału Filozoficznego UJ w l. 1911/12–1913/14, posłanka i senator RP, żołnierz ZWZ AK
Link do wspomnianej przeze mnie publikacji pt. Studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim na przełomie dziejów. Ze wspomnień Zofii Kozłowskiej-Budkowej:
https://kra.ank.gov.pl/wp-content/uploa ... 4_2008.pdf
Na stronie Józef Piłsudski Institute of America – Kolekcje archiwalne online umieszczona jest Teczka nr 701/1/100:
Archiwum: Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Kolekcja: Archiwum Józefa Piłsudskiego
Tytuł teczki: Korespondencja Józefa Piłsudskiego z lat 1895-1917 (kopie)
Daty: 1895 – 1917
W teczce tej pod liczbą porządkową 17 [ strona 23 – 24 ] znajduje się kopia listu Józefa Piłsudzkiego do Władysława Dehnela, który datowany jest na dzień 25 lutego 1910 roku, Abbazia. W liście tym Józef Piłsudzki między innymi pisał:
„Dzisiaj z rana przeglądając notatki swoje znalazłem nazwisko "Konopczyńskiego". Wobec tego spieszę Wam zakomunikować o tym, co następuje. Zaraz prawie po Waszym wyjeździe do Paryża miałem pierwszy mój wykład geografii militarnej w ZWC krakowskim; zebranie odbywało się w mieszkaniu Helki, pomocnicy Oli. Otóż, po skończeniu wykładu usłyszałem rozmowę pomiędzy bratem Helki a Kulwiecem (zdaje się, że tak facet się nazywa, bodaj ten sam, co mieszkanie nam biuro daje). K(ulwiec] pytał brata Helki, czy wreszcie ten list od Zakrzewskiego (Piotrusia) już jest doręczony. Zaciekawiony, rozpytałem obu i dowiedziałem się, że niedawno przedtem przyjechał z Warszawy jakiś Konopczyński, lewicowiec, jak mi powiedziano, który przywiózł jakąś kartkę od Zakrzewskiego z więzienia dla Hanki litewskiej wskiej, szukał jej po Krakowie, w jakiś nieznany mi sposób trafił do Kulewica i ten się nim opiekował w tych poszukiwaniach Hanki, która jakoby się zakonspirowała, nie mógł jej odnaleźć i wyjechał do Lwowa, gdyż jest politechnikiem. Na biurze zapytałem Oli, gdzie jest Hanka, dowiedziałem się, że we Lwowie, więc poleciłem napisać do Ryszarda, by odszukał tego Konopczyńskiego, politechnika, list ten odebrał od niego i oddał Hance. W czasie mego pobytu we Lwowie zapomniałem zapytać Ryszarda, jak ten interes załatwił. Ten Konopczyński wracała akurat z Warszawy w czasie mniej więcej tym samym, o którym wspominał adwokat, wię może się okazać podobnym do owego faceta w binoklach. Daty ściślejsze dadzą się ustanowić przez wymienione w tym moim opowiadaniu osoby. (…)”.
Linki:
http://archiwa.pilsudski.org/dokument.p ... 1.180/2999
http://archiwa.pilsudski.org/teczka.php ... 1&sygn=100
Bezpośredni link do listu:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ ... 00-023.pdf
Oryginalny list znajduje się w Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Oddział VI, Archiwum Polskiej Partii Socjalistycznej, sygn. 305/V1/13, podt. 8, k. 18-19.
Moim zdanie chodzi o Andrzeja Kulwiecia, syna Michała i Walerii z Towińskich, urodzonego 25 maja 1884 roku w Warszawie, który studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w czasie zdarzeń opisywanych przez Józefa Piłsudzkiego.
Aleksandra Węglerska: Andrzej Kulwieć, popularyzator historii Polski; Bibliotekarz Kujawsko – Pomorski Nr 1 ( 44 ) 2015; Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy; Bydgoszcz 2015, strona 47 – 53.
https://biblioteka.bydgoszcz.pl/wp-cont ... 1_2015.pdf
Kapitan Andrzej Kulwieć Wykładowca Historji Szkoły Podchorążych Dla Podoficerów W Bydgoszczy: Polska przed 100 laty; Bydgoszcz 1930.
Link do cyfrowego wydania przedmiotowej książki:
https://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=180506
https://fbc.pionier.net.pl/details/nnqsbh7
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Porucznik Marian Kuleieć.
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego Centralny Ośrodek Szkolenia w Emowie im. gen. dyw. Stefana Roweckiego „Grota” jest wydawcą III tomu publikacji pt. Kontrwywiad II RP ( 1914 ) 1918 – 1945 ( 1948 ) pod redakcją Zbigniewa Nawrockiego. Książka ukazała się w Warszawie w roku 2015.
