|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu:
 Wysłany: 03-02-2014 - 05:50
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4145
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Etymologii tych nazwisk Derem, Deremow nie ma w moich źródłach. Mogą pochodzić od od dera ‘grube okrycie’, od niemieckich nazw osobowych Dähre, Därr.
Pozdrawiam cieplutko,
Ewa Szczodruch |
|
|
| |
|
|
|
 |
|
Dławichowski |
|
|
Temat postu: Jedliński / Jedleński, Chojecki, Żegnałek vel Zegnałek.
Wysłany: 25-09-2016 - 16:02
|
|
Dołączył: 24-09-2006
Posty: 1036
Skąd: Koszalin
Status: Offline
|
|
Dzień dobry!
Widząc tak szczegółową analizę etymologii nazwisk i ja pokuszę się na skonfrontowanie mojej wiedzy dotyczącej nazwiska Dławichowski. Tym bardziej, że mam dwie wykluczające się wersje i szukam "papierka lakmusowego". Proszę więc wybaczyć, że wraz z prośbą nic więcej nie piszę, by nic nie sugerować. Bardzo prosi:
Krzycho z Koszalina |
_________________
O mnie:
http://www.dlawich.pl/
|
| |
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
|
Temat postu: Jedliński / Jedleński, Chojecki, Żegnałek vel Zegnałek.
Wysłany: 25-09-2016 - 16:52
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
Witam
W/g dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska – profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
Nazwisko utworzono prawdopodobnie przyrostkiem –owski od nazwy osobowej Dławich, ta od dławić: 1. gnieść, ugniatać „garncarz miękką glinę dławiąc lepi naczynie, 2. tłoczyć, wytłaczać, wyciskać, 3. ściskać za gardło, dusić, 4. uciskać, przygniatać, ciemiężyć, 5. dławić robotę = robić z niechęcią, spychać, lekceważyć - Słownik warszawski
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Zofia Kaleta, „Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odmiejscowe nazwy osobowe”, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1997
Dławichowski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’ |
_________________
Andrzej
|
| |
|
|
|
|
|
Dławichowski |
|
|
Temat postu: Jedliński / Jedleński, Chojecki, Żegnałek vel Zegnałek.
Wysłany: 25-09-2016 - 23:12
|
|
Dołączył: 24-09-2006
Posty: 1036
Skąd: Koszalin
Status: Offline
|
|
Dzień dobry!
Dziękuję ślicznie Szuwarowi. a co na to ROMAN_B? Bo mój pra-pra był w 1580 roku właścicielem młyna wodnego na Goplenicy. Docieka:
Krzycho z Koszalina |
_________________
O mnie:
http://www.dlawich.pl/
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 00:36
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Coś mi się zdaje, że pan sobie zażartował... wkleiłem tu wcześniej posta ale go śpiesznie usunąłem. Jezioro Goplenica ma druga nazwę polską i niemiecką to odpowiednio: Skąpiec i Geizhals. Od Geizhalsa do Dławicha droga niedaleka.
Pozdrawiam pięknie.  |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 11:44
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
Witam
Odnośnie nazwiska Dławichowski .Przepraszam że wtrącam swoje trzy grosze !
Pan Krzysztof z Koszalina napisał
,, mój pra-pra był w 1580 roku właścicielem młyna wodnego na Goplenicy,,
Gopło w opisie Długosza to jedno z największych jezior Polski. Stąd wypływała Goplenica, uchodząca do Warty w
pobliżu Morzysławia. Nie pozostały po niej żadne ślady. Przekopanym korytem Goplenicy płynie kanał Warta–Gopło.
Jak podaje Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego
Goplenica wieś pow.nieszawski gmina Ruszkowo parafia Połajewo
a także
Gopło
http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_II/684
http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_VIII/644
Może się mylę ? |
_________________
Andrzej
Ostatnio zmieniony przez Szuwar dnia 26-09-2016 - 12:24, w całości zmieniany 1 raz
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 12:10
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 12:33
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 12:58
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Panie Andrzeju. To nazwisko jest za stare na taka etymologię!
