Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie
Obowiązek zapisywania udzielanych w parafiach rzymskokatolickich ślubów i chrztów wprowadził sobór trydencki 11 XI 1564 r. W ramach dekretu
W postanowieniach soboru nie było żadnej wzmianki o konieczności prowadzenia ksiąg zmarłych. Dopiero tzw. Rytuał Rzymski wydany w 1614 r. przez papieża Pawła V nałożył na proboszczów parafii rzymskokatolickich obowiązek prowadzenia pięciu kategorii ksiąg metrykalnych: ochrzczonych, bierzmowanych, zaślubionych, zmarłych i tzw. status animarum, czyli ksiąg zawierających wykazy parafian. Określono jednocześnie szczegółowo formę i treść poszczególnych wpisów.
W Polsce synody kościelne zajęły się zagadnieniem metryk kościelnych dopiero w drugiej połowie XVI w., a więc w okresie potrydenckim. Prowadzenie ksiąg metrykalnych latach wcześniejszych należało do rzadkości, chociaż zalecały jej już: w 1459 r. synod krakowski i w 1506 r. synod poznański.
Obowiązek rejestracji parafialnej ochrzczonych i zaślubionych wprowadziły polskie synody potrydenckie w latach 1579-1602, obwarowując go jednocześnie bardzo wysoką karą dziesięciu grzywien. Dla całej Polski decydujące znaczenie miał jednak dopiero synod prymacjalny piotrkowski z 1607 r., któremu przewodniczył kardynał prymas Bernard Maciejowski.
Nakazał on prowadzenie w parafiach ksiąg ochrzczonych, bierzmowanych, zaślubionych, komunikujących na Wielkanoc oraz statystyki parafialnej, podając równocześnie szczegółowy formularz dla poszczególnych wpisów metrykalnych. Do prowadzenia ksiąg zgonów zobowiązał polskie duchowieństwo dopiero Rytuał Piotrkowski, wprowadzony do wszystkich diecezji i archidiecezji polskich w 1631 r. Synod Łucki biskupa Gembickiego z 1641 r. nakazał proboszczom osobiste dokonywanie wpisów, a synod płocki z 1733 r. ustalił, że księgi metrykalne dla większej wiarygodności powinny być na wszystkich stronicach liczbowane, a poszczególne wpisy numerowane według dat. Zalecenie późniejszych synodów polskich kładły główny nacisk na staranne i oddzielne prowadzenie trzech kategorii ksiąg (chrzty, śluby i zgony) oraz pieczołowite ich przechowywanie. Stan ksiąg metrykalnych kontrolowały wizytacje parafialne przeprowadzane w obrębie poszczególnych diecezji. Bieżące prowadzenie metryk oceniali ówcześni wizytatorzy częstokroć niekorzystnie, ze względu na łączne sporządzanie zapisów ślubów i chrztów, brak rejestracji zgonów, nieczytelność wpisów i ich przemieszanie chronologiczne. W drugiej połowie XVIII w. zaznaczyła się stopniowa poprawa w prowadzeniu ksiąg metrykalnych, co związane było ze wzmożoną aktywnością administracyjną władz kościelnych, podniesieniem poziomu wykształcenia duchowieństwa parafialnego oraz wzrostem znaczenia samych metryk, których uwierzytelnione odpisy zaczęły nabierać mocy prawnej. Narzuciło to konieczność dokładnego zabezpieczania ksiąg, bądź przez deponowanie ich w archiwach diecezjalnych, bądź też sporządzanie z nich corocznych odpisów do dyspozycji władz państwowych.
Duże zmiany w organizacji Kościoła rzymskokatolickiego wprowadził pierwszy rozbiór Polski. Diecezja przemyska znalazła się w granicach cesarstwa austriackiego. W 1782 r. cesarz Józef II samowolnie wcielił do diecezji przemyskiej okręg zamojski czyli galicyjską część diecezji chełmskiej (51 parafii). Jednak już w 1815 r. okręg zamojski oraz obwód tarnowski wcielono do Królestwa Polskiego.
