[...] Szczególnie fragment z książki Katarzyny Krüger "O nazwiskach Mazurów Wieleńskich słów kilka" jest niesamowity i poszerzający horyzonty o możliwościach zmiany nazwiska.

Artur

ale tu wygląda że z pokolenia na pokolenie był BARTNIK w w międzyczasie przylgneło nazwisko SOBCZYK i już zostało i przeszło na kolejne pokolenia

pozdrawiam
Daniel

Dzień dobry! Z takimi przypadkami spotkałem się kilkakrotnie ale raczej dla XVIII ewentualnie przełomu XVIII-XIX wieku. Z mojego skromnego doświadczenia wynika, że powodów mogło być kilka. Najprostszy to niestabliność nazwisk. Dawniej rodzina mogła być znana pod kilkoma przezwiskami, zwłaszcza gdy zmieniała miejsce zamieszkania. Nie zawsze odnotowywano to w aktach, albo nie we wszystkich aktach. Spotkałem się z kilkoma przypadkami gdzie jedna i ta sama osoba, a nawet rodzina nosiła dwa zupełnie różne nazwiska w pow. piotrkowskim ale nie w XIX wieku.

Innym dość częstym powodem mogło być równoczesne funkcjonowanie nazwiska powstałego od wykonywanego zawodu obok przezwiska/przezwisk innego typu, np. odojcowskiego (taki przypadki spotkałem również w XVIII wieku). Wreszcie spotkałem się z trzema przypadkami gdy dzieci znane były zarówno pod nazwiskiem ojca jak i matki, czasem z dopiskiem w postaci "vel" lub podobnym (w początkach XIX wieku). Pozdrawiam! Witek

Czy ojcem najstarszego Sobczyka był może Sebastian?

Bardzo możliwe! Byłby to rzadki przypadek. Możliwe, że gdy w okolicy, zwłaszcza w tej samej miejscowości, było wiele rodzin o tym samym przezwisku to z czasem, by odróżnić jednych od drugich, zaczęto posługiwać się dodatkowymi przezwiskami. Podejrzewam, że mogłoby się tak stać również gdy rodzina Bartników sprowadziła się do wioski w której już zamieszkiwała inna, niespokrewniona rodzina o tym samym przezwisku. Nietypowe jest jedynie to, że zmiana miała miejsce w przeciągu XIX wieku.

Bardzo możliwe! Byłby to rzadki przypadek. Możliwe, że gdy w okolicy, zwłaszcza w tej samej miejscowości, było wiele rodzin o tym samym przezwisku to z czasem, by odróżnić jednych od drugich, zaczęto posługiwać się dodatkowymi przezwiskami. Podejrzewam, że mogłoby się tak stać również gdy rodzina Bartników sprowadziła się do wioski w której już zamieszkiwała inna, niespokrewniona rodzina o tym samym przezwisku. Nietypowe jest jedynie to, że zmiana miała miejsce w przeciągu XIX wieku.

Mój przodek Ignacy Orpel (1770-1848) z okolic Koźmina Wielkopolskiego nie miał żadnego konkurenta :
nie tylko nie posiadał nazwiska tak "pospolitego", ale był po prostu jedynym Ignacym Orpelem w swojej małej ojczyźnie !
A jednak występował pod różnymi przezwiskami : Łapa (nazwisko swej żony), Bujak, Kuś, Rzepka !

Chrystian

Trzeba więc patrzeć gdzie indziej, nie w stronę "konkurencji w tożsamości", lecz w stronę spraw matrymonialnych i patrymonialnych, w kierunku własności domów i gospodarstw, a nawet prostego adresu (Gdzie on mieszka ?) ... Nazwisko/przezwisko był wektorem nie tylko pamięci genealogicznej, lecz pamięci własnościowej i lokalizacyjnej ..
Chrystian

Wcale się nie zgadzam ! W okresie naszych badań (czyli od 17 tego wieku), te przezwiska NIGDY nie miały na celu odróżniać homonimów .
Mój przodek Ignacy Orpel (1770-1848) z okolic Koźmina Wielkopolskiego nie miał żadnego konkurenta :
nie tylko nie posiadał nazwiska tak "pospolitego", ale był po prostu jedynym Ignacym Orpelem w swojej małej ojczyźnie !
A jednak występował pod różnymi przezwiskami : Łapa (nazwisko swej żony), Bujak, Kuś, Rzepka !
Trzeba więc patrzeć gdzie indziej, nie w stronę "konkurencji w tożsamości", lecz w stronę spraw matrymonialnych i patrymonialnych, w kierunku własności domów i gospodarstw, a nawet prostego adresu (Gdzie on mieszka ?) ... Nazwisko/przezwisko był wektorem nie tylko pamięci genealogicznej, lecz pamięci własnościowej i lokalizacyjnej ...

