|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
freeze777 |
|
Temat postu:
 Wysłany: 31-10-2016 - 09:13
|
|
Dołączył: 14-11-2015
Posty: 8
Status: Offline
|
|
|
Gawroński_Zbigniew napisał:
Od średniowysokoniemieckiego "alt" = mniej więcej: silny, kawał chłopa, gwałtowny, wojak, a później, tj. bliżej naszych czasów z języków dolnoniemieckich (nie chce mi się szukać dokładnie z którego) również stary, wiarus, doświadczony. Inne znaczenia nazwiska są wtórne. Najstarsze zanotowane na terenie niemieckojęzycznym pochodzi z roku 1250 pochodzi na pewno od pierwszego podanego znaczenia.
Niech no zerknę do mojego Koeblera.... No właśnie: "alt" jest średniowysokoniemieckim tłumaczeniem starowysokoniemieckiego "wer-", a ten rdzeń to się z wszystkimi możliwymi "wojskowościami" wiąże. Czyli zgadza się to co wcześniej napisałem.
Pięknie dziękuję za odkopanie takich informacji
W rodzinie faktycznie są informacje o bawarskim pochodzeniu rodziny, ale samo nazwisko jest identyczne, co chasydzkiej dynastii Alterów zamieszkującej niedalekie tereny ok.130 km od Płoniaw i jest to kolejna duża rodzina o tym samym nazwisku, stąd interesuje mnie jak bardzo może to być zbiegiem okoliczności, a jak bardzo wywodzi się z więzów krwi |
|
|
| |
|
|
|
 |
|
Staporek_Kamil |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 31-10-2016 - 11:24
|
|
Dołączył: 03-02-2012
Posty: 196
Status: Offline
|
|
Panie Zbigniewie
Proszę o krótką analizę dla nazwisk Herman (pierwotnie - XVIII w w użyciu Hertman), Eisenkolb i Oberranker
Pozdrawiam |
_________________
Kamil Stąporek
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 31-10-2016 - 15:22
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Po raz kolejny powtarzam, że nazwiska najpopularniejsze są najtrudniejsze w interpretacji. Niewątpliwie takim nazwiskiem jest Hermann. Nazwisko wywodzi się od spraw wojskowych co za chwilę wykażę.
Hermann, Herrmann, Hörmann, Hermes, Herms, Harms, Hermeke, Hermke, Hermeler są starowyskoniemieckim złożeniem dwóch słów heri+man = wojsko+człowiek. Dokładnie pierwszy człon ma więcej znaczeń, mianowicie wojsko, armia, coś licznego, masa, ciżba ( w sensie ludzi), jakiś oddział itp. Z powyższego zanotowano między innymi takie historyczne nazwiska Heriman(us) 822/875), Herman(us) (1261), der Hermeler (1356), Hermke (1473).
Następna grupa nazwisk Hermanopodobnych: Herr, Herrle, Herrlein, Hermann, Herrmann pochodzą podobnie znaczeniowo, ale z języka starowysokoniemieckiego: hęrero, hęriro, hęrro, hęro, starosaksońskiego hęrro i starofryzyjskiego hęra, hera, a także środkowowysokoniemieckiego hęrre, herre. Wszystkie te słowa można tłumaczyć jako nie wojsko ale jako ten wojskowy, członek armii, żołnierz, albo jako wojaczka, bycie na wyprawie wojennej, służba wojskowa. Te same słowa w językach już młodszoniemieckich nabrały jednak innego znaczenia. Każdy na służbie był określany jako Herrmann. Herrmanem był nosiwoda w pałacu i sprzątacz stajni, niezależnie od statusu i oczywiście wojskowi też. Jeszcze bliżej naszych czasów słowo nieoczekiwanie nabrało kolejnego znaczenia: Abhängigkeitsverhältnis = relacja podległości, zależności, poddaństwa.
Te same podstawy w nazwiskach mają jeszcze dwie podstawy znaczeniowe nie związane z wojskiem, mianowicie 1. wasal, lennik 2. duchowny niższych chórów ( do Soboru Watykańskiego 2 były tzw. trzy chóry zakonne odzwierciedlające status majątkowy będącego w zakonie: bidoki w 3 chórze, mniejsze bidoki w drugim a ślachta i arystokracja w chórze pierwszym. Np. Faustyna Kowalska była w 3 chórze.). Aby komuś dopiec, że jest gołodupcem, biedakiem i nie ma nic wystarczyło powiedzieć Hermann = nadaje się tylko jako posługacz do zakonu.
