|
|
|
Autor |
Wiadomość |
Jacste |
|
Temat postu:
Wysłany: 14-03-2011 - 21:40
|
|
Dołączył: 12-10-2009
Posty: 60
Status: Offline
|
|
Witam,
Mam znajomego z Monachium o tym nazwisku. Rodzina jego pochodzi z Czech. Jeśli będzie potrzeba dowiem się z jakiego rejonu.
Jacek steindel |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
Wysłany: 15-03-2011 - 07:17
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Benda - od imion złożonych typu Będzieciech, Będziemir, też od apelatywów na będ- , por. będę.
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 |
_________________ Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
|
|
|
|
|
serroz |
|
Temat postu: Budukiewicz,Bądzkiewicz a może Bąźkiewicz?
Wysłany: 06-04-2011 - 22:29
|
|
Dołączył: 03-01-2010
Posty: 8
Status: Offline
|
|
Przepraszam,ale już zadawałem pytanie o pochodzeniu nazwiska Budukiewicz,teraz mam nieco inne ale w gruncie rzeczy od poprzedniego.Więc interesuje mnie czy nie mogło być nazwisko Budukiewicz utworzono na rosyjski ład od nazwiska Bązkiewicz?Ponieważ wiadomo,że z języka rosyjskiego budu to jest samo co bądź i na kresach w księgach metrykalnych mogła powstać forma nazwiska Budukiewicz (Будукевич).
Z góry dziękuję za odpowiedź,Siergiej. |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 06:34
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Budukiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy bud-, por. buda, budzić, imion złożone typu Budzisław.
Bązkiewicz - brak.
Bąźkiewicz - brak.
Jest prawdopodobne Bądzkiewicz, Bądźkiewicz - od imion złożonych typu Będzieciech, Będziemir, też od apelatywów na będ , por. będę.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 |
_________________ Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
|
|
|
|
|
serroz |
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 12:33
|
|
Dołączył: 03-01-2010
Posty: 8
Status: Offline
|
|
Dzięki,pani Ewo. O nazwisku Budukiewicz pani już pisała we wcześniejszej odpowiedzi,od siebie dodam,że prawdopodobnie nazwisko Budukiewicz pochodzi z Litwy,bo tam dotychczas są ludzi o podobnym nazwisku,ale z trochę innym ogonkiem.Z kolei znam kilka osób w Polsce o takim nazwisku i właśnie oni mówią,że ich ród pochodzi z Litwy.Ale coś się mi wydaje,że w nazwisku Budukiewicz jest rosyjski ślad,jeżeli wziąć pod uwagę drugą połowę tego nazwiska,mianowicie "kiewicz",to co ono może oznaczać,oprócz powszechnie znanego?
Pozdrawiam,Siergiej. |
|
|
|
|
|
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 13:51
|
|
Dołączył: 19-10-2007
Posty: 778
Skąd: Zielona Góra
|
|
Witaj Siergiej!
Coś mi się widzi, że chodzi tu nie tyle o nazwisko Budukiewicz co Budkiewicz v. Butkiewicz (szlachta oszmiańska) - sam piszesz:
' ...bo tam są ludzi o podobnym nazwisku, ale z trochę innym ogonkiem ...'. (?)
Takie pisanie, to jak za rewolucji:
- Towarzysze mąkę przywieźli
- No to dawać ją!
- Ale stęchła
- No to precz z nią!
- Ale za darmo
- No to dawać ją!
Szukali tej mąki, lecz jej nie znaleźli ...
Bo prawda była taka:
Nie mąkę, a rower,
Nie przywieźli, a ukradli ...
Zerknij jeszcze raz do swojego dokumentu, albo go zeskanuj i prześlij skan. Pozdrawiam. Jerzy |
|
|
|
|
|
Aftanas_Jerzy |
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 18:05
|
|
Dołączył: 15-04-2009
Posty: 3289
Status: Offline
|
|
serroz napisał:
Dzięki,pani Ewo. O nazwisku Budukiewicz pani już pisała we wcześniejszej odpowiedzi,od siebie dodam,że prawdopodobnie nazwisko Budukiewicz pochodzi z Litwy,bo tam dotychczas są ludzi o podobnym nazwisku,ale z trochę innym ogonkiem.Z kolei znam kilka osób w Polsce o takim nazwisku i właśnie oni mówią,że ich ród pochodzi z Litwy.Ale coś się mi wydaje,że w nazwisku Budukiewicz jest rosyjski ślad,jeżeli wziąć pod uwagę drugą połowę tego nazwiska,mianowicie "kiewicz",to co ono może oznaczać,oprócz powszechnie znanego?
Pozdrawiam,Siergiej.
Witaj!
