|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
Nowik_Andrzej |
|
Temat postu: Rejestry podatku podymnego ... w Poczekalni
 Wysłany: 21-11-2012 - 21:20
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
Podymne liwskie 1790 w "Poczekalni"
W „Poczekalnia” w dziale "Archiwalia" została opublikowana pierwsza na stronie internetowej PTG staropolska księga poborowa – taryfa podatku podymnego ziemi liwskiej z 1790 roku, którą odnalazłem w 2005 roku w Archiwum Państwowym w Krakowie (jednostka nr 36 o sygnaturze IT 235 w zespole archiwalnym nr 121 „Variae civitates et villae”), a w następnym roku jej fragment dotyczący parafii Kałuszyn opublikowałem w „Roczniku Kałuszyńskim”.
Dla ułatwienia lektury sporządziłem następujący skorowidz:
Dobra szlacheckie: s. 3-49;
wg parafii (nazwy współczesne):
Czerwonka: s. 34-41
Dobre: s. 25-26
Grębków: s. 23-24
Kałuszyn: s. 16-23
Kopcie: s. 13-15
Korytnica: s. 41-48
Liw: s. 3-5
Niwiski: s. 5-11
Oleksin: s. 15
Pniewnik: s. 26-34
Wierzbno: s. 25
Wiśniew: s. 25
Wodynie: s. 12
Żeliszew: s. 12
Dobra królewskie: s. 51-53
Dobra duchowne: s. 55-59
Andrzej Marek Nowik |
Ostatnio zmieniony przez Nowik_Andrzej dnia 09-12-2012 - 23:32, w całości zmieniany 1 raz
|
| |
|
|
|
 |
|
Sroczyński_Włodzimierz |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 21-11-2012 - 23:16
|
|
Dołączył: 09-10-2008
Posty: 33554
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
skrobnąłbyś komentarz
albo namówił (Adama?)
bo faktycznie premiera i chyba nie tylko na stronie PTG, ale w ogóle w otwartej sieci
i Tobie przypada zaszczyt, a może i miła powinność "opisu"
ale powinien zacząć od
DZIĘKUJĘ
PS a tak przy okazji - to ew. do sprawdzenia, ale chyba niedawno były digitalizowane i konserwowane przez BN (i oczywiście nieopublikowane) plany dóbr ss Wizytek opisanych w udostępnionych przez Ciebie materiałach |
_________________
Bez PW. Korespondencja poprzez maila:
https://genealodzy.pl/index.php?module= ... 3odzimierz
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu: Podymne lidzkie 1775 w "Poczekalni"
Wysłany: 01-12-2012 - 23:56
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
W „ Poczekalnia ” został opublikowany rejestr podatku podymnego i czopowego powiatu lidzkiego z 1775 roku z zasobu Litewskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Wilnie.
Dla ułatwienia lektury sporządziłem następujący skorowidz według parafii odnoszący się do foliacji:
Białohrud 9v-10r
Iszczołna 22r-24v
Jelna 10r-13r
Lack 19r-21v
Lida 1r-9v
Różanka 16r-18v
Wasiliszki 24v-29r
Wawiórka 29v-35r
Żołudek 13r-15v
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu: Podymne lidzkie 1775 w "Poczekalni"
Wysłany: 02-12-2012 - 15:55
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
W odniesieniu do dwóch pierwszych opublikowanych w dziale "Archiwalia" w "Poczekalni" ksiąg:
jest to jedyna z XVIII w. księga poborowej ziemi liwskiej, której na szczęście Niemcy nie spalili w AGAD w 1944 r. i "zawędrowała" do Krakowa (nie udało się w archiwum ustalić, w jaki sposób),
oraz jedna z ksiąg poborowych powiatu lidzkiego, której zdjęcia zostały opublikowane jako pierwsze spośród kilku tysięcy przygotowanych do publikacji w "Poczekalni" zdjęć archiwaliów z Wilna dotyczących tego powiatu (XVII-XIX w.).
