|
|
|
Autor |
Wiadomość |
Robert_Kostecki |
|
Temat postu: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018 rok
Wysłany: 02-02-2020 - 18:05
|
|
Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1783
Status: Offline
|
|
Witam,
znalazłem w Internecie następującą informację:
a) (oprac.): Taryfa podatku podymnego powiatu kijowskiego 1775 roku, oprac., wstęp na j. ukr. tłum. Eugeniusz Czerniecki, Biała Cerkiew: Aleksander Pszonkowski 2018;
b) (oprac.): Taryfa podatku podymnego powiatu żytomierskiego 1775 roku, oprac., wstęp na j. ukr. tłum. Eugeniusz Czerniecki, Biała Cerkiew: Aleksander Pszonkowski 2018;
c) (oprac.): Testamenty szlacheckie z ksiąg grodzkich i ziemskich ziemi halickich z XVII wieku, wydali Paweł Klint, Konrad Rzemieniecki, Jakub Węglorz, Wrocław 2018.
E. Czerniecki i A. Pszonkowski, to ci sami autorzy, którzy z S. Łysenko i A. Kobylańskim od 2002 roku kontynuują serię "Szlachta Ukrainy", wydawanej w Białej Cerkwi "po ruski i ukrainśki".
Genealogia:
• Легітимована правобережна шляхта (кінець XVIII — середина XIX ст.) / Укладачі С. Лисенко, Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2006. — Т. 2: Список легітимованої шляхти Київської губернії. — 224 с. (укр.)
• Легітимована правобережна шляхта (кінець XVIII — середина XIX ст.) / Укладачі С. Лисенко, Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2006. — Т. 3: Список легітимованої шляхти Волинської губернії. — 240 с. (укр.)
• Легітимована правобережна шляхта (кінець XVIII — середина XIX ст.) / Укладачі С. Лисенко, Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2006. — Т. 4: Список легітимованої шляхти Волинської губернії. — 224 с. (укр.)
• Легітимована правобережна шляхта (кінець XVIII — середина XIX ст.) / Укладачі С. Лисенко, Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2006. — Т. 5: Список легітимованої шляхти Волинської губернії. — 240 с. (укр.)
• Лисенко С., Чернецький Є. Правобережна шляхта (кін. XVIII — перша пол. XIX ст.). Список шляхти Волинської, Київської та Подільської губерній, дворянські права якої перевірила Центральна ревізійна комісія. — Вид. 1-е. — Біла Церква: Видавництво ТОСК, 2002. — 398 с.; Вид. 2-е, випр. та доп. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2007. — 448 с. (укр.)
• Правобережний гербівник / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2006. — Т. 1: Шляхта Васильківського, Таращанського та Звенигородського повітів. — 160 с., [16] арк. іл. (укр.)
• Правобережний гербівник / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2007. — Т. 2: Нотатки про легітимовану шляхту Київської губернії (1801—1804 рр.). — 204 с. (укр.)
• Правобережний гербівник / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2007. — Т. 3: Нотатки про легітимовану шляхту Київської губернії (1802—1810 рр.). — 192 с. (укр.)
• Правобережний гербівник / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. Пшонківський, 2008. — Т. 4: Нотатки про легітимовану шляхту Київської губернії (1803—1816 рр.). — 192 с. (укр.)
• Правобережний гербівник / Уклали А. Кобилянський, Є. Чернецький. — Біла Церква: Вид. О. Пшонківський, 2012. — Т. 5: Легітимовані 1801—1803 рр. по Київській губернії роди герба Драго-Сас. — 132 с. (укр.)
• Список шляхти Київської губернії кінця XVIII — першої чверті XIX ст.: Абрамович — Ашмянцов / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2005. — 16 с. (укр.)
• Список шляхти Київської губернії кінця XVIII — першої чверті XIX ст.: Чаін — Чарнецький / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2006. — 16 с. (укр.)
• Список шляхти Київської губернії кінця XVIII — першої чверті XIX ст.: Чарнецький — Черніцький / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2006. — 16 с. (укр.)
• Список шляхти Київської губернії кінця XVIII — першої чверті XIX ст.: Чернявський — Чоповський / Уклав Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2006. — 16 с. (укр.)
• Список шляхти Київської губернії кінця XVIII — першої чверті XIX ст.: Київський повіт / Укладач Є. Чернецький. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2013. — 244 с. (укр.)
• Чернецький Є. Браницькі. — Біла Церква: Видавець Олександр Пшонківський, 2011. — 736 с. (укр.)
