|
|
|
Autor |
Wiadomość |
Tadeusz_Wysocki |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Mitoń i Mitoński/-ska
Wysłany: 23-06-2024 - 07:39
|
|
Dołączył: 23-02-2007
Posty: 901
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
Mateuszu,
Nasz Władysław dał ci bardzo cenną podpowiedź o znaczeniu i pochodzeniu twojego bardzo rzadkiego nazwiska Mitoń (nazwisko żyło, zmieniało w rodzinie ma Mitoniek, itp). Najpewniej praprzodek, który dostał przydomek i nazwisko był znanym w Krakowie producentem Mitonek - Mitynek - Mitenek - cytuję:
,,Charakterystyczne dla tego okresu są zwłaszcza długie rękawice, zakrywające całe ręce do sukni z krótkimi rękawami. Takie rękawiczki później zakładano do sukni balowych. Występowały one w postaci pięciopalczastej lub jako tzw. mitynki lub mitenki, rękawiczki bez palców, okrywające palce do połowy lub z jednym palcem i klapką zakrywającą pozostałe (znane już od przełomu XIV i XV wieku)" -
to była niezbędna część balowego ubioru każdej mieszczanki, szlachcianki, droga, wykonywana z różnych materiałów, ale zobaczmy te najdroższe, piękne, koronkowe, znajdziesz takie i inne mitynki na wielu portretach z różnych epok:
https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99ka ... _20160.tif
Rzadkie i piękne nazwisko,
Pozdrawiam, Tadeusz |
|
|
|
|
|
Mateusz3000 |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Mitoń i Mitoński/-ska
Wysłany: 23-06-2024 - 09:28
|
|
Dołączył: 26-04-2024
Posty: 7
Status: Offline
|
|
Dzień dobry,
Bardzo dziękuję Panie Władysławie oraz Panie Tadeuszu za poświęcony czas, informacje te są bezcenne.
Pozdrawiam
Mateusz |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 23-06-2024 - 21:15
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1229
Status: Offline
|
|
Mateusz3000 napisał:
Dzień dobry,
Zwracam się z prośbą o ustalenie pochodzenia nazwiska Mitoń. Nazwisko to występuje tylko w małopolsce, gdzie mieszkam i skąd pochodzą moi przodkowie. Najstarsze osoby z początku XVII wieku mają nazwisko zapisane jako Mitoniek. Będę bardzo wdzięczny za pomoc.
Pozdrawiam
Mateusz Mitoń
Mateuszu, dobry wieczór.
Zauważyłem, że Władysław i Tadeusz już wypowiedzieli się na temat pochodzenia nazwy osobowej Mitoń. Ja, z mojej strony zaproponuję Ci nieco odmienne spojrzenie na genezę nazwiska Mitoń.
Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Mitoń odnotowano 42, w tym 22 mężczyzn i 20 kobiet. Zatem, jest to bardzo rzadkie nazwisko. W swoim poście między innymi napisałeś, cytuję: „Nazwisko to występuje tylko w małopolsce, gdzie mieszkam i skąd pochodzą moi przodkowie.”. W roku 2002 nazwa osobowa Mitoń występowała też: 1. w województwie podkarpackim w mieście Rzeszowie – 5 osób, w tym 2 mężczyzn i 3 kobiety; 2. w województwie kujawsko-pomorskim w powiecie bydgoskim – 5 osób, w tym 3 mężczyzn i 2 kobiety. W tym samym czasie w województwie małopolskim w powiecie wielickim i w mieście Krakowie zamieszkiwało 33 osoby o nazwisku Mitoń, w tym 15 mężczyzn i 18 kobiet. W sumie w tym 3 województwach w roku 2002 zamieszkiwało 43 osoby o nazwisku Mitoń. Szczegółowy rozkład występowania nazwiska Mitoń zobaczysz na mapie, którą zamieszczam pod linkiem: http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... Mito%C5%84 Niemniej jednak nazwisko zapisane pod postacią graficzną Mitoń / Miton występowało w wielu miejscowościach i parafiach Małopolski na przestrzeni czasu. Możesz to zobaczyć w Genetyce: https://geneteka.genealodzy.pl/index.ph ... rdertable=
W swoim poście napisałeś też, że [ cytuję ]: „Najstarsze osoby z początku XVII wieku mają nazwisko zapisane jako Mitoniek.”. Szkoda, że nie napisałeś gdzie to nazwisko występowało na początku XVII wieku – byłoby łatwiej. Na podstawie indeksów z Małopolski, które znajdują się w Genetyce, ustaliłem, że nazwa osobowa Mitoniek w zasadzie występuje tylko w parafii Krzeszowice w roku 1642 i 1646. W tej samej parafii w roku 1607 odnotowano nazwę osobową zapisaną pod postacią graficzną Mithoniek oraz w roku 1645 miano Mitonek. Te trzy nazwy osobowe, zapisane pod postacią graficzną Mitoniek, Mitonek, Mithoniek, zostały utworzone za pomocą przyrostka -ek i tematu Mitoni-, Miton-, Mithoni- [ Mitoń-+-ek=Mitoniek; Miton-+-ek=Mitonek; Mithoń-+-ek=Mithoniek ]. Przyrostek -ek tworzy patronimiczne i hipokorystyczne nazwy osobowe. Na obszarze Małopolski, w tym i w parafii Krzeszowice, występuje nazwisko Mitoń / Miton. Zatem nazwy osobowe Mitoniek / Mitonek należy uznać za pochodne od nich, a format -ek za pełniący funkcję patronimiczną. Tak więc Mitoniek / Mitonek to syn Mitonia / Mitona.
