|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
Warakomski |
|
Temat postu: 1926 r. Ofiary zamachu majowego
 Wysłany: 16-08-2016 - 21:36
|
|
Dołączył: 29-02-2012
Posty: 928
Status: Offline
|
|
Ofiary cywilne – zginęło 164 osoby.
Bem Mieczysław, lat 22, elektrotechnik (Skaryszewska
Bigos Stefan (Przemysłowa 10)
Bryła Uszer Lejb, (Świętojańska 3)
Brzeski Bronisław, lat 64
Bujno Zygmunt (Świętojańska 13)
Bulman Mieczysław (Krochmalna)
Chendoszko Julia, lat 16 (Tarczyńska 11)
Chojnowski Władysław, lat 26 (Młynowska 16)
Ciąglewicz Józef, lat 25 (Madalińskiego 33)
Ciechocki Zygmunt lat 29 Miedziana 7
Cieplakiewicz Wiktor, lat 21 (Wilcza 75)
Cukierman Abramm, lat 21, handlarz (Kozienice, Ziemia Radomska) –
od bomby na Nowym Zjeździe
Cukierman Moszek
Czachowski Walenty, lat 54 (Przemysłowa 5)
Dąbrowski Zdzisław, lat 15 (Szara 1)
Dmoch Władysław, lat 17, ślusarz (Mokotowska 14)
Domeradzki Antoni (Emilii Plater 13)
Figaszewski Jan
Gliński Aleksander, lat 29, student (Królewska 9)
Grabowski Bronisław
Grabowski Władysław
Godlewski Jan lat 26 Targówek
Górska Petronela lat 58 Przemysłowa 34
Guba Stanisław, lat 38, piaskarz (wieś Tarnów)
Guzowski Franciszek lat 19 Przemysłowa 8
Harrakówna Leokadia Waleria, lat 28 (Smoleńska 17)
Jarmuszewski Edward (Towarowa 25)
Jaśkiewicz, lat 14 (Grójecka 100)
Kozłowski Jan lat 17 Czerniakowska 150
Kabat Marianna, lat 42 (Czerniakowska 156)
Kaufman Dawid, lat 12 (Wołyńska 19)
Komisarow Władysław
Lachowski Stanisław
Lesiak Jan, lat 35, robotnik (Zabrańska 35)
Lędzińska Aleksandra lat 44 Czerniakowska 212
Matjasek Józef
Mysznerowa Leosia, lat 58 (Czerniakowska 74)
Mowczak Władysław, lat 16, praktykant rusznikarski (11 Listopada 44)
Olechowski Leon, brukarz (Czerniakowska 185)
Pasternak Ludwik, lat 17 (Polna 1), stajenny na wyścigach
Patera Stefan, lat 27, woźny (Al. Jerozolimskie 32)
Pękala Bronisław (Nowomiejska 27)
Piechocki Józef lat 45 Przemysłowa 9
Piotrowski Zygmunt (Pańska 82)
Piskorski Wiktor, lat 35, szlifierz (Koszykowa 37)
Piskorski Wiktor, pracownik fabryki „Formiarz”
Przewłodzka Eugenia, lat 15 (Przemysłowa 34)
Ratajski Edward, referent M.K.Z.