Khm... Oparłem się jak widać na inszych Goplenicach.  Natomiast co widać w tekście pdf jednak chodzi o dopływ Gopła na Kujawach. Tu racja jest po pana stronie. Co z tego wynika? Dalej nic. Słownik starożytności słowiańskich słowo gopło wywodzi od "pło" = bagno + "go" przedrostek oznaczający coś dużego. Niemieckie źródła wprost łączą znaczenie ze skąpcem, sknerą itp. Moim zdaniem słowo dławich koresponduje znaczeniowo ze słowem sknera. I dokładnie tom napisał.
Dalsza dyskusja wieczorem. Teraz mam do "uklepania" kilkadziesiąt skrzynek owocowych a'la moda z Ikei. |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
|
Temat postu: Re: Jedliński / Jedleński, Chojecki, Żegnałek vel Zegnałek.
Wysłany: 26-09-2016 - 15:53
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
|
Szuwar napisał:
Witam
W/g dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska – profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
Nazwisko utworzono prawdopodobnie przyrostkiem –owski od nazwy osobowej Dławich, ta od dławić: 1. gnieść, ugniatać „garncarz miękką glinę dławiąc lepi naczynie, 2. tłoczyć, wytłaczać, wyciskać, 3. ściskać za gardło, dusić, 4. uciskać, przygniatać, ciemiężyć, 5. dławić robotę = robić z niechęcią, spychać, lekceważyć - Słownik warszawski
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999 Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Zofia Kaleta, „Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Odmiejscowe nazwy osobowe”, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1997
Dławichowski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’
Etymologia nazwiska Dławichowski jest moim zdaniem zaznaczam moim poprawna i zbieżna z podaną w :
Krzysztof Artur Dławichowski - Drzewo genealogiczne
http://gen-her.pl/_files/arty/kad-dlawichowscy_art.pdf
w cudzysłowach cytaty z genealogii
,,Słowo Dławich wskazuje jednoznacznie na angina pect
oris - zespół objawów dusznicy,,
,, Unoszący się we młynie kurz i pył powodował u niego niewydolność krążenia a przez to duszności,,
w związku z przypadłością/chorobą/ otrzymał przezwisko a od niego nazwisko Dławich z przyrostkiem - owski
Gniazdo Rodowe - Kazimierz Biskupi
Teraz musimy poczekać na opracowanie etymologii Pana Romana |
_________________
Andrzej
|
| |
|
|
|
|
|
Gawroński_Zbigniew |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 21:18
|
|
Dołączył: 16-06-2015
Posty: 2694
Status: Offline
|
|
Dalej. Tym razem już na pewniaka podtrzymuję swoje zdanie. Nazwisko Dławich+owski może pochodzić od skąpca. W jakimkolwiek kontekście w czasach kiedy pojawiło się nazwisko Dławich+owski nie ma związku z angina pectoris. Słownik polszczyzny 16 wieku natomiast wykazuje duże związki słowa z duszeniem owszem, ale raczej ryb w sieci, czegoś w czymś, kogoś przez kogoś. Są inne znaczenia przenośne, ale te chyba są zasadnicze. Słownik gwar natomiast podprowadza nas pod etymologię odniemiecką skąpca podpowiadając, że podstawa "dła"+ cośtam oznacza skąpca, kogoś kto coś dusi, a nie dusi się sam.
W gwarze kujawskiej funkcjonuje słowo "dowigrosz" (= dławigrosz) na określenie sknery.
Też jestem ciekaw co pan Roman na moją sugestię powie. W ciemno, bez źródeł też poszedłbym ścieżką od dławienia. Bardzo spójnie brzmi i koresponduje z tradycyjnym zawodem w rodzie, którego skutkiem może być alergia i "churchanie".
Pozostawiam dalej otwarte pytanie: czy istnieje związek znaczeniowy pomiędzy Gopłem i sknerą/skąpcem? |
_________________
Zbigniew
|
| |
|
|
|
|
|
Dławichowski |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 26-09-2016 - 22:14
|
|
Dołączył: 24-09-2006
Posty: 1036
Skąd: Koszalin
Status: Offline
|
|
Dzień dobry!