Jest w Polsce jeszcze rzadsze nazwisko, które brzmi Midoń. Jak informuje Serwis Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Midoń odnotowano 2, w tym 2 mężczyzn i 0 kobiet. W roku 2002 nazwa osobowa Midoń występowała w zasadzie tylko w województwie opolskim, w powiecie opolskim. W powiecie opolskim zamieszkiwały 3 osoby, w tym 2 mężczyzn i 1 kobieta. Jedna osoba zamieszkiwał w innym powiecie na terenie Polski. W sumie w roku 2002 osób o nazwisku Midoń na obszarze Polski było 4. Szczegółowy rozkład występowania nazwiska Midoń zobaczysz na mapie, którą zamieszczam pod linkiem: http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... Mido%C5%84 Dr. Aleksander Stekert w Krakowie w roku 1897 nakładem własnym opublikował opracowanie noszące tytuł „Przydomki Polskie, Litewskie i Rusińskie”. Autor tej publikacji pod pozycją 1375 na stronie 77 napisał, że przydomek Midon / Midoń należał do Radwańskich herbu Radwan, którzy też nosili kilka innych przydomków. Radwańscy herbu Radwan wywodzą się ze wsi Radwanowice, która obecnie położona jest w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim. Radwanowice należały do parafii Rudawa, która też obecnie znajduje się w gminie Zabierzów. Edward Kulisiewicz w artykule noszącym tytuł „Nazwisko z dodatkowym członem wyróżniającym jako jeden ze sposobów identyfikacji mieszkańców parafii Rudawa k. Krakowa od połowy XVI do XIX w.” też wspomina o Radwańskich, którzy oprócz innych przydomków mieli też przydomek Midon / Midoń. Przydomek ten zaistniał w XVI wieku. Autor tekstu pisał [ cytat ]: „Bartolomeus Midoń alter”, „Midoń-aliter, Bartolomeus Midon Alter”, Midoń-Radwański, Bartolomeus Midoń Radwanski”. O Midoniach ze wsi Radwanowice w parafii Rudawa wspomina też dr hab., prof. UJD Urszula Wójcik w opracowaniu pt. „Od Midoniów do Mitońskch, od Bartosza do Bartosiewiczów. Historyczne nazwiska mieszkańców Radwanowic”, które ukazało się w periodyku Onomastica LXVII, 2023. Na stronie 128 i 129 autorka pisała [ cytuję ]: „Midoń 1588 — nazw. niejasne, być może od niem. n. os. Midde (: ap. midde ‛pośrednik, rozjemca’) lub motywowane ap. miód (: psł. *medъ) → Mitoński 1786 (ubezdźwięcznienie). Współcześnie nazwisko bardzo rzadkie na terenie Polski (ok. 127 osób), w Radwanowicach nazwisko o dużej frekwencji (ponad 20 osób). Starsi mieszkańcy wioski często w kontaktach nieformalnych używają pierwotnej formy Mitonie.”. Na stronie 129 Urszula Wójcik pisze też [ cytuję ]: „Z grupy nazwisk odimiennych do współczesności w Radwanowicach przetrwało siedem, z czego największą frekwencją cieszy się nazwisko Walczowski, następne w kolejności to Mitoński i Zdziech, (…)”. Natomiast na stronie 138 autorka tekstu pisze [ cytuję ]: „Do nazwisk identyfikujących szlachtę na podstawie adnotacji w księgach metrykalnych możemy zaliczyć takie formy, jak: Bagiński, Baranowski, Bartosiewicz, Brachowski, Broniewski, Gajosiewicz, Klemensiewicz, Mitoński, Podlejski, Przepiórka, Rachwał, Ropiel, Walczowski, Zdziech, Zwoliński. Część z nich (Baranowski, Bartosiewicz, Mitoński, Walczowski, Zwoliński) w odczuciu lokalnej mikrowspólnoty (w granicach rudawskiej parafii) uchodzi za typowe nazwiska związane z Radwanowicami.”.
Na chwilę zatrzymam się przy nazwisku Mitoński. Ta nazwa osobowa została utworzona od tematu Mitoń do którego dodano przyrostek -ski [ Mitoń + -ski = Mitoński ]. Prof. Urszula Wójcik we wspomnianym wyżej opracowaniu twierdzi, że miano Mitoński, powstałe w roku 1786, jest ubezdźwięcznioną nazwą osobową, która powstała od nazwiska Midoń. Ubezdźwięcznienie [ desonoryzacja ] – upodobnienie fonetyczne polegające na tym, że spółgłoska dźwięczna traci dźwięczność. Upodobnieniom tym ulegają głównie spółgłoski dźwięczne, które mają swoje odpowiedniki różniące się jedynie dźwięcznością. W nazwie osobowej Midoń występuje dźwięczna spółgłoska d, która utraciła swoją dźwięczność na rzecz bezdźwięcznego odpowiednika w postaci spółgłoski t [ d > t ]. Tym sposobem z nazwy osobowej Midoń powstała miano Mitoń.
