...W ziemi łukowskiej występowali jedynie Zawadzcy herbu Rogala.

Przykro mi, ale mam umowę z Wydawcą. Coraz więcej osób zwraca się do mnie aby im podesłać informacje z herbarza. Rzeczywistość wygląda tak, że powoli kończę zabawę zatytułowaną – „Herbarz szlachty łukowskiej…”, choć tom IV jest gotowy do druku, a tom V w toku. Cały ubiegły rok nie mogłem się opędzić od zapytań o tom III. Większość z pytających do dziś nie zakupiła tego tomu. Sprzedaż idzie słabiutko. Proszę mi wierzyć, że nie chodzi tu o moje ambicje, które nie są tak wielkie, ale jedynie o to, aby Wydawcy zwróciły się koszty. Realnie patrzę na rzeczywistość, i nie mam w naturze wciskać czegoś tym, którzy tego nie chcą. Rynek wydawnictw o treści genealogiczno-heraldycznej kurczy się, gdyż brak jest chętnych do kupna. Problemem w Polsce jest sprzedaż książki wydanej w nakładzie 100 (sto) egzemplarzy.

Pozdrawiam – Marek Woliński

Dzień dobry.


Jerzy S. Dunin-Borkowski w Spisie nazwisk szlachty polskiej, wymienia Plewickich jako szlachtę. Potwierdzeniem pochodzenia szlacheckiego jest zapis w aktach USC Kock z 1818 r., w którym to roku zmarła Antonina z Kicińskich Plewicka, mająca 28 lat życia, żona szlachcica Antoniego Plewickiego, ekonoma w hrabstwie kockim w folwarku Annówka. Rodzina ta dość licznie występowała na terenie woj. lubelskiego. Należy przeszukać akta USC.

Pozdrawiam – Marek Woliński

Witam,

Iwańczyk, to przydomek rodziny Krasuskich. Iwańczyk, to syn Iwana (pol. Jana). Z czasem część przedstawicieli danej rodziny odrzucała człon nazwiskowy, a pozostawała przy samym przydomku, który teraz stawał się nazwiskiem. Pewnie nie wszyscy obecni Iwańczykowie byli wcześniej Krasuskimi?! Czy tak było, należy ustalić na drodze kwerendy genealogicznej.

Robert

Ponieważ Kobusowie wymienieni są przez Bonieckiego i Uruskiego, nikt nie zarzuci mi, jeśli ujmę ich w Herbarzu, choć takiej rodziny w ziemi łukowskiej nie było. Natomiast te które były, „mogą” być ujęte tylko do czasu kiedy pisane są nobilis. Natomiast ich dzieci, które są laboriosis, już nie. Ale jeśli wbrew logice części genealogów umieszczę je, to automatycznie mam „braki warsztatowe”. Kobus, to jeden z prawie (ponad) 2.000 przydomków występujących na tym terenie. Ale ponieważ wymienieni Autorzy ujęli ten przydomek – nazwisko w swych opracowaniach, wszystko gra. Inne przydomki z tego terenu są już „be”.
Ziemia łukowska jest specyficznym terenem. Występują tu liczne przydomki z końcówką „ski” (których udało mi się ustalić tylko część), rodziny bojarskie ze swoimi „dziwnymi” nazwiskami (przykładowo Kupryjaniuk v. Kupryjański, Polubiec, Głowa vel Głowiński v. Głowacki),) oraz dość liczne zmiany nazwiska. Ale po co się w to zagłębiać, jeśli można wszystko skrytykować zwłaszcza, że w Polsce ten kto napisze pierwszy zawsze ma rację, choć nie zawsze ją ma.

Pozdrawiam Marek Woliński

W sprawie Aleksandra Wilczyńskiego s. Juliana i Marianny, proszę podać parafię oraz okres w którym występował.

Pozdrawiam Marek Woliński

Link do aktu podałem na końcu, dwa wpisy wyżej.

Robert

akt ślubu Aleksandra i Emilii mówi, że matka Aleksandra, Marianna Chilmończyk (...) w momencie ślubu Aleksandra już nie żyła

To nie musi być prawda

- Józef Dobrowolski, urodzony Wólka Proszewska, wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Mokobody.

W III tomie Herbarza znajduje się 8 stron o Skwierczyńskich obejmujących cały wiek XVIII – wypisy z akt parafii Zbuczyn i Paprotnia oraz informacje z początku wieku XIX z parafii Zbuczyn.

