Witam!

zgadzam się, że pochodzenie niemieckie.
Natomiast zdaje mi się, że raczej pochodzi od bardzo popularnego nazwiska Ziegler. Ziegler znaczy ceglarz.
Może też pochodzić od Zügler (rzadsze).

Pozdrawiam

Cos nam jesien tego roku obrodzila arogantami.
Mam dla ciebie propozycje > nanuk01<: zmien podejscie do uczestnikow tego forum albo nie zagladaj tutaj.
Wybieraj.

Zbyszek Maderski

Czy ma ktoś informacje o pochodzeniu nazwisk Mergewern i Jekl moich prapraprababek.
Pozdrawiam Adam

Witam. Uprzejmie proszę o sprawdzenie etymologii nazwiska Rehrich.
Pozdrawiam Piotr Frydecki.

Witaj.
Jacku, pytasz o etymologię nazwiska Frejlichowski. Pani Ewa Szczodruch w swoim opracowaniu etymologicznym podaje, że nazwisko Frejlichowski pochodzi od niemieckiej nazwy osobowej Frölich, ta od apelatywu fröhlich, który oznacza „wesoły”. Podobnie mówi o nazwisku Frejlich, które też wywodzi od niemieckiej nazwy osobowej Frölich, a tą od apelatywu fröhlich, który oznacza „wesoły”. Wynika z tego, iż apelatyw „frejlich” i apelatyw „fröhlich” znaczeniowo są tożsame i oznaczają „wesoły” Taką samą etymologię nazwiska Frejlichowski podał Ci w swoim poście @Sofeicz . Jest to najbardziej rozpowszechniona definicja mówiąca o pochodzeniu nazwiska Frejlich i Frejlichowski.

Uważam, że nazwisko Frejlichowski zostało utworzone poprzez dodanie do rdzenia nazwiska, którym jest nazwa osobowa „Frejlich”, polskiego sufiksu -owski ( Frejlich + owski = Frejlichowski ).

Jacku, wyraz fröhlich jako przymiotnik oznacza „wesoły, radosny” a jako przysłówek „wesoło”. W języku niemieckim przymiotniki tworzy się od rzeczowników i czasowników poprzez dodanie do nich jednego z kilku przyrostków. Przysłówek w języku niemieckim stanowi nieodmienną część mowy, która określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek. Jednym z przyrostków tworzącym przymiotniki jest przyrostek -lich. Tak więc, apelatyw fröhlich jest przymiotnikiem ( fröh·lich ), którego rdzeniem jest fröh i oznacza „wesoły”. Natomiast, przyrostkiem jest -lich. Moim skromnym zdaniem nie należy utożsamiać wyrazu pospolitego fröhlich ( fröh·lich ) z apelatywem frejlich ( frej·lich ). Uważam, że oba te wyrazy posiadają różne znaczenie. Apelatyw „fröh·lich” znaczy wesoły. Zatem, co oznacza wyraz pospolity „frej·lich”? Przeszukałem kilka niemieckich słowników i nie znalazłem w nich wyrazu „frej·lich” lub/i „frej”. W słownikach tych natomiast znajduje się wyraz „frei”, „freilich ( frei·lich )”, który między innymi oznacza „wolny”. Pani Ewa Szczodrów w swoim opracowaniu mówi, że nazwa osobowa Frej pochodzi od niemieckiej nazwy osobowej Frei, ta od apelatywu frei, który oznacza „wolny” ( notowana od 1450 roku ). Tak samo mówi o pochodzeniu nazwy osobowej Frei: „Frei, od niemieckiej nazwy osobowej Frei, ta od apelatywu frei ‘wolny’”. Wynika z tego, że nazwa osobowa Frej oraz nazwa osobowa Frei znaczy to samo – wolny; Frei = Frej > „wolny”; feri = frej > „wolny”. Płynie z tego wniosek, że apelatyw „frejlich” i nazwa osobowa „Frejlich” oraz apelatyw „freilich” i nazwa osobowa „Freilich” znaczeniowo są tożsame a różni ich tylko inna forma zapisu. W Słowniku języka polskiego pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego, Władysława Niedźwiedzkiego znajduje się informacja mówiąca, że wyrazy „fraj” oraz „frej” są spolonizowaną formą niemieckiego wyrazu „frei”, który oznacza wolny. Spolszczony apelatyw „frej” oraz „fraj” oznacza: 1) swobodny, wolny, bezpłatny; 2) wolny, niezaprzągnięty, chodzić na fraj = chodzić w zaloty, dać sobie fraj = dać sobie słowo, umówić się (...).( Warszawa, 1898; Tom 1, str. 770, 774 ). Może też znaczyć: wolny kmieć, wolny człowiek, zaliczony do stanu ludzi wolnych[?].

Biorąc powyższe pod uwagę, to apelatyw " fröhlich” i nazwa osobowa „Fröhlich” nie jest tożsama z apelatywem „frejlich” i nazwą osobową „Frejlich”. Tym samym nazwisko Frejlich i pochodzące od niego nazwisko Frejlichowski nie może oznaczać „wesoły” tylko powinno znaczyć „wolny”.

Obecnie jak i w przeszłości w Polsce występowały i występują obok siebie nazwiska:
• Frei, Frej, Fraj, Frey;
• Freilich oraz Frajlich;
• Freilichowski oraz Frajlichowski.
Moim zdaniem nazwy osobowe Frei oraz Freilich powstały od niemieckiego apelatywu frei, który oznacza „wolny” i są to niemieckie nazwiska. Natomiast nazwiska: Frej, Fraj, Frey, Frejlich, Frajlich oraz Frejlichowski i Frailichowski są spolszczoną formą niemieckich nazw osobowych i znaczą to samo co ich niemieckie odpowiedniki.

Można też postawić tezę, że wyraz pospolity „frej” i pochodząca od niego nazwa osobowa „Frej” nie jest spolszczoną formą niemieckiego apelatywu „frei” i nazwy osobowej „Frei”. Istnieje teoretyczna możliwość, że nazwa osobowa „Frej” oraz apelatyw „frej” pochodzą z innego języka i znaczą całkiem coś innego niż „wolny”. Znalazłem ciekawe informacje, które rzucają nieco światła na „zagadkowy” apelatyw frej oraz nazwę osobową Frej. Informacje te, moim zdaniem, pozwalają postawić dość śmiałą hipotezę, mówiącą o ewentualnym pochodzeniu wyraz pospolitego frej i nazwy osobowej Frej, raczej o tym co mogły znaczyć te miana w przeszłości i skąd pochodzić.
Tak więc, nazwa osobowa Frejlich ( Frej·lich ) oraz Frej teoretycznie może pochodzić od imienia nordyckiego boga Frejr ( noszącego też imiona: Frej, Frey, Freyr, Yngwe ). Był to bóg urodzaju, roślinności, pokoju, płodności, bogactwa i radości. Władca świetlistych Elfów. Uważany był za tego, który prowadzi lud. Mitologia nordycka stanowi część mitologii germańskiej, to jest germanów osiadłych w Skandynawi. W języku normandzkim ( indogermańskim ) samo słowo Frej znaczy „Pan”. Natomiast słowo Freja oznacza „Pani”. Zatem, nazwisko Frejlichowski może pochodzić od nazwy osobowej Frejlich, ta od apelatywu „frejlich”, a on od nordyckiej ( indogermańskiej ) nazwy osobowej Frej, a ta zaś od apelatywu „frej”, który oznacza „pan” – to tylko hipoteza.
Tak na marginesie tematu, skoro Frejr, Frej, Frey, Freyr znaczy Pan, to imię tego nordyckiego boga może brzmieć Pan Yngwe.