W moich poszukiwaniach spotkałem setki takich sytuacji, a także w 19 tym wieku ! Więc gdzie rzadkośc, gdzie nietypowość tego zjawiska ?

Kiedy w Polsce powstanie genealogiczny przewodnik z całym rozdziałem poświęconym temu zagadnieniu ?

Pozdrawiam

Chrystian

Witam!
Danielu, moi Bartnikowie pochodzą z pobliskiej parafii Niedośpielin. Na początku swoich poszukiwań przyjęłam, że zapewne mój przodek Jakub Bartnik który 03.02.1782 roku poślubił w Karczowie parafii Niedośpielin Teresę Szewcównę przybył właśnie z Stęszowa bowiem wieś ta obok wsi Ruda w parafii Gidle to zapewne gniazdo rodowe Bartników z okolic Radomska i Częstochowy.
Dzisiaj tego już nie jestem pewna bowiem w okolicach Przedborza we wsi Rączki też żyli w tym czasie Bartnikowie, którzy w XVIII wieku byli Bartnikami a na początku XIX wieku występowali pod nazwiskiem Bartnik vel Długosz by w późniejszych latach zostali przy nazwisku Długosz.
Dzieci moich przodków są zapisywani z ojca Jakuba Bartnik i Teresy z Wilczków lub tylko Jakuba i Teresy Wilczek. Ani jeden raz nie wystąpiło nazwisko matki dziecka Szewczyk. I pewnie nigdy bym nie wpadła na to, że z ościennej parafii Chełmo mężczyzna o nazwisku Szewczyk poślubił pannę o nazwisku Wilczek ( odkryłam to szukając zupełnie innego nazwiska)
A to link do ślubu moich przodków:
https://familysearch.org/pal:/MM9.3.1/T ... ,364564301
Nazwisko Bartnik w parafii Niedośpielin pojawiło się poraz pierwszy właśnie przy tym ślubie. Na akcie zgonu w 1823 roku niestety nie ma miejsca urodzenia.
Alicja

Mam ten sam problem.Okolice Radomska (Strzałków) lata 1800-1850.Masa podójnych nazwisk w dodatku wogóle do siebie nie zbliżonych. Kłodos to Rutkowski,Plewka to Klekowski,Pierwoch-Makowski,Smużyński-Grzywacz,Mielczarek -Wolski i jeszcze parę innych .Mnie wsystko zaczyna się mieszać.Mam też Bartników ale tu nazwisko się nie zmienia (narazie )Też się zastanawiałam skąd taka zmiana nawisk u wszystkich i dodatku w tym samym czasie.
Jolka

Większość tej rodziny mieszkała na terenie gminy Gidle we wsi Stęszów, nie przychodzi mi do głowy nic związane z miejscem zamieszkania...
innych danych o własności gospodarstw czy majątków nie potrafię odnaleźć...

Czy powinienem szukać na tym terenie w tym okresie osób o nazwisku SOBCZYK bo moga być w jakiś sposób spokrewnieni?


pozdrawiam
Daniel

Danielu, wykluczyć pokrewieństwa Naszych Bartników się nie da, ale udokumentować też nie ma jak.
Rodziców Jakuba Bartnika nie znam, bowiem w akcie zgonu w 1823 roku nie byli wymienieni.
Dla Joli nieco lepsza wiadomość. Wieś Strzałków podlegała pod parafię Radomsko dla której są opracowane przez Tomasza Nowaka "księgi metrykalne" XVIII wieku w formie papierowej - 3 części.
Ja choć genealogię miałam opracowaną nim ukazały się książki, sporo z nich skorzystałam.
Drzewo genealogiczne wyprowadziłam od Jana Bartnika ur w 1798 roku, syna wymienionego Jakuba, który z dwiema żonami miał 20 dzieci. Na potrzeby Zjazdu Rodu Bartników wydrukowałam drzewo, które liczyło 15 metrów. Organizowaliśmy dwa zjazdy ale nadal nie zdołałam odszukać wszystkich żyjących współcześnie potomków.
Pozdrawiam Alicja