W okresie rozbiorów kościelna rejestracja metrykalna nabrała charakteru urzędowej ewidencji ruchu ludności, w związku z uznaniem jej za akta stanu cywilnego. W zaborze austriackim proboszczowie parafii mianowani zostali urzędnikami stanu cywilnego patentem cesarskim z 15 III 1792 r. Dekret z 9 VIII 1796 r. rozciągnął to prawo na duchownych, będących pracowniami konsystorzy biskupich. Tak więc każdy proboszcz prowadzący akta stanu cywilnego był równocześnie podległy władzy kościelnej i państwowej. Reformę formularza ksiąg metrykalnych metrykalnych Galicji przeprowadzono na mocy patentu cesarskiego Józefa II z 20 II 1784 r. Zaniechano wówczas dawnej staropolskiej formy wpisów opartej na Rytuale Rzymskim i Rytuale Piotrkowskim. Rozporządzenie cesarskie ogłoszone 7 IV 1784 r. przez konsystorze biskupie we Lwowie, Przemyślu i Tarnowie nakładało na proboszczów parafii obowiązek prowadzenia trzech odmiennych rejestrów: ksiąg urodzonych, ksiąg ślubów i ksiąg zgonów. Wpisy powinny być dokonywane w języku łacińskim, osobno dla każdej wsi wchodzącej w skład parafii.
Była to nowość w stosunku do ksiąg staropolskich, które w jednym tomie zawierały zapisy dla całe parafii. Dużą innowacją było także wprowadzenie rubryki „urodzony” w księgach urodzeń oraz „zmarły” w księgach zgonów, podczas gdy księgi staropolskie były właściwie księgami chrztów i pogrzebów. Księgi urodzonych zawierały odtąd następujące rubryki: datę urodzin i chrztu dziecka (rok, miesiąc, dzień), jego imię, płeć i status (małżeńskie, pozamałżeńskie), imiona i nazwiska rodziców i ich wyznanie, imiona i nazwiska chrzestnych i ich zawód. Do ksiąg zaślubionych wpisywano dane dotyczące przebiegu ceremonii oraz jej uczestników: datę ślubu, personalia nupturientów (imiona, nazwiska, wyznanie, wiek, stan cywilny, numer domu) oraz świadków (imiona, nazwiska, zawód). We wpisach do ksiąg zmarłych uwzględniono: rok, miesiąc, dzień śmierci, numer domu, imię i nazwisko zmarłego, jego wyznanie, płeć, wiek, rodzaj choroby lub przyczynę śmierci, która wpisywana była zgodnie z diagnozą lekarza. Taki formularz obowiązywał faktycznie przez cały okres zaboru austriackiego. Dekretem gubernialnym z 1797 r. i 6 VII 1803 r. nowe zasady prowadzenia metryk wprowadzono na tereny zabrane przez Austrię w wyniku trzeciego rozbioru.
Dopiero reskrypt C. K. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z 1907 r. wprowadził pewne zmiany: utworzono nową rubrykę „uwagi” we wszystkich trzech kategoriach ksiąg metrykalnych oraz połączono w jednym zapisie dane dotyczące rodziców chrzestnych i ich zawód (w księgach urodzeń) oraz dane dotyczące świadków ślubu i ich zawód (w księgach zaślubin). W księgach metrykalnych obowiązywały zapisy w języku łacińskim. Według informacji zawartych w schematyzmach diecezjalnych biskupstw galicyjskich, wszystkie parafie posiadały księgi metrykalne przynajmniej od końca XVIII w.
Sprawami zabezpieczenia ksiąg metrykalnych przed zniszczeniem jako pierwszy zajął się synod żmudzki z 1742 r. Polecił on proboszczom, by dawne metryki odsyłane były do archiwum diecezjalnego. Na początku każdej księgi powinno znaleźć się poświadczenie archiwisty o przyjęciu jej w depozyt.
Największe znaczenie mały jednak dopiero zarządzenia arcybiskupa lwowskiego Wacława Hieronima Sierakowskiego z 1761 i 1765 r. nakazujące proboszczom sporządzanie odpisów metrykalnych i przesyłanie ich do kurii arcybiskupiej celem zabezpieczenia. Przepisy te dotyczyły jednak tylko metryk chrztów, podczas gdy pozostałe księgi miały być pieczołowicie przechowywane w jednym egzemplarzu w miejscowym archiwum parafialnym. Po rozbiorach sprawę prowadzenia i zabezpieczenia ksiąg metrykalnych przejęły w swoje ręce państwa zaborcze, wydając stosowne przepisy, m. in. rozporządzenie nadworne z 1788 r., dotyczące ziem polskich w granicach zaboru austriackiego, nakazywało proboszczom odsyłać kopie metryk do kurii biskupich.
