Daj zdjęcie.

Może to Tuszyn po trasie Łódż Piotrków Trybunalski

Raczej nie, bo to ani Wielkopolska, ani Geneteka nie pokazuje tam de Ville’ów.

Tuszyn w czasach pierwszej Rzeczpospolitej leżał w woj. sieradzkim (pow. piotrkowski) - to jak najbardziej była wówczas Wielkopolska.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Prowincja_wielkopolska

W 1809 r. jest w Genetece w par. Tuszyn wzmiankowana Agnieszka d.d. Vilińska, jako matka urodzonej w tym roku w mieście Tuszynie Marcjanny Franciszki Gaydzickiej.

Co innego prowincja wielkopolska, a co innego Wielkopolska:
Po ukształtowaniu się województw za Wielkopolskę uważany był obszar 2 województw: woj. poznańskiego i woj. kaliskiego (z którego w 1768 wydzielono jeszcze województwo gnieźnieńskie).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielkopolska

Vilińska to nie de Ville; inny czas; a z okresu, kiedy miała się urodzić Anna, chrzty są zindeksowane w Genetece i nie ma tam takiego.

Ad 1) Nie miałem na myśli Prowincji Wielkopolskiej, tylko Wielkopolskę właściwą, na którą składały się województwa: poznańskie, kaliskie (plus gnieźnieńskie), sieradzkie, łęczyckie, brzeskokujawskie i inowrocławskie. Tak stoi w podlinkowanym tekście.

A nazwisko Vilińska wygląda mi na spolonizowaną formę nazwiska de Ville, dlatego o nim wspomniałem.

A w przypisie do tego tekstu L. Tatomir podaje: „Właściwą Wielkopolskę składały tylko dwa wjdztwa Poznańskie i Kaliskie. Wojdztwa Brzeskie kujawskie i Inowrocławskie stanowiły razem wzięte Kujawy…”.
https://books.google.pl/books?id=i9pLAA ... mp;f=false
Województwo sieradzkie było w prowincji wielkopolskiej, ale nie było traktowane jako część właściwej Wielkopolski.

Na Wikipedii przyjęto za podanym w przypisach dziele Zygmunta Glogera, że w powszechnej świadomości ("zwyczajowo") Wielkopolska była krainą równoważną takim krainom, jak Mazowsze i Prusy Królewskie i składała się z pozostałych województw, wchodzących w skład Prowincji Wielkopolskiej, w tym z województwa sieradzkiego z Tuszynem.

Obstawiam, że nieczytelną, pierwszą literą nazwy miejscowości urodzenia Anny nie jest litera "D", lecz pisana z ozdobnym zawijasem litera "T".

Ja też tak uważam. Raczej trudno przypuścić, żeby urzędnik napisał w swoim podsumowaniu inną nazwę niż tę, którą podał świadek (bo niby na jakiej podstawie?).

na tej samej co i dziś działa
świadek jedno, prowadzący sędzia do protokołu co innego podaje do zapisania i to nie złośliwie -ot wydaje się, że należy "przetłumaczyć" "zmienić formę na bardziej odpowiednią, czytelną" etc

Urzędnik mógł uznać złożone zeznania za niesprzeczne z sobą, tylko mając wiedzę, że miasto Tuszyn leżało w Wielkopolsce, tj w Wielkopolsce rozumianej w sposób przeze wcześniej mnie wskazany.

Urzędnik wcale nie musiał Wielkopolski rozumieć w jakimś szerszym niż zwykle sensie, ponieważ w akcie z 1. linku napisano: „w miasteczku Tuszynie za Po…niem” [kilka liter jest niewidocznych], co chyba należy odczytać: „w miasteczku Tuszynie za Poznaniem”. A więc wydaje się, że świadek mówił o Wielkopolsce w najściślejszym znaczeniu. Gdyby miał na myśli Tuszyn podłódzki to raczej nie określiłby go jako leżący „za Poznaniem” (ponieważ akt spisano w Krzeszowicach pod Krakowem).
Oczywiście świadek mógł zeznać błędnie, ale tutaj są 3 możliwości:
1) poprawnie nazwał miejscowość (Tuszyn), ale mylnie przypisał ją do zapoznańskiej Wielkopolski;
2) przekręcił w jakiś sposób nazwę miejscowości, ale poprawnie podał, że leży ona za Poznaniem;
3) podał niepoprawnie zarówno nazwę miejscowości, jak i krainy geograficznej.

Nie widzę we wskazanym wyrazie zapisanej wielkiej litery "P", tylko małą.

Częściowo ukryty zapis może być tzw wtrętem: "za pozwoleniem" i nie odnosić się do wcześniejszej partii tekstu.

Nie wiemy nic o tym, kim jest ten świadek - czy można podejrzewać go o znajomość geografii ziem polskich.

Ad. 1) Skoro w tej samej linii tekstu Tuszyn został zapisany wielką literą, konsekwentnie Poznań również powinien zostać tak zapisany, gdyby w tekście chodziło o nazwę miasta.

Ad. 2) Używanie wtrętów wynika bardziej z osobistej ekspresji, niż normy językowej (literacki przykład to Mocium Panie w "Zemście" A. Fredry

Ad. 3) Nie znamy szczegółów dyskursu z udziałem Karola de Ville w obecności świadka. Świadek zeznał tyle, ile z dyskursu subiektywnie zrozumiał i zapamiętał. Przykładowo Karol de Ville mógł wspomnieć o miejscu urodzenia Anny przy okazji opowieści o swojej podróży z Tuszyna przez Poznań do Małopolski. A, jak wiadomo, Tuszyn nie leży "za Poznaniem".