To wcale nie wszystko. Języki dolnoniemieckie w tym dolnoniemiecki pruski łyknął w siebie i zgermanizował bardzo dużą liczbę słów staropruskich wschodnio i zachodniopruskich i słowiańskich, w tym staropruskie, wschodnie i zachodnie słowo žermokas = stelmach, kołodziej. I choć to trudne do uwierzenia to jeśli mamy do czynienia z kołodziejem dajmy na to z Ornety, to też mówiono tam na niego Herman.
Podsumowanie. Moim zdaniem nazwisko Herrmann w różnych drobnych odmianach na gruncie polskim również bardzo popularne już od 13 wieku pochodzić będzie od trzech zasadniczych podstaw wskazanych wyżej tj. wojskowego, wasala i 3 chóru.
Pozostałe nazwiska nieco później.
--=-=-=
edit. Jeśli nazwisko miało Hert w podstawie to zasadniczo nie zmieniało znaczenia. Ta podstawa ma znaczenie własne, mianowicie: twardziel i też odnosi się do wszelkiej masci wojskowych odniesień, ale już tylko do nich, chociaż jeszcze zerknę.... dokładniej...., tak. Zadziora, skory do bitki, zawadiaka i kilka innych, ale i nieoczekiwanie, a jakże znów z pruskiego, jest wariantem imienia.... Melchior. 
Pozdrawiam pięknie. |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 01-11-2016 - 19:57
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Nazwisko Eisenkolb to po polsku było by mniej więcej „żelazny kudłacz, kudlarz”. Dokładnie tak można przetłumaczyć to złożenie Eisen+kolb. To wszystko pod warunkiem że nazwisko nie jest pomorskie ani pruskie. Bo jeśli jest to sprawy się nieco komplikują. Ale wszystko po kolei.
Kiedyś tłumaczyłem już tutaj nazwisko Kolbe Jest ono starsze o dobre kilkaset lat od nazwiska Kolb, chociaż wygląda bardzo podobnie. Kolbe to pierwotnie laska pasterska służąca do podpierania się pasterza a przy okazji do zaganiania i łapania niesfornych owieczek - taka jaką na glajchszachtowych obrazkach trzymał Pan Jezus a później, bliżej naszych czasów sam pasterz z taką laską albo i bez. Natomiast Kolb = to określenie fryzury noszonej przez ludzi chorych psychicznie, zarośniętych „wariatów” - jak ich wtedy nazywano. Niestety, czy jest to jeszcze dalej idący idiom nie odpowiem. Wszystko wskazuje na to że tak, że jest to przezwisko, albo skrót dwóch nazwisk, jednak z pełnym przekonaniem wykazać tego nie zdołam. Czuję intuicyjnie, że tu chodzi o dwa nazwiska złożone do kupy: Eisenmann = handlujący żelazem + nazwisko Kolb = kudłaty (z mocno zaniedbaną fryzurą).
Inaczej sprawy się mają jeśli przyjmiemy, że nazwisko ma korzenie staropruskie i zostało zgermanizowane w czasach nam bliższych.
Staropruskie = przed krzyżakami: eis, eise, ayse, ayslo oznaczały szybko się poruszać, z łatwością się poruszać. Natomiast słowo: kalbak = okucie żelazne na redło, sochę. Możliwe że nazwisko Eisenkolb oznacza zatem łatwo orzące radło z jakimś specjalnym noskiem albo sam ten nosek ułatwiający oranie. Zbieżność dźwiękowa z niemieckim żelazem jest tu przypadkowa. Ta hipoteza ma jedną słabą stronę. W Polsce nie ma ani jednego nazwiska Eisenkolb. Natomiast nazwisk polskich oznaczających to samo jest delikatnie mówiąc od groma, np. Krajewski, Krajski, Krojnicki, Redlik, Radlich, Kręcik, Rosocha, Socha, - tylko sygnalizuję z głowy rodziny nazwisk.
Podsumowanie. Chyba jednak nazwisko o korzeniach staropruskich zanikło. Możliwe, że część Eisenkolbów w Niemczech (około 800 wszystkich) pochodzi z Prus i tak można interpretować znaczenie ich nazwiska, Natomiast cała reszta od zarośniętego handlarza żelastwem pochodzi, albo od kogoś kto miał żelazne włosy - cokolwiek to znaczy.
=====
Nazwisko Oberranker.
