|
|
|
Autor |
Wiadomość |
grzech |
|
Temat postu: Wspomnienia, opracowania zesłań do Kazachstanu
Wysłany: 02-04-2021 - 21:30
|
|
Dołączył: 30-05-2015
Posty: 15
Skąd: Wrocław
Status: Offline
|
|
Na prośbę pana Tadeusza Isańskiego umieszczam apel o przekazywanie mu wspomnień osób, które zostały zesłane do Kazachstanu. Pomoże również w napisaniu opracowań potomków zesłańców (czyli wspomnień zasłyszanych i zapamiętanych). Myślę, że to świetna inicjatywa, a wspomnienia mojej rodziny już zostały złożone, z czego jestem zadowolony.
Przy Uniwersytecie Pedagogicznym imienia Abaja w Ałmaty działa Naukowo-Badawcze Centrum Ustnej Historii Айтылған тарих (Ajtyłgan tarich). Centrum zostało powołane na podstawie uchwały rady uczelnianej uniwersytetu w Ałmaty w sierpniu 2012 roku i wnosi znaczący wkład w utrwalanie pamięci m. in. o osobach, które zostały zesłane do Kazachstanu. Historycy z tego państwa – także ci związani z tymże Centrum od lat działają na rzecz przedstawienia swoim rodakom prawdziwego i jakże tragicznego często osądu sowieckiej przeszłości Kazachstanu, w której przyszło przed laty żyć Kazachom i innym narodom Związku Sowieckiego, a także Polakom, którzy znaleźli się tam nie z własnej woli.
Działalność ta przyczynia się do budowania często od podstaw świadomości państwowej i narodowej Kazachów. Jest godne podkreślenia to, że Kazachstan jest wyjątkiem spośród państw powstałych po rozpadzie Związku Sowieckiego, bowiem w sposób otwarty próbuje dokonać rzetelnej oceny tamtego okresu. Wszystkie projekty naukowe Centrum tworzone są na podstawie zbieranych dokumentów, zdjęć a zwłaszcza wspomnień naocznych świadków oraz tych przekazanych przez darczyńców, najczęściej potomnych. Jest to bezcenne źródło wiedzy o minionych czasach.
od 2015 roku współpracownikiem wspomnianego Centrum jest mieszkający w Polsce Tadeusz Isański – potomek jednej z tysięcy polskich rodzin wołyniaków deportowanych do Związku Sowieckiego. Pan Tadeusz Isański przypadkiem trafił na wspomnienia mojej rodziny zamieszczone w internecie i uznał, że są na tyle interesujące by należało podzielić się nimi z historykami Kazachstanu. Miałem przyjemność z nim współpracować przy przekazywaniu do Kazachstanu tych wspomnień. Jego wkład w ustalenie dokładnego miejsca pobytu rodziny moich pradziadków na ziemi kazachstańskiej po opuszczeniu Republiki Komi oceniam jako bezcenny i trzeba przyznać, wiedza jego o Kazachstanie jest znacznie większa niż przeciętnego Polaka. Współpraca ta jest całkowicie bezinteresowna i wynika z szacunku dla tych Polaków, którzy w Kazachstanie cierpieli i umierali oraz dla Kazachów, którzy ten tragiczny polski ślad w dalekim Kazachstanie dzisiaj dostrzegają.
Dzisiaj w archiwum państwowym w Kazachstanie dzięki jego zaangażowaniu zdeponowano spory zbiór ze wspomnieniami Polaków – nie tylko tych, których fragmenty wspomnień już wykorzystano, ale i innych, które w każdej chwili są do wykorzystania przez wszystkie zainteresowane strony. Aktualnie w opracowaniu jest kolejna praca naukowa, w której zostaną wykorzystane inne, stosowne do miejsca, będącego przedmiotem opracowania wspomnienia Polaków.
Mając powyższe na uwadze, umieszczam za jego zgodą prośbę o przesyłanie mu wspomnień, lub własnych opracowań na podstawie zapamiętanych opowieści zesłanych członków rodziny. Posiada on bogatą wiedzę o miejscach zesłań. Pomoże je odnaleźć tym, którzy go nie znają.
Chętnie wesprze w pisaniu, bowiem jak sam pisze: „Historycy kazachscy nadal poszukują wspomnień Polaków, którzy w Kazachstanie znaleźli się w czasie wojny. Wspomnień dotyczących wyłącznie pobytu w Kazachstanie. Materiały te mają służyć historykom do pogłębiania wiedzy o deportacjach Polaków i tworzenia opracowań naukowych. Mile widziane są również kopie różnych pamiątek i dokumentów”. Pan Tadeusz Isański cieszy się ogromnym zaufaniem Naukowo-Badawczego Centrum Ustnej Historii i posiada stosowne upoważnienie do pośredniczenia, i pomocy w złożeniu wspomnień Polaków z czasów ich pobytu na ziemi kazachstańskiej. Wspomnienia te przesyłane są także do Ośrodka Warszawska Karta – poważnej organizacji pozarządowej zajmującej się historią Polski.
kontakt do pana Tadeusza Isańskiego: tadeoisak@gmail.com
więcej: https://doliniany.usermd.net/2021/04/02 ... achstanie/ |
|
|
|
|
|
Kamiński_Janusz |
|
Temat postu: Wspomnienia, opracowania zesłań do Kazachstanu
Wysłany: 06-04-2021 - 19:28
|
|
Dołączył: 26-03-2015
Posty: 3384
Skąd: Tomaszów Mazowiecki
Status: Offline
|
|
Moja Stryjenka - Lubomira Kamińska (nauczycielka w Kosowie Poleskim) z córką Teresą i matką Aleksandrą Uljanow, zostały zesłane do Kazachstanu w kwietniu 1940 roku. Przebywały w okolicach Akmolińska (dokładnej lokalizacji nie znam). Brała udział w organizowaniu i została dyrektorką Domu Dziecka w m. Atbasar, skąd przywiozła dzieci do Polski, do Gostynina, a później do Kwidzyna. Stryj - Wawrzyniec Kamiński był inspektorem szkolnym w Kosowie Poleskim, tam w listopadzie 1939 został aresztowany przez NKWD, a następnie w maju 1940 wywieziony z miejscowego więzienia prawdopodobnie do Mińska, i ślad po nim zaginął.
Druga Stryjenka - Janina Kamińska (nauczycielka we wsi Kobyla koło Korca w powiecie Równe), też została wywieziona do Kazachstanu wraz z córką Krystyną i matką Barbarą. Przebywały we wsi Bogoduchowka w rejonie kellerowskim. Stryj Walenty, ppor. rez., Baon KOP "Hoszcza", zginął zamordowany wiosną 1940 r. w Charkowie, ofiara Zbrodni Katyńskiej. |
_________________ Janusz
Szukam informacji o polskiej szkole i sierocińcu, zorganizowanych przez Związek Patriotów Polskich w mieście Atbasar w Kazachstanie w latach 1943-1946, oraz o powrocie sierot do Gostynina i Kwidzyna
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|