Konkluzja.
Nazwisko Mitoń jest ubezdźwięcznioną formą nazwy osobowej Midoń. Zatem, obie te formy mają tą samą etymologię. Według prof. Urszuli Wójcik nazwisko Midoń jest niejasną nazwą osobową, która „być może powstała od niem. n. os. Midde (: ap. midde ‛pośrednik, rozjemca’) lub motywowane ap. miód (: psł. *medъ)”.
Kończąc dodam, że Radwanowice oddalone są od wsi Krzeszowice około 7 km. Tak bliska odległość obu wsi bez wątpienia mogła sprzyjać migracji nazwiska Midoń [ Mitoń ] z Radwanowic do Krzeszowic. Migracja wspomnianej nazwy osobowej mogła też nastąpić na większe odległości – ludzie zmieniali swoje miejsca zamieszkania z różnych powodów.
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
|
|
|
Mateusz3000 |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 23-06-2024 - 23:49
|
|
Dołączył: 26-04-2024
Posty: 7
Status: Offline
|
|
ROMAN_B napisał:
Mateusz3000 napisał:
Dzień dobry,
Zwracam się z prośbą o ustalenie pochodzenia nazwiska Mitoń. Nazwisko to występuje tylko w małopolsce, gdzie mieszkam i skąd pochodzą moi przodkowie. Najstarsze osoby z początku XVII wieku mają nazwisko zapisane jako Mitoniek. Będę bardzo wdzięczny za pomoc.
Pozdrawiam
Mateusz Mitoń
Mateuszu, dobry wieczór.
Zauważyłem, że Władysław i Tadeusz już wypowiedzieli się na temat pochodzenia nazwy osobowej Mitoń. Ja, z mojej strony zaproponuję Ci nieco odmienne spojrzenie na genezę nazwiska Mitoń.
Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Mitoń odnotowano 42, w tym 22 mężczyzn i 20 kobiet. Zatem, jest to bardzo rzadkie nazwisko. W swoim poście między innymi napisałeś, cytuję: „Nazwisko to występuje tylko w małopolsce, gdzie mieszkam i skąd pochodzą moi przodkowie.”. W roku 2002 nazwa osobowa Mitoń występowała też: 1. w województwie podkarpackim w mieście Rzeszowie – 5 osób, w tym 2 mężczyzn i 3 kobiety; 2. w województwie kujawsko-pomorskim w powiecie bydgoskim – 5 osób, w tym 3 mężczyzn i 2 kobiety. W tym samym czasie w województwie małopolskim w powiecie wielickim i w mieście Krakowie zamieszkiwało 33 osoby o nazwisku Mitoń, w tym 15 mężczyzn i 18 kobiet. W sumie w tym 3 województwach w roku 2002 zamieszkiwało 43 osoby o nazwisku Mitoń. Szczegółowy rozkład występowania nazwiska Mitoń zobaczysz na mapie, którą zamieszczam pod linkiem: http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... Mito%C5%84 Niemniej jednak nazwisko zapisane pod postacią graficzną Mitoń / Miton występowało w wielu miejscowościach i parafiach Małopolski na przestrzeni czasu. Możesz to zobaczyć w Genetyce: https://geneteka.genealodzy.pl/index.ph ... rdertable=
W swoim poście napisałeś też, że [ cytuję ]: „Najstarsze osoby z początku XVII wieku mają nazwisko zapisane jako Mitoniek.”. Szkoda, że nie napisałeś gdzie to nazwisko występowało na początku XVII wieku – byłoby łatwiej. Na podstawie indeksów z Małopolski, które znajdują się w Genetyce, ustaliłem, że nazwa osobowa Mitoniek w zasadzie występuje tylko w parafii Krzeszowice w roku 1642 i 1646. W tej samej parafii w roku 1607 odnotowano nazwę osobową zapisaną pod postacią graficzną Mithoniek oraz w roku 1645 miano Mitonek. Te trzy nazwy osobowe, zapisane pod postacią graficzną Mitoniek, Mitonek, Mithoniek, zostały utworzone za pomocą przyrostka -ek i tematu Mitoni-, Miton-, Mithoni- [ Mitoń-+-ek=Mitoniek; Miton-+-ek=Mitonek; Mithoń-+-ek=Mithoniek ]. Przyrostek -ek tworzy patronimiczne i hipokorystyczne nazwy osobowe. Na obszarze Małopolski, w tym i w parafii Krzeszowice, występuje nazwisko Mitoń / Miton. Zatem nazwy osobowe Mitoniek / Mitonek należy uznać za pochodne od nich, a format -ek za pełniący funkcję patronimiczną. Tak więc Mitoniek / Mitonek to syn Mitonia / Mitona.