Jacku, jak wspomniałem powyżej, nazwisko Frejlichowski zbudowane jest z rdzenia Frejlich oraz sufiksu -owski. Przyrostek -owski tworzy nazwiska na dwa różne sposoby. Pierwszy z nich polega na tworzeniu nazwisk od nazwiska ojca ( nazwiska odojcowskie ). W takim razie mówi nam to, że Frejlichowski to syn Freilicha. Taki sposób tworzenia nazwiska jest raczej rzadki i występuje niezbyt często. Niemniej jednak należy go brać też pod uwagę. Dość często za pomocą sufiksu -owski były tworzone nazwiska odmiejscowe – pochodzące od nazwy miejscowej. Najczęściej jednak nazwiska odmiejscowe tworzone były przy formatu posesywnego -ski, rzadziej od jego złożonych form typu: -owski, -ewski, -ec(s)ki, -ic(s)ki, -eński, -iński /-yński, wyjątkowo -ański. Nazwiska odmiejscowe tworzone z sufiksem -owski pochodziły od nazw miejscowych, których nazwy były zakończone na: -ów, -owa, -owo, -owice. Nazwiska tworzone przy pomocy sufiksu -owski od nazw miejscowych są przymiotnikami dzierżawczymi i odpowiadają na pytanie czyj?, oraz odnoszą się do właściciela danej miejscowości. Z czasem nazwiska odmiejscowe nie oznaczały już tego, że ich posiadacze byli właścicielami konkretnych miejscowości ( panami na włościach ). Nabrały trochę innego znaczenia, obok pierwotnego znaczenia, oznaczały też osoby, które pochodziły, mieszkały w konkretnych miejscowościach. Później też utraciły i te znaczenie i nie mówiły już, że osoby posiadające takie nazwiska są właścicielami miejscowości, pochodziły z tych miejscowości lub mieszkały w tych miejscowościach. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich ( Tom II, str. 408 ) jak i w Spisie miejscowości polskich z 2012 roku znalazłem tylko jedną miejscowość o nazwie Frelichów. Wieś ta obecnie położona jest w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Chybie. ( przymiotnik od nazwy miejscowej Frelichów to frelichowski ). Miejscowość ta leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego. Wieś została założona przez Austriaków około roku 1698 jako folwark należący do Komory Cieszyńskiej. Folwark ten początkowo nosił nazwę Frohnfof, która oznacza „ Dwór odrabiający pańszczyznę”. Następnie znany był pod nazwą Fröhlichhof, która oznacza „Wesoły Dwór”. Miejscowość ta później nosiła czeską nazwę Frelichov oraz polską nazwę Frelichów. W miejscowości tej mieszkali Polacy, Niemcy, Czesi oraz Żydzi. Polacy stanowili większość mieszkańców. Wieś ta należała do katolickiej parafii Strumień.

Jacku, może ktoś na forum bardziej obeznany z semantyką mian niemieckich wyjaśni znaczenie apelatywu frei, freilich, fröhlich oraz apelatywu frej, frejlich. Przedstawiona powyżej przeze mnie etymologia nazwiska Frejlichowski jest tylko moją subiektywną próbą wyjaśnienia pochodzenia tego nazwiska.

Jacku, moim zdaniem, aby ustalić pochodzenie konkretnego nazwiska potrzeba naprawdę bardzo, bardzo wielu różnych informacji a nie tylko samo nazwisko. Jeżeli znane jest tylko nazwisko, to jego etymologię moża tylko omówić na poziomie ogólnym.

Mam nadzieję, że trochę pomogłem – pozdrawiam Roman.

Źródła:

http://www.stankiewicze.com/index.php?k ... mp;sub=770
http://mowia.pl/tomasz+frejlichowski
http://www.duden.de/rechtschreibung/freilich
https://de.wiktionary.org/wiki/frei
https://de.wiktionary.org/wiki/freilich
http://fronsac.republika.pl/mitologie/nordycka.htm
https://pl.wikipedia.org/wiki/Frejr
http://pantheion.pl/Viking-Frey
https://pl.wikipedia.org/wiki/Freja
http://www.futrega.org/etc/nazwiska.html
http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadat ... ublication
https://pl.wikipedia.org/wiki/Frelich%C3%B3w
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_II/408

Nie wiem dlaczego, ale mi nazwisko Frejlichowski kojarzy się z gwarowym poznańskim 'freją' = kmieciem, rolnikiem. Oczywiście nie kwestionuję wcześniejszych ścieżek dociekań.

Peeem tak. Nazwisko z jakichś powodów jest bardzo popularne na
Kujawach środkowych (Brześć, Radziejów, Lubraniec, Piotrków). Sam znam kilku. Wszyscy mi znani to bambry* z dziada pradziada. W gwarze kujawskiej rolnicy w zależności od zamożności to freje, kielmrzy i gburzy.

* bambry = bogaci rolnicy.

-=-=-=
Golicja i Głodomeria z kolei frejliczka mówiła na kochliwą pannę.

-=-=-=
Ja generalnie jestem przeciwny szukaniu germanizmów (Hoerderyzmów) na siłę, również tam gdzie ich nie ma i stąd moja uwaga.

Pozdrawiam pięknie.

Czy nazwisko , Liberda pochodzi z niemieckiego?
Teresa

"Pachnie" mi to nazwisko winem owocowym, które po starojakośtamniemiecku nazywało się "lit". To mogło by sugerować znaczenie w kierunku "winiarz". Ewentualnie pachnie mi oberżystą (od: līthūs = oberża). To są jednak na chwilę obecną jedynie szpekulacyje. Dokładniej wypowiem się późnym wieczorem.

-=-=-=
edit:

Jako takiego nazwiska Litner, Lithner nie znalazłem nigdzie sensownie rozebranego na kawałki. Z pewnością jest niesamowicie stare. Najstarsze jego zapiski są datowane na 9 wiek – jego początek na terenie dzisiejszej Austrii.

Podstawa Lit... jest związana z winem, produkcją wina owocowego, wyszynkiem i niektóre słowniki wprost tłumaczą kilkanaście „litneropodobnych” słów jako (łc.)„tabernarius” = karczmarz. Kilka jest przetłumaczonych jako sama karczma: (łc.)„deversorium” Samo słowo ‘lit’ jednak oznacza tyle co kołek, zatyczka, „palczak" = drewniany gwóźdź, szpunt.
Źródło główne: Köbler, Gerhard, Mittelhochdeutsches Wörterbuch
Sprawdzone w Berezie, Rymucie, Klimku: nigdzie nie ma.

Witam,
A czego można dowiedzieć się o nazwisku Kühlen spolszczonym później na Kilen?
Osoby o nazwisku Kühlen/Kilen w moim drzewku pochodzą z Badenii a osiedlili się na początku XIX w. w miejscowości Górna Wieś koło Błonia.
Będę wdzięczny za informacje.