• Чернецький Є. Власенки, Гладкі, Щигельські та Лопухіни. До історії взаємин українського селянства, польської шляхти та російської аристократії в південних повітах Київської губернії наприкінці XVIII — на початку XX ст. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2006. — 242 с., [4] арк. табл. (укр.)
• Чернецький Є. Генеалогічні етюди. — Біла Церква: Мустанг, 1998. — 84 с. (укр.)
• Чернецький Є. Дідичі та посесори Київської губернії на початку XIX століття. — Біла Церква, 2002. — 38 с. (укр.)
• Чернецький Є. До історії плесецької старовини: давній рід Шиденків у XVIII—XIX ст. — Біла Церква: Вид. О. Пшонківський, 2008. — 32 с. (укр.)
• Чернецький Є. Михалевські герба Корчак з Вовковинець та Олександрівки: легітимаційні документи (1733—1842 рр.). — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2015. — 184 с. (укр.)
• Чернецький Є. Нащадки рицарів із Савиць: Савицькі герба Сліповрон у Київській губернії. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2012. — 120 с. (укр.)
• Чернецький Є. Правобережна шляхта за російського панування (кінець XVIII — початок XX ст.). Джерела, структура стану, роди. — Біла Церква: Вид. О. В. Пшонківський, 2007. — 176 с. (укр.)
• Чернецький Є. Родовід Кваш, Мандрик та Барщевських. — Біла Церква: Видавець О. В. Пшонківський, 2005. — 24 с. + ген. таблиці. (укр.)
• Чернецький Є. Список білоцерківської шляхти. — Біла Церква: Видавництво ТОСК, 2001. — 78 с. (укр.)
• Чернецький Є. Фонди дворянських установ Російської імперії в архівах Білорусі, Естонії, Латвії, Литви, Молдови, Польщі, України та Фінляндії. — Біла Церква: Вид. О. Пшонківський, 2013. — Том І. — 176 с. (укр.)
• Чернецький Є. Формування і соціальне структурування шляхти Радомишльського повіту Київської губернії в кінці XVIII — першій третині XIX ст.: генеалогічний та історико-демографічний аналіз. Автореферат дисертації на здобуття наукового ступеня кандидата історичних наук. — Київ, 2010. — 18 с. (укр.)
• Чернецький Є. Шляхта Васильківського повіту Київської губернії за сповідальними розписами православних храмів початку XIX ст. (Білоцерківщина, Васильківщина, Мотовилівщина, Рокитнянщина, Фастівщина). — Біла Церква: Мустанг, 1999. — 26 с. (укр.)
Heraldyka:
• Кобилянський А., Чернецький Є. Родові герби шляхти: Довідник. — Біла Церква: Вид. Пшонківський О. В., 2014. — 224 с. (укр.)
Kilka tłumaczeń tytułów głównych publikacji:
"Braniccy" /tytuł oryginalny: "Браницькі"/, 2011, 736 stron.
"Herbarz prawobrzeżny" /tytuł oryginalny: "Правобережний гербівник"/, t. I-V, 2006-2012 (t. V wspólnie z A. Kobylańskim).
"Potomkowie rycerzy z Sawic: Sawiccy herbu Ślepowron w guberni kijowskiej" /tytuł oryginalny: "Нащадки рицарів із Савиць: Савицькі герба Сліповрон у Київській губернії"/, 2012, 120 stron.
"Szlachta prawobrzeżna (koniec XVIII – połowa XIX w.). Spis szlachty guberni wołyńskiej, kijowskiej oraz podolskiej, której prawa dworjańskie były rewidowane przez Centralną Komisję Rewizyjną" /tytuł oryginalny: "Правобережна шляхта (кін. XVIII – перша пол. XIX ст.). Список шляхти Волинської, Київської та Подільської губерній, дворянські права якої перевірила Центральна ревізійна комісія"/, edycja I – 2002, 398 s., edycja II – 2007, 448 s. (wspólnie z S. Łysenko).
"Szlachta prawobrzeżna pod zaborem rosyjskim (koniec XVIII – początek XX w.). Źródła, struktura stanu, rody" /tytuł oryginalny: "Правобережна шляхта за російського панування (кінець XVIII – початок ХХ ст./. Джерела, структура стану, роди"), 2007, 176 s.