Jest w Polsce jeszcze rzadsze nazwisko, które brzmi Midoń. Jak informuje Serwis Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Midoń odnotowano 2, w tym 2 mężczyzn i 0 kobiet. W roku 2002 nazwa osobowa Midoń występowała w zasadzie tylko w województwie opolskim, w powiecie opolskim. W powiecie opolskim zamieszkiwały 3 osoby, w tym 2 mężczyzn i 1 kobieta. Jedna osoba zamieszkiwał w innym powiecie na terenie Polski. W sumie w roku 2002 osób o nazwisku Midoń na obszarze Polski było 4. Szczegółowy rozkład występowania nazwiska Midoń zobaczysz na mapie, którą zamieszczam pod linkiem: http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... Mido%C5%84 Dr. Aleksander Stekert w Krakowie w roku 1897 nakładem własnym opublikował opracowanie noszące tytuł „Przydomki Polskie, Litewskie i Rusińskie”. Autor tej publikacji pod pozycją 1375 na stronie 77 napisał, że przydomek Midon / Midoń należał do Radwańskich herbu Radwan, którzy też nosili kilka innych przydomków. Radwańscy herbu Radwan wywodzą się ze wsi Radwanowice, która obecnie położona jest w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim. Radwanowice należały do parafii Rudawa, która też obecnie znajduje się w gminie Zabierzów. Edward Kulisiewicz w artykule noszącym tytuł „Nazwisko z dodatkowym członem wyróżniającym jako jeden ze sposobów identyfikacji mieszkańców parafii Rudawa k. Krakowa od połowy XVI do XIX w.” też wspomina o Radwańskich, którzy oprócz innych przydomków mieli też przydomek Midon / Midoń. Przydomek ten zaistniał w XVI wieku. Autor tekstu pisał [ cytat ]: „Bartolomeus Midoń alter”, „Midoń-aliter, Bartolomeus Midon Alter”, Midoń-Radwański, Bartolomeus Midoń Radwanski”. O Midoniach ze wsi Radwanowice w parafii Rudawa wspomina też dr hab., prof. UJD Urszula Wójcik w opracowaniu pt. „Od Midoniów do Mitońskch, od Bartosza do Bartosiewiczów. Historyczne nazwiska mieszkańców Radwanowic”, które ukazało się w periodyku Onomastica LXVII, 2023. Na stronie 128 i 129 autorka pisała [ cytuję ]: „Midoń 1588 — nazw. niejasne, być może od niem. n. os. Midde (: ap. midde ‛pośrednik, rozjemca’) lub motywowane ap. miód (: psł. *medъ) → Mitoński 1786 (ubezdźwięcznienie). Współcześnie nazwisko bardzo rzadkie na terenie Polski (ok. 127 osób), w Radwanowicach nazwisko o dużej frekwencji (ponad 20 osób). Starsi mieszkańcy wioski często w kontaktach nieformalnych używają pierwotnej formy Mitonie.”. Na stronie 129 Urszula Wójcik pisze też [ cytuję ]: „Z grupy nazwisk odimiennych do współczesności w Radwanowicach przetrwało siedem, z czego największą frekwencją cieszy się nazwisko Walczowski, następne w kolejności to Mitoński i Zdziech, (…)”. Natomiast na stronie 138 autorka tekstu pisze [ cytuję ]: „Do nazwisk identyfikujących szlachtę na podstawie adnotacji w księgach metrykalnych możemy zaliczyć takie formy, jak: Bagiński, Baranowski, Bartosiewicz, Brachowski, Broniewski, Gajosiewicz, Klemensiewicz, Mitoński, Podlejski, Przepiórka, Rachwał, Ropiel, Walczowski, Zdziech, Zwoliński. Część z nich (Baranowski, Bartosiewicz, Mitoński, Walczowski, Zwoliński) w odczuciu lokalnej mikrowspólnoty (w granicach rudawskiej parafii) uchodzi za typowe nazwiska związane z Radwanowicami.”.
Na chwilę zatrzymam się przy nazwisku Mitoński. Ta nazwa osobowa została utworzona od tematu Mitoń do którego dodano przyrostek -ski [ Mitoń + -ski = Mitoński ]. Prof. Urszula Wójcik we wspomnianym wyżej opracowaniu twierdzi, że miano Mitoński, powstałe w roku 1786, jest ubezdźwięcznioną nazwą osobową, która powstała od nazwiska Midoń. Ubezdźwięcznienie [ desonoryzacja ] – upodobnienie fonetyczne polegające na tym, że spółgłoska dźwięczna traci dźwięczność. Upodobnieniom tym ulegają głównie spółgłoski dźwięczne, które mają swoje odpowiedniki różniące się jedynie dźwięcznością. W nazwie osobowej Midoń występuje dźwięczna spółgłoska d, która utraciła swoją dźwięczność na rzecz bezdźwięcznego odpowiednika w postaci spółgłoski t [ d > t ]. Tym sposobem z nazwy osobowej Midoń powstała miano Mitoń.
Konkluzja.