1. Jest to tzw Wohnstättenname tj nazwisko od miejsca zamieszkania w mieście i oznacza „przy wysokich murach obronnych” , to ze środkowowysokoniemieckiego złożenia Ober + Ranc/Rang.
2. Od Szwecji i Anglii, poprzez Danię i wszystkie dolnoniemieckie aż po Wzgórze Elbląskie funkcjonowało i funkcjonuje słowo rank, które oznacza coś wyniosłego, wysokiego sterczącego do góry. Oberranker/Oberrank/Rank to po prostu ktoś wysoki. Wyrażenie to miało ileś tam znaczeń idiomatycznych. Np. włosy stające dęba na głowie ze strachu są: oberrankende Haare, narowisty koń jest Oberranker, facet wysoki i wyniosły, pyszałek też taki jest, ale i takie jest np wybujałe za gęsto rosnące zboże, albo za ciasno rosnące drzewka. |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
beatus |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 20:01
|
|
Dołączył: 26-02-2016
Posty: 6
Status: Offline
|
|
|
przemko20161 napisał:
Jakby pani zdobyła więcej nazwisk z którymi pani jest spokrewniona to proszę pisać z jakimi dobrze ?
Przemek
Dzień dobry,
dziś już wiem dużo więcej o przodkach Kruków z Turki. W moim drzewie mieszkańcy Turki to: Pulnarowicze i Peruccy.
Widziałam, że pytał Pan o Pulnarowiczów, mój pra-pra i jeszcze parę razy pra dziadek ożenił się w Turce z Elżbietą z Pulnarowiczów (córką Jana i Anastazji z d. Purawiec) w 1829 roku. Obydwoje pochodzili z Turki.
Pozdrawiam,
Beata |
|
|
| |
|
|
|
|
|
przemko20161 |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 20:09
|
|
Dołączył: 21-07-2015
Posty: 637
Status: Offline
|
|
Bardzo się cieszę że ma pani Peruckich w rodzinie proszę o kontakt z panią e meilowym lub telefonicznym mój e mail to pperucki84@wp.pl
Pozdrawiam Przemek Perucki |
|
|
| |
|
|
|
|
|
cyganmokotow |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 20:34
|
|
Dołączył: 18-06-2010
Posty: 419
Status: Offline
|
|
Co może znaczyć nazwisko Emkie vel Emka
Pozdrawiam Michał |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Mariok |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 21:30
|
|
Dołączył: 16-10-2015
Posty: 771
Status: Offline
|
|
| Co oznacza nazwisko Goltz |
_________________
Mariusz
Poszukuję rodzin
Kaczmarek vel Karczmarczyk, Magiera, Lawendowski, Stępnik, Ostałowski, Idzikowski, Jezierski, Włostowski, Męcina par. Krzemienica; Płocki, Luch, Susik, Bala Reszka par. Żelechlinek
Gromek, Wolny, Słodki par. Wysokienice
|
| |
|
|
|
|
|
przemko20161 |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 21:40
|
|
Dołączył: 21-07-2015
Posty: 637
Status: Offline
|
|
Nazwisko Idzikowski widziałem w parafii Pilczyca i Czermno
Przemek |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 16-03-2017 - 21:48
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Grupa nazwisk Goltz-opodobnych jest pochodzenia słowiańskiego! Pochodzi z języka serbołużyckiego od słowa gólc = Knabe, Bursche, Knecht = chłopiec posługujący, wyrostek/młodzieniec, pachołek na posyłki.
Możliwe że są jakieś inne możliwości. Ta wydaje się jednak najbardziej spójna. |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
Mariok |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 17-03-2017 - 08:28
|
|
Dołączył: 16-10-2015
Posty: 771
Status: Offline
|
|
|
przemko20161 napisał:
Nazwisko Idzikowski widziałem w parafii Pilczyca i Czermno
Przemek
Dzięki Przemek, nazwisko Idzikowski jest pochodzenia od Idziego, moi wcześniej używali nazwiska Wujcik i Krawiec...
Gawroński_Zbigniew napisał:
Grupa nazwisk Goltz-opodobnych jest pochodzenia słowiańskiego! Pochodzi z języka serbołużyckiego od słowa gólc = Knabe, Bursche, Knecht = chłopiec posługujący, wyrostek/młodzieniec, pachołek na posyłki.
Możliwe że są jakieś inne możliwości. Ta wydaje się jednak najbardziej spójna.