"Wylegitymowana szlachta prawobrzeżna (koniec XVIII – połowa XIX w.)" /tytuł oryginalny: "Легітимована правобережна шляхта (кінець XVIII – середина XIX ст.)"/, t. II-V, 2006 (wspólnie z S. Łysenko)
"Zespoły urzędów dworzańskich imperium rosyjskiego w archiwach Białorusi, Estonii, Łotwy, Litwy, Mołdawii, Polski, Ukrainy i Finlandii" /tytuł oryginalny: "Фонди дворянських установ Російської імперії в архівах Білорусі, Естонії, Латвії, Литви, Молдови, Польщі, України та Фінляндії"/, 2013, 176 s.
Ciekaw jestem, czy ktoś dysponuje pełną bibliografią (do dnia dzisiejszego) tego wydawnictwa?
Pozdrawiam
Robert Kostecki |
|
|
|
|
|
Tomasz_Lenczewski |
|
Temat postu: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018 rok
Wysłany: 02-02-2020 - 21:26
|
|
Dołączył: 26-09-2010
Posty: 2030
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
Najlepiej przesłać to z zapytaniem bezpośrednio do E. Czernieckiego z Białej Cerkwi, który jest osiągalny na Facebooku, choć z odpowiedzią u niego różnie. Jest on również autorem kilkusetstronicowej monografii o Branickich. Male poprawki: Aleksander Pszonkowski to moim zdaniem tylko wydawca. Współpraca E.Cz. z S. Łysenko dawno została przerwana skutkiem czego nie został wydany tom 1 szlachty wylegitymowanej prawobrzeżnej Ukrainy, który miał objąć gubernię podolską. Pozostałe tomy obejmujące gubernię kijowską (jeden wolumin) i wołyńska w 3 woluminach to całość wydawnicza. Sa cenne ze względu na odniesienia do archiwaliów w Kijowie i Żytomierzu. Szlachta niewylegitymowana wszystkich gubernii obejmująca kilkanaście tysięcy nazwisk jest w zasadzie tylko spisem nazwisk. Pozdrawiam |
|
|
|
|
|
Robert_Kostecki |
|
Temat postu: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018 rok
Wysłany: 02-02-2020 - 22:15
|
|
Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1783
Status: Offline
|
|
Moim głównym celem było przekazanie przeciętnemu badaczowi wykazu bibliograficznego, niezmiernie wartościowych opracowań tematycznych dotyczących szlachty, która po zaborach pozostała w tych województwach dawnej Polski, jakie bezpośrednio zostały wcielone do Cesarstwa Rosyjskiego. Dlatego też szkoda mi miejsca na manipulowanie czasami (przeszłym, teraźniejszym) i opisywanie szczegółowe, kto jest tylko wydawcą, a kto byłym lub teraźniejszym współautorem. To wszystko można znaleźć na językorosyjskich stronach internetowych.
Natomiast wraca zagadnienie problemowe. Gdzie konkretnie można uzyskać dokumenty dotyczące szlachty niewylegitymowanej w Cesarstwie Rosyjskim. Z literatury przedmiotu wiemy, że dzieliła się ona na dwie grupy:
I. Szlachtę, która wylegitymowała się w okresie pierwszym, ale przy ponownym udowodnieniu szlachectwa potwierdzenia nie otrzymała.
II. Szlachtę, która dopiero po ukazie carskim z 1832 roku usiłowała udowodnić szlachectwo, ale potwierdzenia nigdy nie otrzymała.
Tej drugiej grupie, nigdy nie oddano złożonych dokumentów, żeby raz na zawsze odciąć możliwość ponownych starań, związanych z udowodnieniem dawnego szlachectwa.
O szlachcie wylegitymowanej wiemy dużo (pomijając fałszerstwa i galimatias herbowy), ponieważ widnieje w oficjalnych spisach urzędowych i innych, późniejszych opracowaniach. Szlachta niewylegitymowana, to biała tablica. Wiemy z opracowań prof. Daniela Beauvois, że w Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym w Kijowie znajduje się bogaty zbiór dokumentów dotyczących właśnie szlachty niewylegitymowane. Można podejrzewać, że podobne zbiory znajdują się też w archiwach w: Żytomierzu, Łucku, Chmielnickim i innych archiwach obwodowych Ukrainy, Białorusi, czy Rosji. Czy ktoś z naukowców pochylił się konkretnie nad tym tematem?
