Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
czwartek, 28 marca 2024

longpixel


Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
Wladyslaw_MoskalOffline
Temat postu: Re: Pochodzenie nazwisk Siebner i Keller.  PostWysłany: 02-04-2021 - 04:28
Sympatyk


Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1537

Status: Offline
terenatu napisał:
Witam,

Bardzo dziekije za tak obszerna podpowiedz P.Moskal. Dodal Pan duzo do mojej wiedzy. Pana wywody mnie fascenuja.

Pozdrowienia,

Teresa Nasa

Pani Tereso,

nie spodziewalem sie, ze moje wywody beda tak trafne.
Jesli Pani przodkowie mieszkali w poznanskim, to jest jedno miejsce .. Leszno, gdzie oni od tysiecy lat mieszkali i nie zmieniali miejsca swoich siedzib, ale zmienialy sie czasem zapisy nazwy miejscowosci i zapisy ich slowianskich nazwan/nazwisk.

Prosze zobaczyc na mapie wedlug 2002 r.;
* nazwisko Siebner - m. Leszno, wielkopolskie, kobiet 6, mezczyzn 7, razem 13,
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... ko=siebner
* Celer - m. Leszno wielkopolskie 4 5 9,
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... isko=celer
* Keler - m. Leszno wielkopolskie 3 5 8,
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... isko=keler
* Keller - m. Leszno wielkopolskie 1 1 2,
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... sko=Keller

Serdecznie pozdrawiam i zycze zdrowych, milych Swiat - Wladyslaw
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
ROMAN_BOffline
Temat postu: Re: Etymologia nazwiska Gierasiński, Gierasieński.  PostWysłany: 02-04-2021 - 22:59
Sympatyk


Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1192

Status: Offline
Łukaszu, dobry wieczór.

Ciąg dalszy rozważań do tekstu, który zawarłem w poście z dnia 23 marca 2021, i który odnosi się do tematu „Etymologia nazwiska Gierasiński, Gierasieński”.

W swoich postach napisanych do mnie pisałeś:
1. „(…), rzeczywiście, nazwisko się zmienia a najbardziej pierwotne to Giraszeński / Geraszewski z okolic Opatowa. (…).”.
2. „(…), z racji tego, że nazwisko Gierasiński często występuje w księgach jak Gierasieński / Gieraszeński ( raz napisane było jako Gieraszewski ), co Pan myśli o nazwie wsi Gieraszowice? Czy widzi Pan jakiś związek etymologiczny? Niestety nie dotarłem do żadnych materiałów archiwalnych z tej wsi. (…).”.

Gieraszowice – obecnie wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Łoniów. Gieraszowice i Wola Gieraszowska tworzą w XIX wieku własność dworską złożoną z dwóch wsi i folwarku. Gieraszowice wymienione są już w XV wieku jako własność Dersława Zborzeńskiego ( Długosz, L.B. I, 395 ). W roku 1578 właścicielem wsi jest Mikołaj Jurkowski. W 1881 roku w Gieraszowicach było 21 domów, w Woli. W Gieraszowicach stał dwór [ zobacz: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Łoniów, Łoniów 2014, strona 130 ].
Gieraszów. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich w tomie XV, w części 1 z roku 1900 na stronie 497 wymienia wieś Gieraszów i tak o niej pisze: „Gieraszów, wś pod Wieliczką. Dziś nie istnieje. Wspomn. W dok. z r. 1363 ( Kod. Mał. III, 169, 304 ).”. W internetowym Słowniku historyczno – geograficznym ziem polskich w średniowieczu pod hasłem Gieraszów czyli U Dęba przeczytać można: „Gieraszów czyli U Dęba (1363 Vdamba sive Goraszowo, 1377 hereditas dicta Wdamba et Geraschaw nunccupata, 1379 hereditas... circa Dab sic nuncupata) leżał na terenie Kłosowa, który dziś stanowi cz. Wieliczki (Wiel. s. 4). [Pow. krak.; par. Wieliczka] 1363 Kazimierz Wielki przenosi kilka wsi Floriana z Druszkowa [Pustego] m. in. U Dęba, czyli G., przed Wieliczką z pr. pol. na pr. niem. średzkie (Mp. 3, 766; Wiel. s. 3); 1377 Marcin s. tegoż Floriana oświadcza przed sądem najwyższym pr. niem., że został przez rajców wielickich całkowicie spłacony „pro hereditate dicta Wdamba et Geraschaw”, położonej przed Wieliczką (Mp. 3, 889; Wiel. s. 4); 1379 sąd ziemski krak. zaświadcza, że Marcin s. zm. Floriana podrzędczego niepołomickiego sprzedał za 140 grz. rajcom wielickim swoją „particulam hereditatis... circa Dab sic nuncupatam” położoną przed m. Wieliczka. Oświadczenie to wydaje w związku z zakwestionowaniem wg pr. bliższości przez br. Marcina Jana z Raciborska powyższej transakcji. Spór był następnie kontynuowany przez wd. po tymże Janie Kachnę i ich dzieci Mikołaja, Stanisława, Michała i Katarzynę. Sąd zatwierdza sprzedaż (Mp. 3, 908; Wiel. s. 6).