Pozdrawiam,
Wiesław_F

Witam,
a co Państwo mogliby powiedzieć na temat nazwiska Klüglich? Za wszelkie informacje z góry dziękuje.

Pozdrawiam - Paweł

Witam!

A co można powiedzieć o nazwisku Deyn spolszczonym na Deyniak/Dejniak. Moi przodkowie osiedlili się w okolicach Zelowa, ale skąd pochodzili?

pozdrawiam
Hania

Witam!
Czy nazwisko Prasser można przetłumaczyć na "marnotrawca"? Jak może być jego etymologia?
Pozdrawiam, Marek

Witam,
w moim drzewku występują nazwiska: Beringer, Getter, Brade - czy są nazwiskami niemieckiego pochodzenia, co mogą znaczyć?

Pozdrawiam, Jola

Wszystko zaczęło się od 3 słów:
1. kluoc, klüec, klūc = fein, zierlich, zart, schmuck, hübsch, stattlich, tapfer, höfisch, geistig gewandt, geschickt, klug, weise, verständig, schlau, listig, üppig, fröhlich, munter, weichlich, schwach, schwierig = m.in: delikatny, dworski, sprytny, mądry, inteligentny, radosny - - wszystkie wyżej.
2. kluocheit, klūcheit, klüecheit, klucket = Feinheit, List, Kniff, Kunststück, Zierlichkeit, feines Benehmen, Benehmen, Anstand, Klugheit, Verstand, Verständigkeit, Geschicklichkeit, Weltklugheit, Weltkenntnis, Kunstgeschick, Vorsicht, Schlauheit, Weichlichkeit = m.in.: elegancja, dobre maniery, przyzwoitość, roztropność itp.
3. kluoclīche, klūclīche, klüeclīche = zart, klein, schön, zierlich, fein, klug, geschickt, flink, höflich, vorsichtig = m.in.: delikatny, mądry, uprzejmy i inne.

Co zatem znaczy nazwisko? Proszę sobie wybrać. Potencjalnie każde słowo wchodzi w rachubę. Przyznam, że pierwsze skojarzenie jakie mi przyszło do głowy brzmi: "zaczypisty", "fajowy" . Popularne słowniki tłumaczą nazwisko jednym słowem: "sprytny".
Pozdrawiam pięknie.

Ponawiam prośbę o przybliżenie znaczenia i pochodzenia nazwisk: Beringer, Getter, Brade.

Pozdrawiam, Jola

BER, BERN : germ. beran (w złożeniach Bera-) > stwniem. bёro ‘niedźwiedź', pojawia się w nazwach osobowych, także w formie rozszerzonej Bernu
(temat na u), skąd st.zach.nord. bjørn, st.ang. beorn, także w znaczeniu ‘bohater, książę'. Ten z kolei może poprzez samogłoskę wstawną zostać dalej rozszerzony do postaci Berana, Berina, skąd w dalszym rozwoju formy Beran-,
Berin-; Bera-, Beri-, Biri-, Bern- w członie pierwszym i. zł. i -bern w członie
drugim(...)
Warianty członów i. zł.: l. BER - kontynuacja stwniem. bёro ewentualnie
form skróconych z Beran-, Berin-; 2. BIR [bla,bla bla bla] (...)
(...) [i najważniejsze]
A. I. 1. (Berwin); 2. Birwan; 4. Beringerius, Berengarius; 5. Bernard,
Bernart, Bernhard, Bernahardus, Berntridus (! pro Bernfridus); 6. Birnat;
7. Barnard, Barnat (-at < -hart, rzadziej -watt, Gott 172).
II. 1. Herber, Renber, ten sam Ronber (!) « Raginber), Ruber « Hruod-
ber); Weisber.
III. 3. Bar, Barlin, Parlin; 5. Berninius.
IV. 1. Ber, Bero (= Ber); 3. Bar, Baro (= Ber).
B. I. 1. (Bierołt), Bierwołt, Bierwałt, Browałd (?) « Berowald); 2. Birołt;
3. Barołt; 5. Biernart-ek, Biernat, Biernata fem., Biern-acz; - Biernat-ow
adi., Biernat-owa fem., Biernat-owic(z), Biernart-owic, Biernat-owi+ęta, Biar-
nat-ow adi.; 8. Bengierz « Berin-ger).
III. 1. Perl-ik « Berli, Berle < Bero Brech I 104); 3. Bar-aj; - Bar-ow
adi.; 5. Bern-a, Bern-asz, Bern-isz, Bern-ast, Biern, Biern-ast, Biern-ek,
Biern-ko; - Bernk-ow; 7. Barn-ast, Barn-asz, Barn-usz, Barn-ut; - Barnk-
-owo; 8. Benwa; - Benw-ic; 9. Banwa « Benw-, Banw- < Beranw-).

Witam!
Czy nazwisko Prasser można przetłumaczyć na "marnotrawca"? Jak może być jego etymologia?
Pozdrawiam, Marek

DAL : 1. germ. pnia DALA zachowanego w st.ang. deall (sławny, dumny'
od czego też stwniem. hipokor. Tal(l)o, nniem. Dahl, Thal Fm 399. Do te-
go objaśnienia nawiązuje też Gott 223, który w cytowanym materiale ma
też formy hipokorystyczne Dahlke, Telke;

2. niektórzy autorzy odnoszą
człon i. zł. DAL do przedgerm. dhalo (kwitnący, świeży, wesoły' Kauf 90;

3. Kauf 90 uważa, że pochodzenie tego członu jest niejasne. Proponuje
wobec tego objaśnienie DAL < DAG-AL albo DAD-AL (ściągnięcie), gdzie -l-
jest zachfrank. rozszerzeniem wymienionych członów i. zł. W związku z tą
etymologią por. człon i. zł. DAG. Drugi z wymienionych przez Kauf człon
i. zł. DAD (: stsas. dad, stwniem. tat (czyn, dzieło' Kauf 8. Zmiana d- > t-
na skutek wzmocnienia wymowy nagłosowego d. Zmiana a > o w formie
Dolbricus to właściwość dial. wschśrniem., gdzie aL > oL, Gott 151, Wikt 57,
Kst 5, Szulc 136;

4. co do formy hipokorystycznej Talk Brech I 265 wymienia
pochodzącą z XIV w. n. os. Dalk, wiążąc ją z nie znanym skądinąd zna-
czeniem (niezdara'.
A. I. Dalbert, (Dolbert), Dolbricus, Dalwin.
III. Talk « Tal-iko).
B. I. - Dalbert-owic.
III. Tal-ka.

Myślę że wszystko jasno profesor Klimek wyłożył. Co do miejsca. Nie mam pojęcia i wątpię, czy ktokolwiek w tym pomoże.

Jeszcze pogrzebię w słownikach starogermańskiego....
W cytowanym tekście Klimka pojawia się źródłosłów Tal(l)o. To dobrze nam znana kawka, taki mały czarny wesoły, rozkrzyczany ptak. Jako żywo aluzja do znaczenia nazwiska.

No cóż. Do pytającego należy decyzja czy ta forma i zakres odpowiedzi uzna za wystarczający.

Pozdrawiam pięknie.

Czy o nazwisku Daum tez coś się znajdzie? Z góry dziękuję

"Duży kawałek pola", (daue) albo "kciuk" (düme, daume) to właśnie znaczy.