Nazwisko Mitoń jest ubezdźwięcznioną formą nazwy osobowej Midoń. Zatem, obie te formy mają tą samą etymologię. Według prof. Urszuli Wójcik nazwisko Midoń jest niejasną nazwą osobową, która „być może powstała od niem. n. os. Midde (: ap. midde ‛pośrednik, rozjemca’) lub motywowane ap. miód (: psł. *medъ)”.
Kończąc dodam, że Radwanowice oddalone są od wsi Krzeszowice około 7 km. Tak bliska odległość obu wsi bez wątpienia mogła sprzyjać migracji nazwiska Midoń [ Mitoń ] z Radwanowic do Krzeszowic. Migracja wspomnianej nazwy osobowej mogła też nastąpić na większe odległości – ludzie zmieniali swoje miejsca zamieszkania z różnych powodów.
Pozdrawiam – Roman.
Dobry wieczór,
Panie Romanie serdecznie dziękuję za wiadomość, jestem pod ogromnym wrażeniem Pańskiej wiedzy. Najdalej odszukałem mojego praprapradziadka Bartłomieja Mitonia. Urodził się on w 1878 roku w Kłaju (parafia Niepołomice), ale niestety nie udało mi się znaleźć księgi metrykalnej z tamtych lat, a za tym idzie jego rodziców. Chciałbym się jeszcze dopytać, ponieważ nie do końca rozumiem fragment wiadomości, cytuję: ,,Do nazwisk identyfikujących szlachtę na podstawie adnotacji w księgach metrykalnych możemy zaliczyć takie formy, jak: Bagiński, Baranowski, Bartosiewicz, Brachowski, Broniewski, Gajosiewicz, Klemensiewicz, Mitoński, Podlejski, Przepiórka, Rachwał, Ropiel, Walczowski, Zdziech, Zwoliński." Bardzo zaciekawiła mnie ta teoria i muszę przyznać, że zmotywował mnie Pan do zgłębienia tego tematu.
Pozdrawiam
Mateusz |
|
|
|
|
|
Maciej_Szym |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 23-06-2024 - 23:56
|
|
Dołączył: 16-06-2024
Posty: 9
Skąd: USA
Status: Offline
|
|
Dobry wieczor,
Interesuje mnie pochodznie nazwiska Churst (Szczucin) inne pisownie zapisane w aktach metrykalnych (Chwor?)(Wedlug pani genealog).
Oraz nazwisko Szmist (inne warianty to Smist oraz Smistek?) (Szczucin)
Dziekuje za pomoc,
Maciej |
|
|
|
|
|
Tadeusz_Wysocki |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 24-06-2024 - 09:00
|
|
Dołączył: 23-02-2007
Posty: 901
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
Witaj Romanie,
tośmy, razem z Władysławem , nazwisko - przydomek - określenie osobowe praprzodka po raz pierwszy tak nazwanego i zanotowanego jako Mitoń / Midoń, rozebrali do końca, jako ta trójca święta, pozostaje jeszcze nasza Ewa Szczodruch, czuwająca nad nami wszystkimi, jak Anioł święty.
Ale chyba nie, bo teraz pozostaje temat kim był ten praprzodek Mitoń / Midoń? Rzecz wyobraźni. A więc mógł być producentem lub handlarzem pięknych dla kobiet rękawiczek balowych Mitynek, Mitonek, może innych rękawic, być może przybył ze wschodu jako Dymitr, ale też z zachodu, ponieważ był świetnym rozjemcą, w dalszej kolejności od nazwy miodu (bartnik w przepastnych krakowskich lasach), itd. - ja bym się skłaniał do miodu, bo najbardziej "lokalny" i najbardziej słodki.
Świetna gra z wyobraźnią, z tą etymologią nazwisk.
Miłego lata dla wszystkich, tam, gdzie jedziemy, pamiętajmy o lokalnych najzdrowszych miodach
Tadeusz
P.S. Jeszcze pytanie do Mateusza: czy w cechach rodzinnych została skłonność do miodu? A może do rozjemstwa, ugody? To by potwierdzało źródło nazwiska (ale nie musi). To musiał być też na placu boju dzielny praprzodek, bo w kolejnym pokoleniu nadano mu w nazwisku przyrostek -ski, i za zasługi tytuł szlachecki, - w procesie nadawanie nazwisk i dodawania przyrostków -ski, jak opisywał to Długosz, do zanotowania przez wszystkich, ale to przez wszystkich zainteresowanych etymologią nazwisk:
“Długosz podaje, że w Polsce za czasów Władysława Jagiełły nastał zwyczaj tworzenia nazwisk od posiadłości, t.j. przez dodanie końcówki przymiotnikowej “ski” lub “cki”. Zwyczaj ten upowszechnił się w drugiej połowie XV wieku, najprzód u średniej szlachty, bo panowie pisali się jeszcze po staremu: Łukasz z Górki, Jan na Tęczynie i t. p. Nazwiska atoli na “ski” i “cki”, tworzone już i w XIV wieku z nazw wsi rodzinnej lub dziedzicznej, o ile syn dziedziczył po ojcu tę samą wioskę, z której powstało nazwisko. Jeżeli zaś osiadł w innej, to i nazwisko nowe mu dawano, a tak zdarzało się, że każdy w innej wsi zamieszkały, synowie i ojciec, innych używali nazwisk”. |
|
|
|
|
|
Lesiak99 |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 24-06-2024 - 11:58
|
|
Dołączył: 28-05-2023
Posty: 23
Status: Offline
|
|
Dzień dobry,
Zwracam się z prośbą o wyjaśnienie etymologii nazwiska Lisiak jak i Lesiak. Oba te nazwiska występują w mojej rodzinie od przynajmniej roku 1850, a myślę, że jeszcze dalej.
