... zwrócę się do Pana z zapytaniem o pomoc. Próbuję znaleźć informacje na temat Kazimierza Grzyb, syna Franciszka ...

... Ale to, ze tam zginęli, można przyjąc chyba za pewnik....

Przykro mi, ale nie posiadam takich danych. Dysponuję tylko publikacjami dotyczącymi policjantów - jeńców obozu w Ostaszkowie z 1939r. , którzy zostali zamordowani w Kalininie (Twerze) wiosną 1940r. i pogrzebani w Miednoje.

Serdecznie witam i pozdrawiam. Bardzo prosze o sprawdzenie nazwisk: Gregorek, Statkiewicz. Z góry bardzo dziękuję Dorota

Dzień dobry.

Szukam wszelkich informacji na temat Ferdynanda Opalińskiego s. Jana ur. 16 listopad 1911 roku w Hubiczach obecnie to część Borysławia (Ukraina). Aresztowany w Stryju. Czy trafia do Andersa nie wiem.
Zmarł 1993 roku w Anglii.
Józef Bugajski szwagier Ferdynanda s. ? ur.? Możliwe, że Borysław, Drohobycz, Hubicze.
Żona Julia z domu Opalińska ur. 21 styczeń 1898 roku w Hubiczach.
Powtórzę – możliwe, że Józef Bugajski to rocznik 1898.
Na pewno trafia do Armii Andersa.
Ale jak. Był w stopniu sierżanta. Po wojnie do Socjalistycznej Polski, ba Ukrainy nie powraca.

Miłego dnia,
Bogdan

W nocy 18/19 III 1945 r. banderowcy z OUN-UPA przypuścili atak na stacje kolejowa w Bolechowie. Zamordowano wszystkich pracownikow kolei i zawiadowce stacji wraz z rodziną. Nazwiska podane przez Panią nie zgadzają sie jednak ze znanymi. Jest Pani pewna, że był on zawiadowcą stacji w 1945 r.

To nie mogło byc na poczatku czerwca 1941 r. Wywozono Polaków od 29.06.41 r., więc do Barnaułu dotarli gdzieś ok. 15.07.41r., jeśli nie później. I doliczyc trzeba dojazd do kołchozów czy sowchozów od stacji kolejowej gdzie skończył bieg transport (Barnauł ewentualnie Bijsk), trwający nieraz do kilku dni.

Datę podałem orientacyjnie, pochodzi z informacji rodzinnych. Pozostałe dane są pewne bo tato i babcia dostali dokument na drogę po zwolnieniu w 1945r ,nigdy nie udało się nam dowiedzieć co stało się z dziadkiem . czy są jakieś szanse według Pana?

Jeszcze raz Pana zapytam:
Może Pan podać nazwę miejsca/kołchozu lub rejon zsyłki przynajmniej? Barnauł/Bijsk był tylko końcową stacją, tam raczej nie przebywali, chyba że na obrzeżach miasta jak był kołchoz/fabryka lub TMS.

Dziękuję bardzo Panu za odpowiedź, tak jak przypuszczałem powrót był na wiosnę 46r. Jedno jest pewne, wracali z Ałtajskiego Kraju, dość dużej jednostki admin. ZSRR, więc ustalenie skąd dotarli do Barnaułu na wyjazd do Polski nie bedzie proste. Rozumiem, że nie posiada Pan wiedzy czy było to ich jedyne miejsce (kraj, obwód) deportacji po 1940r.? Czy nie byli np. w Krasnojarskim Kraju lub w Kazachstanie w międzyczasie (po tzw. "amnestii" lub po paszportyzacji)? To co Pan ma to zapewne blankiet dwujęzyczny z Polsko-Radz. Komisji Mieszanej (cały lub jedynie połowę)?

Na razie to co udało mi sie dla Pana ustalić:
Odjazd był ze stacji Postawy 16.06.40 r., trasa szła przez Głębokie, Wilejkę, Mińsk do stacji Barnauł gdzie przyjechano 30.06.40r. Będę szukał gdzie trafiła Pańska rodzina

Przepraszam Pana, wpisałem błedny rok, miał być 16.06.41, przyjazd do Barnaułu 30.06.1941 r. Przypomina Pan sobie czym zajmowała się Pana rodzina (wyrąb tajgi, zbieranie żywicy, hodowla zwierząt), kojarzy Pan z rozmów w rodzinie czy dziadek dożył chociaż do 1942 r.?
Pisał Pan powyżej, że Pańskiego dziadka zabrano z transportu. Mam rozumieć, że zmarł w drodze i nie dojechał do Barnaułu w VI.41r.?
Sprawdziłem Indeks repr., po wcześniejszym od Pana poście, ale tam nie ma nic o tym że trafili do Barnaułu, niemniej to jest już pewne. Szukam dalej...