Renczarski Kazimierz (Towarowa 42)
Rosław Wiktor (Radzymin)
Rozenkower Boruch, lat 17, krawiec (Złota 48)
Rudczyk Władysław, lat 25, strażak IV oddz. Straży ogniowej
Rudnicki Włodzimierz (Nowowiejska 24)
Rutkowski Jan (Koszykowa 51)
Sawicki Henryk (Fabryczna 28)
Sawicki Julian (wieś Chumal, pow. Kozienicki)
Siemieniak Zofia (Czerniakowska 169)
Siemiński Jan, lat 16 (Górska 25, Siedlce)
Skoczkiewicz Stefan (Złota 37)
Słowik (Czerniakowska 145)
Smoleński Ireneusz (Mokotowska 18)
Sobierański Stanisław
Socha Wacław, lat 35, giser (Konopacka 4a)
Sokół Bolesław, syn buchaltera
Sosnowski Bolesław
Sudkowski Roch lat 72 Solec 11
Sumiak Piotr
Szalabka Wasyl
Szalas Eugeniusz, malarz
Szmidt Ludwik, lat 19, robotnik, (Towarowa 25)
Szymański Ksawery
Szymański Michał
Śledziński Stanisław lat 28 Koszykowa 37
Taborek Tadeusz (Czerniakowska 168)
Tomaszewska Anna, lat 45, dozorczyni domu przy Pięknej 10
Tonderski Bronisław (Kawęczyńska 8)
Wąszewski Stanisław
Widziński Aleksander
Woźniak Władysława (wieś Węgrajn, pow. Koński)
Wójcik Jan (Raszyńska l8)
Wydrych Stanisław
Zauermann Adolf, lat 31, (Twarda 45)
Zieliński Jakub (Piękna 38)
Ziomek Jan (Al. Jerozolimskie 93)
Żyliński Kazimierz, lat 21, student politechniki
Ofiary cywilne i wojskowe, zabici i ranni.
http://www.wbc.poznan.pl/Content/7609/0114.djvu
http://www.wbc.poznan.pl/Content/7603/0112.djvu
http://www.wbc.poznan.pl/Content/7603/0112.djvu
Krzysztof |
|
|
| |
|
|
|
 |
|
Krzymen |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 27-05-2017 - 01:32
|
|
Dołączył: 27-04-2007
Posty: 58
Status: Offline
|
|
Krzysztofie – takie listy publikowały także Kurier Warszawski i Polska Zbrojna.
Trochę informacji o pogrzebach i zachowanych grobach.
W dniach od 12 do 14 maja 1926 r. trwały w Warszawie zacięte walki pomiędzy wojskami wiernymi rządowi, a oddziałami, które opowiedziały się za marszałkiem Piłsudskim. Po obu stronach walczyli także ochotnicy cywilni. Walki, w których użyto artylerii i lotnictwa, pociągnęły za sobą 379 ofiar śmiertelnych i przeszło 920 rannych. Zginęło 215 żołnierzy WP i 164 cywilów.
Tak podano w oficjalnym raporcie. Prawdopodobnie ofiar było więcej, bo nie wszystkich ujęto w spisach zabitych, a część rannych zmarła w następnych tygodniach.
Ciał żołnierzy z reguły nie wydawano rodzinom. Wyjątek zrobiono chyba tylko dla żołnierzy pochodzących z Warszawy i okolic. Wiele ofiar cywilnych spoczęło na Cmentarzu Bródnowskim a kilka na cmentarzu żydowskim. Pogrzeby kilku oficerów i żołnierzy odbyły się poza Warszawą w następujących miastach: Lublin, Łowicz, Kraków, Wilno, Rypin, Rawa Ruska a także w Okuniewie.
Pierwotnie planowano urządzić pogrzeb w stolicy już 15 maja, ale było to niewykonalne. Bardzo dużo zwłok było nierozpoznanych. W chwili przerwania walk w kostnicach warszawskich były 302 ciała, w tym aż 97 nierozpoznanych lub co gorsza błędnie rozpoznanych. Często żołnierze i cywile byli bez dokumentów. Zwłoki fotografowano, a nawet ekshumowano w kilka dni po pogrzebie w celu identyfikacji … Wysokie temperatury i szybki rozkład ciał utrudniały dodatkowo to trudne zadanie.
Wydaje się, że nowym władzom, tzn. stronie, która zwyciężyła, zależało na szybkim i wspólnym pogrzebie oraz na tym, aby odbył się w Warszawie, gdzie miano kontrolę nad sytuacją. Chodziło o to, żeby uspokoić nastroje, szybko zatuszować sprawę i nie dopuścić do jakiś manifestacji. Dlatego pogrzebów poza Warszawą było bardzo mało. W stolicy zapewniano pogrzeb całkowicie na koszt państwa, co na pewno miało pewne znaczenie dla rodzin szeregowców. Inaczej było z rodzinami oficerów, które stać było na poniesienie większych kosztów. Część z nich pochowano w grobach rodzinnych na Starych Powązkach lub na Bródnie.