Pozdrawiam Adam |
_________________ Pozdrawiam Adam
|
|
|
|
|
Mateusz3000 |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 24-06-2024 - 14:30
|
|
Dołączył: 26-04-2024
Posty: 7
Status: Offline
|
|
Dzień dobry,
Panie Tadeuszu u nas w rodzinie niestety nie pozostała żadna skłonność do miodu ani do ugody. Serdecznie dziękuję wszystkim w dyskusji, którzy podzielili się swoimi teoriami. Teraz pozostało szukać w księgach, aby znaleźć potwierdzenie którejś z nich. Jeszcze raz dziękuję.
Pozdrawiam
Mateusz |
|
|
|
|
|
Tadeusz_Wysocki |
|
Temat postu: Re: Rozważania o genezie nazwiska Mitoń.
Wysłany: 24-06-2024 - 18:40
|
|
Dołączył: 23-02-2007
Posty: 901
Skąd: Warszawa
Status: Offline
|
|
,,u nas w rodzinie niestety nie pozostała żadna skłonność do miodu ani do ugody."
Szanowny Mateuszu,
Zaiste świetna i szczera odpowiedź z rodzinną samooceną, co jest rzadkie, a więc pozostała mądrość, i to jest w rodzinie najcenniejsze.
Pozdrawiam serdecznie
Tadeusz |
|
|
|
|
|
Wladyslaw_Moskal |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Chrust, Śmist i Śmistek.
Wysłany: 24-06-2024 - 20:38
|
|
Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1566
Status: Offline
|
|
Maciej_Szym napisał:
Dobry wieczor,
Interesuje mnie pochodznie nazwiska Churst (Szczucin) inne pisownie zapisane w aktach metrykalnych (Chwor?)(Wedlug pani genealog).
Oraz nazwisko Szmist (inne warianty to Smist oraz Smistek?) (Szczucin)
Dziekuje za pomoc,
Maciej
Witaj Macieju,
w Polsce i w Szczucinie w rejonie miasta Tarnów , nie było i nie ma nazwiska Churst. Jest bardzo rzadkie w Polsce nazwisko Chrust = "brushwood", nie występujące już w rejonie Tarnowa. Nazwisko Chrust wskazuje na kogoś, kto mieszkał w pobliżu suchych, małych krzewów = bushes.
Nazwisko Chwor nie istniało i nie istnieje w Polsce, istnieje podobne Czwortek czyli czwarty syn w rodzinie.
Nazwiska Szmist, Śmist i Śmistek mimo, ze bardzo rzadkie, istnieją w rejonie Tarnowa. Mogą to być polskie nazwiska zapisywane jako "niemieckie". Śmist i Śmistek to moga być nazwiska pochodzące od nazwiska Świstak = mamrot, który wydaje świst = whistle , jako ostrzeżenie = warning.
Pozdrawiam - Władysław |
|
|
|
|
|
Mateusz3000 |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Chrust, Śmist i Śmistek.
Wysłany: 24-06-2024 - 21:44
|
|
Dołączył: 26-04-2024
Posty: 7
Status: Offline
|
|
Dobry wieczór,
Mam jeszcze jedną prośbę, a mianowicie zależy mi na ustaleniu pochodzenia nazwiska Misiorowski. Przodkowie mojej babci Misiorowskiej pochodzili z Uścia Solnego, udało mi się dotrzeć do 1700 roku. Nazwisko to dawniej było zapisywane jako Mysiorowski.
Serdecznie pozdrawiam
Mateusz |
|
|
|
|
|
Ewa_Szczodruch |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Chrust, Śmist i Śmistek.
Wysłany: 25-06-2024 - 05:46
|
|
Dołączył: 10-12-2006
Posty: 4137
Skąd: Toruń
Status: Offline
|
|
Witam
Misiorowski - od miś ‘niedźwiedź, grubas’, od starszego Misz (z), z wtórną zmianą wygłosowego sz na ś.
Misiorowski - od dawnego misiarz ‘człowiek kastrujący zwierzęta’.
Źródło:Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001 |
_________________ Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
|
|
|
|
|
Mateusz3000 |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Chrust, Śmist i Śmistek.
Wysłany: 25-06-2024 - 06:40
|
|
Dołączył: 26-04-2024
Posty: 7
Status: Offline
|
|
Dzień dobry,
Pani Ewo bardzo dziękuję za szybką odpowiedź.