Gieraszowice należą do bardzo starszej warstwy słownictwa, które ma związek z wczesnym osadnictwem Słowian. Gieraszowice i inne nazwy tego typu, to pierwotnie patronimiczne nazwy miejscowe, które określały pewną grupę ludzi, to jest potomków albo poddanych osoby, której imię albo przezwisko tkwiło w podstawie nazwy. Takie nazwy tworzone były przy pomocy przyrostka -ice albo -owice // -ewice. Zatem, Gieraszowice to wieś, w której mieszkali potomkowie albo poddani Gierasza.
Gieraszów, nazwa wsi zakończona przyrostkiem -ów [ -ow, -ov ]. Sufiks ten tworzy nazwy miejscowości – rzeczownik rodzaju męskiego. Dawniej tworzył przymiotniki dzierżawcze od imion męskich. Zatem, nazwa wsi jest nazwą dzierżawczą. Nazwy dzierżawcze pochodzą od właściciela. Wynika z tego, że Gieraszów oznacza wieś, której właścicielem lub założycielem był mężczyzna nazywany Gierasz.
Tak więc, wieś Gieraszowice i Gieraszów wzięły swoje nazwy od nazwy osobowej Gierasz.

Irena Mytnik w swoim opracowaniu pt. Słownik historyczno – etymologiczny antroponimów ziemi chełmskiej ( XVI – XVII wiek ), który został wydany w Warszawie przez Katedrę Ukrainistyki Uniwersytetu Warszawskiego w roku 2017, na stronie 98 pisze: „Gieraszowski: Casimirus Gieraszowski ASA 1668. Od n.m. Gieraszów młp.,Gieraszowice święt.”. Wynika z tego, że od nazwy wsi Gieraszowice [ świętokrzyskie ] lub/i nazwy wsi Gieraszów [ małopolska ] powstała nazwa osobowa Gieraszowski. Jak podaje autorka [ za: Henryk Gmiterek, Album studentów Akademii Zamojskiej 1595 – 1781, Warszawa 1994 ] nazwisko Gieraszowski [ Casimirus Gieraszowski ] pojawiło się w spisie uczniów Akademii Zamojskiej w roku 1668. Wynika z tego, że nazwisko Gieraszowski zostało utworzone za pomocą przyrostka -owski. Nazwiska na -owski pochodzą w większości od nazw miejscowych zakończonych na -ów, -owa, -owo. Tak więc, nazwisko Gieraszowski jak najbardziej może pochodzić od nazwy Miejscowej Gieraszów. Nazwy osobowe zakończone formatem -owski mogą pochodzić też od nazw miejscowych na -owice [ Gieraszowice ]. W nazwach miejscowych cztero- i więcej sylabowych często odrzucano przyrostek tworzący nazwę, a więc format -ice.