W przedmiotowym opracowaniu ukazała się krótka rozprawa Andrzeja Pepłońskiego pt. Struktura i funkcjonowanie kontrwywiadu wojskowego w II Rzeczpospolitej [ od strony 9 do strony 19 ].
Na stronie 9 autor między innymi napisał: „(…). W lipcu 1919 r. w Ministerstwie Spraw Wojskowych powstał Departament Informacyjny, którego zadaniem było przygotowywanie komunikatów informacyjnych o wydarzeniach wojskowych i politycznych oraz zwalczanie agitacji wywrotowej w wojsku i organizowanie kontrpropagandy. Szczególnym nadzorem Departament ten otaczał wojskowych powracających z Rosji Sowieckiej. Kilkunastoosobowa sekcja polityczna wchodząca w skład Departamentu składała się z trzech wydziałów: informacyjnego (szef – kpt. Marian Bukułowicz), defensywy (szef – por. Bronisław Witecki) i dozoru korespondencji (szef – por. Marian Kulwieć). (…).”.
Andrzej Pepłoński: Zarys rozwoju organizacyjnego polskiego wywiadu wojskowego w latach 1914 – 1945; Słupskie Studia Historyczne Nr 8 z roku 2000, strona 179 – 192.
Autor na stronie 182 między innymi napisał: „(…). W lipcu 1919 roku w Ministerstwie Spraw Wojskowych powstał Departament Informacyjny, którego kierownictwo objął kpt. Bogusław Miedziński. Zadaniem Departamentu było przygotowywanie komunikatów informacyjnych o wydarzeniach wojskowych i politycznych oraz zwalczanie agitacji wywrotowej w wojsku i organizowanie kontrpropagandy. Sekcja Polityczna, wchodząca w skład Departamentu, składała się z trzech wydziałów: informacyjnego - kpt. Marian Bukułowicz, defensywy - por. Bronisław Witecki i dozoru korespondencji - por. Marian Kulwieć. (…).”.
Link do przedmiotowego tekstu:
https://bazhum.muzhp.pl/media//files/Sl ... 79-192.pdf
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Małgorzata_Kulwieć |
|
|
Temat postu: Andrzej Kulwieć, Marian Kulwieć.
Wysłany: 25-05-2022 - 05:53
|
|
Dołączył: 16-02-2012
Posty: 1556
Status: Offline
|
|
| Romanie, jak zwykle jesteś niezastąpiony. Niektórych informacji nie miałam! Bardzo dziękuję! |
_________________
pozdrawiam
Małgorzata_Kulwieć
Szukam wszelkich informacji o: wszystkich Kulwiec(i)ach; Babińskich i Steckich z Lubelszczyzny, Warszawy, Włocławka i Turku; Sadochach i Knapach z okolic Mińska Maz.
|
| |
|
|
|
|
|
Chacinski_Jar |
|
|
Temat postu: Kowno, Biruliszki.
Wysłany: 03-07-2022 - 07:53
|
|
Dołączył: 03-07-2022
Posty: 3
Status: Offline
|
|
| Dzień dobry Pani Małgorzato! Zauważyłem, że wątek mojej linii Kulwieców (Irena Kulwieć-Chacińska to moja Mama) odżył pół roku temu, za co jestem Pani i Panu Romanowi wdzięczny. Ostatnio poznałem na konferencji naukowej pewną Litwinkę (dobrze mówiącą po polsku), którą zainteresowała moja historia. Chciałem odszukać materiały moich przodków w zarchiwizowanych księgach parafialnych w Komiałowie (obecnie Karmelas), ale link, który sobie zapisałem juz nie wyświetla tego dokumentu. Jedyne co znalazłem, to zapis w portalu Heritage dotyczące mojej prababki Elvyra Kulvietienė (z domu Cechanavičiūtė) - w polskiej wersji Elwira Kulwiec z domu Ciechanowicz, bo tę osobę dobrze pamietam z dokumentów. Międzyczasie zacząłem się zastanawiać, że szukanie przodków to cięzka praca, zas efekt pewnie znikomy. Jesli Ci ludzie nie pozostawili żadnego dziedzictwa duchowego, jak np. moja ciotka od strony Ojca, która była pisarką i poetką ludową i ma swoją Izbę Pamięci w pewnym domu kultury, to skonstatowanie faktu imion i dat nie daje satysfakcji, jakiej bym oczekiwał. A może rzecz trzeba odwrócić? Poszukać potomków, którzy jeszcze żyja i też mają podobne myśli co ja. Szczególnie ta litewska gałąź mogłaby być dla moich badan interesująca. Jak poradzili sobie ze swoja polskością, działają w towarzystwach kultury polskiej, czy może element litewski ich zdominował. Jak ich odszukać? Przepraszam Panię Małgorzate, że nie odpisywałem na miłe pozdrowienia świąteczne. Tak to czasami bywa... |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