Pozdrawiam
Robert |
|
|
|
|
|
Tomasz_Lenczewski |
|
Temat postu: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018 rok
Wysłany: 02-02-2020 - 22:28
|
|
Dołączył: 26-09-2010
Posty: 2030
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
Myślę, że właśnie Eugeniusz Czerniecki jest osobą, która najwięcej na ten temat wie i przetrząsnął wiele archiwów ukraińskich. Nie tylko z powodu powyższych publikacji (notabene ma również polski doktorat), ale również z powodu poszukiwań dla co najmniej jednej znanej mi osoby z takiej właśnie szlachty. Na przestrzeni dziesiątków lat pomógł w skompletowaniu setek dokumentów z takich zbiorów i odtworzeniu genealogii. Na pewno zajmują się tym osoby czerpiące również zyski z wyszukiwania, które jednak nie mają może aż takiej znajomości archiwaliów ukraińskich, jak E.Cz. (S.Ł. dawno zarzucił genealogię). Jeśli chodzi o Litwę czy Białoruś to znam jedynie osoby prowadzące działalność zawodową dla osób trzecich. Ich znajomość jest różna. W RGIA z pewnością znajdują się również teczki osób, którym odmówiono szlachectwa. Wnoszę to z tego powodu, że skoro znajdują się tam teczki osób którym odmówiono tytułów, jak i osób, które lata całe starały się udowodnić szlachectwo i nie wiem jak zakończył się ostatecznie ten proces, więc właśnie tam powinny być dokumenty tej drugiej grupy osób z okresu popowstaniowego (wielokrotnie składali odwołania). Archiwa, zwłaszcza na Ukrainie to jeszcze niezbadany do końca obszar. Właśnie ta praca Eugeniusza Cz-go wymieniająca kilkanaście tysięcy niewylegitymowanych rodzin z czegoś się wzięła. Na szczęście w bibliotekach polskich jest większość jego podstawowych dzieł na półce, również w wolnym dostępie (BUW). Pozdrawiam TOmasz |
|
|
|
|
|
Robert_Kostecki |
|
Temat postu: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018 rok
Wysłany: 02-02-2020 - 23:44
|
|
Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1783
Status: Offline
|
|
Powiem tylko tyle. Zajmowałem się naprawdę wiele lat genealogią różnych rodzin o nazwisku Kostecki, w tym pochodzenia szlacheckiego. Odnośnie tych drugich, to na początku zaczerpnąłem wiedzę z herbarzy Bonieckiego i Uruskiego, potem z polskich opracowań nam współczesnych, w tym "Herbarza szlachty wołyńskiej" O. Chorowca. Dysponowałem też materiałem uzyskanym z RGIA w Petersburgu oraz DAŻO w Żytomierzu. Wydawało mi się, że posiadam pełną informację o różnych rodzinach Kosteckich legitymujących się w Cesarstwie Rosyjskim, jednak dopiero publikacje E. Czernieckiego i innych - wniosły nowości, o jakich nawet nie przypuszczałem. Teraz podejrzewam, że nadal dysponuję niepełną dokumentacją. Zwątpiłem po przeczytaniu artykułu Andrzeja Emeryka Mańkowskiego pt. Seweryna Uruskiego „Spis pełny szlachty dziedzicznej”. Zagadnienie kompletności Herbarza w świetle materiałów petersburskiej Heroldii i gubernialnych zgromadzeń szlacheckich, [w:] "Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego", 06 (17), 2003. Teraz wydaje mi się, że najcenniejszym byłoby właśnie zdobycie pełnej dokumentacji dotyczącej szlachty niewylegitymowanej, ale …, co tu mówić o kresowych archiwaliach, kiedy tak na dobrą sprawę nikt sensownie nie jest w stanie omówić zachowanej dokumentacji dotyczącej szlachty i tej wylegitymowanej i tej niewylegitymowanej w Królestwie Polskim i Kraju Nadwiślańskim.
Pozdrawiam
Robert Kostecki
P. S.
Pytanie R.K.:
W tomie I i III znalazłem informacje o Kosteckich. Ciekawi mnie dlaczego nie są zawarte informacje o pozostałych rodzinach Kosteckich legitymujących się na Wołyniu. Czyżby miały znaleźć się w kolejnych tomach herbarza wołyńskiego?
Opowiedź O.Ch.:
Herbarz powstaje na podstawie zachowanych oryginalnych wywodów rodowitości szlacheckiej sporządzonych przez Wołyńską Szlachecką Deputację. Jeżeli wywód rodziny zachował się, to na pewno weszła, czy też jeszcze wejdzie do jednego z kolejnych tomów. Nie wchodzą tu w grę teczki legitymacyjne oraz wpisy do Ksiąg Szlachty, jedynie oryginalne wywody, które są pisane w języku polskim.