Cmentarz Wojskowy na Powązkach. Wspólny pogrzeb odbył się tu 17.05.1926 r. Pochowano 192 osoby poległe i zmarłe w wyniku walk. Z rozkazu marszałka Piłsudskiego obecne były delegacje obu walczących stron, duchowieństwo trzech wyznań chrześcijańskich, marszałkowie sejmu i senatu itd. Ograniczono dostęp publiczności do członków najbliższej rodziny poległych.
Wspólne mogiły utworzono w kwaterach A16 i B18 ale są także groby w innych miejscach na terenie tego cmentarza.
Po pogrzebie groby odarniowano i ustawiono na nich drewniane krzyże. Na części z nich rodziny wzniosły trwałe pomniki i te groby zachowały się do chwili obecnej (56 grobów indywidualnych). W 1961 r. na mocy arbitralnej decyzji ówczesnych władz wojskowych (Ludowe Wojsko Polskie) zarządzających cmentarzem zlikwidowano większość grobów (91 mogił osób wojskowych i 33 mogiły osób cywilnych) ofiar walk z maja 1926 r. Nie wiadomo, co stało się ze szczątkami.
Trzeba także dodać, że w 1926 r., już po pogrzebie, ekshumowano kilkanaście ciał w celu ich pochowania na innych cmentarzach.
Obecnie groby wojskowych, poległych w maju 1926 r., są uznawane za groby wojenne, a więc teoretycznie są pod ochroną na Cmentarzu Wojskowym.
W kwaterze B18 umieszczono płytę z napisem:
"ŻOŁNIERZOM / WOJSKA POLSKIEGO / POLEGŁYM W WALKACH / W DNIACH 12-14 MAJA 1926 R. // W JEDNĄ ZIEMIĘ WSIĄKŁA KREW NASZA / ZIEMIĘ JEDNYM I DRUGIM JEDNAKOWO DROGĄ / PRZEZ OBIE STRONY JEDNAKOWO UMIŁOWANĄ".
W kwaterze B20 znajduje się mogiła zbiorowa żołnierzy 10 pułku piechoty, gdzie na pomniku wyryto napis:
"PIERWSZYM OBOWIĄZKIEM ŻOŁNIERZA / JEST NIEZŁOMNE DOCHOWANIE WIERNOŚCI / ŚLUBOWANEJ PRZYSIĘDZE WOJSKOWEJ".
Cmentarz Powązkowski (Stare Powązki). W maju 1926 r. pochowano, w różnych miejscach cmentarza, kilkunastu wojskowych i cywilów. Najwięcej grobów z tych wydarzeń znajduje się w kwaterze 107.
Cmentarz Bródnowski. W 1926 r., po walkach na ulicach Warszawy, pochowano tu kilkadziesiąt osób cywilnych i kilku wojskowych. Groby żołnierzy WP znajdują się w różnych częściach cmentarza. Część grobów ofiar cywilnych zachowało się w kwaterze 39C, ale niektóre zostały zlikwidowane w okresie powojennym i wykorzystane do powtórnych pochówków.
Cmentarz żydowski. W maju 1926 r. pogrzebano 11 żołnierzy WP i 9 osób cywilnych. Organizacją pogrzebów zajmowało się żydowskie towarzystwo pogrzebowe „Ostatnia Posługa”. Poległych żołnierzy pochowano w kwaterze 77.
Można jeszcze dodać, że dość łatwo jest rozpoznać po czyjej stronie kto walczył. Na grobach „piłsudczyków” są napisy: ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ TRAGICZNĄ ewentualnie ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ ŻOŁNIERZA. Osoby walczące po stronie „rządowej” mają zazwyczaj umieszczone napisy: ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ PRAWEGO ŻOŁNIERZA, ZGINĄŁ WIERNY PRZYSIĘDZE, ZGINĄŁ W OBRONIE KONSTYTUCJI.
Pozdrawiam - Krzysztof |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