Pozdrawiam Marek Woliński

W roku 1728 Szymonowi Czuryłowskiemu rodzi się w Tchórzewie syn Leonard. Przydomek taki nie jest znany. Znany jest przydomek Czuryło występujący w rodzinie Olędzkich. W tym czasie jeden z przedstawicieli tej rodziny zamieszkiwał w Tchórzewie, ale nie nosił on imienia Szymon.
Analizując akta odkrywamy, że Czuryłowski Szymon, to Szymon Orzyłowski h. Prus I., mieszkaniec Tchórzewa przynajmniej od roku 1721, którego dzieci, za wyjątkiem Leonarda, rodziły się od roku 1721 do 1739 pod nazwiskiem Orzyłowski. Dzięki rzadkiemu na tym terenie imieniu, zamieszkiwaniu w Tchórzewie, byciu synem Szymona i Anny z Izdebskich, mieszkańców Tchórzewa, stwierdzamy, że pojawiający się w aktach zbuczyńskich od roku 1757 Leonard Orzyłowski, to Leonard, syn Szymona jeden jedyny raz Czuryłowskiego. Pozostaje jeszcze odtworzenie biegu zdarzeń, które doprowadziły do powstania nazwiska Czuryłowski zamiast Orzyłowski. Jesteśmy skazani tu na przypuszczenia, lecz prawie na pewno zgłaszał fakt narodzin ktoś inny niż ojciec. Możliwe, że Szymon Orzyłowski vel Czuryłowski był w jakiś sposób powiązany z Czuryłami, wsią oddaloną o kilka kilometrów od Tchórzewa.

Kolejny przydomek Radzikowskich Prusicki vel Prusiecki, powstał od wcześniejszego przydomka Prusak vel Prusiak, który w aktach pojawia się w 1673 r. W 1711 r. w Zbuczynie ochrzczona została Krystyna, córka Jakuba Prusickiego de Radzików-Stopki i Agnieszki Grzymkówny.

Inny ich przydomek Pająkowski, pojawił się w 1717 r. kiedy to w parafii zbuczyńskiej ochrzczona została Rozalia, córka Jakuba Pająkowskiego de Radzików Wielki i Zofii. Możliwe, że przydomek ten pochodzi od nieznanego przydomka Radzikowskich - Pająk.

Otrzymałem wyjaśnienie które, według mnie, wszystko wyjaśnia.

W parafiach Trzebieszów i Zbuczyn drobna szlachta występowała w aktach w znakomitej większości jedynie z przydomkiem. Rzadko przydomek łączony był z nazwiskiem. Inaczej działo się, gdy w parafii pojawiał się ktoś nowy z zewnątrz wtedy ujmowany jest on z nazwiskiem i przydomkiem jeżeli takowy posiadał.

Pierwszy pojawiający się w aktach parafialnych Prusiecki to Józef Radzikowski, który odnotowany został jedyny raz w roku 1701 w Zbuczynie jako ojciec Barbary, która wtedy się urodziła; matką jej była Krystyna. Zapis Prusiecki mógł powstać od przymiotnikowego ujęcia przydomku lub był to nie utrwalony w aktach przydomek powstały od wcześniejszego przydomka Prusak.

Pająkowski Jakub, okazuje się być Jakubem Radzikowskim pochodzącym z odnogi o przydomku Grzegorczyk; ten jeden jedyny raz został nazwany Pająkowskim. To kolejny przykład zmienności nazwisk i przydomków wśród drobnej szlachty. Rok 1717 chrzest Rozalii córki Jakuba Pająkowskiego z Radzików Wielkich i Zofii. Zgłaszając wcześniej inne swoje dzieci (w latach 1704, 1707, 1714 i 1715) występował z przydomkiem Grzegorczyk. Możliwe, że w 1717 roku narodziny dziecka zgłaszał ktoś inny.

Witam.
W rejestrach urodzonych w par. Skórzec jest wymieniony-Konstanty, a w rejestrze zgonów-Leon.
https://www.siedlce.ap.gov.pl/art,96,rejestry-akt-stanu-cywilnego-parafii-skorzec-od-roku-1798-do-1858

Kupycha to mam wrażenie (mój) błąd w indeksie. Jest tam również dopisek "Lisów". Pracowici Lisowie w Borkach Świerczach pojawiali się już wcześniej jeśli dobrze pamiętam.