Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

flag-pol flag-eng home login logout Forum Fotoalbum Geneszukacz Parafie Geneteka Metryki Deklaracja Legiony Straty
piątek, 27 grudnia 2024

longpixel


Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Autor Wiadomość
Robert_KosteckiOffline
Temat postu: Rodzina Juliusza Słowackiego w świetle ustaleń L. Méyet'a  PostWysłany: 28-11-2024 - 13:18
Sympatyk


Dołączył: 14-09-2015
Posty: 1779

Status: Offline
Chciałbym tu przypomnieć osobę Leopolda Méyet, który nigdy nie stracił całkowicie kontaktu ze środowiskiem żydowskim, jednak czuł się jak najściślej związany z kulturą polską i polskimi dążeniami narodowymi. Obok Kraushara i innych reprezentował grupę Żydów całkowicie pod względem narodowym
zasymilowanych z Polską.
Nauki pobrał w elitarnej i patriotycznej szkole Jana Nepomucena Leszczyńskiego oraz w I Gimnazjum Realnym w Warszawie. Studiował na Wydziale Prawa i Administracji w Szkole Głównej Warszawskiej, a po jej zamknięciu obronił w 1870 dyplom na rosyjskim Uniwersytecie Cesarskim w Warszawie. Publikował opracowania z dziedziny prawniczej oraz teksty o charakterze społecznym i kulturalnym. Jego twórczość literacka nie została doceniona przez ówczesną krytykę.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_M%C3%A9yet

Mało kto wie, że L. Méyet w latach 1902-1904 opublikował też swoją pracę o charakterze czysto genealogicznym, dotyczącą historii rodziny Słowackich herbu Leliwa. Według mnie, nadal to opracowanie może być dobrym wzorcem dla wielu osób zajmujących się genealogią swoich rodzin:
Méyet L., Gniazdo poety, Gazeta Lwowska, 1902, nr 259-269; tamże 1903, nr 141-148; tegoż, Szlachectwo rodu Słowackich [h. Leliwa], Przewodnik Naukowo-Literacki "Dodatek do Gazety Lwowskiej", R. 32, 1904, nr 9 s. 844-852; tamże nr 10, s. 928-939.

Od śmierci Juliusza Słowackiego "szperacze" (według określenia L. Méyet'a) postawili parę hipotez, co do pochodzenia wieszcza. Jedna z nich sugerowała pochodzenie przodków Juliusza od Słowackich ze Zdakowa, która to rodzina w XVI wieku wydała aż trzech sławnych astrologów: Piotra, Stanisława i Franciszka. Była to jednak rodzina herbu Prus I. Kolejna hipoteza wywodziła Słowackich herbu Leliwa od ormiańskiej rodziny tego nazwiska, z której pochodził Dominik Słowacki z Łyśca na Pokuciu, dziadek Izaaca Mikołaja Isakowicza, arcybiskupa ormiańsko-katolickiego. Drobna szlachta, która w XVI wieku zamieszkiwała wieś Duszniki w dawnym powiecie poznańskim, używała już nazwisko Słowacki. Wynika to z dokumentu datowanego na dzień 4 września 1565 roku, w którym Andrzej Słowacki zeznaje, że pobór królewski ze wsi Duszniki Przewielebnego Pana Biskupa Poznańskiego płaci się od 32 i pół łanów, 2 karczem, żarn od zagrodników 5, plebańskich 7 i od jednego kowala. Mieli to także być hipotetyczni przodkowie poety. Wszystkie ww. hipotezy nie zostały jednak potwierdzone źródłowo.
Natomiast, jak dowodnie wykazał L. Méyet, niedaleko od Słowatycz położonych w powiecie łuckim, znajdowała się wieś Jezioro, której część stanowiła dobra dziedziczne przodków Juliusza Słowackiego. Z zapisów ksiąg grodzkich włodzimierskich wynika, że na przełomie XVII/XVIII w. właścicielem części Jeziora był Stefan Słowacki, syn Wacława. Stefan Słowacki przed 1700 rokiem poślubił Agnieszkę Baczyńską. Po śmierci Stefana Słowackiego, część wsi Jezioro dostała się w dożywotnie użytkowanie pozostałej po nim wdowie i w dniu 3 lipca 1730 roku nastąpiła jej i jedynego syna Józefa Słowackiego, chorążego wojsk koronnych, urzędowa do tejże wsi intromisja. Czynności tej dokonał i spadkobiercom w dożywotnie i dziedziczne posiadanie oddał Jan Sawczuk, woźny-generał województw podolskiego, wołyńskiego i innych, o czym podał relację do akt grodzkich na zamku łuckim. Z kolei Jakub Słowacki (ur. ok. 1736), jedyny syn Józefa a dziadek Juliusza, część dóbr dziedzicznych Jezioro w 1788 roku sprzedał Kalasantemu Rohozińskiemu za sumę 12.000 złotych polskich. Akt sprzedaży opiewał, że w Jeziorze znajdowały się „grunta orne i nieorne, zasiane i niezasiane, sianożęcie, pastewnie, ogrody, lasy, zarośla, łąki, niwy, poddani ciągli i piesi, dwór, mieszkanie, zabudowania dworskie i włościańskie, pasieka i inne przynależności.
Widocznie majętność Jezioro nie starczyła na odpowiednie utrzymanie, gdyż Jakub Słowacki został geometrą ziemi wiskiej i z Wołynia przeniósł się do sąsiednich województw: bełzkiego lub ruskiego (1755). Kilka lat później przeszedł w służbę do hetmana Wacława Rzewuskiego w Podhorcach z roczną pensją 300 złp (1759). W 60. latach XVIII wieku zajmował się adwokaturą, a później został ekonomem w dobrach hetmana (do 1776). W dniu 17 czerwca 1772 roku w par. oleskiej (Olesko, cyrkuł złoczowski), poślubił Małgorzatę Zeydler i zamieszkał w Pohorcach. Dalsza genealogia Słowackich herbu Leliwa, raczej jest powszechnie znana. Do zapoznania się z jej interesującymi szczegółami odsyłam do artykułów L. Méyet'a. Chcę tylko dodać, że podczas kolejnych legitymacji w guberni wołyńskiej przeprowadzanych przez potomków Jakuba Słowackiego, ostatecznie potwierdzenie szlachectwa w 1832 roku nastąpiło dopiero wtedy, kiedy udowodniono własność do dóbr Jezioro.

https://www.wikiwand.com/pl/articles/Le ... cyherb.jpg
 
 Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość  
Odpowiedz z cytatem Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:     
Skocz do:  
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu
Zobacz poprzedni temat Wersja gotowa do druku Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zobacz następny temat
Powered by PNphpBB2 © 2003-2006 The PNphpBB Group
Credits
donate.jpg
Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego zawiera forum genealogiczne i bazy danych przydatne dla genealogów © 2006-2024 Polskie Towarzystwo Genealogiczne
kontakt:
Strona wygenerowana w czasie 0.288502 sekund(y)