Do wybuchu I wojny światowej archiwa diecezjalne, z nielicznymi wyjątkami, nie przeprowadziły zalecanej koncentracji metryk kościelnych sprzed 1795 r. Dawne księgi metrykalne trafiały do archiwów bardzo często przypadkowo razem z innymi dokumentami. Dopiero w okresie międzywojennym władze kościelne zaczęły zwracać baczniejszą uwagę na zabezpieczanie starych metrykaliów. Wówczas to uporządkowane zostało także Archiwum Diecezjalne diecezji przemyskiej mieszczące się w gmachu przemyskiej Kurii biskupiej przy ul. Katedralnej 20 A oraz w domu diecezjalnym dawnym pojezuickim, przy pl. Czackiego 10. Dział V tegoż archiwum stanowiły akta i księgi parafialne będące zarówno wytworem kancelarii parafialnych jak i Kurii biskupiej z przeznaczeniem dla parafii.
W 1927 r. wydane zostało rozporządzenie biskupie nakazując odesłanie do archiwum wszystkich rękopisów archiwalnych powstałych przed 1772 r., a znajdujących się dotąd w parafiach. Już w tym samym roku kilkudziesięciu proboszczów i administratorów przesłało do Przemyśla stare księgi metrykalne, rękopisy i pergaminy. Sekcja ksiąg parafialnych obejmowała metryki, kopiarze, inwentarze, rachunki, dokumenty wizytacji itp. Największy zbiór tworzyły stare księgi metrykalne z parafii diecezji przemyskiej. Najstarsza z nich pochodziła z Sambora z 1571 r. Do 1927 r. w archiwum złożyło swe księgi ponad 30 parafii diecezji przemyskiej. Dział VI Archiwum Diecezjalnego stanowiły tzw. ekstrakta metrykalne, czyli odpisy (dosłowne lub streszczone) metryk parafialnych od r. 1826 nadsyłane do Kurii przez proboszczów rocznikami w formie ksiąg oprawnych lub zeszytów. Dział ten został w całości spisany i uporządkowany.
Po zakończeniu II wojny światowej nastąpiły poważne zmiany w zakresie organizacji terytorialnej Kościoła rzymskokatolickiego na ziemiach wschodnich. Jednakże większa część diecezji przemyskiej pozostała nadal w granicach Polski.
Dekret z 25 IX 1945 r. wydany przez Radę Ministrów Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej stanowił, że dotychczas wytworzone księgi metrykalne miały zostać przekazane przez parafie do właściwych urzędów stanu cywilnego. Wypisy z tych ksiąg wydane przez osoby, które prowadziły wyznaniową rejestrację stanu cywilnego utraciły moc dokumentu publicznego. Akta tzw. zabużańskie zaczęło gromadzić Archiwum Akt Stanu Cywilnego przy Ministerstwie Administracji Publicznej. Księgi oraz akta parafialne przekazywali do urzędów świeckich głównie księża, którzy repatriowani zostali na tereny Ziem Zachodnich. Wyjeżdżając ze swych macierzystych placówek częstokroć zabierali ze sobą dokumentację wytworzoną przez kancelarie parafialne. 19 IV 1950 r. Ministerstwo Administracji Publicznej zostało zlikwidowane, powołany Urząd do Spraw Wyznań, natomiast akta z archiwum oraz pochodzące z innych źródeł zaczęto przekazywać do Urzędu Stanu Cywilnego w Warszawie. Stąd po upływie 100 lat od daty zamknięcia, zgodnie z rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych z 14 II 1987 r. księgi były sukcesywnie przekazywane do Archiwum Głównego Akt Dawnych (obecnie jest to 100 lat dla ks. urodzeń i 80 lat dla ks. ślubów i zgonów). Wśród metrykaliów przekazanych do AGAD przez Archiwum Państwowe w Przemyślu w 1993 r. (patrz: wstęp do inwentarza: Księgi metrykalne wyznania rzymskokatolickiego z terenu archidiecezji lwowskiej) znalazło się także kilkanaście ksiąg pochodzących z parafii leżących w tej części diecezji przemyskiej, która po wojnie znalazła się w granicach ZSRR. Są to metryki pochodzące z okresu po 1784 r. Starsze księgi metrykalne zgromadzone w okresie międzywojennym w Archiwum Diecezjalnym w Przemyślu zostały spalone w czasie II wojny światowej. Zachowały się tylko nieliczne jednostki włączone do zbiorów archiwalnych. W archiwum tym zachował się natomiast prawie pełny zbiór kopii ksiąg metrykalnych diecezji przemyskiej od 1826 r. Pochodzą one z przeszło 350 parafii, łącznie z tymi, które znajdują się obecnie na terytorium Ukrainy.