Dziadek nie dotarł do miejsca zesłania ,z tego co wiem zabrano go z transportu i nigdy więcej go nie widziano. Tata Edward pracował przy wyrębie lasu , miał wypadek coś z ręką i po tym pracował jako stolarz. Jak przez mgłę przypominam słowa taty że w czasie drogi sowieci zażądali aby określić swoją narodowość i tu nie wiedząc co lepsze dziadek podał się za białorusina a tata z babcią za Polaków... nie wiem czy to ma jakieś znaczenie.

To zdjęcie powstało po zwolnieniu z łagru przed wyjazdem do Polski moim zdaniem.
Nigdy nie słyszałem aby ojciec i babcia pracowali w jakimś zakładzie lub fabryce, natomiast pamiętam opowieści o pracy w lesie na mrozie do minus 50 stopni. Co do dziadka to nie mam żadnych pewnych danych, kiedy i jak zginął niestety, słyszałem o tak zwanym Archiwum Konwoju NKWD może tam by coś było, ale jak się dowiedzieć?

Witam😃
Zdjęcie faktycznie przedstawia osoby w dobrej kondycji zatem musieli je zrobić tuż przed wyjazdem do Polski👍 gdyby dziadek umarł w czasie transportu to jego żona i syn by o tym wiedzieli i wówczas nie było by poszukiwań po wojnie ,przez Czerwony Krzyż i gdzie tam się dało.

C.d. ustaleń w sprawie Pańskiej rodziny:
1/ Po przyjeżdzie do Barnaułu 30.06.41 ludzi rozładowano na stacji i przyjeżdżały transporty z okolicznych kołchozów i przedsiebiortsw lesnych i wybierali ludzi do konkretnych rejonów w obłasti barnaulskiej. Trwało to do tygodnia
2/ Ludzi dzielono na trzy kategorie zawodów: praca w rolnictwie, praca w rybołostwie i praca leśna. Pierwsza grupa trafiała na płd.-zach i na zach. od Barnaułu w kierunku na Alejsk, druga na płn.-zach. w kierunku na Kamień n/Obem, trzecia do lasów na płd. i wsch. od Barnaułu
3/ Pan pisał, że rodzina była w tajdze, OK, mam już ustalone 5 osad z tego transportu do których rozlokowano ludzi. Były to osady w promieniu 90 km od Barnaułu. Coś rodzina może Panu przekazywała, czy np. dzieci też pracowały czy chodziły do szkoły (po 1944r.)? czy dostawali pomoc z UNRR-y, która tam trafiała dla Polaków? Czy dożywiali się np. rybami złowionymi w rzece nielegalnie? Co konkretnie wykonywali w tajdze (wyrąb lasu, karczunek korzeni po wyrębie, zbieranie żywicy, runa leśnego, do czego rodzina była zobowiązana przez władze Gułagu?)

C.d. ustaleń losów Pana rodziny:
1/ Tarnsport, którym jechała Pana rodzina miał tylko jeden dłuższy postój, mianowicie w Swierdłowsku. Tam prawdopodobnie zabrono Pana dziadka, prosze napisac do Archiwum w Swierdłowsku, do GASO, zapytac o swidietielstwo o smierti wydane przez obwodowy NKWD dla otdieła Aktow ZAGS-a. Tam prosze bezwzględnie szukać info o zgonie dziadka.
2/ Rodzine przewieziono samochodami po pobycie na stacji do Isprawitielno Trudowej Kołoniji na obrzeżach Barnaułu. Dostali zaopatrzenie z UNRRy (żywność, ubrania, leki wszystko z USA), częśc rozdawano rosjanom po przyjeździe do tajgi na handel wymienny. Mieli ogrom szczęścia...
3/ NKWD przygotowywało im "lokum" w tajdze niedaleko Barnaułu, na ITK byli do połowy sierpnia 41 r., stąd zatem dostali dary z UNRRy, szły z Iranu przez Aszchabad i Taszkent oraz z Chin przez Górny Ałtaj
4/ Ostatecznie Pana rodzina, podobnie jak większość rodzin z okolic Miadzioła i pow. Postawy, znalazła się prawdopodobnie (na 70%) w maleńkiej osadzie/posiołku o nazwie Pietuszicha ok 20 km na płn.-zach. od Barnaułu, niedaleko starorzecza rzeki Ob, 5 km na wsch. od Barsukowa gdzie był port nad Obem. Na Google maps znajdzie Pan wieś Barsukowo, Pietuszichy nie ma ukazanej.
5/ Rodzina dostała nakaz osiedlenia na 20 lat. Na płd. od Pietuszichy rozciagały sie bagna a za nimi rozlewiska Obu, na wsch. i płn. i zach. od Pietuszichy była tajga.
Na ten moment tylko tyle udało się ustalić dla Pana, jak dowiem się czegoś nowego to napiszę

Bardzo bardzo Panu dziękuje!!👍
To jest duży postęp w moich poszukiwaniach👍😃

Losy Pańskiego ojca w Polsce po powrocie z Sybiru pozostawiam Panu do zbadania, pragnę tylko zwrócić uwagę, że w dokumentacji PUR raczej nie wpisywano nazwę łagru czy jego nr (np. obozu specjalnego), lecz jedynie jest info, że wrócił "z ZSRR" lub jest podana jest nazwa dużego miasta gdzie dana osoba wsiadała do pociagu (stolica obwodu, rzadziej rejonu).