Pozdrawiam
Mateusz |
|
|
|
|
|
ROMAN_B |
|
Temat postu: Rozważania o genezie nazwiska Misiorowski.
Wysłany: 25-06-2024 - 22:52
|
|
Dołączył: 08-01-2012
Posty: 1229
Status: Offline
|
|
Mateusz3000 napisał:
Dobry wieczór,
Mam jeszcze jedną prośbę, a mianowicie zależy mi na ustaleniu pochodzenia nazwiska Misiorowski. Przodkowie mojej babci Misiorowskiej pochodzili z Uścia Solnego, udało mi się dotrzeć do 1700 roku. Nazwisko to dawniej było zapisywane jako Mysiorowski.
Serdecznie pozdrawiam
Mateusz
Mateuszu, dobry wieczór.
Zauważyłem, że pani Ewa przekazała Ci informacje o etymologii nazwiska Misiorowski. Ja, z mojej strony nieco rozbuduję przypuszczalną genezę nazwy osobowej Misiorowski. Zaproponuję Ci też etymologię nazwy osobowej Mysiorowski i Misiurowski, która rzuci nieco światła na ich ewentualne pochodzenie.
Rozważania o genezie nazwiska Misiorowski, Mysiorowski, Misiurowski.
Uście Solne – wieś (dawniej miasto) obecnie położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Szczurowa, na prawym brzegu Raby, opodal jej ujścia do Wisły. W Uściu znajduje się parafia rzymskokatolicka.
Faktycznie w miejscowości Uście Solne występuje nazwisko Misiorowski, na przykład Jan Misiorowski, Ochotnicza Straż Pożarna w Uściu Solnym. http://www.szczurowa.nazwa.pl/artykuly/ ... solne.html
W Krakowie w roku 1906 nakładem Akademii Umiejętności ukazała się publikacja dr Zofii Daszyńskiej – Golińskiej pt. „Uście Solne. Przyczynki historyczno – statystyczne do dziejów nadwiślańskiego miasteczka. Studyum archiwalne”. W książce tej na stronie 64 przeczytasz ciekawą informację o rodzinie Misorowskich, to jest o mężu i żonie, i ich potyczkach z wymiarem sprawiedliwości w roku 1744. Link do książki, którą możesz przeczytać on-line albo pobrać na dysk własnego komputera i dopiero przeczytać: https://obc.opole.pl/dlibra/publication ... 14/content Polecam Ci te opracowania. Jest w nim bardzo dużo informacji o historii miasteczka, ludziach w nim mieszkających itp.
W mojej ocenie: 1. nazwisko Misiorowski powstało poprzez dodanie do tematu Misior- przyrostka -owski [ Misior- + - owski = Misiorowski ],
2. nazwa osobowa Mysiorowski została utworzona poprzez dodanie do tematu Mysior- przyrostka -owski [ Mysior- + -owski + Mysiorwski ].
Przyrostek -owski ma kilka funkcji. Gdy dodawany jest do rzeczownika:
1. tworzy przymiotnik relacyjny,
2. tworzy przymiotnik dzierżawczy,
3. rzeczownika – nazwy własnej – tworzy polskie nazwiska.
Nazwisko Misiorowski.
Pani Ewa już wyjaśniła jego przypuszczalną etymologię. Ja, trochę rozszerzę tą genezę. W mojej ocenie mogło powstać od nazwy osobowej:
1. Misior a ono od apelatywu misiarz. Misiarz to człowiek, który kastruje zwierzęta, ten co je misi. Zatem, misiarz to zawód. W takim razie Misior to nazwisko odzawodowe,
2. Misior, które mogło powstać od przezwiska Misior w znaczeniu miś [ niedźwiedź, grubas ]. Wobec tego pierwszy Misior to prawdopodobnie osoba dobrze zbudowana, można by powiedzieć gruba i silna.
Nazwisko Mysiorowski.
W swoim poście napisałeś, że „Przodkowie mojej babci Misiorowskiej pochodzili z Uścia Solnego, udało mi się dotrzeć do 1700 roku. Nazwisko to dawniej było zapisywane jako Mysiorowski.”. Z Twojej informacji wynika, że nazwisko Mysiorowski jest tożsame z nazwą osobową Misiorowski. W takim razie w mianie Mysiorowski musiałoby dojść do przejścia samogłoski Y w samogłoskę I [ y > i ]. Taki proces fonetyczny jest jedną z cech dialektu mazowieckiego, na przykład: dym > dim, ryby > ribi, syn > sin, byk > bik. Prof. dr hab. Halina Karaś tak pisała o samogłosce y: „Samogłoska y w gwarach. Spośród samogłosek jasnych największe różnice w gwarach w porównaniu z językiem ogólnym wykazuje samogłoska y. W Polsce północnej (Mazowsze, Mazury, Warmia, Suwalszczyzna, ziemia chełmińsko-dobrzyńska, Kociewie, Bory Tucholskie, Krajna) dokonało się zatarcie różnicy artykulacyjnej między i oraz y. Cecha ta ograniczona linią przechodzącą koło Suwałk, Lublina, Otwocka, Torunia, Złotowa, Gdańska sięga także Małopolski północnej (Pogranicze z Mazowszem, Lubelszczyzna). Samogłoska y brzmi jako yi, czyli głoska przednia, bardzo zbliżona do i bądź całkowicie z nią utożsamiona, z tym że nie miękczy poprzedzającej spółgłoski.”. Z tego co mi wiadomo Uście Solne nie leży w regionie opisanym przez prof. Karaś. Są to tylko moje czysto teoretyczne rozważania. Mateuszu, jeśli masz dowody, na przykład metryki, które świadczą, że Misiorowscy wcześniej nazywali się Mysiorowscy, to wszystko jest w porządku. Tak więc z jakiegoś powodu mogło dojść do wymiany samogłoski y w smogłoskę i [ y > i ] i tym sposobem miano Mysiorowski przeszło w nazwę Misiorowski. Jednak moim zdaniem utożsamianie nazwiska Mysiorowski z mianem Misiorowski wymaga pogłębionego badania. To już pozostawiam Tobie.