Kolejne dwie jednostki dołączono do zespołu przechowywanego w AGAD w 2002 r. Była to księga chrztów 1590, 1600-1763, ślubów 1600-1763 i zgonów/pogrzebów 1661-1763 z parafii Rumno przekazana z Oddziału I AGAD oraz księga ślubów dla wsi Równe (parafia Równe ad Medenice) z lat 1876-1882 przekazana przez USC - Archiwum Zabużańskie w lutym 2002 r.
W 2004 r. z Urzędu Stanu Cywilnego przekazano następne dwie księgi: zgonów dla parafii Kalinów z lat 1842-1903 i urodzeń dla wsi Koniuszki Siemianowskie (takaż parafia) z lat 1868-1903.
W 2006 r. AGAD otrzymało dwie kolejne księgi: urodzeń z parafii Czukiew z lat 1880-1904 i ślubów z parafii Rychcice z lat 1839-1903. W 2012 r. zespół wzbogacił się o dwie księgi metrykalne z parafii Laszki Murowane (sygn. 69, 70). W 2017 r. do zespołu włączono księgę z parafii Milczyce, wyłączoną z zespołu 301 i nadano jej sygn. 71. W l. 2017-2018 USC przekazało do AGAD kolejnych 7 ksiąg, którym nadano sygnatury 72-78 i włączono do zespołu.
Oprócz właściwych wpisów metrykalnych w omawianych księgach znajdują się także świadectwa chrztów, ślubów i zgonów wydawane w okresie późniejszym przez urzędy parafialne, inne zaświadczenia z parafii a także różnego rodzaju korespondencja z władzami zwierzchnimi. W księdze metrykalnej z parafii Radenice (nr 34) zachowały się oryginalne dokumenty papierowe wydawane przez wyższych duchownych kościoła rzymskokatolickiego na omawianym terenie.
Zespół jest zmikrofilmowany; akta posiadają także skany dostępne przy elektronicznej wersji inwentarza.
Księgi metrykalne udostępniane są w postaci mikrofilmów lub skanów.
Nie udostępnia się w żadnej postaci do osobistego wglądu ksiąg urodzeń od których zamknięcia nie upłynęło jeszcze 100 lat oraz księg ślubów i zgonów od których zamknięcia nie minęło 80 lat [Ustawa z 28 listopada 2014 r. - "Prawo o aktach stanu cywilnego". Dz. U., poz. 1741].
Prawa własności należą do Skarbu Państwa.
AGAD, Ks. Metr. Diec. Przem.
Za podstawę przynależności do zespołu przyjęto wyznanie i pochodzenie terytorialne. Wszystkie księgi wytworzone zostały w parafiach rzymskokatolickich diecezji przemyskiej, które po zakończeniu II wojny światowej pozostały w granicach ZSRR, obecnie Ukrainy.
Wobec fragmentarycznego stanu zachowania ksiąg metrykalnych odstąpiono przy ich porządkowaniu od zasady utrzymania podziału administracyjnego opartego na dekanatach (nazwy dekanatów, do których należały poszczególne parafie podano w inwentarzu), a nadano księgom układ alfabetyczny według nazw parafii i opatrzono sygnaturą ciągłą. W obrębie każdej parafii księgi ułożone są chronologicznie według poszczególnych kategorii wpisów: chrzty/urodzenia, śluby, zgony (księgi zawierające wszystkie serie wpisów umieszczono na początku każdej parafii), natomiast w ramach danej kategorii na: księgi wspólne dla całej parafii - dla miasta/wsi będącej siedzibą parafii - dla poszczególnych wsi parafialnych. Dopływy są dołączane chronologicznie według nazwy parafii.
Urząd Stanu Cywilnego m. st. Warszawy. Wydział III Rejestracji Stanu Cywilnego i Ksiąg Zabużańskich - Księgi metrykalne wyznania rzymskokatolickiego z diecezji przemyskiej.
1. Urząd Stanu Cywilnego m. st. Warszawy. Wydział III Rejestracji Stanu Cywilnego i Ksiąg Zabużańskich, ul. ks. I. Kłopotowskiego 1/3, 03-718 WARSZAWA
Księgi metrykalne wyznania rzymskokatolickiego z diecezji przemyskiej.