O pochodzeniu sufiksów -ewicz/- owicz w polskich (i nietylko) nazwiskach wyjaśnia poniższy fragment z dzieła B. O. Unbegaun " Russian Surnames" :
"...Nazwiska polskiego pochodzenia w rosyjskiej onomastyce występują znacznie rzadziej niż pochodzenia białoruskiego i ukraińskiego, a asymilacji one ulegały w znacznie mniejszym stopniu. Przyczyny tego, to:
1. Tereny polskie były włączone w skład Imperium Rosyjskiego stosunkowo późno (1795r) i znajdowały się w tym stanie trochę więcej niż jeden wiek - do 1917 r.
2. Wysoko rozwinięta kultura, silna świadomość narodowej tożsamości i inna, rzymsko-katolicka religia.
3. Łaciński alfabet używany w polskim języku silnie skomplikował rusyfikację polskich nazwisk, w porównaniu z ukraińskimi i białoruskimi, zapisywanymi cyrylicą.
Wiadomo jednak, że część polskich nazwisk ulegała ukrainizacji w warunkach izolowanego bytowania na Ukrainie, ale znacznie częściej ukraińskie i białoruskie nazwiska podlegały polonizacji ze względu na to, że przyłączenie się do polskiej kultury i religii w okresie polskiego panowania na Ukrainie i Białorusi uważano za wzrost prestiżu. Między grupami etnicznymi polskimi, ukraińskimi i białoruskimi ciągle następował proces wzajemnej wymiany nazwisk, dlatego nieraz trudno, a czasem jest to niemożliwe aby rozgraniczyć precyzyjnie uch pochodzenie, szczególnie gdy chodzi o nazwiska kończące się na -ski i na -owicz.
Typowe polskie sufiksy to: - ski/-cki i - owicz/-ewicz.
1. Sufiks _ski/-cki jest najbardziej rozprzestrzeniony. Początkowo nazwiska z tym sufiksem były charakterystyczne dla szlachty i podstawą ich były nazwy posiadłości. To przydawało tym nazwiskom prestiż społeczny, w rezultacie czego ten sufiks rozprzestrzenił się wśród niższych warstw społeczeństwa, utrwaliwszy w ten sposób pogląd , że jest to wyróżniający sufiks onomastyczny polskich nazwisk. Tym należy tłumaczyć popularność tego sufiksu wśród innych grup etnicznych mieszkających na terytorium wielonarodowej Rzeczypospolitej - Ukraińców, Białorusinów i Żydów. Należy zauważyć, że przyjmowane przez przedstawicieli tych grup nazwiska zakończone na -ski/-cki przyjmowały też charakterystyczne dla polskich nazwisk akcentowanie przedostatniej sylaby. Taką tendencję można zanotować i wśród rosyjskich nazwisk, gdyż z czasem tylko niewielka ilość nazwisk rosyjskich arystokratycznych rodów zachowała rosyjskie akcentowanie na pierwszej lub ostatniej sylabie (np. B'яземский i Трубецкňй).
2. Drugi charakterystyczny dla polskich nazwisk sufiks to - owicz/-ewicz. Należy zauważyć, że w takiej postaci, on jest nie polskiego, a ruskiego (tj białorusko-ukraińskiego) pochodzenia. Rdzennie polską formą jego to -owic/-ewic. Podczas gdy nazwiska na -ski/-cki uważano jako szlacheckie, to socjalny wydźwięk nazwisk na -owic/-ewic oceniano niżej.
Na terenie księstw ruskich (dzisiejsza Ukrainia i Białoruś), odwrotnie, odpowiednie nazwiska na -owicz/-ewicz (po ukraińsku: -owycz/-ewycz) uważane były od dawna jako bojarskie (szlacheckie). Kiedy po Unii Lubelskiej w 1569 r. przywileje szlachty polskiej zostały przeniesione na ukraińskich i białoruskich feudałów, sufiks -owicz/-ewicz, obok sufiksu -ski/-cki (po ukraińsku -skij/-ckij) zaczął wskazywał na szlachetne pochodzenie, i bardzo szybko wyparł polski sufiks -owic/-ewic. Ten ostatni podlegał dodatkowo dyskryminacji, gdyż w wielu polskich dialektach (gwarach) wymawiało się c zamiast cz, przyjętego do języka literackiego, i w porównaniu do sufiksu -owicz/-ewicz sufiks -owic/-ewic oceniano jako dialektowy, "ludowy" i w konsekwencji socjalnie niski. Rozpoczęte w XVI wieku szybkie rozpowszechnienie się sufiksów -owicz/-ewicz doprowadziło do tego, że w 1574 roku po raz ostatni użyto w polskim szlacheckim nazwisku sufiksu -owic.
W taki to sposób polskie nazwiska na -owicz/-ewicz dzielą się na trzy grupy:
a) Przyswojone ukraińskie nazwiska typu: Doroszewicz, Juchnowicz, Klimowicz, Łukowicz.
b) Przyswojone białoruskie nazwiska typu: Fedorowicz, Mickiewicz, Sienkiewicz.
c) Rdzennie polskie nazwiska typu Antoniewicz, Bartoszewicz, Grzegorzewicz, Jędrzejewicz, Szczęsnowicz, Wąsowicz.