W przeszłości na obszarze dawnej polski występowała nazwa osobowa Gierasz.
W tomie1 publikacji pt. Poczet sołtysów, wójtów, burmistrzów i prezydentów miasta Krakowa ( 1228 – 2010 ), wydany przez Urząd Miasta Krakowa w roku 2010 w Krakowie pod redakcją Bogdana Kasprzyka w nocie biograficznej nr 18 – Gierasz, której autorem jest Bogdan Kasprzyk, można przeczytać: „Gerassius ( Gerash, Geras ). Reprezentant elity politycznej miasta Krakowa początku XIV wieku. Pełnił najwyższe urzędy, początkowo jako ławnik w latach 1310,1312 i 1313, następnie od 1319 roku jako rajca, wielokrotnie odnotowywany, do roku 1329 włącznie. W latach 1319, 1323—1326 i 1337 był także wójtem sądowym, kilkakrotnie łącząc ten urząd z zasiadaniem w radzie miejskiej. Przebieg jego kariery, przypadającej także na trudne lata buntu wójta Alberta (nr 8), świadczy, że był w łaskach panującego Władysława Łokietka. Gierasz był właścicielem nieruchomości położonej przy ul. Grodzkiej. Odnotowano, że darował klasztorowi Klarysek plac usytuowany w obrębie murów miasta, zamieszkany przez czterech garncarzy. Klaryski otrzymały też od niego cztery ogrody położone koło Kawiorów, Przyjęły do swego grona córkę Gierasza, Maruszę, która dożywotnio mogła czerpać pożytki z tych ogrodów. Gierasz inwestował w ogrody, których posiadał kilka: na przedmieściu przed bramą Szewską, przy cmentarzu żydowskim ( odstąpił go w 1312 roku Świętosławowi, wicekustoszowi kapituły krakowskiej ), nad rzeką Rudawą ( oddany w 1312 roku Henrykowi Srolle ) oraz kolejny ogród, prawdopodobnie także nad Rudawą ( sprzedał go w 1316 roku Tilonowi, synowi kowala ). Oprócz wspomnianej córki Maruszy pozostawił syna Hanka.”.
Imię Gierasz wymienia Dariusz Kupisz w swojej publikacji pt. Genealogia Kochanowskich z Kierzkowa od końca XV wieku do połowy XIX wieku. Pisał on między innymi: „Nazwisko Kochanowski jest powszechnie kojarzone z najwybitniejszym poetą polskiego renesansu – Janem z Czarnolasu. Jego znaczenie dla rozwoju polskiej kultury sprawiło, iż historycy oraz badacze literatury interesowali się od dawna Kochanowskimi herbu Korwin. (…). Odtworzono genealogię poety, poświęcono kilka prac jego rodzicom i braciom, ale niezwykle rzadko wykraczano poza ramy chronologiczne XVI w. Ostatnio pojawiła się monografia omawiająca główne linie tej rodziny w XV–XVIII w., ukazująca szerzej dzieje Kochanowskich, wywodzących się od dziada i ojca poety2. Ich dalsi krewni oczekują nadal na wnikliwsze badania, a jednymi z nich są Kochanowscy z Kierzkowa. Podobnie jak wszyscy Kochanowscy, wywodzili się z ziemi radomskiej, ale w XVII–XIX w. rozsiedlili się na całą ówczesną Małopolskę. Posiadali dobra lub piastowali urzędy w województwie sandomierskim, krakowskim, lubelskim, ruskim i wołyńskim. Bez wątpienia więc zasługują na przedstawienie ich genealogii co też jest celem niniejszego artykułu. Kierzków, z którego pisała się interesująca nas linia Kochanowskich, jest obecnie dzielnicą leżącą na obrzeżach Radomia. Dawniej, dzielił się na Kierzków Większy oraz Mniejszy i był wioską parafii Cerekiew. Pierwsze związki Kochanowskich z tą osadą można dostrzec już około połowy XV w., ale za protoplastę linii Kochanowskich z Kierzkowa uznaje się Andrzeja, najmłodszego syna Dominika z Kochanowa, a więc stryjecznego dziadka poety z Czarnolasu. Używał on trudnego dziś do wyjaśnienia przydomku Gierasz, Gyrrasz lub Gieraszek. Po raz pierwszy pojawia się on w źródłach z 1481 r. odbierając ojcowiznę w Kochanowie i Woli Brudnowskiej od swych braci Jana i Stanisława. (…). Według Adama Bonieckiego Andrzej Gierasz był trzykrotnie żonaty – po raz pierwszy z Heleną, powtórnie z Małgorzatą, a po niej z Katarzyną. (…). Do synów Andrzeja A. Boniecki zaliczył także Walentego, pominiętego w akcie zakupu części Kierzkowa z 1520 r. Za