2. Archiwum Państwowe w Przemyślu, 37-700 PRZEMYŚL, ul. Lelewela 4 (głównie księgi z tej części diecezji przemyskiej, która pozostała w granicach Polski)
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84273
galeria ze skanami:
W księdze wszyte różne dokumenty; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84274
galeria ze skanami:
Księga złożona z kilku tomów: urodzenia, t. II, 1784-1791, s. 1-88, t. III, 1792-1806, s. 142-326, t. III, 1792-1806, s. 142-326, t. V, 1806-1812, s. 327-407, śluby, t. II, 1784-1791, s. 89-105, zgony, t. II, 1784-1791, s. 106, 109-141; w księdze różne dokumenty luzem i wszyte
Mikrofilm: 84275
galeria ze skanami:
W księdze wszyte różne dokumenty
Mikrofilm: 84276
galeria ze skanami:
W księdze wszyte różne dokumenty - głównie świadectwa chrztów
Mikrofilm: 84277
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84278
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84279
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84280
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84281
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84282
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84283
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84284
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84285
galeria ze skanami:
Księga przekazana w 1975 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84286
galeria ze skanami:
Na końcu księgi różne dokumenty luzem (głównie świadectwa chrztów); księga przekazana w 1975 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84287
galeria ze skanami:
Dodatkowe wpisy urodzeń z 1837 r., s. 192; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84288
galeria ze skanami:
W księdze różne akta luźne; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84289
galeria ze skanami:
W księdze różne dokumenty (m. in. świadectwa chrztów) wszyte i luzem; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84290
galeria ze skanami:
Dodatkowy wpis z 1837 r., s. 127; w księdze różne dokumenty luźne; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84291
galeria ze skanami:
Są to dwie księgi zszyte razem: pierwsza z lat 1790-1836, s. 1-212, druga z lat 1833-1853, s. 213-293; księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl; zły stan zachowania
Mikrofilm: 84292
galeria ze skanami:
Księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl; zły stan zachowania
Mikrofilm: 84293
galeria ze skanami:
Księga przekazana w 1993 r. z AP - Przemyśl; zły stan zachowania (wpisy nieczytelne)
Mikrofilm: 84294
galeria ze skanami:
Wpisy w kolejności: śluby, zgony, urodzenia; w księdze różne dokumenty wszyte i luzem (m. in. odpisy aktów urodzenia, dokumenty dotyczące zmiany nazwiska)
Mikrofilm: 84295
galeria ze skanami:
Dodatkowe wpisy zgonów z 1842 r., s. 362; w księdze różne dokumenty luźne; księga przekazana w 1993 z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84296
galeria ze skanami:
Śluby z lat: 1849 i 1857 - po jednym wpisie
Mikrofilm: 84297
galeria ze skanami:
W księdze odpis testamentu z 18 VIII 1870 r., s. 108-107
Mikrofilm: 84298
galeria ze skanami:
Urodzenia z 1871 r. - jeden wpis; księga przekazana w 1975 r. z AP - Przemyśl
Mikrofilm: 84299
galeria ze skanami:
*Brygidyn i Josefsberg (Korośnica) - od 1846 r. w parafii Równe ad Medenice (Koenigsau); s. 87 - dodatkowe wpisy z 1837 r.; w księdze notatki dotyczące akt parafialnych oraz metod prowadzenia ksiąg chrztów i urodzeń, bifolium, s. 85-88; księga przekazana z AP - Przemyśl w 1993 r.
Mikrofilm: 84300
galeria ze skanami:
*Kawsko - od 1846 r. w parafii Równe ad Medenice (Koenigsau); wpisy w kolejności: zgony, urodzenia, śluby; w księgę wszyte bardzo liczne dokumenty różnego typu; księga przekazana z AP - Przemyśl w 1975 r.; zły stan zachowania
Mikrofilm: 84301
galeria ze skanami:
W księdze różne dokumenty wszyte i luzem
Mikrofilm: 84302
W księdze różne dokumenty luźne; księga przekazana z AP - Przemyśl w 1975 r.; zły stan zachowania
Mikrofilm: 84303
galeria ze skanami:
Księga przekazana z AP - Przemyśl w 1975 r.