Zbigniewie, pięknie dziękuję. |
_________________
Mariusz
Poszukuję rodzin
Kaczmarek vel Karczmarczyk, Magiera, Lawendowski, Stępnik, Ostałowski, Idzikowski, Jezierski, Włostowski, Męcina par. Krzemienica; Płocki, Luch, Susik, Bala Reszka par. Żelechlinek
Gromek, Wolny, Słodki par. Wysokienice
|
| |
|
|
|
|
|
33szuwarek |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 09-05-2017 - 15:01
|
|
Dołączył: 03-04-2013
Posty: 841
Skąd: Gdańsk
Status: Offline
|
|
Proszę o wyjaśnienie pochodzenia i znaczenia nazwiska Kutschia.
Z góry dziękuje, Piotr |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Mieszko95 |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 09-05-2017 - 16:53
|
|
Dołączył: 05-07-2015
Posty: 220
Skąd: Płock
Status: Offline
|
|
Czy mógłbym prosić o nazwiska Holfach i Hilke.
Moi przodkowie o tym nazwisku mieszkali w miejscowości Soczewka pod Płockiem.
Z góry dziękuję |
_________________
Pozdrawiam
Patryk Mieszkowicz
Ostatnio zmieniony przez Mieszko95 dnia 11-05-2017 - 22:33, w całości zmieniany 1 raz
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Rozważania o genezie nazwiska Kutschia.
Wysłany: 11-05-2017 - 21:22
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1236
Status: Offline
|
|
|
33szuwarek napisał:
Proszę o wyjaśnienie pochodzenia i znaczenia nazwiska Kutschia.
Z góry dziękuje, Piotr
Witaj Piotrze!
Profesor Kazimierz Rymut w jednej ze swoich publikacji pisał: „By w sposób prawidłowy podać genezę konkretnego nazwiska, trzeba by śledzić historię danej rodziny. Tak samo brzmiące dzisiejsze nazwiska dwu rodzin mogą mieć bowiem dwie różne genezy”. Niestety nic nie napisałeś o historii nazwiska, miejscu jego występowania, ewentualnych zmianach graficznych nazwiska. Skoro nic nie wiadomo o tym nazwisku i osobach je noszących to pozostają hipotezy. Ja, przedstawię Ci moje subiektywne spojrzenie na ewentualną genezę miana Kutschia oraz zebrane informacje.
Na pierwszy rzut oka, nazwa osobowa Kutschia jest zapisana w standardowym języku niemieckim – przynajmniej tak może wynikać z graficznego zapisu tego miana. Nazwisko to powinno się czytać Kuczia [ Kuczja? ] ponieważ w standardowym języku niemieckim grupa spółgłosek „tsch” wymawiana jest jako „cz”; na przykład deutsch [ dojcz ] – niemiecki lub rutschen [ ruczen ] – ślizgać się albo Tschechien – Czechy.
Dom Polonii w Pułtusku prowadzi serwis heraldyczno-genealogiczny, który znajduje się na stronie http://www.herby.com.pl/ W serwisie tym umieszczona jest zakładka w której została zamieszczona internetowa wersja "Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych" pod red. Prof. Kazimierza Rymuta, wydanego w wersji tradycyjnej przez Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Słownik prezentuje występowanie nazwisk w Polsce na początku lat 90-tych XX wieku. Dane zostały zaczerpnięte z systemu PESEL. Obok nazwiska występuje liczba osób żyjących w momencie pobierania danych z bazy PESEL wraz z podziałem geograficznym wg województw (układ 49 województw sprzed 1998). Według tej bazy w Polsce w województwie katowickim mieszkała tylko jedna osoba nosząca nazwisko Kutschia.
Ten sam serwis mówi, że w Polsce mieszkało 6 osób o nazwisku Kuczia. Osoby te zamieszkiwały województwo katowickie.
http://www.herby.com.pl/indexslo.html
Portal Moikrewni.pl podaje, że w Polsce zamieszkiwała [ zamieszkuje ] jedna osoba nosząca nazwisko w zapisie graficznym Kutschia. Osoba ta mieszkała w Bytomiu.
http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/kutschia.html
Portal ten mówi też, że osób o nazwisku Kuczia w Polsce zamieszkuje [ zamieszkiwało ] 6 – Pszczyna.
http://www.verwandt.de/karten/absolut/kuczia.html
Niemiecka strona Verwandt.de mówi, iż w Niemczech, w książce telefonicznej, odnotowano 2 osoby o nazwisku Kutschia, które mieszkają w powiecie Hameln-Pyrmont niemieckim kraju związkowym Dolna Saksonia [ oraz około 5 innych osób noszących nazwisko Kutschia ].