poparciem owych przypuszczeń przemawia przydomek Walentego oraz posiadane przez niego dobra, zaś pominięcie go w przywołanej tu transakcji mogło wynikać z różnych przyczyn (mógł być najstarszym z braci, pochodzącym z innej matki). Ponadto w transakcji zakupu części Kochanowa z 1545 r. pojawiają się Walenty i Jan Kochanowscy „zwani Gieraszowie”, z pewnością bracia (synowie Andrzeja Gierzasza). W 1548 r., Walenty zabezpieczył swej żonie Zofii Sadowskiej 200 zł posagu11, a doczekał się z nią czterech synów: Pawła, Piotra, Mikołaja i Walentego. Ten ostatni nosił po ojcu przydomek Gierasz, stąd nie wiadomo, który z dwóch Walentych był dziedzicem półłanku w Kochanowie, odnotowanym w rejestrach podatkowych z lat 1576–1577. (…). Hieronim, oraz wspomniany wcześniej Władysław, byli ostatnimi męskimi przedstawicielami linii Kochanowskich z Kierzkowa. Wygasła ona tym samym w ósmym pokoleniu po Andrzeju Gieraszu, dziedzicu części Kochanowa i Kierzkowa Woli pod Radomiem.” [ zobacz: Dariusz Kupisz, Genealogia Kochanowskich z Kierzkowa od końca XV wieku do połowy XIX wieku, Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego Tom VI, 2014 (2015), strona 44 – 67. ].
Nazwisko Gierasz wymienia Maksymilian Baruch w swojej książce pt. Pabianice, Rzgów i okoliczne wsie. Monografia historyczna dawnych dóbr kapituły krakowskiej w sieradzkiem i łęczyckiem. Autor na:
• stronie 208 pisał: „Ks. Benedykt Gierasz, mansyonarz kolski, będący rodem z Pabianic, zapisał w 1636 r. przed urzędem miejskim różne działki gruntu razem 66 1/2 składów na wieczne czasy konfraternii św. Anny.”.
• na stronie 220 pisał: „1636. Benedykt Gierasz, mansyonarz kolski, znany w kronice miejscowej z powodu znaczniejszego zapisu na korzyść bractwa kościelnego św. Anny, był rodem z Pabianic ( Akta tegoż bractwa ).”.
[ zobacz: Maksymilian Baruch, Pabianice, Rzgów i okoliczne wsie. Monografia historyczna dawnych dóbr kapituły krakowskiej w sieradzkiem i łęczyckiem, Warszawa 1903. ]
Na stronie Urzędu miasta Pabianice znajduje się artykuł Sławomira Saladaja pt. Staropolskie Pabianice. Autor tekstu między innymi napisał: „(…). Gierasz Benedykt ( II poł. XVI w. – ok. 1636 ). Osobę Benedykta Gierasza wymienia w swej monografii M. Baruch w podrozdziale poświęconym wybitniejszym pabianiczanom. Wiadomości o Benedykcie czerpiemy głównie z kopii aktu nadania przez niego określonych gruntów na rzecz bractwa literackiego św. Anny w Pabianicach. Odpowiedni dokument wpisano do ksiąg wójtowskich w obecności samego nadawcy oraz starszych bractwa: Tomasza Krocerskiego, Stanisława Szałkowskiego, Sebastiana Pieszczowicza, kantora pabianickiego, a także przedstawicieli władz miejskich: burmistrza Macieja Ćwikły, wójta Grzegorza Siadery i innych. Benedykt wywodził się z pabianickiej rodziny mieszczańskiej, której przedstawiciele odgrywali istotną rolę w życiu miasta przez cały XVII w. Sam poświęcił się stanowi duchownemu i w 1636 r. był mansjonarzem przy kościele farnym św. Krzyża w Kole. Swoje dobra ziemskie w Pabianicach, zarówno dziedziczne jak i nabyte, darował wieczyście bractwu literackiemu. Uczynił przy tym zastrzeżenie, aby grunty pozostawały przy bractwie i nigdy nie były sprzedane. W ich liczbie znajdowały się: 4 składy na Ćwierciach za plebanią, 9 składów na Krócicach u Glinianek, 8 składów na Krócicach za Gliniankami, 12 składów na Krócicach u Bożej Męki przy gościńcu piotrkowskim, 15 ˝ składów w Modrzewcu, 5 składów za plebanią w miejscu zwanym Kliny, 3 składy za Osinką, 10 składów u Zimnej Wody. W sumie różne działki ziemi liczyły 66 1/2 składów, a do tego doszła łąka usytuowana na Popławach. Motywem jego decyzji była miłość: „ku Oyczyznie swey, ozdobie oney”. Zapewne niebawem po darowiźnie zakończył życie, był bowiem „na ciele dla podeszłego wieku nie bardzo zdrowy”.”.