Andrzej Marek Nowik |
Ostatnio zmieniony przez Nowik_Andrzej dnia 09-12-2012 - 23:31, w całości zmieniany 1 raz
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 06-12-2012 - 00:11
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
|
Sroczyński_Włodzimierz napisał:
skrobnąłbyś komentarz
albo namówił (Adama?)
bo faktycznie premiera i chyba nie tylko na stronie PTG, ale w ogóle w otwartej sieci
i Tobie przypada zaszczyt, a może i miła powinność "opisu"
Włodku, dziękuję za miłe słowa - przytaczam zatem zasadniczą część (bez przypisów, tabeli i zdjęć) swojego wspomnianego wyżej artykułu (z perspektywy dzisiejszego stanu wiedzy niektóre twierdzenia powinny zostać nieznacznie zmodyfikowane):
"Okolica szlachecka jako wspólnota rodzinna.
Kałuszyńska szlachta cząstkowa w taryfie dymów z 1790 roku
Badanie powiązań rodzinnych szlachty cząstkowej nieustannie natrafia na główną przeszkodę, jaką jest brak zachowanych źródeł archiwalnych. W przypadku szlachty kałuszyńskiej jest to trudność tym większa, że prawdopodobnie nie zachowała się ani jedna spośród ksiąg sądowych ziemi liwskiej, które zwykle stanowią pierwszorzędne źródło do badań genealogicznych dla okresu staropolskiego. W archiwum parafialnym przetrwały księgi metrykalne, prowadzone od 1673 roku, ale wpisy sprzed 1810 roku zachowane są częściowo i z natury swojej mają lakoniczny charakter, chociaż stanowią najpełniejszy materiał badawczy dla XVII i XVIII wieku. Ich uzupełnieniem są rozproszone i stosunkowo nieliczne dokumenty, dotyczące poszczególnych rodzin, osób i spraw, częściowo zachowane w XIX – wiecznych odpisach, lub dokumenty dotyczące całej parafii, lecz o bardzo ogólnikowym charakterze.
Z powyższych powodów niezwykle cennymi źródłami są dwa rejestry podatkowe, jedyne tego typu znane dokumenty z okresu staropolskiego, spośród zaledwie kilku zachowanych, które wymieniają poszczególnych mieszkańców parafii. Pierwszy z nich to obszerna księga z REGESTEM POGŁÓWNEGO PROWINCYI WIELKO – POLSKIEY z lat 1674 – 1676, która stanowi rękopis nr 1100 Biblioteki Książąt Czartoryskich w Krakowie . Drugi to księga z taryfą „dymów” ziemi liwskiej z 1790 roku, która stanowi jednostkę nr 36 o sygnaturze IT 235 w zespole archiwalnym nr 121 Variae civitates et villae Archiwum Państwowego w Krakowie.
Stanowiąca przedmiot niniejszego opracowania Taryffa dóbr ziemskich w ziemi liwskiej sporządzona została w 1790 roku przez dwóch komisarzy i lustratorów ziemi liwskiej, którymi byli Jan Leliwa Jaczewski i Aleksander Grabowski, działający na polecenie sejmowej Komisji Skarbowej. Księga ta, zawierająca zapisanych po polsku starannym i wyraźnym pismem 30 kart, została opatrzona pełnym tytułem na stronie 1, ogólne uwagi jako Nota znajdują się na stronie 2, dobra ziemskie w parafia kałuszyńskiej zostały opisane na stronach 16 – 23 (odrębna numeracja dawna: strony 14 – 21), probostwo kałuszyńskie jest opisane osobno z innymi dobrami duchownymi na stronie 56 (odrębna numeracja dawna: strona 2), a podsumowanie całej taryfy z podpisami obu lustratorów znajduje się na stronie 59, ostatniej; fotografie tych stron w niniejszym artykule stanowią pełną prezentację zawartych w dokumencie informacji o „dymach” na terenie, który obejmowała „Paraffia Kałuska”.