Wspaniale się czuję czytając kolegów wyszukiwanie kontekstów mego nazwisk. serdeczne dzięki za włożoną pracę. Opowiem o niej na planowanym na Boże Ciało przyszłego roku kolejnym zjeździe rodowym. Z wielkim szacunkiem i pokorą:
Krzycho z
Koszalina |
_________________
O mnie:
http://www.dlawich.pl/
|
| |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
|
Temat postu: Hipotetyczne rozważania o pochodzeniu nazwiska Dławichowski.
Wysłany: 27-09-2016 - 01:58
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1236
Status: Offline
|
|
Witam Krzysztofie.
Nazwisko Dławichowski, według mnie ma następujący rozkład: Dławich + owski = Dławichowski. „Owski” – sufiks złożony, który pochodzi od przyrostka –ski [ wo+ski = owski ]. Nie będę omawiał wszystkich funkcji tego formatu. Sufiks ten był bardzo często używany modelowo, to jest za jego pomocą tworzono formy pochodne od nazwisk odapelatywnych, przeważnie wiejskich. Miana takie przekształcano na nazwiska typowo polskie, nobliwe i typu szlacheckiego. Nazwiska szlacheckie uważane były za lepsze od nazwisk mieszczańskich czy chłopskich a więc dotychczasowe nazwy osobowe przerabiano na wzór i podobieństwo nazwisk szlacheckich. Zatem, z Barana [ od nazwy zwierzęcia baran ] powstał Baranowski a z Derdy [ od czasownika derda, dyrda ‘człowiek szybko, czasami wolno chodzący’] utworzono Derdowskiego i tak powstały nazwiska strukturalne. Tak więc miano Dławich, które jest rdzeniem nazwiska Dławichowski, było pierwotną nazwą osobową od której urobiono nazwisko Dławichowski na wzór i podobieństwo nazwiska szlacheckiego poprzez dodanie do niego przyrostka –owski. Zatem, Dławich to miano, które było (proto)nazwiskiem. Nazwa osobowa Dławich jest derywatem utworzonym za pomocą sufiksu –ch w części sufiksalnej. Tak więc rdzeniem tej nazwy osobowej jest temat Dławi–. Sufiks –ch od najdawniejszych czasów należał do formatów zdrobniających i spieszczających oraz do grupy sufiksów przy pomocy, których tworzono skrócone nazwy osób od dwuczłonowych imion, przezwisk, przydomków o podstawie onomastycznej i apelatywnej.
Temat Dławi–, w mojej ocenie, może być częścią bardzo rzadkiego i specyficznego złożonego apelatywu, który tworzył złożone przezwiska. Takimi przezwiskami były nazwy własne osób typu:
• Babrzy–mąka [: babrać + mąka ‘pierwotnie przezwisko piekarza ] < Babrzymąka;
• Pali–chleb [: palić + chleb ‘pierwotnie przezwisko piekarza ] < Palichleb;
• Parzy–mięso [: parzyć + mięso ‘pierwotnie przezwisko rzeźnika’ < Parzymięso;
• Sobie–pan [: pan + sobie ‘pierwotnie przezwisko osoby, która była sobie panem – nie miała nad sobą pana ] < Sobiepan.
Jak pisał Zygmunt Gloger w Słowniku rzeczy starożytnych: ”Naród tak dalece kochał się w formach zdrobniałych i skróconych swoich imion, iż używano takowych często w dokumentach z pominięciem ich formy głównej”.
Moim skromnym zdaniem nazwisko Dławichowski prawdopodobnie powstało od skróconej nazwy osobowej Dławich a ono od złożonego [ apelatywu ] przezwiska Dławi?????? [ Dławi–?????? ]. Dławich raczej pochodzi od czasownika dławić.
To tylko moja zerowa hipoteza, raczej daleko idące rozważania.
Pozdrawia – Roman. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Dławichowski |
|
|
Temat postu: Hipotetyczne rozważania o pochodzeniu nazwiska Dławichowski.