Podstawa 'dau' jest jednak bardzo stara i kilkaset lat temu oznaczała "prawo zwyczajowe, obyczaj". W ten sposób w streszczeniu wywodzi nazwiska z tej grupy profesor Klimek.

Ja osobiście uważam, że etymologia może być prostsza. Tau/dau to po prostu rosa.

"Pachnie" mi to nazwisko winem owocowym, które po starojakośtamniemiecku nazywało się "lit". To mogło by sugerować znaczenie w kierunku "winiarz". Ewentualnie pachnie mi oberżystą (od: līthūs = oberża). To są jednak na chwilę obecną jedynie szpekulacyje. Dokładniej wypowiem się późnym wieczorem.

-=-=-=
edit:
Witam! pozwolę sobie jeszcze raz wrócić do nazwiska Litner.
Znalazłam dokumenty dotyczące tej rodziny z wcześniejszego okresu. W tych dokumentach nazwisko to brzmi Linthner. Czy w związku z tym inna będzie jego interpretacja?
Serdecznie pozdrawiam
Anna
Jako takiego nazwiska Litner, Lithner nie znalazłem nigdzie sensownie rozebranego na kawałki. Z pewnością jest niesamowicie stare. Najstarsze jego zapiski są datowane na 9 wiek – jego początek na terenie dzisiejszej Austrii.

Podstawa Lit... jest związana z winem, produkcją wina owocowego, wyszynkiem i niektóre słowniki wprost tłumaczą kilkanaście „litneropodobnych” słów jako (łc.)„tabernarius” = karczmarz. Kilka jest przetłumaczonych jako sama karczma: (łc.)„deversorium” Samo słowo ‘lit’ jednak oznacza tyle co kołek, zatyczka, „palczak" = drewniany gwóźdź, szpunt.
Źródło główne: Köbler, Gerhard, Mittelhochdeutsches Wörterbuch
Sprawdzone w Berezie, Rymucie, Klimku: nigdzie nie ma.

Zacznę od tego, że nazwisko jest bardzo stare. Pojawiło się po raz pierwszy w zapisach w roku 1432 w treści następującej: >>>Dominik
Kmoch de Dambno ortulanus<<< - co znaczy: Dominik Kmoch z Dębna ogrodnik.

Do dziś jeszcze funkcjonuje słowo 'kumoszka'. Jest przysłowie "kmoch kumosi gorzałeczkę nosi". Kum, kmoch to ojciec chrzestny dla matki chrzestnej.

Zapewne od pierwotnego powstało znaczenie drugie słowa: 'honorowe miejsce dla gościa w domu'.

W starszych niemieckich nie ma ani jednego słowa zaczynającego się od zbitki liter 'km...'

Wszystkie cytaty co do wieku nazwisk przeze mnie podawane pochodzą z 7-tomowej quasi-encyklopedii Witolda Taszyckiego pt "Słownik staropolskich nazw osobowych". Wobec zainteresowania podaję dokładnie źródło do samodzielnego sprawdzenia:
>>> - Ksiegi przyjeć do prawa miejskiego w Krakowie. Libri iuris civilis Cracoviensis
1392-1506. Wyd. K. Kaczmarczyk. Wydawnictwa Archiwum Aktów Dawnych
Miasta Krakowa V. Kraków 1913, ss. XXIV + 560.<<<<

Nie mam pojęcia o jakie Dębno może chodzić.

Witam Korthals.

Wspomniałeś, że ze strony ojca jesteś pochodzenia Kosznajdrowskiego. W Borach Tucholskich, a właściwie w północno-środkowej części Borów Tucholskich mieszkała i mieszka ludność nazywana Borowiakami Tucholskimi albo Borowiakami lub Borusami – w języku kaszubskim, po kaszubsku nazywana Bòrowiôcë albo Bòrôcë. Borowiacy zamieszkują przede wszystkim okolice Czarnej Wody, Osówka, Szlachty, Śliwic i Osiecznej. Obok Borowiaków w przeszłości zamieszkiwała dość liczna ludność pochodzenia niemieckiego ( grupa etniczna ), która nazywana była Kosznajdrowie. Jak to bywało i bywa gdy mieszka się blisko siebie, to ludzie się zakochują i zawierają małżeństwa – i tak było między Borowiakami i Kosznajderami. Wniosek z tego, że nazwisko Korthals przynależy do niemieckiej grupy etnicznej, która mieszkała w północno-środkowej części Borów Tucholskich. Tak więc, z dużą dozą prawdopodobieństwa należy powiedzieć, że nazwisko Korthals pochodzi z kręgu języka niemieckiego. Zatem należy tylko ustalić co znaczy nazwisko Korthals. Moim skromnym zdaniem miano Korthals jest złożoną formą dwóch innych mian, które połączone w jeden wyraz nadają mu nowe znaczenie. Niemcy tak mówią o etymologii nazwiska Korthals: „Niederdeutscher Übername für einen Menschen mit einem kurzen Hals (mnd. kort >kurz<).”. Bardzo luźnym tłumaczeniu nazwisko Korthals jest dolnoniemiecką nazwą człowieka z krótką szyją.
 hals – po polsku: szyja, kark;
 kort < kurz – po polsku: krótki, krótka.
Zatem, można postawić hipotezę, która zakłada, że nazwa osobowa Korthals pochodzi od przezwiska kurthals ( kurzen Hals ), która mówi, iż pierwsza osoba obdarzona tym przezwiskiem cechowała się krótką szyją i dlatego została tak przezwana.
Oboczną formą nazwiska Korthals jest forma zapisywana jako Kurzhals.

Na zakończenie mojego postu kilka słów o Kosznajderach. „Otóż Kosznajdrzy to niemieccy osadnicy sprowadzeni do kilku wsi w południowej części Pomorza między 1434 a 1438 rokiem. W tamtym czasie te tereny znajdowały się pod panowaniem Krzyżaków i to właśnie oni zdecydowali o tym, że Niemcy powinni zasiedlić ten obszar. Przybyli zza Odry osadnicy byli uznawani za dość specyficzną grupę - z miejscową ludnością łączyła ich wiara (katolicyzm), ale barierą stał się język i obyczaje. Kosznajdrzy żyli jednak na tych terenach aż do końca drugiej wojny światowej. Później większość z nich przesiedlono do kraju przodków. Tak skończyła się historia niemieckich osadników, którzy zostali właściwie całkowicie zapomniani.” – fragment tekstu pt. „Kosznajderia - pomorska Atlantyda” napisanego przez Helenę Wiśniewską na portalu Mapa Kultury. Ludzie, Miejsca, Kilmaty.

Pozdrawiam – Roman.


Źródła:
http://home.scarlet.be/~tsd22610/FpageK.htm
http://www.ancestry.de/learn/learningce ... e=Korthals
http://www.mapakultury.pl/art,pl,mapa-k ... 36887.html

Baldewin, Baldwin, Balduwinus,
Winrych; 2. Wejnrych, Wejndrych; 3. Wenrych (= Winrych).
Gołdyn, Goldwin, Gośćwin, Gostwin, Rychwin, Rykwin,
Ryfin, Rywin.
Winek, Winko, Wink, Winkowa, Wejnkiel.