Tego też do końca nie rozumiem! |
|
|
|
|
|
Tom_mk |
|
Temat postu:
Wysłany: 03-02-2020 - 06:24
|
|
Dołączył: 20-01-2018
Posty: 232
Status: Offline
|
|
Witam, wymieniacie tu Panowie wiele opracowan szlacheckich z ktorych czerpaliscie wiedze. Interesuja mnie wszelkie zrodla o szlachcie na Wołyniu (Drzewieccy herbu Ogończyk).
Czy mozna gdzies online znalesc dostep do tych zrodel ? Z wyzej wymienionych tylko Bonieckiego posiadam i interesujace informacje z herbarza Chorowca.
Z gory dziekuje za nakierowanie.
Tomasz Drzewiecki |
|
|
|
|
|
Tomasz_Lenczewski |
|
Temat postu: Re: Sprawozdanie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich z 2018
Wysłany: 03-02-2020 - 08:02
|
|
Dołączył: 26-09-2010
Posty: 2030
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
Pan Olgierd Chorowiec jest właścicielem biura genealogicznego i tylko w sobie właściwy sposób publikuje dane zawarte w źródłach wytworzonych w języku polskim. Przede wszystkim uderza brak krytycznego porównania z innymi. W istocie po jednej rozmowie z Nim i korespondencji w sprawie Woronieckich zrozumiałem, iż mówimy rożnymi językami. W istocie z roku na rok tomy poprawiły się, kiedy zdaje się pierwszy został poddany krytyce przez Adama Pszczółkowskiego. Zresztą zastrzeżenia dotyczyły przeważnie nie przedrukowywanym materiałom źródłowym, a monografiom rodzin współpracujących z autorem herbarza.
Pozdrawiam
Tomasz
Robert_Kostecki napisał:
Powiem tylko tyle. Zajmowałem się naprawdę wiele lat genealogią różnych rodzin o nazwisku Kostecki, w tym pochodzenia szlacheckiego. Odnośnie tych drugich, to na początku zaczerpnąłem wiedzę z herbarzy Bonieckiego i Uruskiego, potem z polskich opracowań nam współczesnych, w tym "Herbarza szlachty wołyńskiej" O. Chorowca. Dysponowałem też materiałem uzyskanym z RGIA w Petersburgu oraz DAŻO w Żytomierzu. Wydawało mi się, że posiadam pełną informację o różnych rodzinach Kosteckich legitymujących się w Cesarstwie Rosyjskim, jednak dopiero publikacje E. Czernieckiego i innych - wniosły nowości, o jakich nawet nie przypuszczałem. Teraz podejrzewam, że nadal dysponuję niepełną dokumentacją. Zwątpiłem po przeczytaniu artykułu Andrzeja Emeryka Mańkowskiego pt. Seweryna Uruskiego „Spis pełny szlachty dziedzicznej”. Zagadnienie kompletności Herbarza w świetle materiałów petersburskiej Heroldii i gubernialnych zgromadzeń szlacheckich, [w:] "Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego", 06 (17), 2003. Teraz wydaje mi się, że najcenniejszym byłoby właśnie zdobycie pełnej dokumentacji dotyczącej szlachty niewylegitymowanej, ale …, co tu mówić o kresowych archiwaliach, kiedy tak na dobrą sprawę nikt sensownie nie jest w stanie omówić zachowanej dokumentacji dotyczącej szlachty i tej wylegitymowanej i tej niewylegitymowanej w Królestwie Polskim i Kraju Nadwiślańskim.
Pozdrawiam
Robert Kostecki
P. S.
Pytanie R.K.:
W tomie I i III znalazłem informacje o Kosteckich. Ciekawi mnie dlaczego nie są zawarte informacje o pozostałych rodzinach Kosteckich legitymujących się na Wołyniu. Czyżby miały znaleźć się w kolejnych tomach herbarza wołyńskiego?
Opowiedź O.Ch.:
Herbarz powstaje na podstawie zachowanych oryginalnych wywodów rodowitości szlacheckiej sporządzonych przez Wołyńską Szlachecką Deputację. Jeżeli wywód rodziny zachował się, to na pewno weszła, czy też jeszcze wejdzie do jednego z kolejnych tomów. Nie wchodzą tu w grę teczki legitymacyjne oraz wpisy do Ksiąg Szlachty, jedynie oryginalne wywody, które są pisane w języku polskim.
Tego też do końca nie rozumiem!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|