Franciszek Piekosiński jest autorem 3 tomowej publikacji pt. Rycerstwo polskie wieków średnich. W tomie 3 pt. Rycerstwo małopolskie w dobie piastowskiej 1200 – 1366, który ukazał się nakładem autora w roku 1901 w Krakowie:
• na stronie 327 pisał: „(…). Na przywileju Jana Grota biskupa krakowskiego z r. 1333 występują: (…). 1835. Gierasz czyli Gierard XIV kapelan nadworny biskupa krakowskiego, występuje w tym charakterze jeszcze w r. 1334. (…).”;
• na stronie 402 i 403 pisał: „ (…). W wyroku sądu ziemskiego sandomirskiego z r. 1352, dotyczącym dóbr Jeżów, są wymienieni, (…). 2332. Gierasz czyli Gierard XVI z Koprzywnicy. (…).”.

Piekosiński pisał „Gierasz czyli Gierard”. Wynika z tego, że imię Gierasz jest inną formą imienia Gierard, raczej jego polską formą zaadaptowaną na gruncie polskiej fonetyki. Imię Gierard to inna forma zapisu graficznego imienia Gerard. Gerard, a właściwie Gerhard to germańskie imię pochodzi od dwóch słów; pierwsze to ger – ‘oszczep’, a drugie hart – ‘silny’. Tłumaczy się je jako ‘mężny oszczepnik, mający siłę w oszczepie albo silny (z) oszczepem’ lub też „sprawujący władzę” [ oszczep symbol władzy ]. Polska etymologia tego imienia mówi, że pochodzi ono od „gier rad” – tzn. „ten, który rad igra”. Od imienia Gerard w Polsce pochodzą nazwiska Gierard, Gerard, Gierek. W Polsce imię to znane jest przynajmniej od XIII wieku, pierwotnie w formach Gerardus i Gerhardus.

W nazwisku Gierasiński, Gierasieński, Giraszeński, Geraszewski, Gieraszewski występuje wyraz motywujący typu ‘Gieras’ albo ‘Girasz’, albo ‘Gerasz’, albo ‘Gierasz’. Wszystkie one mogą mieć jakiś związek z imieniem Gierasz. Czy tak było? Trudno jednoznacznie na to pytanie odpowiedzieć. Przyjmując, że imię Gierasz jest równoznaczne z imieniem Gieras, to takie założenie będzie prawdziwe w przypadku gdy imię Gieras funkcjonowało na obszarze gdzie występowało mazurzenie. Mazurzenie, jak pisała Halina Karaś w Leksykonie terminów i pojęć dialektologicznych, zawartym w Kompendium internetowym Dialekty i gwary polskie, „to wymowa spółgłosek dziąsłowych sz, ż, cz, dż jako przedniojęzykowo – zębowych s, z, c, dz, np. lepse, przysed, blaske, mniejsym, starsy, rózne, więkso, ułozyli, grubse, muse, zawse, zaceło, upiece, namocyło sie, jesce, cego, jus, w łózecku, nizej, sukienecke, usyła, kozde, ojcyzne, wiecór, cymś, przesła, nojwidocniej, moze, zył = lepsze, przyszedł, blaszkę, mniejszym, starszy, różne, większą, ułożyli, grubsze, muszę, zawsze, zaczęło, upiecze, namoczyło się, jeszcze, czego, już, w łóżeczku, niżej, sukieneczkę, uszyła, każde, ojczyznę, wieczór, czymś, przeszła, najwidoczniej, może, żył. Mazurzenie to bardzo ważna cecha dialektalna, dzieląca dialekty polskie na mazurzące i niemazurzące, jedno z dwóch podstawowych kryteriów podziału na dialekty.”. Takie zjawisko można też zaobserwować w imieniu Bartosz, które w postaci zamazurzonej brzmi Bartos.
Opatów i jego okolice obecnie położone są w województwie świętokrzyskim. Na obszarze tego województwa występowało i nadal występuje mazurzenie. Zatem, imię Gierasz może być wypowiadane w brzmieniu Gieras.

Łukaszu, napisałeś, że interesujące Ciebie nazwiska występują w okolicy Opatowa. Faktycznie w okolicy Opatowa w parafiach: Szewna, Denków, Wszechświętne występowała nazwa osobowa Gierasińsi [ przynajmniej w roku 1806 ] oraz Gieras, ta przynajmniej w roku 1747.
https://geneteka.genealodzy.pl/index.ph ... rdertable=

W takim razie z jakimś prawdopodobieństwem nazwisko Gierasiński może być strukturalną nazwą osobową powstałą od miana Gieras [ Gierasz ] a ono od imienia Gieras [ Gierasz ] poprzez dodanie nazwiskotwórczego przyrostka -iński. Nazwisko Gieras może też występować z innymi złożonymi przyrostkami będącymi pochodną sufiksu -ski.

To tylko moje rozważania i hipotezy. Weryfikację hipotez i wnioski pozostawiam już Tobie.
Mam nadzieję, że moje informacje pomogą Ci w dalszych badaniach nad historią Twojej rodziny i nazwiska Gieras[iński], Gierasz[yński] i podobnych.

Pozdrawiam – Roman.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wladyslaw_MoskalOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Ożyp i Osip .  PostWysłany: 04-04-2021 - 05:40
Sympatyk


Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1537

Status: Offline
FrankB poprosil 02.04.2021 tak;
"Szukam wszystkiego o nazwisku Ożyp. Powstanie, skąd pochodzi nazwisko, czy od żydów bądź Węgrów. Z tego co wiem najwięcej Ożypów znajduje się w Kraśniku Suchynia i USA prawdopodobnie ci co są w USA, wyjechali z kraśnika. Jestem ciekaw czy nazwisko zostało zmienione z Osyp w kraśniku na Ożyp czy ma inne pochodzenia. Może ktoś dysponuje większa wiedza na ten temat z góry dziękuje."