Jak napisałem powyżej nazwa osobowa Mysiorowski zbudowana jest z tematu Mysior- oraz przyrostka -owski [ Mysior- + owski = Mysiorowski ]. W mojej ocenie nazwisko Mysiorowski utworzone zostało poprzez dodanie do nazwy osobowej Mysior przyrostka -owski. Prof. Kazimierz Rymut w swojej publikacji pt. Nazwiska Polaków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków 1991 twierdzi, że nazwisko Mysior znajduje się w grupie nazw osobowych, które powstały od mysz lub/i od imion na My- typu Myślibor. Internetowy słownik nazwisk w Polsce Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk tak definiuje pochodzenie miana Mysior: „Mysior, od gw. ap. mysior 'samiec myszy; szczur' , por. ap. myszur 'samiec myszy'” – nazwisko przezwiskowe.
Nazwisko Misiurowski.
Na podstawie indeksów parafii Uście Sole, które znajdują się w Genetyce, i z których wynika, że w tej parafii i w mieście Uście Solne występowała też nazwa osobowa Misiurowski. https://geneteka.genealodzy.pl/index.ph ... rdertable=
Moim zdaniem miano Misiurowski powstało z tematu Misiur- oraz przyrostka -owski [ Misiur- + -owski = Misiurowski ].
Z jakimś prawdopodobieństwem temat Misiur- odpowiada nazwie osobowej Misiur. W takim razie nazwisko Misiurowski powstało od nazwy osobowej Misiur, która pochodzi od przezwiska Misiur a ono od wyrazu pospolitego misiur ‘miś’.
Miano Misiur niekoniecznie musi mieć polskie korzenie. Julia Krajcarz jest autorką książki noszącej tytuł „Aksak, Korsak i Bałłaban. Polskie nazwiska tatarskiego i tureckiego pochodzenia”, która wydana została przez Muzułmański Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej Najwyższe Kolegium Muzułmański we Wrocławiu w roku 1443/2021. Na stronie 76 autora wymienia nazwisko Misiura, które tak definiuje [ cytuję ]: „Misiura – słowo pospolite misiurka, czyli rodzaj hełmu typu wschodniego, złożonego ze sztywnej części metalowej, osłaniającej czaszkę, oraz czepca kolczego, przypiętego wokół z pozostawieniem części otwartej na twarz. Pochodzi od arabskiej nazwy Egiptu – Misr – z tureckiego Mısır (azerbejdżańskie Misir). Takie hełmy mieli posiadać mongolscy lub tureccy zdobywcy ziem Egiptu. Inne nazwiska: Miserski, Misiur, Misiurek, Misiurewicz, Misiurka, Misiurkiewicz, Misiurna, Misiurny, Misiuro, Misiurski, Missura.”. Biorąc to pod uwagę, miano Misiur [ Misiurowski ] z jakimś prawdopodobieństwem może mieć turecko – tatarskie pochodzenie.
Mateuszu, to tylko moje rozważania na temat możliwych etymologii nazwiska Misiorowski, Mysiorowski oraz Misiurowski.
Pozdrawiam – Roman. |
|
|
|
|
|
Wladyslaw_Moskal |
|
Temat postu: Pochodzenie nazwisk Mysiorowski i Misiorowski.
Wysłany: 26-06-2024 - 06:22
|
|
Dołączył: 25-04-2008
Posty: 1566
Status: Offline
|
|
Witaj Mateuszu,
dodam i ja moja hipotezę.
Słownik, Nazwiska w Polsce IJP PAN, przy nazwisku Misior przytacza Zapisy historyczne; Misior, Mysior, Myszor 1569.
Pochodzenie od mysior , samiec myszy, szczur.
Zapisy z 1569 r. wskazują na nazwisko szlacheckie w różnym zapisie.
W powiecie tarnowskim występuje nazwisko Myszor. Myślę, że od nazwiska Myszor/Mysior powstało nazwisko Mysiorowski i współczesne Misiorowski w tym regionie, te nazwiska nie są potwierdzone jako szlacheckie.
Pozdrawiam - Władysław |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|