Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

Chodzi mi o jakąkolwiek informację, że został tam zamordowany (las Pietrasze). Od osób nieżyjacych już wiem, że po wojnie odbywały się rozprawy sądowe w tym temacie. Niestety w żadnej bazie danych nie widnieje jego nazwisko ani w jednej ani w drugiej formie.

Może podasz rodziców będzie łatwiej szukać
to on ?

1910 167 Stefan Teofil Wultański Stanisław Anna Trzcińska Pułtusk Grabówiec [Uwagi: 167-170.jpg Data urodzenia: 28.04.1910 r. ] [Miejsce przechowywania ksiąg: Archiwum Państwowe w Warszawie Oddział w Pułtusku ul. Zaułek 22 06-100 Pułtusk] [Indeks dodał: Bartnicka_Beata]

Patrząc na listę zaginionych z wojny z pow. białostockiego powtarzają się takie formułki:

...brak dalszych informacji o jego losach. Opublikowano w Dz.U. Min. Spr. Nr 9 z 27.II.1948 r. oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Gminy w Czarnej Wsi ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego.

...Opublikowano w MP oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Gminnego w Czarnej Wsi ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 31.XII.1946 r.

Sąd postanowił o zamieszczeniu w MP oraz na tablicy informacyjnej w gmachu Prezydium Gminnej Rady Narodowej w Czarnej Wsi ogłoszeń o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego.

Może byś się skontaktował z gminą w Czarnej Białostockiej i zapytał czy mają jeszcze jakieś listy tych ogłoszeń z tablicy informacyjnej, a z jakiegoś powodu to nazwisko nie trafiło na ogólną listą skompilowaną dla powiatu. Inne źródła które tam były używane to MP (to chyba Monitor Polski) dla lat powojennych. Pytanie też czy jacyś świadkowie/rodzina wtedy prowadziła postępowanie w jego sprawie - powinno się zakończyć sądowym uznaniem za zmarłego. To może być kolejna opcja do sprawdzenia.

Co do potwierdzenia, że był rozstrzelany to w najlepszym razie widać takie relacje (bo z lasu już nikt nie wychodził):
"Transporty skazanych świadkowie najczęściej opisywali podobnie: „...TegoŜ dnia [1.VII.1941 r. - przyp. autora], po kilku godzinach widziałam w Białymstoku jak z Gestapo, które mieściło się wówczas na ul. Sienkiewicza 15 wyjechała cięŜarówka, w której było kilku Niemców i kilku cywilnych z łopatami w rękach, m.in. był i Paweł Kononowicz. Widziałam, Ŝe Kononowicz miał pobitą twarz. Auto pojechało szosą w kierunku na Pietrasze. Po godzinie, moŜe trochę więcej, widziałam jak te auto wróciło do Gestapo z powrotem. Auto poznałam po jednym z Niemców, który miał bliznę na twarzy. W aucie cywilnych juŜ nie było"
Jeżeli odbyła się sprawa sądowa to były dołączane do jej akt.