Witaj Franku,
przedstawie Tobie moje hipotezy jak powstaly i kiedy mogly powstac slowianskie nazwania/nazwiska Ożyp i Osip.

Nazwisko Osip jest znane w moich rodzinnych stronach [pow. Stalowa Wola];
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... wisko=osip
od nazwiska Osip, kiedys powstaly rzadkie nazwiska Ozyp i Ożyp;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... =O%C5%BCyp
Strona Forebears=Przodkowie wskazuje, ze slowianskie nazwanie/nazwisko Osip powstalo na ziemiach obecnej Polski, tak samo nazwanie/nazwisko Ozyp (i Ożyp ?), wiec nie ma co wiazac tych nazwisk z Wegrami lub Zydami;
https://forebears.io/surnames/osip
https://forebears.io/surnames/ozyp

Prof. K.Rymut twierdzi, ze nazwisko Osip pochodzi od imienia Józef. Imię pochodzenia hebrajskiego Joseph oznaczające pierwotnie ‘niech Bóg pomnoży’. W Polsce imię popularne od średniowiecza, adaptowane jako Ożep, Jożep, Jożef, na Kresach Wschodnich też jako Josyp, Hosyp, Jesyp, Josyf.
Nie ze wszystkim sie zgadzam, ale skoro bylo imie Ożep, moglo zatem powstac nazwisko Ożyp.

Wedlug mnie, zanim na nasze ziemie przywedrowalo biblijne imie Józef, istnialy wedlug strony Forebears, starozytne europejsko-indyjskie nazwania/nazwiska Josip - (od ktorego powstalo polskie nazwisko Osip i slowianskie nazwisko Josić) oraz nazwnie Joshi;
https://forebears.io/surnames/josip
https://forebears.io/surnames/joshi
Nazwisko Joshi pojawia się najczęściej w kascie bramińskiej Hindusów w Indiach i Nepalu. Pochodzi od sanskryckiego słowa jyotisha, które oznacza „astrolog”, - hmm .. nazwanie polskie Jotis ?;
https://forebears.io/surnames/jotis

Czy to mozliwe, ze w starozytnosci wsrod ludnosci zamieszkujacej Europe w tym czasie byli astrolodzy ... o nazwaniach/nazwiskach typu Jotis, Josip, Josif, takze Osip, itp ?;
https://forebears.io/surnames/josif

Sadze, ze tak i potwierdza to .. starozytny dysk z Nerby (kolo Lipska);
https://www.podkop.com/2019/05/25/skarby-dysk-z-nebry/

Pozdrawiam - Wladyslaw
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
koziel_jakubOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Ożyp i Osip .  PostWysłany: 04-04-2021 - 09:16
Sympatyk


Dołączył: 09-03-2021
Posty: 100

Status: Offline
Ja się chętnie"podepnę" i dowiem się więcej o pochodzeniu nazwisk Petelicki i Petelak. Czy oba nazwiska mogą mieć wspólne pochodzenie? Moi Peteliccy pochodzą ze świętokrzyskiego a dziadek żony Petelak urodził się w Kołomyi na Ukrainie. W Polsce siedziba Petelakow to Wielkopolska ale jeszcze jestem na początku badania tej rodziny i nie mam powiązań między dziadkiem żony i Petelakami z wielkopolskiego. Będę wdzięczny za jakiś trop. Wesołych świąt
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Ożyp i Osip .  PostWysłany: 04-04-2021 - 09:28
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam Smile

Wg Rymuta nazwiska mają współną wtymologię:

Petelak, Petelicki - od pętla, dawniej petla.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001



Źródło:

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
kryvbassOffline
Temat postu: Krupinka Szyianowski  PostWysłany: 04-04-2021 - 09:30


Dołączył: 02-04-2021
Posty: 5

Status: Offline
T: KRUPINKA SZYIANOWSKI
Dzien dobry,
będę zobowiązany za informacje o pochodzeniu nazwisko moich przodków KRUPINKA SZYIANOWSKI
dziś pozostaje tylko druga część nazwiska SZYIANOWSKI

dziękuję za pomoc

moderacja (elgra)
Witamy na forum!
Prosimy o podpisywanie swoich postów przynajmniej imieniem.
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu: Krupinka Szyianowski  PostWysłany: 05-04-2021 - 07:44
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam:)

Krupinka - w grupie nazwisk pochodzących od krupa, krupy ‘kasza jęczmienna’.