Miasto Kałuszyn , wsie Zawoda, Kazimierzów i Gołębiówka, część Patoku i Mrozów oraz kilka pomniejszych nieruchomości w innych wsiach należało do rodu Rudzieńskich; wieś Gójszcz, Grodzisk, Skruda Dolna, Skruda Mała i Wola Paprotna należały do rodu Potockich . Siedemnaście wsi w tej parafii opisanych zostało jako własność szlachty cząstkowej, przy czym aż piętnaście z nich zostało wprost określonych jako wsie „w Częściach”. Odrębny charakter miał Patok, w którym znajdowały się dwie części szlacheckie, co wyjaśnia wstępna Nota w punkcie 4, a reszta wsi należała do Rudzieńskich („w Possesyi Dożywotniey” Leona Zaliwskiego). W Skrzekach w ogóle nie są wyodrębnione części szlacheckie, ponieważ miały w tym czasie tylko jednego właściciela, ale skoro we wsi jedynymi „dymami” był dwór i młyn, należy ją zaliczyć do własności szlachty cząstkowej. Poza nimi każda wieś miała kilku lub kilkunastu właścicieli (najwięcej Olszewice), co pozostaje w związku nie tyle z licznymi podziałami spadkowymi, co z rozległością poszczególnych wsi. W sumie grunta siedemnastu „wsi szlacheckich” (tak określanych jeszcze w XIX wieku) liczyły w tym okresie około 70 włók . Prawie wszystkie z nich noszą nazwy z przełomu XV i XVI wieku (już rejestr podatkowy z 1563 roku wymienia trzynaście spośród nich ) i istnieją do dziś .
Właściciele cząstkowi są tytułowani zwykle jako „urodzeni”, w odróżnieniu od „jaśnie wielmożnych” Rudzieńskich i Potockich oraz „wielmożnych” Zaliwskich; wyjątkiem jest Dominik Gójski ze względu na piastowane urzędy i Piotr Wąsowski. Poszczególni właściciele figurują z imieniem i nazwiskiem, często dla uniknięcia dwuznaczności również z imieniem ojca, a niekiedy z przydomkami w przypadku Chrościckich (Król, Pełka), Olszewskich (Homiej, Kitel) i Szymońskich (Janusik, Więcławik). W przypadku kilku sukcesorów jednej części taryfa zamiast nich wymienia zmarłego spadkodawcę. Rejestr rozpoczyna się od miasta Kałuszyna i pozostałych dóbr Rudzieńskich, następnie wymienia dobra szlachty cząstkowej mniej więcej od południowej części parafii, przez wschodnią do północnej, na koniec wymienia Gójszcz i pozostałe dobra Potockich.
Poza Skrzekami wszystkie „dymy” szlachty cząstkowej są określone w tabelach nie jako dwory, lecz „dymy szlacheckie”, co wiąże się z pojęciem szlachty cząstkowej, a same części wsi są zakwalifikowane do jednej z dwóch grup, w zależności od tego, czy na jej gruntach wysiewa się bądź nie wysiewa 10 korcy zboża; do pierwszej grupy zaliczona został zaledwie co ósma część szlachecka (18 spośród 144). W większości wsi (9) znajdują się należące do miejscowej szlachty karczmy, zwykle z browarem (6), w trzech są również karczmy Rudzieńskich. W sześciu wsiach występują pojedyncze chałupy chłopskie, ale tylko w jednej (w Zbroszkach na części po stosunkowo zamożnym Wojciechu Bełdowskim) znajduje się gospodarstwo chłopskie, co świadczy o tym, że właściciele zwykle własnymi rękoma uprawiali swoją ziemię. Ziemi tej jednak nie było mało, wielkość średniej części szlacheckiej wynosi bowiem około pół włóki; najstarszy, zapewne niepełny, spis właścicieli dóbr z parafii kałuszyńskiej z 1476 roku (zawarty w przywileju księcia Konrada III Rudego), wymienia ich około czterdziestu, co biorąc pod uwagę niewątpliwe zwiększenie się powierzchni gruntów uprawnych w ciągu trzech wieków, zaprzecza opiniom o wielkim rozdrobnieniu własności szlachty cząstkowej przez trwające w ciągu stuleci działy dziedziczne, wiążące się z jej pauperyzacją, chociaż charakter poszczególnych części wsi wykazuje stosunkowo duże zróżnicowanie. Spora natomiast dysproporcja występuje pomiędzy szlachtą cząstkową a Rudzieńskimi i Potockimi, dziedzicami na Kałuszynie i Gójszczu, lecz i tego rodzaju dysproporcja występowała już w XV wieku.