Wysłany: 27-09-2016 - 09:00
|
|
Dołączył: 24-09-2006
Posty: 1036
Skąd: Koszalin
Status: Offline
|
|
Ślicznie dziękuję koledze ROMAN_B za odpowiedź. Jest właściwa. posiadam bowiem testament z 1612 roku w którym Katarzyna młynarka, wdowa po młynarzu Lenarcie rozpisuje majątek na dwie córki. Natomiast dwóch synów nic nie dostaje. Maciej Dławich jest wtedy burmistrzem Kazimierza Biskupiego. Jego syn Maciej za kilkanaście lat, już jako Dławichowski też jest burmistrzem tego miasta. Drugi syn Lenarta, Roch Ziarny jest kantorem lechickim. Nigdy nie byliśmy garncarzami, by dłabić glinę. Byliśmy młynarzami by protoplasta z alergią dusił się w młynie kurzem i wybrał inną "fuchę". Aby było śmieszniej ja i mój syn Hubert, także jesteśmy alergikami. Więc skłaniam się do tej teorii. Tylko nie wiem, czy słusznie. Chciałbym mieć pewność. A tak?
Krzycho z Koszalina |
_________________
O mnie:
http://www.dlawich.pl/
|
| |
|
|
|
|
|
Szuwar |
|
|
Temat postu:
Wysłany: 27-09-2016 - 20:31
|
|
Dołączył: 11-06-2015
Posty: 234
Status: Offline
|
|
|
Gawroński_Zbigniew napisał:
Dalej. Tym razem już na pewniaka podtrzymuję swoje zdanie. Nazwisko Dławich+owski może pochodzić od skąpca. W jakimkolwiek kontekście w czasach kiedy pojawiło się nazwisko Dławich+owski nie ma związku z angina pectoris. Słownik polszczyzny 16 wieku natomiast wykazuje duże związki słowa z duszeniem owszem, ale raczej ryb w sieci, czegoś w czymś, kogoś przez kogoś. Są inne znaczenia przenośne, ale te chyba są zasadnicze. Słownik gwar natomiast podprowadza nas pod etymologię odniemiecką skąpca podpowiadając, że podstawa "dła"+ cośtam oznacza skąpca, kogoś kto coś dusi, a nie dusi się sam.
W gwarze kujawskiej funkcjonuje słowo "dowigrosz" (= dławigrosz) na określenie sknery.
Też jestem ciekaw co pan Roman na moją sugestię powie. W ciemno, bez źródeł też poszedłbym ścieżką od dławienia. Bardzo spójnie brzmi i koresponduje z tradycyjnym zawodem w rodzie, którego skutkiem może być alergia i "churchanie".
Pozostawiam dalej otwarte pytanie: czy istnieje związek znaczeniowy pomiędzy Gopłem i sknerą/skąpcem?
Panie Zbigniewie zostałem wywołany przez Pana do tablicy -odpowiadam
na pytanie jaki ma związek Gopło z ze sknerą/skąpcem - dla mnie nie ma
Natomiast Gopło ma związek z rzeką już nie istniejącą Goplenicą na której miał młyn pra- pra dziad Pana Krzysztofa i nic więcej.
O tej angina pectoris można przeczytać :
Krzysztof Artur Dławichowski - Drzewo genealogiczne
http://gen-her.pl/_files/arty/kad-dlawichowscy_art.pdf
i podaje to jako cytat.
Dławich - nazwisko /przezwisko mogło powstać od choroby zwanej -
Pylica płuc
choroba układu oddechowego spowodowana wdychaniem pyłu,
w przypadku znacznego zapylenia miejsca pracy może rozwinąć się już po 5 latach pracy. Charakterystyczną cechą choroby jest występowanie przewlekłego zapalenia oskrzeli i postępującej rozedmy płuc.
W dawnych latach była to choroba młynarzy
Lub alergia na pył zbożowy
Panie Krzysztofie ja podałem Panu genezę nazwiska Dławichowski
W/g dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska – profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
http://www.genezanazwisk.pl/content/d%C5%82awichowski
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
Dławichowski - od dławić, dławić ‘dusić, gnieść’
Nigdzie nie napisałem że Pana przodkowie byli garncarzami - jak Pan to określił ,,nie byliśmy garncarzami, by dłabić glinę,,.
Konkluzja - w mojej odpowiedzi jak i odpowiedzi Pana Romana
Dławichowski pochodzi prawdopodobnie od dławić |
_________________
Andrzej
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