Regnet's an St.Veit, / Gerste nicht leid's
Heiliger Veit, regne nicht, / dass es uns nicht an Gerst' gebricht.
Ist zu St. Vitus der Himmel klar, / gibt es ein fruchtbares Jahr.
Nach St. Veit / wendet sich die Zeit.
Der Wind dreht sich um St. Veit, / da legt sich`s Laub auf die andere Seit'.
Hat der Wein abgeblüht auf St. Vit, / bringt er ein schönes Weinjahr mit.
Wer dem Veit nicht traut, / kriegt auch kein Kraut.
Hat St. Veit starken Regen, / bringt er unermesslichen Segen.

A pochodzenie nazwiska ROTH ?
Ewangelicy, osadnicy w Holendrach Stockich (obecnie łódzkie ) - moi przodkowie ze strony mamy.
Mogę prosić o etymologię tego nazwiska ?

Pozdrawiam serdecznie,

Dana

Roth / Rothe ...
Übername zu mittelhochdeutsch rðt (rot, rothaarig; bildlich: falsch, listig), zum Teil auch Herkunftsname zum Ortsnamen Roth(e); niederdeutsch vereinzelt auch Wohnstättenname zu Örtlichkeitsnamen zu mittelniederdeutsch rðt (Rodung)
der Rote (1323), Roth (1536)

Rokemborg-owa fem.
ROD: germ. hroth (sława', zachowanego w stwniem. członie i. zł. RUOD,
Kauf 202. Na skutek monoftongizacji, począwszy od przełomu XI i XII w.,
uo > il, Mett 68. Zachgerm. ó w diaI. stsas. i śrdniem. kontynuowane było
przez O, później też przez o, Lasch 94. W n. os. pełniących funkcje drugie-
go określenia możliwa też geneza odap. lub odmiejscowa: l. śrdniem. róde
(czerwień, czerwone zabarwienie'; 2. śrdniem. roden (karczować, czynić ziemię
uprawną' Lbn 305; 3. n. m. Rod(e), Roda(u), Roda Naum 244, Brech II 420-421.
Bah 429 odnosi n. os. Rode wyłącznie do dniem. przezwiska (rudy, rudobrody'.
Warianty członów i. zł.: l. ROD, ROT - kontynuacja członu germ.,
głównie na terenie stsas. lub śrdniem., Lasch 94; 2. RUD - forma śrwniem.;
3. RO - jak w l., ale człon i. zł. w formie skróconej; tutaj też Lorand
II Lorant = Roland, powstały na skutek przestawki r-l > l-r na gruncie
polskim; 4. RU - jak w 2., ale człon i. zł. skrócony; tutaj też Lurand II Lurant;
por. 3.; 5. ROB, ROP - utworzone przez skróconą formę śrdniem. członu
i. zł. RO oraz inicjalną głoskę członu drugiego rozpoczynającego się na b-, p-;
6. RUB, RUP - jak w 5., ale na gruncie wniem.; 7. RUK - zdaniem Brech
II 443 s.v. Ruch II Ruck, skrócenie od Rudiger < Rudeger; 8. RUL - od
stwniem. hipokor. Ruolo < Hrudilo, Brech II 447; 9. RUS - od stwniem.
hipokor. RuofJo, przeważnie z Rudolf, Brech II 452; 10. RUTZ, RUZ - od
stwniem. form typu (H)rud-so, (H)rud-zo Kauf 203.
A. I. 1. (Redeger (D), (Rodeger), Roder (SSNO: Roder, Rodir) « Rodher),
Rodger, (RodoIO, (RodulO, (Rother); 2. (Rudbert), Rudeger, Rudiger, (RudloO,
(Rudolf), (Ruduli), Ruter (SSNO: Ruter, (Rutir) « Ruther), Ruther; - Rude-
gerissa fem., Rudegerinne fem.; 3. Reger (!), Robert, Rogar, Roger, Roland,
Rolant, Ropelt, (Ropert), (Ropracht), (Rorand); 4. (Rubert), Ruland, Rulant,
(Rupert), (Ruprecht), Rurant « Ruodland).
III. 1. Rodeman; 2. Rudel (SSNO: Rudel, Rudil), Rudinger, Rud(e)lin,
Rudman; 5. (Robin), Ropecius, Ropel, Robit (!); 6. Rubel, Rubin, Rubit (D,
Rup, Rupecius; 7. Rukel; 8. Rulkin; 9. Rusiin; 10. Rucel.
III. lub N Rode.
B. I. 1. Lodg(i)erz (= Rodger); 2. Ludgierz, Rudg(i)erz, Rudołt; - Rudg(i)erzo-
wa fem., Rudg(i)erzowna fem.; 3. Lorand II Lorant; 4. Ruland II Rulant; 6. (Ry-
pert) « Riipert; por. też możliwość Ripert Brech II 451).
II. 1. - Rod-ow adi.; 2. Rydel « Riidel < Riidiger Bah 424 lub < Rudolf
Brech II 407), Rydl; - Rudl-ewic; 5. Rop-ek; 6. Rub-ik, Rub-isz, Rup-ek,
Rup-ik; - Rubin-owic; 8. Rul-ek, Rul-ko.

ROT, ROTE : śrwniem. rot (czerwony, rudy, rudobrody, w przenośni tak-
że falszywy, podstępny' Lex 171. Zdaniem Bah 435 odmianka Rote jest formą
dial. śrniem.
Złożenia pomieszczone w grupie A. I. składają się z połączenia przydawki
rzeczownikowej odap. z i. chrz.; por. Kasper, Marcin, Mikołaj (NCh). Je-
dynie nie znane słownikom niemieckim złożenie przezwiskowe Rothals składa
się z obu członów apelatywnych; por. HALS.
W SSNO zapisy: Rothnykel, Rothnykil nie uzasadniają odczytania Rot-
, nikiel; por. uwagę pod ROS(S).
A. I. Rotkaspar, Rotkasper, Rotmertin, Rot(e)nicze, Rotnikel (SSNO:
Rotnikiel), Rotnikii; Rothals.
III. Rotman.
I
Rot, Rotchen, Rote.
B. III. - Rotman-owa.

Graubner / Graupner ...
Herkunftsname zum Ortsnamen Graupa, Graupen oder Berufsname zu frühneuhochdeutsch graupe (geschälte Gerste) für den Hersteller oder Händler mit Graupen
Nicusch Graupner de Graupen (1390), Graupner (1546)

Witam
A czy może coś wiadomo jest o nazwisku Grajper lub Grayper. Brzmi trochę niemiecko, na razie dotarłem do przodków z końca XVIII w., którzy żyli w okol. Opola Lub., ale także po lewej stronie Wisły - okol. Oleksowa, Gniewoszowa. Powiązań między nimi nie znalazłem, a może w ogóle pochodzili np. od kolonistów niemieckich.

Pozdrawiam

Darek Grajper

Od średniowysokoniemieckiego "alt" = mniej więcej: silny, kawał chłopa, gwałtowny, wojak, a później, tj. bliżej naszych czasów z języków dolnoniemieckich (nie chce mi się szukać dokładnie z którego) również stary, wiarus, doświadczony. Inne znaczenia nazwiska są wtórne. Najstarsze zanotowane na terenie niemieckojęzycznym pochodzi z roku 1250 pochodzi na pewno od pierwszego podanego znaczenia.