Co więcej, powyższe dane majątkowe w poszczególnych przypadkach mogą być zaniżone, ponieważ znaczna część szlachty była niezadowolona z nowego podatku, uchwalonego po wielu sporach przez sejm w 1789 roku. „Ofiara dziesiątego grosza” miała formalnie charakter dobrowolnej zapomogi na rzecz państwa i służyć miała przede wszystkim wydatkom wojskowym wobec zagrożenia niepodległości. Została uchwalona w wysokości 10% dochodów od dóbr szlacheckich i 20% od dóbr duchownych, szacowanych według „dymów”, lecz jedynie na podstawie oświadczeń właścicieli, ekonomów i komisarzy, którzy sporządzali taryfy nieruchomości. Traktowanie tego podatku przez szlachtę jako płaconego jedynie z dobrej woli spowodowało, że jego podstawa została znacznie zaniżona. Natomiast taryfa podatkowa w odniesieniu do terenu parafii kałuszyńskiej zapewne zawiera sporo uproszczeń, bowiem rozkład własności szlachty cząstkowej w poszczególnych wsiach bywał bardzo skomplikowany.
Obok spraw majątkowych rejestr porusza zarazem sprawy rodowe, wymieniając głowy poszczególnych rodzin w całej parafii. Biorąc pod uwagę badania Elżbiety Kowalczyk można stwierdzić, że w trzynastu spośród siedemnastu wsi mieszkali przedstawiciele rodów, które je założyły i wzięły od nich swoje nazwiska, występując w źródłach po raz pierwszy już w latach 1466 – 1476, a więc w ciągu jednej dekady; jedynie Skrzeki, Wity i Wólka Kałuska powstały w późniejszym okresie. Zbroszki zmieniły nazwę ze Szczurowa, a Wąsy z Dobrożanów, zniknęła natomiast wieś Tarały – Michały , chociaż pozostał ród Michałowskich.
Wszystkie wsie szlacheckie powstały z dwóch dóbr ziemskich, Kałuszyna i Gójszcza, poprzez nadania książęce i dalszy obrót nimi między szlachtą: Kruki, Zbrożki i Skrzeki z Gójszcza, a pozostałe wsie z Kałuszyna (śladem czego były jeszcze długo występujące nazwy „Kałuszyno – Abramy”, „Goździec – Kruki” etc.). O ile właściciele dóbr ziemskich Kałuszyna i Gójszcza często się zmieniali na przestrzeni wieków, to rody szlachty cząstkowej trwały na swoich częściach dziedzicznych (poza Skrzekami i Wólką Kałuską), chociaż przez spadki, wymiany i sprzedaże nie byli już właścicielami całych wsi (poza Abramami Abramowskich). Pomimo upływu trzech stuleci, w 1790 roku większość (76) części szlacheckich w parafii kałuszyńskiej pozostawała wciąż w rękach tych samych rodów, pochodzących ze średniowiecznego rycerstwa, co świadczy o wielkim przywiązaniu do gniazd rodowych.
Od początku wsi szlacheckich mieszkali w nich Chrościccy, Klukowscy, Milewscy i Olszewscy (początkowo jako „Olszowi”). Część Kałuskich (zwani również Sułkowskimi lub Daniszewskimi) zaczęła nazywać się Patockimi, Krukowie i część Szczurowskich zaczęła nazywać się Gójskimi (Krukowie zachowali przydomek Kruk), Dobrożanowickich w późniejszym okresie zastąpili Wąsowscy, później również pojawili się Witowscy. Pozostałe nazwiska powstały od imion właścicieli: Abramowscy, Falbogowie, Michałowscy i Szemborscy początkowo nazywali się Żebrowskimi, Mroczkowie Modzelami , Szymońscy Patockimi (Kałuskimi), a Zbroszkowie pochodzą od części Szczurowskich.