http://www.verwandt.de/karten/absolut/kutschia.html
Ta sama strona podaje, że w Niemczech, w książce telefonicznej, odnotowano 2 osoby o nazwisku Kuczia, które mieszkają w powiecie Osnabrück i Herford [ oraz około 5 innych osób noszących nazwisko Kuczia ].
http://www.verwandt.de/karten/absolut/kuczia.html
Bytom i Pszczyna znajdowały się do 1998 roku w województwie katowickim [ do reformy administracyjnej ]. Bytom od Pszczyny oddalony jest około 50 km. Szerzej mówiąc obie miejscowości znajdowały się na Śląsku. Nazwisko Kutschia występowało w Bytomiu a nazwisko Kuczia w Pszczynie. Tak więc jakaś korelacja między tymi nazwiskami mogła lub/i może zachodzić? Zatem miano Kutschia może ale nie musi odpowiadać nazwisku zapisywanemu w formie graficznej i brzmiącemu Kuczia. Nazwisko Kutschia posiada też oboczności w języku niemieckim. Oboczności te to: Kutsch, Kutscha, Kutsche, które w wymawiając brzmi: Kucz, Kucza, Kucze.
Przez bardzo długi czas Bytom i Pszczyna znajdowały się pod panowaniem pruskim i język niemiecki był językiem urzędowym. Nazwiska polskie bardzo często były zniemczane i zapisywane w języku niemieckim. Przyjmując, że nazwisko Kuczia jest nazwiskiem polskim mogło zostać zniemczone i zapisane w formie Kutschia. Taka ewentualność istnieje ale czy tak było? Druga strona medalu tego samego medalu mówi, iż mogła zaistnieć sytuacja odwrotna.
W roku 1947 Stanisław Respond opublikował opracowanie pt. Repolonizacja śląskich imion i nazwisk, które ukazało się w Komunikatach Instytutu Śląskiego, Komunikat, VII. Na stronie 2 między innymi pisze on, że Niemcy przy zapisie polskich nazwisk w języku niemieckim polskie ch zapisywali jako k, a ć jako tsch. Weźmy na warsztat nazwisko Kutsch, które jest traktowane jako oboczność nazwiska Kutschia, i przypatrzmy się jak ono się ma do twierdzenia profesora Responda. Przyjmując założenie, że polskie CH było zapisywane jako niemieckie K a polskie Ć jako niemieckie TSCH to nazwisko Kutsch byłoby niemiecką formą polskiego nazwiska Chuć. Wychodzi na to, że polskie nazwisko Chuć Niemcy mogli i najprawdopodobniej zapisywali je jako Kutsch. Tak więc Chuć mógł się stać Kutsch a Kutsch Niemcy wymawiają Kucz. I tak mógł zaginąć ślad po nazwisku Chuć?
Skoro zniemczone nazwisko Kutsch może być odpowiednikiem polskiego nazwiska Chuć, to co ta polska nazwa osobowa może znaczyć?
Chuć pochodzi od prasłowiańskiego słowa *xutь. Do języka polskiego trafiło za pośrednictwem języka czeskiego, w którym znajduje się słowo chut, które znaczy: smak, posmak, apetyt, chęć. W języku czeskim jest też przymiotnik chutný w znaczeniu ‘smaczny, apetyczny’. W Polsce gdzieś od XV wieku do XVII wieku słowo chuć używane było jako słowo neutralne znaczeniowo, oznaczające: smak, apetyt, chęć. Na przestrzeni XVIII i XIX wieku znaczenia słowa chuć uległo zmianie. W zasadzie zostało one ograniczone do jednego znaczenia. I tak słowo chuć zaczęło znaczyć tyle co: seksualnego pożądania, zmysłowe pożądanie, żądza i to w sensie pejoratywnym, wulgarnym. Profesor Aleksander Brückner w Słowniku etymologicznym języka polskiego pisze: chuć – „ograniczono do złej chęci”.
Biorąc pod uwagę to co pisz profesor Stanisław Respond, nazwisko Kutschia może być zniemczoną formą polskiej nazwy osobowej Chucia. Chucia to najprawdopodobniej forma gwarowa – ludowa. Obecne formy gramatyczne to: chuci; chuciach; chuciami; chucią; chucie; chuciom; chuć.