Szyjanowski - w grupie nazwisk pochodzących od od szyja ‘część ciała zwierzęcia łącząca głowę z tułowiem; wąski korytarz’; też od szyć, szyję.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
kryvbassOffline
Temat postu:   PostWysłany: 05-04-2021 - 08:27


Dołączył: 02-04-2021
Posty: 5

Status: Offline
wielkie dzięki
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wladyslaw_MoskalOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Sawa, Sava, Sowa i pochodnych.  PostWysłany: 07-04-2021 - 05:36
Sympatyk


Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1537

Status: Offline
Sawka Adam, jako poczatkujacy, stworzyl 17-03-2021 nowy temat na Forum; " Sawka - pochodzenia nazwiska" gdzie napisal; "Dobry wieczór. Mam pytanie. Skąd pochodzi nazwisko ,,Sawka"? u moich przodków kiedyś było zapisywane jako ,,Siawka", rzadziej ,,Szawka". Pochodzili ze wsi Osowno w parafii Kock."

Pani Ewa w przytoczyla zdanie prof. K.Rymuta;
"Sawka 1422 - od imienia biblijnego Sawa, to od aramejskiego saba ‘starzec, dziadek’, przejete do greckiego jako Sabas lub Sabbas, do łacińskiego Sabas, wschodniosłowiańskiego Sawa. W Polsce notowane od XIV wieku."

Po sprawdzeniu kilku danych, mam inna hipoteze powstania slowianskich nazwan/nazwisk Sawka, Sawko i .. Sówka, a moja hipoteze potwierdza strona Forebears=Przodkowie.

Chyba najstarszym nazwaniem, wspolnym dla Praslowian, dla nocnego ptaka - sowy, bylo nazwanie .. "sawa/sava" wedlug wspolczesnych zapisow, ktore przetrwalo do dzis w postaci nazwisk Sawa i Sava;
https://forebears.io/surnames/sawa
https://forebears.io/surnames/sava
Od tej starozytnej nazwy sowy, powstaly pieszczotliwe nazwania nowonarodzonego malucha - "moja sówko", ktory rozrabial i nie chcial spac w nocy - nazwanie to, w zaleznosci od miejsca zmieszkania Praslowian, posiada nieco inny, wspolczesny zapis.

Najliczniejszym jest nazwanie/nazwisko ukrainskie Savka i polskie Sawka;
https://forebears.io/surnames/savka
https://forebears.io/surnames/sawka
Mniej liczne jest nazwanie/nazwisko bialoruskie Savko i polskie Sawko;
https://forebears.io/surnames/savko
https://forebears.io/surnames/sawko

Rozwoj jezyka polskiego spowodowal, ze wspolczesny, stosunkowo mlody zapis nazwania - "sówka" zaowocowal niezbyt licznym nazwiskiem Sówka;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... S%C3%B3wka
Jednak liczne, wspolczesne polskie nazwisko Sowa wskazuje, ze 'chyba przejelo' to nazwisko znaczna czesc starozytnych zapisow nazwan/nazwisk Sawa, Sawka i Sawko;
https://forebears.io/surnames/sowa
w porownaniu do obecnego, wschodniego zapisu nazwiska Sova
https://forebears.io/surnames/sova

Pytajacym o pochodzenie nazwisk w tym watku, polecam czeste zagladanie, bo nie zawsze mozna szybko przygotowac inna hipoteze pochodzenia nazwiska.

Pozdrawiam - Wladyslaw
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wladyslaw_MoskalOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Slaw, Slav i Sławiński.  PostWysłany: 09-04-2021 - 05:08
Sympatyk


Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1537

Status: Offline
Poczatkujacy genealog Sławiński Marcin, w dniu 24-03-2021 stworzyl na Forum temat "Sławiński - zapytanie", gdzie napisal;
"Dobry wieczór, będę zobowiązany za informacje o pochodzeniu nazwisk:
- Sławiński,
- Borsuk,
- Kaganiuk (ewentualnie Kahaniuk),
- Mosijewicz.
Serdecznie dziękuję za pomoc."

Pani Ewa podala pochodzenie wymienionych nazwisk wg prof. K. Rymuta, w tym nazwisko Sławiński odnotowane w 1397 r. ma pochodzic od nazwy miejscowej Sławno (kilka wsi).

Mam nieco inne zdanie, wykorzystujac informacje strony Forebears=Przodkowie.