Niech no zerknę do mojego Koeblera.... No właśnie: "alt" jest średniowysokoniemieckim tłumaczeniem starowysokoniemieckiego "wer-", a ten rdzeń to się z wszystkimi możliwymi "wojskowościami" wiąże. Czyli zgadza się to co wcześniej napisałem.

Jakby pani zdobyła więcej nazwisk z którymi pani jest spokrewniona to proszę pisać z jakimi dobrze ?
Przemek

Nazwisko Idzikowski widziałem w parafii Pilczyca i Czermno

Przemek

Grupa nazwisk Goltz-opodobnych jest pochodzenia słowiańskiego! Pochodzi z języka serbołużyckiego od słowa gólc = Knabe, Bursche, Knecht = chłopiec posługujący, wyrostek/młodzieniec, pachołek na posyłki.

Możliwe że są jakieś inne możliwości. Ta wydaje się jednak najbardziej spójna.

Proszę o wyjaśnienie pochodzenia i znaczenia nazwiska Kutschia.
Z góry dziękuje, Piotr

Czy mógłbym prosić o nazwiska Holfach i Hilke.
Moi przodkowie o tym nazwisku mieszkali w miejscowości Soczewka pod Płockiem.
Z góry dziękuję

Witaj Patryku!

Pytasz o etymologię nazwiska Hilke i Holfach. Na pierwszy rzut oka oba nazwiska najprawdopodobniej wywodzą się z kręgu języka niemieckiego.

Zacznijmy rozważania od nazwiska Hilke. Hilke to nazwa osobowa, która może być imieniem i nazwiskiem. A co najciekawsze w niej to to, że może ona odnosić się do kobiety jak i mężczyzny. Tak więc miano Hilke jest zarówno imieniem kobiecym jak i imieniem męskim. W przypadku mężczyzn imię to było rzadko nadawane. Imię Hilke z czasem stało się też nazwiskiem. Hilke to dolnosaksoński wariat [ skrócona forma ] staroniemieckiego kobiecego imienia Hildegard. Niemiecka etymologia tak mówi o pochodzeniu tego imienia: „Hildegard ist ein alter deutscher weiblicher Vorname, dessen erster Bestandteil aus althochdeutsch hilt(j)a = Kampf gebildet ist. Der zweite Bestandteil stammt aus dem Germanischen und bedeutet Schutz.”. Sens tego zapisu w języku polskim można oddać w następujący sposób: Hildegard do staroniemieckie imię kobiece, pierwsza jego część pochodzi z języka staro-wysoko-niemieckiego od słowa hilt(j)a = walka. Druga część pochodzi z języka germańskiego i oznacza ochronę. Tak więc Hilke = walka.
W Słowniku etymologicznym miast i gmin PRL profesora Stanisława Rosponda [ Ossolineum, 1984 ] na stronie 262 między innymi czytamy: (...) nazwa Olkusz nie jest całkowicie jasna. Prawdopodobnie jest pochodzenia obcego ( niem. ). Może zapisy z nagłosowym Hil– oddają niemieckie nazwy Hilko, Hilke, Hilkmann; a to pochodzi od germ. Heldiz, starosaskie hild = „walka” ( por. Hildebrand i inne liczne złożenia niem. nazwisk ). Obcy nagłos Hilk– ulegał różnym przeinaczeniom, spolszczeniom: Hilkusz – Ilkusz lub Elkusz, Lkusz i wreszcie Olkusz. Nagłos olk– najbardziej wydawał się rodzimy, polski. (…)”.
Tak więc męskie imię Hilke [ inaczej Hilcus ] pochodzi od złożonych imion typu Hildebrand gdzie pierwszy człon znaczy walka; Hilke = walka.
Kończąc ten wątek dodam, że imię / nazwisko Hilke występuje na gruncie języka niemieckiego, języka dolnosaksońskiego oraz języka fryzyjskiego – głównie w Holandii. Wniosek jaki się nasuwa, że Twój przodek noszący nazwisko Hilke mógł przybyć ogólnie z terenu Niemiec, w szczególności z obszaru Saksonii lub z Fryzji [ Fryzja do historyczna kraina położona w północno-zachodniej Europie, wzdłuż wybrzeża Morza Północnego. Obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii ]. Zatem, imię i nazwisko Hilke [ może też i Hilka ] jest zdrobnieniem dolnosaksońsko – fryzyjskich imion złożonych zawierających człon Hild [ hilt ], takich jak Hildegard, Hildebrand.