Wróćmy do nazwy osobowej Kutschia [ Kutsch, Kutscha, Kutsche ], które może być zniemczonym nazwiskiem polskim Kuczia [ Kucz, Kucza, Kucze ]. W takim przypadku nazwisko to może pochodzić od:
• staropolskiego apelatywu kucza ‘chata, szałas’,
• słowackiego apelatywu kuča ‘chata, chałupa, buda’,
• prasłowiańskiego *kuca ‘krzywić, zginać, skręcać’,
• polskiego zwrotu kuczyć się ‘przykrzyć się’.
Należy też wspomnieć o nazwisku Kuczia [ piszę o nim na wstępie mojego postu ]. Nazwisko to może mieć taką samą etymologię, o której napisałem powyżej. Na niemieckich stronach poświęconych nazwiskom miano to posiada też oboczności i są to takie nazwy osobowe jak: Kucia, Kucz, Kucza, Kuczawa, Kusza.
W Polsce w Bytomiu jest [ była ] przynajmniej jedna osoba o nazwisku Kutschia. W Niemczech książki telefoniczne wymieniają dwie osoby o nazwisku Kutschia a ogólna liczba osób o tym nazwisku szacowana jest na 7. Nazwisko Kutschia w Niemczech występuje w powiecie Hameln-Pyrmont w kraju związkowym Dolna Saksonia. W obu przypadkach jest to bardzo, bardzo rzadkie nazwisko. Skoro to miano jest tak rzadkie to i jego etymologia może być trudna do ustalenia i raczej będzie niejednoznaczna – przynajmniej w mojej ocenie. Wyżej wspomniałem, iż nazwisko Kutschia ma kilka oboczności w postaci takich mian jak: Kutsch, Kutscha, Kutsche. Może te oboczne nazwy osobowe wskażą ścieżkę etymologiczną dla miana Kutschia. W języku niemieckim odnajdziemy słowo kutsche, które znaczy ‘powóz, dorożka, wóz’. W takim razie nazwisko Kutsche pochodzi od apelatywu kutsche ‘ powóz, dorożka, wóz’. Jest też nazwisko Kutscher, które pochodzi od niemieckiego apelatywu kutscher ‘dorożkarz’ [ wożnica itp. ].
Zatem, nazwisko Kutschia z dużą dozą prawdopodobieństwa może mieć związek z takimi nazwami osobowymi jak Kutsche i Kutscher, które odpowiednio pochodzą od niemieckiego apelatywu kustche i kutscher ‘dorożka, powóz, wóz; dorożkarz, wożnica’. Oczywiście to tylko moja hipoteza.
Piotrze, moim skromnym zdaniem tylko wszechstronna kwerenda genealogiczna może odpowiedzieć na pytanie od kogo, od czego, w jaki sposób oraz kiedy powstało konkretne nazwisko i rozwiać różne dylematy odnoszące się do pochodzenia społecznego i etnicznego osoby/osób noszących nazwisko Kutschia.
Mam nadzieję, że moje rozważania o ewentualnej etymologii nazwiska Kutschia, hipotezy oraz zebrane informacje pomogą Ci w badaniach nad historią i genezą nazwiska Kutschia.
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
33szuwarek |
|
|
Temat postu: Rozważania o genezie nazwiska Kutschia.
Wysłany: 11-05-2017 - 23:46
|
|
Dołączył: 03-04-2013
Posty: 841
Skąd: Gdańsk
Status: Offline
|
|
Panie Romanie, wielkie dzięki !!! Bardzo Pan mi pomógł podając wiele informacji o nazwisku Kutschia. Od nie dawna zaczynam poszukiwania nad tym nazwiskiem. Kuzynka mego dziadka wyżła za mąż za Kutschia ( niestety nie znam jego imienia). Ale wkrótce się dowiem, czekam od niedawna na akt urodzenia ich syna z Łodzi. Od lat 30-tych do 1955 roku mieszkali w Oldenburgu, Saksonia Dolna, znajdują się w książce telefonicznej z 1955 roku: http://genealogyindexer.org/frame/d1395/240 , a od roku 1955 – 56 wyemigrowali do Stanów, mieszkali w Tacoma, Washington, odnalazłem jej grób: https://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.c ... 71&df=all& Teraz czekam na wspominany akt urodzenia i małżeństwa w celu dalszych poszukiwań. Jeszcze raz wielkie dzięki Romanie !!!
Pozdrawiam, Piotr |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