W nazwach miejscowosci i nazwisku mamy rdzen "Sław -", ale mamy slowianskie nazwania/nazwiska zapisywane wedlug starozytnej wymowy np Slawik = syn ojca o nazwaniu Slaw;
https://forebears.io/surnames/slawik
z uplywem czasu, zapisywano to polskie nazwisko jako .. Sławik;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... %C5%82awik

Interesujacy jest fakt, ze na Wyspach Brytyjskich i we Francji, wystepuje celtycko-galijskie nazwisko Slawson [bardzo liczne w .. Ameryce !!];
https://forebears.io/surnames/slawson
niezrozumiale w starym zapisie 'slawson', ale w obecnym zapisie .. "slav son", znaczy "słowiański syn" ... lub "syn Słowianina".

Starozytne nazwanie/nazwisko Slav (ktore na terenie obecnej Polski zmienone zostalo polskimi zapisami lub nowopowstalymi nazwaniami/nazwiskami), wystepuje najliczniej w Rumunii i Rosji;
https://forebears.io/surnames/slav
i w jezyku rumunskim 'slav' znaczy "słowiański" lub .. Słowianin.

Zatem wedlug moich rozwazan, nazwisko Sławiński wskazuje, ze osoba noszaca to nazwanie/nazwisko jest .. Słowianinem i Polakiem;
https://forebears.io/surnames/s%C5%82awi%C5%84ski
nazwisko jest zapisywane tez jako Slawinski i inaczej, wiec nie moglo pochodzic od nazwy Sławno ;
https://forebears.io/surnames/slawinski

Serdecznie pozdrawiam - Wladyslaw
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_TelazekOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwiska Telążek & Telążka  PostWysłany: 09-04-2021 - 06:45
Sympatyk


Dołączył: 26-12-2013
Posty: 24
Skąd: Boston Mass. USA
Status: Offline
Dzień dobry -

Proszę o pomoc w zindetyfikowaniu pochodzenia nazwiska Telążek i Telążka.

Przypuszczam że to jest to samo nazwisko - wersja męska i żeńska (chociaż w starych zapisach metrykalnych zarówno mężczyźni jak i kobiety nosili jedno albo drugie).

Znalazłam wiele różnych pisowni: Telonżek, Teląszek, Teląszak, Tełążek, Teleżak, Telężak, Telezak.

Kiedyś gdzieś przeczytałam że to nazwisko może pochodzić od rzeczownika telega (nazwa pewnego rodzaju furmanki - i ktoś kto przewoził towary telegą mógł się nazywać telążek).

Jest jeszcze inna hipoteza pochodzenia: w gminie Włocławek w województwie Kujawsko-Pomorskim, są wsie on nazwie Telążna Stara i Telążna Leśna, i w pobliżu jest jezioro Telążna.

Ale nie jestem pewna że nazwisko pochodzi od tych wsi, bo to nazwisko występowało głównie w okolicach Bełchatowa w woj. Łódzkim, a nie na Kujawach czy Pomorzu.

Z góry dziękuję.

Ewa
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu: Pochodzenie nazwiska Telążek & Telążka  PostWysłany: 09-04-2021 - 09:15
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam Smile

Są oba nazwiska o tej samej etymologii:

Telążek, Telążka - od telega, też dawne kresowe (z rosyjskiego) telaga, telęga, talaga, teliga ‘prosty wóz gospodarski’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
m.ziajaaOffline
Temat postu: Ziaja  PostWysłany: 14-04-2021 - 11:12
Sympatyk


Dołączył: 30-04-2020
Posty: 48

Status: Offline
Witam,

Zastanawia mnie pochodzenie mojego nazwiska, przodkowie zamieszkiwali okolice wsi Koty obecnie należącej do gminy Tworóg w województwie śląskim. Jedyne co mi przychodzi do głowy to powiązanie ze słowem "zziajany".

Pozdrawiam
Mateusz Ziaja
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
choirek
Temat postu: Ziaja  PostWysłany: 14-04-2021 - 11:18
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 02-03-2020
Posty: 1132

Wygląda na słuszne skojarzenie
https://poradnia-jezykowa.uni.lodz.pl/f ... ska-ziaja/

Irek

_________________
Pozdrawiam, Irek
Moderator
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Ewa_SzczodruchOffline
Temat postu: Ziaja  PostWysłany: 14-04-2021 - 11:47
Zasłużony
Sympatyk


Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
Witam Smile

Oto etymologia wg. prof. Kazimierza Rymuta:

Ziaja 1230 - od ziajać ‘dyszeć’.

_________________
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie GMT - 12 Godzin
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2024 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt:
Strona wygenerowana w czasie 1.280085 sekund(y)