Pozostałe części znalazły się w ciągu wieków w zdecydowanej większości (49) w rękach rodów wywodzących się z innych wsi kałuszyńskich, a spoza parafii wywodził się właściciel zaledwie prawie co ósmej (19) części, chociaż niektórzy z nich pochodzili zapewne z pobliskich parafii w ziemi liwskiej (Jaczewscy z Jaczewa, Karczewscy z Karczewca, Polkowscy z Polkowa, Skubniewscy ze Skubniewa, Żukowscy z Żukowa). Wynika z tego, że kałuszyńska szlachta cząstkowa w obrębie swojej parafii stanowiła od schyłku średniowiecza jedną wielką rodzinę, w której wszyscy byli potomkami głównie kilkudziesięciu rycerzy osiadłych tu u schyłku średniowiecza i byli ze sobą stosunkowo blisko spokrewnieni. Ta specyfika życia rodzinnego w okolicy szlacheckiej, a właściwie dwóch okolicach, złączonych ze sobą w jednej parafii i przez warunki naturalne odgrodzonych od dalszych wsi szlacheckich, stanowi obok przywiązania do gniazda rodowego cechę wyróżniającą szlachtę cząstkową.
Ustalenia te potwierdzają zachowane dokumenty dotyczące wylegitymowania się ze szlachectwa przedstawicieli tych rodów w okresie zaborów: przed Wydziałem Stanów w zaborze austriackim, a następnie przed Heroldią Królestwa Polskiego w zaborze rosyjskim. Zachowane akta Wydziału Stanów w archiwum lwowskim i ich odpisy w archiwum wiedeńskim nie zostały dotąd opublikowane, natomiast archiwum Heroldii uległo niemal całkowitemu zniszczeniu, lecz treść jej akt została w dużym stopniu zrekonstruowana i opublikowana przez Elżbietę Sęczys ; natomiast wiele wypisów z tych akt zostało opublikowanych przez Adama Bonieckiego w Herbarzu polskim i przez Seweryna Uruskiego w Herbarzu szlachty polskiej. Urzędowe potwierdzanie szlachectwa było przede wszystkim próbą obrony przed represyjnymi skutkami polityki władz zaborczych, które zmierzały z jednej strony do ograniczania przywilejów szlacheckich jedynie do wąskiej grupy całkowicie lojalnych wobec siebie poddanych, a z drugiej strony do zepchnięcia znakomitej większości szlachty polskiej do stanu chłopskiego, traktując ją niejednokrotnie nie tylko na równi z chłopami, ale i znacznie gorzej .
Wiele rodzin kałuszyńskiej szlachty cząstkowej wykazało wtedy na podstawie staropolskich dokumentów przynależność do stanu szlacheckiego, chociaż było to postępowanie żmudne i kosztowne; zachowały się informacje o wylegitymowaniu się ze szlachectwa członków rodów: Chrościckich , Klukowskich , Gójskich , Milewskich , Mroczków , Olszewskich , Patockich , Szymońskich i Wąsowskich . Wypisy z dokumentów wskazują, przynajmniej w odniesieniu do prawdopodobnie najzamożniejszych przedstawicieli szlachty cząstkowej, z jaką troską były u niej przechowywane akta rodzinne i własnościowe (u Patockich od XV wieku), jak pielęgnowana była pamięć o przodkach i tradycja rodu (u wspomnianych Patockich na przestrzeni dwunastu pokoleń). Wskazują również, że obrót nieruchomościami następował nie tylko przez spadki i podziały, ale często również przez wymianę i zakup, że posiadaniu części dziedzicznej w gnieździe rodowym towarzyszyło posiadanie gruntów w różnych wsiach, a nawet większych dóbr ziemskich poza terenem parafii. W końcu niektórzy byli wybierani na posłów, piastowali urzędy ziemskie, kształcili swoje dzieci, podążali za powołaniem duchownym . Wszystko to uderza mocno w krzywdzące opinie o szlachcie cząstkowej jako zacofanej i żyjącej w nędzy, ujawniając bogactwo jej kultury, wyrastającej z pobożności i owocującej bardzo silnymi więzami rodzinnymi.
(...)
