|
|
|
|
| Autor |
Wiadomość |
Robert_Kostecki |
|
Temat postu: Rodzina Juliusza Słowackiego w świetle ustaleń L. Méyet'a
 Wysłany: 28-11-2024 - 13:18
|
|
Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1760
Status: Offline
|
|
Chciałbym tu przypomnieć osobę Leopolda Méyet, który nigdy nie stracił całkowicie kontaktu ze środowiskiem żydowskim, jednak czuł się jak najściślej związany z kulturą polską i polskimi dążeniami narodowymi. Obok Kraushara i innych reprezentował grupę Żydów całkowicie pod względem narodowym
zasymilowanych z Polską.
Nauki pobrał w elitarnej i patriotycznej szkole Jana Nepomucena Leszczyńskiego oraz w I Gimnazjum Realnym w Warszawie. Studiował na Wydziale Prawa i Administracji w Szkole Głównej Warszawskiej, a po jej zamknięciu obronił w 1870 dyplom na rosyjskim Uniwersytecie Cesarskim w Warszawie. Publikował opracowania z dziedziny prawniczej oraz teksty o charakterze społecznym i kulturalnym. Jego twórczość literacka nie została doceniona przez ówczesną krytykę.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_M%C3%A9yet
Mało kto wie, że L. Méyet w latach 1902-1904 opublikował też swoją pracę o charakterze czysto genealogicznym, dotyczącą historii rodziny Słowackich herbu Leliwa. Według mnie, nadal to opracowanie może być dobrym wzorcem dla wielu osób zajmujących się genealogią swoich rodzin:
Méyet L., Gniazdo poety, Gazeta Lwowska, 1902, nr 259-269; tamże 1903, nr 141-148; tegoż, Szlachectwo rodu Słowackich [h. Leliwa], Przewodnik Naukowo-Literacki "Dodatek do Gazety Lwowskiej", R. 32, 1904, nr 9 s. 844-852; tamże nr 10, s. 928-939.
Od śmierci Juliusza Słowackiego "szperacze" (według określenia L. Méyet'a) postawili parę hipotez, co do pochodzenia wieszcza. Jedna z nich sugerowała pochodzenie przodków Juliusza od Słowackich ze Zdakowa, która to rodzina w XVI wieku wydała aż trzech sławnych astrologów: Piotra, Stanisława i Franciszka. Była to jednak rodzina herbu Prus I. Kolejna hipoteza wywodziła Słowackich herbu Leliwa od ormiańskiej rodziny tego nazwiska, z której pochodził Dominik Słowacki z Łyśca na Pokuciu, dziadek Izaaca Mikołaja Isakowicza, arcybiskupa ormiańsko-katolickiego. Drobna szlachta, która w XVI wieku zamieszkiwała wieś Duszniki w dawnym powiecie poznańskim, używała już nazwisko Słowacki. Wynika to z dokumentu datowanego na dzień 4 września 1565 roku, w którym Andrzej Słowacki zeznaje, że pobór królewski ze wsi Duszniki Przewielebnego Pana Biskupa Poznańskiego płaci się od 32 i pół łanów, 2 karczem, żarn od zagrodników 5, plebańskich 7 i od jednego kowala. Mieli to także być hipotetyczni przodkowie poety. Wszystkie ww. hipotezy nie zostały jednak potwierdzone źródłowo.
Natomiast, jak dowodnie wykazał L. Méyet, niedaleko od Słowatycz położonych w powiecie łuckim, znajdowała się wieś Jezioro, której część stanowiła dobra dziedziczne przodków Juliusza Słowackiego. Z zapisów ksiąg grodzkich włodzimierskich wynika, że na przełomie XVII/XVIII w. właścicielem części Jeziora był Stefan Słowacki, syn Wacława. Stefan Słowacki przed 1700 rokiem poślubił Agnieszkę Baczyńską. Po śmierci Stefana Słowackiego, część wsi Jezioro dostała się w dożywotnie użytkowanie pozostałej po nim wdowie i w dniu 3 lipca 1730 roku nastąpiła jej i jedynego syna Józefa Słowackiego, chorążego wojsk koronnych, urzędowa do tejże wsi intromisja. Czynności tej dokonał i spadkobiercom w dożywotnie i dziedziczne posiadanie oddał Jan Sawczuk, woźny-generał województw podolskiego, wołyńskiego i innych, o czym podał relację do akt grodzkich na zamku łuckim. Z kolei Jakub Słowacki (ur. ok. 1736), jedyny syn Józefa a dziadek Juliusza, część dóbr dziedzicznych Jezioro w 1788 roku sprzedał Kalasantemu Rohozińskiemu za sumę 12.000 złotych polskich. Akt sprzedaży opiewał, że w Jeziorze znajdowały się „grunta orne i nieorne, zasiane i niezasiane, sianożęcie, pastewnie, ogrody, lasy, zarośla, łąki, niwy, poddani ciągli i piesi, dwór, mieszkanie, zabudowania dworskie i włościańskie, pasieka i inne przynależności.
Widocznie majętność Jezioro nie starczyła na odpowiednie utrzymanie, gdyż Jakub Słowacki został geometrą ziemi wiskiej i z Wołynia przeniósł się do sąsiednich województw: bełzkiego lub ruskiego (1755). Kilka lat później przeszedł w służbę do hetmana Wacława Rzewuskiego w Podhorcach z roczną pensją 300 złp (1759). W 60. latach XVIII wieku zajmował się adwokaturą, a później został ekonomem w dobrach hetmana (do 1776). W dniu 17 czerwca 1772 roku w par. oleskiej (Olesko, cyrkuł złoczowski), poślubił Małgorzatę Zeydler i zamieszkał w Pohorcach. Dalsza genealogia Słowackich herbu Leliwa, raczej jest powszechnie znana. Do zapoznania się z jej interesującymi szczegółami odsyłam do artykułów L. Méyet'a. Chcę tylko dodać, że podczas kolejnych legitymacji w guberni wołyńskiej przeprowadzanych przez potomków Jakuba Słowackiego, ostatecznie potwierdzenie szlachectwa w 1832 roku nastąpiło dopiero wtedy, kiedy udowodniono własność do dóbr Jezioro.
https://www.wikiwand.com/pl/articles/Le ... cyherb.jpg |
|
|
| |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
FAQ
Regulamin
Szukaj
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