Przejdźmy do nazwiska Holfach. Holfach to najprawdopodobniej złożenie dwóch wyrazów. Każdy z nich z osobna ma swoje znaczenie ale po złożeniu powstaje nowy wyraz, który nabiera innego, nowego znaczenia. Zapisać to można w następujący sposób: Hol + fach = Holfach; Hol–fach ]. Zapis graficzny tego nazwiska wskazuje na niemiecki język. Przejrzałem kilka słowników ale nie znalazłem w nim wyrazu holfach – może nie w tych słownikach szukałem. Jest bardzo podobny wyraz holzhach. Może jakiś chochlik wkradł się do zapisu nazwiska i pierwotnie brzmiało ono Holzfach [ holz + fach = holzfach ]. Słowo holz jako rzeczownik znaczy ‘drewno, drzewo’ a jako przymiotnik ‘drewniany, drzewny’ i ma też obecnie kilka innych znaczeń. Apelatyw holz pochodzi z języka staro–wysoko–niemieckiego [ Althochdeutsch ] i znaczy ‘drewno, drzewo’. Ale czy apelatyw holz jest równy wyrazowi hol [ holz = hol ] a może jest nierówny [ holz ≠ hol ]. Wiemy już, że słowo holz jest niemieckim [ staro – wysoko – niemieckim ] wyrazem. Ale czy apelatyw hol jest też niemieckiego pochodzenia? Może pochodzi z innego języka? Jest pewne wyjaśnienie mówiące, że może jednak znaczeniowo holz = hol. Wyjaśnienie tej zagadki związane jest z nazwą kraju nazywanego po niemiecku Niederlande potocznie nazywanego Holland a po polsku to Holandia. Niemcy tak piszą o etymologii nazwy geograficznej Holland: „Offizieller Staatsname: Koninkrijk der Nederlanden; Königreich der Niederlande. Nederland heißt auf deutsch „niedriges Land“. Diesen Namen bekam das Land von den Habsburgern, um die Niederen Rheinlande von den Besitzungen am Oberrhein zu unterscheiden. Die Bezeichnung Holland bezieht sich lediglich auf zwei von 12 Provinzen der Niederlande: Noord-(=Nord-) und Zuid-(=Süd-) Holland. Die Silbe holt (hol) bedeutet „Holz“ und weist auf bewaldetes Land hin.”.
Z tego tekstu najważniejszym zdaniem dla nas jest: (…) Holland. Die Silbe holt (hol) bedeutet „Holz“ und weist auf bewaldetes Land hin.”. Holandia [ Holland ]. Sylaba holt ( hol ) znaczy „holz” [ drewno, drzewo ] i wskazuje na zalesiony kraj [ lesisty kraj, zalesiona ziemia ].
Nazwa Holandia [ w języku niderlandzkim: Holland ] wywodzi się z wczesnego średniowiecza: pierwszy raz w źródłach pojawiła się w IX wieku. Jest pochodzenia germańskiego, prawdopodobnie pochodzi od dwóch słów języka staroniderlandzkiego: holt [ „lesisty” ] i land [ „kraj” ], opisującego początkowo ziemie wokół Haarlemu. W XI wieku pojawia się w najstarszych kronikach holenderskich Annales Egmundenses, gdzie określa księstwo Holandii.
Dodam, że język niderlandzki [ język – dialekt holenderski, język – dialekt flamandzki ] wywodzi się z grupy języków germańskich i zaliczany jest do języków dolnoniemieckich. Dialekt holenderski – dialekt języka niderlandzkiego używany w prowincjach Holandia Północna i Holandia Południowa. I dlatego dziś język niderlandzki ma wiele lokalnych odmian. Skoro są odmiany [ gwary ] to te same słowa, wyrazy mogą być różnie wymawiane oraz zapisywane lub/i posiadać inne znaczenie. Dlatego obecnie w Holandii w szkołach uczą wystandaryzowanego języka holenderskiego [ niderlandzkiego ].
Zostańmy przez chwilę przy języku staroniderlandzkim. Staroniderlandzki jest bardzo blisko spokrewniony z językiem starosaksońskim, językiem starosaskim. Językiem tym posługiwali się Anglowie i Sasi. Język ten rozpadła się na dwie formy, które rozwinęły się w Anglii w język staroangielski, a w północnych Niemczech w język dolnoniemiecki. Wielu językoznawców uważa nawet, iż mógł być to jeden i ten sam język. Językiem dolnoniemieckim [ dialekty dolnoniemieckie, język dolnosaksoński lub dolnosaski ] posługują się mieszkańcy Niemiec północnych [ landy – Brandenburgia, Hamburg, Brema, Meklemburgia-Pomorze Przednie, Dolna Saksonia, Saksonia-Anhalt, Szlezwik-Holsztyn ] i Holandii. Do dziś ich współczesne formy wykazują między sobą największą liczbę podobieństw wśród języków zachodniogermańskich. Skoro język staroangielski i dolnoniemiecki są ze sobą spokrewnione i wywodzą się z jednego pnia to może w języku angielskim odnajdziemy słowo holt [ hol ]. W języku angielskim jest słowo holt. Wyraz ten jest opisany w Collins English Dictionary. Copyright &copy; HarperCollins Publishers w następujący sposób:
1. „Noun, archaic or poetic, a wood or wooded hill”. Archaiczny lub poetycki rzeczownik wood w znaczeniu ‘drewno, lasek [ mały las ] lub przymiotnik wooded ‘zalesiony, lesisty’ – np. o wzgórzach. Hill [ rzeczownik ] – wzgórze, pagórek, wzniesiecie; czasownik – otaczać wzgórzami. Wooded hill – zalesione wzgórze, pagórek, wzniesienie.
Pochodzenie słowa holt: „Old English holt; related to Old Norse holt, Old High German holz, Old Slavonic kladũ log, Greek klados twig”. Staroangielskie słowo holt; związane, powiązane ze staronordyckim Holt, staro – wyskoko – niemieckim holz, (…).
2. „Noun, the burrowed lair of an animal, esp an otter”. Word origin of 'holt': a phonetic variant of hold. Oddając sens tej frazy można powiedzieć: Rzeczownik, wykopana jama, nora, legowiska przez zwierzę zwłaszcza przez wydrę [ ale może też przez inne zwierzę np. królik ]. Pochodzenie słowa holt: fonetyczny wariat hold ‘komora’.

Połowę zagadki chyba rozwiązaliśmy, wiemy, że apelatyw hol [ holt ] istniał i istnieje, odnajdziemy go w nazwie własnej Holland; Hol – land. Pochodzi on najprawdopodobniej z dialektu holenderskiego języka niderlandzkiego, zaliczanego do języka dolnoniemieckiego. Natomiast jego znaczenie może być różne, napisałem o nim powyżej.

Pozostaje ustalić co znaczy apelatyw fach. Według niemieckiego słownika Duden [ Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus ] słowo fach pochodzi od: mittelhochdeutsch vach = Stück, Teil, Abteilung einer Wand o. Ä., althochdeutsch fah = Mauer, ursprünglich = ( Zusammen ) gefügtes, Gebundenes, Geflochtenes”.
• Język średnio – wysko – niemiecki „vach” = kawałek, część, odłam; fragment, [ składnik, element, częściowy; odgrodzenie, dział, przegrodzenie, wydział ] muru, ściany.
• Język staro – wysoko – niemiecki „fah” = mur, ściana; pierwotnie ( razem ) skręcona, spleciona, powiązana.
Zatem, wiemy już co znaczy słowo fach = fah.

Moim zdaniem aby ustalić co może znaczyć i od czego pochodzi nazwa osobowa Holfach należy przyjąć, że pochodzi ona od apelatywu holfach. Słowo holfach w mojej ocenie jest złożeniem dwóch wyrazów, który z osobna posiada indywidualne znaczenie. Po złożeniu ich w jednorodną strukturę nabiera innego znaczenia niż słowa wchodzące do niego. Takiego znaczenia jakie mu zostało nadane. Tak więc co może znaczyć apelatyw holfach? Biorąc pod uwagę dotychczasowe ustalenia przypuszczam, że apelatyw holfach jest nazwą zawodu i to starego zawodu. Według mnie zawód ten polegał na wyplataniu, splataniu z gałęzi, kawałków drewna większych fragmentów tworzących na przykład ściany, maty o różnych rozmiarach. Wytworzone maty lub/i ściany mogły służyć do budowy domów, zagród lub innych schronień albo do osłony czegoś lub kogoś. Tak więc nazwa osobowa Holfach pochodzi od apelatywu holfach [ holfah ]. Oczywiście jest to tylko moja robocza hipoteza.

Zapewne mogą też i istnieć inne wyjaśnienia pochodzenia i znaczenia nazwiska Holfach i Hilke. Niemniej jednak ja proponuję hipotezy, które opisałem powyżej przy założeniu, że zapis graficzny mian Holfach i Hilke jest odwzorowaniem ich poprawnej formy, pochodzącej z szeroko rozumianego języka niemieckiego.

Patryku, mam nadzieję, że moje rozważania, hipotezy oraz zebrane informacje pomogą Ci w badaniach nad historią nazwiska i rodziny noszącej nazwisko Holfach i Hilke. Bo jak pisał profesor Kazimierz Rymut: „By w sposób prawidłowy podać genezę konkretnego nazwiska, trzeba by śledzić historię danej rodziny. Tak samo brzmiące dzisiejsze nazwiska dwu rodzin mogą mieć bowiem dwie różne genezy”.

Pozdrawiam – Roman.

Witam

Za Rymutem:

Getler - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.

Kolman - w języku polskim pomieszaniu uległy nazwy osobowej Kalman, Kalemon, Kalimon, Kolman, które genetycznie mogły być związane z niemieckimi Kalmann, Kohlman, węgierską Kolman.

Mart - w grupie nazwisk pochodzących od imienia żeńskiego Marta, także od Marcin. Imię Marta, znane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia aramejskiego, od marta ‘pani’.