Zachowany szczęśliwie rejestr z 1790 roku, pomimo niemal całkowitej zagłady archiwum Komisji Skarbowej, stanowi pierwszorzędne źródło do badań nad dziejami parafii Kałuszyn, i to w licznych aspektach ; stąd zasługuje na publikację w całości. Pozwala również lepiej zrozumieć w ogóle specyfikę szlachty cząstkowej, szczególnie w zakresie relacji rodzinnych, znajdujących odbicie w przywiązaniu do pamięci przodków, obyczajach, aspiracjach i sprawach majątkowej. Jej obraz u schyłku okresu staropolskiego wskazuje na konieczność daleko idącej rewizji obiegowych i często niesprawiedliwych sądów na temat polskiego zaścianka, który Adam Mickiewicz uczynił miejscem akcji narodowej epopei".
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
heniedz |
|
|
Temat postu: Re: Podymne lidzkie 1775 w "Poczekalni"
Wysłany: 06-12-2012 - 18:05
|
|
Dołączył: 02-05-2009
Posty: 43
Skąd: Polska
Status: Offline
|
|
|
Nowik_Andrzej napisał:
W „ Poczekalnia ” został opublikowany rejestr podatku podymnego i czopowego powiatu lidzkiego z 1775 roku z zasobu Litewskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Wilnie.
Dla ułatwienia lektury sporządziłem następujący skorowidz według parafii odnoszący się do foliacji:
Białohrud 9v-10r
Iszczołna 22r-24v
Jelna 10r-13r
Lack 19r-21v
Lida 1r-9v
Różanka 16r-18v
Wasiliszki 24v-29r
Wawiórka 29v-35r
Żołudek 13r-15v
Andrzej Marek Nowik
WITAM, A JAK TO SPRAWDZIC INTERESUJE MNIE NIEDZWIECKI NIEDZWIECKI GOLEC SONKO BIAŁONOS Z tych tu okolic ? heniedz@wp.pl skype heniedz3.
http://www.myheritage.pl/site-77620823/ ... a-brandt-i |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Sroczyński_Włodzimierz |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 06-12-2012 - 22:08
|
|
Dołączył: 09-10-2008
Posty: 33554
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 17-12-2012 - 15:56
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
Jako kolejna została opublikowana taryfa podymnego powiatu lidzkiego z 1790 roku z archiwum wileńskiego.
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
zdzislaw15 |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 18-12-2012 - 16:33
|
|
Dołączył: 20-02-2009
Posty: 43
Status: Offline
|
|
| Witam!Gdzie mogą być rejestry podymnego z woj.lubelskiego a szczególnie interesuje mnie powiat łukowski.Pozdrawiam Zdzisław. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 19-12-2012 - 19:23
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
|
zdzislaw15 napisał:
Witam!Gdzie mogą być rejestry podymnego z woj.lubelskiego a szczególnie interesuje mnie powiat łukowski.
Chyba większość zachowanych jest w oddziale I Archiwum Skarbu Koronnego w AGAD.
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
igoriosso |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 20-12-2012 - 01:28
|
|
Dołączył: 25-12-2007
Posty: 417
Status: Offline
|
|
Cześć,
z ciekawości jakich można się spodziewać jednostek w najbliższej przyszłości?
pozdrawiam,
IgorD. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 22-12-2012 - 23:48
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
|
igoriosso napisał:
jakich można się spodziewać jednostek w najbliższej przyszłości?
W planach jest publikacja dalszych rejestrów poborowych, spisów rewizyjnych i spisów parafian oraz wypisów metryk z powiatu lidzkiego.
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 05-01-2013 - 21:23
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
Gdy z Jackiem Okulusem publikowałem rejestry z Wilna, wysłałem w dniu 3 grudnia 2012 roku list następującej treści:
Direktore Virginija Čijunskiene
Lietuvos valstybes istorijos archyvas
Gerosios Vilties 10
03134 Vilnius
Lithuania
Szanowna Pani Dyrektor!