Proszę o sprawdzenie nazwiska Błach Marcin ur. 1890r. Lacka Wola. II wojna światowa.

pozdrawiam Anna z Przemyśla

Dobry wieczór Państwu
Poszukuje jakichkolwiek informacji o wywiezieniu mojego dziadka, babci i mojego taty. Byli to Józef , Maria i Edward Wojciechowicze
Zostali zabrani z wioski Puchacze leżącej w parafii Miadzioł i osadzeni w okolicy Barnaułu, było to na początku czerwca 1941r. Mój dziadek Józef Wojciechowicz miał wtedy blisko siedemdziesiąt lat ,został zabrany w czasie transportu i ślad po nim zaginął. Zabrano ich na podstawie donosu o ile mi wiadomo. Bardzo proszę o pomoc
Krzysztof Wojciechowicz

Mam pytania do Pana:
1/Czy Maria była żoną Józefa i była ok.10 lat młodsza?
2/Czy Józef był synem Kazimierza?
3/Czy oboje mieli dwóch synów: Edwarda i Stanisława? A Edward był młodszy od ojca o 45 lat?
Jeśli "tak" odpowie Pan na wszystkie pytania to dowie się Pan gdzie NKWD osadziło całą rodzinę po przywiezieniu do Kraju Ałtajskiego.

Cieszę się, że odpowiedział pan "tak" na moje pytania. Nie pisał Pan wczesniej niczego o Stanisławie bracie Edwarda , ale dobrze, iz wszystko jest prawdziwe. Odnośnie losów rodziny:
1/ Co do miejsca osadzenia, to okazało się jednak, iz rodzinę nie przewieziono do Pietuszichy, jak inne rodziny z pow. Postawy (jak wczesniej przypuszczałem), lecz pozostała w Isprawitielno Trudowej Kolonii w Barnaule. Była ona położóna w płd. części miasta i podlegała pod Gułag Sibłag. Została stworzono w 1925 r. na miejscu skasowanego przez władze bolszewickie żeńskiego klasztoru NMP Kazańskiej nota bene "kolonia" funkcjonuje do dziś jako "sliedstwienny izoljator". Znajduje sie przy ul. Projezd Kanatnyj 81. Był to w 1941 r. normalny obóz pracy o zaostrzonym nieco rygorze, przeznaczony do niewolniczej pracy w fabrykach m. Barnauł, w zakładach o profilu tekstylno-odzieżowym i garbarskim. Może uda sie ustalić w jakiej konkretnie fabryce pracowali Wojciechowiczowie, zobaczymy...
2/Obóz ten "cieszył się" bardzo złą sławą wśród osadzonych, była tam duża śmiertelność i rozbój, stąd też aby to rozładować władze sowieckie stworzyły drugą kolonię tzw. "kolonię możnych robót", a potem i trzecią sowchozową, obie na peryferiach miastach i przylegających do niego wówczas wsi, dziś dzielnic miasta (obecnie: Industrialnyj Rajon).
3/ Pana cała rodzina (razem 4 osoby) z jakiegoś im wiadomego powodu pozostała w tej kolonii, być może z uwagi, iż tam właśnie dostarczano pomoc żywnościowo-materiałową z UNRRy dla Polaków na cały Kraj Ałtajski już w sierpniu 1941 r. Niewykluczone, iż pozostanie Wojciechowiczów w tym gułagu zbiegło sie z ogłoszeniem tzw. "amnestii", a wiadomo, że z miasta wojewódzkiego szybciej niż z głębi tajgi mogli wydostać się do Andersa
4/ Kolonia funkcjonowała bez wiekszych zmian do 2009 r., dziś jest ich trzy na terenie miasta w tym jedna dla kobiet. Mają "pojemność" odpowiedznio: 1000 + 450 + 110 osób.

Od 26 IX 42 r. do 2 XI 42r. trwało wywożenie rodzin polskich z Barnaułu do tajgi na płd-wsch. od miasta. Miejscem zsyłki okazały się bezludne wówczas tereny na niewielkiej wysoczyźnie u podnóża której płynie meandrycznie potok Bobrówka. Dokładną lokalizację na Google Maps odnajdzie Pan w taki sposób: prosze odszukać wieś Bobrówka (Bobrovka) na płd.-wsch. od Barnaułu nad rzeką Ob, potem odmierzyć 16 km na wsch. od tej wsi.
Znajdzie Pan miejsce gdzie Pańska rodzina była do wiosny 1946 r.

Być może coś gdzieś zachowało się o samym Czesławie, najprawdopodobniej dotarł do Armii Andersa, ale zmarł w Tockoje w grudniu 1941 (choć jego siostra Irena twierdzi, że zmarł w łagrze).
Tekla, Antoni i Stanisława zmarli w ZSRR, Irena przez Iran, Wielką Brytanię trafiła do USA.

(...)

Z góry dziękuję za pomoc.
pozdrawiam
Adam