Witam serdecznie. Bardzo proszę o pomoc przy nazwisku Winderlich. Serdecznie dziekuje. Beata Świderska

Kiedy urodził się i zmarł pra-pradziadek Wojciech Lembrich? Tego nie wiem. Brak (miejmy nadzieję, że tylko jeszcze) rekordów na ten temat, które są systematycznie uzupełniane

Michale,

Dla zwykłego śmiertelnika genealoga zapis aktu jest zwyczajny i czytelny - miejsce urodzenia, wiek, imiona rodziców i nazwisko panieńskie matki Wojciecha są zapisane. Całe szczęście, że nie podałeś nazwiska Pani Profesor bo byłby wstyd.

Proponuję abyś załączył do działu tłumaczeń (język rosyjski) ten link do aktu ślubu nr 26 z prośbą o jego przetłumaczenie https://szukajwarchiwach.pl/88/619/0/-/ ... JtMmHTe6lA a sprawdzisz i dowiesz się ilu jest tam pomocnych osób z tytułem "profesorskim".

Powodzenia

Pozdrawiam

Janek

Hej Michał
Akt małżeństwa Wojciecha i Elżbiety trudno nazwać aktem niechlujnie napisanym, nieczytelnym, wierzyć się nie chce, że rusycystka nie mogła go rozgryźć.
Zindeksowałam sporą część parafii Łukowa, i nie narzekałam na czytelność.
Wojciech urodził się we wsi Mokrelipie w 1861r.jego ojciec Szymon był fornalem dworskim i miał 24 lata, matka Ewa zd.Oszczyn była szesnastolatką, fornalem jest w akcie chrztu, a włościanem w akcie ślubu Wojciecha.
W wyszukiwarkę lubgens, szukając aktu chrztu Wojciecha wpisz tylko Lem, Wojciech nie urodził się jako Lembrich
pozdrawiam
Basia Sikorska
edit: nie zauważyłam wpisu Janka, nie jestem profesorem, rosyjskiego uczyłam się w podstawówce w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, od 2015 zajmuję się poszukiwaniami gene.i bardzo chciałam sama czytać te akty, 2 pierwsze mi przetłumaczono, później jak widać.Smile

Michał, przecież Basia podała ci dane z aktu ślubu.
Czego jeszcze nie rozumiesz?

nie, podałam dane ze ślubu i z aktu chrztu:-)
ze ślubu dane rodziców i miejsce ur Wojciecha, w akcie chrztu zawód ojca
Basia S

Matką w obu aktach jest Ewa zd.Oszczyn (też rzadkie nazwisko) więc na 99,99% są to te same osoby.
Basia S

no co z ojcem, Lembrich, Lembrych, Lemryk, Lemrek, Lembryk, jak usłyszał tak zapisał, albo zapisał "na brudno" niewyraźnie i wpisując do księgi, wpisał Lemrek
to na pewno ten sam Szymon i Ewa
Basia S

Michale,

Ponieważ nick Tyche to nie "przypadek" podam Tobie jeszcze następujące wskazówki:

Akt ślubu rodziców Wojciecha L. - Szymona L. i Ewy O. się nie zachował natomiast jest dostępny on-line akt urodzenia Ewy O.

Ewa O., młodsza od swojego przyszłego męża, urodziła się dokładnie dnia 6 marca o godzinie 11 rano i była dzieckiem panieńskim 25 letniej kobiety o pięknie brzmiącym, jak się przekonasz, imieniu.

Aby odnaleźć parafię urodzenia Ewy O. i jej ślubu z Szymonem L. należy równocześnie "napić się piwa" i "pokochać Greków".

I na zakończenie zanotuj sobie podaną kolejność imion i potraktuj ją jako genealogiczny aksjomat: Wojciech - Szymon - Kazimierz - Wawrzyniec

Powodzenia

Pozdrawiam

Janek

Witam,
Zwracam się z prośbą o przybliżenie mi nazwiska Langkammer.
Natknąłem się na to nazwisko tworząc drzego genealogiczne mojej rodziny.
Województwo Łódzkie (Kamieńsk).
Dysponuje póki co tylko aktem małżeństwa Antoniny Langkamer z 1883 roku.


Pozdrawiam serdecznie,
Marcin Tazbir

Witam,

ja sadze, ze byla/jest ciekawa kolejnosc powstania bardzo rzadkich nazwisk Langkammer, Langkamer i Lankamer;
https://forebears.io/surnames/langkammer

- w Europie i Polsce istnieja stare, celtycko-slowianskie nazwiska Zbyrad, Zbyrasz i Zbyradowski;
https://forebears.io/surnames/zbyrad
a nazwanie/nazwisko Zbyrad oznacza mlodzienca, ktory "zbyl sie radosci", stal sie smutny,

- nazwisko polsko-celtyckie .. Smutek, wystepuje w Polsce i innych krajach europejskich;
https://forebears.io/surnames/smutek

- nazwiska Langkammer, Langkamer i Lankamer sa po prostu odmianami zniemczenia celtycko-polskiego nazwiska Smutek;
w j. niemieckim: Lang + kammer , to w j. polskim: "dlugi + smutek".

Pozdrawiam - Wladyslaw

- w Europie i Polsce istnieja stare, celtycko-slowianskie nazwiska Zbyrad, Zbyrasz i Zbyradowski;
https://forebears.io/surnames/zbyrad
a nazwanie/nazwisko Zbyrad oznacza mlodzienca, ktory "zbyl sie radosci", stal sie smutny,

- nazwisko polsko-celtyckie .. Smutek, wystepuje w Polsce i innych krajach europejskich;
https://forebears.io/surnames/smutek
mer , to w j. polskim: "dlugi + smutek".

Pozdrawiam - Wladyslaw

Wg strony deutsche-nachnamem.de to dawna nazwa kowala. Średniowysokoniemiecki . To nazwa zawodu od słowa "żar", którym to żarem posługuje się kowal przy pracy.

Pozdrawiam
Janusz

Dzień dobry,
jaka jest etymologia nazwisk Cyperling/Zipperling , Balk/Balke i Hübner?

Bardzo dziękuję,
Leon Zn

A może zacznij od podstaw - zbierz dane, a potem je weryfikuj.

Zaczynasz od osobowego źródła informacji, czyli dziadka , pytając o wszelkie dane związane z rodziną (krewnych, miejscowości itp.) - co pamięta, co mu się wydaje.

Następnie dokumentalne źródło informacji - akty, akta itp.

Raczej liczyłam na właśnie ewentualne wskazówki za co się zabrać.

Istnieje możliwość prześledzenia takiej historii jak najbardziej . Dziadek ma dowód osobisty z datą i miejscem urodzenia oraz imionami rodziców . Tam jest imię ojca . A może dziadek pamięta imiona dziadków . Może ich daty urodzenia są na jakiejś wyszukiwarce cmentarnej . Na tutejszym portalu istnieje baza Geneteka . Tam trzeba wpisać nazwisko Radka , wybrać województwo i może się coś znajdzie.

Pozdrawiam
Janusz

Dzień dobry,
Dziękuję za wcześniejsze odpowiedzi.
Proszę o przedstawienie Etymologii nazwiska Nyx. Rejon wystosowania Izbica Kujawska i Lubotyń. W Lubotyniu od co najmniej 1770 roku.
Pozdrawiam serdecznie
Adam