Ale jest też duża grupa nazwisk na -owicz/-ewicz, nie poddająca się temu uproszczonemu podziałowi (np. pochodzące od niechrześcijańskich dawnych imion słowiańskich).
Wszystkie te nazwiska, bez względu na niepolskie pochodzenie sufiksów -owicz/-ewicz , podlegały tak wielkiemu polskiemu wpływowi, że teraz we wszystkich rdzennie ukraińskich i białoruskich nazwiskach na -owicz/-ewicz stosuje się polskie akcentowanie na przedostatnią sylabę..". |
_________________ Serdeczne pozdrowienia
Jerzy Aftanas
|
|
|
|
|
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 18:48
|
|
Dołączył: 19-10-2007
Posty: 778
Skąd: Zielona Góra
|
|
|
|
|
serroz |
|
Temat postu:
Wysłany: 07-04-2011 - 20:34
|
|
Dołączył: 03-01-2010
Posty: 8
Status: Offline
|
|
Szanowny Jerzy,dziękuję bardzo za wyczerpującą odpowiedź,naprawdę ona mi się przyda!Ale chciałbym trochę rozwijać wątek,ponieważ zbieram się przyjechać do Polski i poszukać śladów mego dziadka na cmentarzach,przy kościołach itd,zapytać ludzi.Pamiętam moja babcia coś mówiła o Wigrach i właśnie tam w rejonie Mazur zauważyłem wiele ludzi o nazwisku Budukiewicz,jak umarłych,tak i żyjących teraz.
A chodziło właśnie mi oto,że czy nie mogło tak się stać za carskich czasów,iż jakiś kancelista dla ułatwienia brzmienia np. nazwiska Bądźkiewicz zapisać go jako Budukiewicz.Po prostu jeżeli to mój taki błędny domysł w poszukiwaniach,to ja bym nieco zwężał kąt w poszukiwaniach.Jeszcze raz serdecznie dziękuję,pozdrawiam z Zaporoża,Siergiej. |
|
|
|
|
|
Aftanas_Jerzy |
|
Temat postu:
Wysłany: 08-04-2011 - 12:20
|
|
Dołączył: 15-04-2009
Posty: 3289
Status: Offline
|
|
Witaj Sergiuszu!
Proces formowania i utrwalania się pisowni nazwisk był długotrwały i obfituje w zaskakujące nieraz przykłady różnorodności form tego samego nazwiska, nawet w okresie przed zaborami . Dotyczyło to większości nazwisk, szczególnie w okresie ich stabilizacji (XVIII - XIX wiek). Twoje przypuszczenie są zasadne, ale niekoniecznie zmieniano nazwiska na podobnie brzmiące. Dlatego nie wiem czy to dobry sposób szukać pokrewieństwa tylko wg takiego kryterium. Genealogiczne fora to nieraz miejsca, gdzie wspólnym wysiłkiem wyjaśnia się jak przebiegał proces zmian i to w oparciu o konkretne dokumenty metrykalne. Przejrzyj na przykład dyskusję na forum Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego "Gniazdo" o rodzinie Bauza http://www.wtg-gniazdo.org/forum/viewto ... start=200.
Pewne światło w ten proces wnosi też dyskusja na naszym forum z 2008 roku:
https://genealodzy.pl/PNphpBB2-printview ... t-15.phtml
Polecam też ogólne i treściwe omówienie przyczyn zmian nazwisk dostępne w internecie u Ornatowskiego: http://www.ornatowski.com/gen-spel.htm |
_________________ Serdeczne pozdrowienia
Jerzy Aftanas
Ostatnio zmieniony przez Aftanas_Jerzy dnia 09-04-2011 - 13:39, w całości zmieniany 1 raz
|
|
|
|
|
bbucholski |
|
Temat postu: Bucholski
Wysłany: 10-04-2011 - 12:26
|
|
Dołączył: 10-04-2011
Posty: 1
Status: Offline
|
|
POSZUKUJĘ INFORMACJI NA TEMAT POCHODZENIA NAZWISKA BUCHOLSKI. BARDZO DZIĘKUJE ZA POMOC. |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
Wysłany: 10-04-2011 - 13:10
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Bucholski - w grupie nazwisk pochodzących od staropolskiego buchać ‘gwałtownie bić; puchnąć’, też od imion na Bu- , typu Budzisław, Burchard.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 |
_________________ Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
|
|
|
|
|
Bublinski_Damian |
|
Temat postu: Nazwisko Bubliński
Wysłany: 12-04-2011 - 23:07
|
|
Dołączył: 12-04-2011
Posty: 3
Status: Offline
|
|
Co można powiedzieć o etymologii tego nazwiska? W Polsce jest bardzo rzadkie. |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
Wysłany: 13-04-2011 - 07:13
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4116
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Bubliński - brak; prawdopodobnie od buba ‘straszydło, głupiec’. W odmiejscowych - nie znalazłam.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 |
_________________ Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|