Na stronie internetowej Polskiego Towarzystwa Genealogicznego z siedzibą w Warszawie (www.genealodzy.pl) w dziale "Poczekalnia" próbnie zostały umieszczone przedwczoraj zdjęcia niewielkiej księgi obejmującej rejestr podymnego i czopowego powiatu lidzkiego z 1775 roku z zasobu LVIA, w sumie 35 zdjęć. Zdjęcia są dosyć słabej jakości, ale jako czytelne odpowiadają potrzebom genealogów. Zostały one wykonane legalnie, a udostępnione zostały darmowo i bez ograniczeń w ramach wolontariatu. Do tej pory bowiem w Internecie jest dostępnych stosunkowo niewiele archiwaliów z powiatu lidzkiego. W najbliższym czasie planowane jest jeszcze umieszczenie zdjęć taryfy podymnego powiatu lidzkiego z 1789 roku (analogicznie opublikowana została taryfa podymnego ziemi liwskiej z 1790 roku z zasobu Archiwum Państwowego w Krakowie). Zwracam się do Pani Dyrektor z uprzejmą prośbą o nadesłanie wszelkich uwag do zaproponowanej pilotażowej prezentacji zdjęć archiwaliów. Nadmienię przy tym, że na stronie internetowej PTG do tej pory opublikowanych zostało około miliona zdjęć archiwaliów, głównie akt metrykalnych i akt stanu cywilnego, z zasobów polskich archiwów kościelnych i państwowych; opublikowany jest również szczegółowy indeks do około 8 milionów aktów (w tym do ok. 60 tys. aktów z 13 parafii z terenu państwa litewskiego).
Z poważaniem
Andrzej Nowik
Wczoraj w odpowiedzi otrzymałem z Wilna bardzo życzliwy list o treści następującej:
Andrzej Nowik
[prywatny adres e-mail]
4 stycznia 2013, Nr. R10- 6
Szanowny Panie,
Uprzejmie dziękujęmy za list z dn. 3 grudnia 2012 r., który został zarejestrowany w sekretariacie archiwum 4 grudnia 2012 r. pod nr. R9-1016. Jest nam przykro, że nie jesteśmy w stanie odpowiadać na listy na bieżąco. Codziennie otrzymujemy ich bardzo wiele.
Nas interesowałyby przede wszystkim skany ksiąg metrykalnych wspomnianych przez Pana 13 parafii litewskich. Niestety, nie udało się tych informacji na Państwa stronie odnaleźć.
Zgadzamy się z Panem w sprawie jakości zdjęć z naszych akt, zamieszczonych na Państwa stronie. Jak się wydaje, nie jest wygodnie je przeglądać, gdyż za każdym razem należy otwierać skan.
Prowadzą Państwo niewątpliwie dobrą i pożyteczną działalność.
Życzymy powodzenia w popularyzowaniu wiedzy genealogicznej.
Z poważaniem
Dyrektor
Virginija Čijunskienė
Andrzej Marek Nowik |
Ostatnio zmieniony przez Nowik_Andrzej dnia 05-01-2013 - 21:27, w całości zmieniany 1 raz
|
| |
|
|
|
|
|
Sroczyński_Włodzimierz |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 05-01-2013 - 21:39
|
|
Dołączył: 09-10-2008
Posty: 33554
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
ale te 13 parafii z terenu państwa litewskiego ( to są indeksy na podstawie skanów opublikowanych przez braci Litwinów (czy tez raczej litewskie archiwa) z linkami w genetece prowadzącymi do epaveldas
"Nas interesowałyby przede wszystkim skany ksiąg metrykalnych wspomnianych przez Pana 13 parafii litewskich. Niestety, nie udało się tych informacji na Państwa stronie odnaleźć. "
czy skanami są zainteresowani (mają: tu warto przypomnieć, że to litewskie przed polskimi archiwami i stowarzyszeniami "wstawiły kopie bez ograniczeń")? czy indeksami? a może wyjaśnieniem jak korzystać? |
_________________
Bez PW. Korespondencja poprzez maila:
https://genealodzy.pl/index.php?module= ... 3odzimierz
|
| |
|
|
|
|
|
Nowik_Andrzej |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-06-2013 - 13:17
|
|
Dołączył: 22-06-2007
Posty: 573
Status: Offline
|
|
Przedwczoraj w Poczekalni zostały opublikowane następujące archiwalia z Wilna:
Rejestr pogłównego powiatu lidzkiego z 1686 roku.
Taryfa podymnego powiatu lidzkiego z 1775 roku.
Wybrane spisy rewizyjne powiatu lidzkiego z 1795 roku.
Księgi metrykalne dekanatu lidzkiego z 1827 roku.
Spis parafian dekanatu raduńskiego z 1852 roku.
Andrzej Marek Nowik |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