Mikrofilm: 84304
galeria ze skanami:
Śluby z 1830 r. - jeden wpis; księga przekazana z AP - Przemyśl w 1993 r.; b. zły stan zachowania
Mikrofilm: 84305
galeria ze skanami:
W księdze oryginalne dokumenty papierowe: 1. Michała Romana Sierakowskiego, oficjała generalnego przemyskiego. z 13 XI 1782 r., s. 230; 2. Antoniego Wacława Betańskiego, biskupa przemyskiego, z 16 X 1783 r., s. 231; 3. Józefa Ignacego Kierskiego, oficjała generalnego przemyskiego, archidiakona brzozowskiego, z 15 VII 1778 r., s. 235; 4. tegoż, z 6 II 1779 r., s. 236-237; 5. Łukasza Stanisława Godurowskiego, kanonika, wikariusza i oficjała generalnego lwowskiego, z 21 I 1779 r., s. 238 (dyspensy na zawarcie małżeństwa) oraz inne dokumenty, s. 232-234; strona tytułowa doklejona do wewnętrznej części oprawy, s. 239; księga przekazana z AP - Przemyśl w 1993 r.
Mikrofilm: 84306
galeria ze skanami:
Księga przekazana z AP - Przemyśl w 1993 r.; b. zły stan zachowania
Mikrofilm: 84307
galeria ze skanami:
B. zły stan zachowania (oderwana oprawa, księga popruta, uszkodzenia mechaniczne i biologiczne)
Mikrofilm: 84308
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84309
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84310
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84311
galeria ze skanami:
*Lipowiec - od 1922 samodzielna parafia wyodrębniona z par. Rychcice
Mikrofilm: 84312
galeria ze skanami:
*Wacowice - od r. 1923 samodzielna parafia wyodrębniona z par. Rychcice
Mikrofilm: 84313
galeria ze skanami:
*Gaje Wyżne - w XX wieku samodzielna parafia z wsiami: Gaje Niżne i Delawa
Mikrofilm: 84314
galeria ze skanami:
Dodatkowe wpisy z listopada 1837 r. s. 1, adnotacja o prowadzeniu ksiąg ślubów - s. 2; właściwe wpisy od s. 7
Mikrofilm: 84315
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84316
galeria ze skanami:
Dodatkowe wpisy z listopada 1837 r. i adnotacja o prowadzeniu ksiąg zmarłych - s. 2; właściwe wpisy od s. 5
Mikrofilm: 84317
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84318
galeria ze skanami:
*Słońsko - od 1922 r. w par. Lipowiec
Mikrofilm: 84319
galeria ze skanami:
W księdze różne dokumenty luźne
Mikrofilm: 84320
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84321
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84322
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84323
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84324
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84325
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84326
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84327
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84328
galeria ze skanami:
*Jeden wpis z 1789 r.; wpisy ciągłe: 1820-1841
Mikrofilm: 84329
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84330
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84331
galeria ze skanami:
Księga przekazana z AP - Przemyśl w 1993 r.
Mikrofilm: 84332
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84333
galeria ze skanami:
Mikrofilm: 84334
galeria ze skanami:
Księga przekazana z Oddziału I AGAD (zespół: „Sumariusze i księgi pomocnicze urzędu grodzkiego sieradzkiego oraz varia z akt grodzkich wielkopolskich”; księga miała sygn. 62); wpisy chrztów, s. 1-265, 292-312, ślubów, s. 313-413, zgonów/pogrzebów, s. 414-479; w księdze obok wpisów metrykalnych także inne zapiski: wykaz bierzmowanych podczas wizytacji generalnej arcybiskupa lwowskiego Jana Skarbka w 1719 r., s. 266-271, opis parafii i rejestr sprzętów kościelnych, 1715 r., s. 273-291, wykaz darowizn ofiarowanych „ku chwale parafii”, po wizytacji Jana Skarbka w 1717 r., s. 480-481; jest to najstarsza księga metrykalna przechowywana w AGAD; zły stan zachowania, nie udostępnia się
Mikrofilm: 84335
galeria ze skanami:
Księga przekazana z USC w 2002 r.
Mikrofilm: 84336
galeria ze skanami:
Księga przekazana z USC w 2004 r.
Mikrofilm: 90483
galeria ze skanami:
s. I - XXVI: dodatkowe dokumenty (wszyte i luzem) dotyczące urodzonych i ochrzczonych w parafii (świadectwa chrztów i urodzeń, wyciągi); księga przekazana z USC w 2004 r.
Mikrofilm: 90484
galeria ze skanami:
Księga przekazana z USC w 2006 r.; b. zły stan zachowania
Mikrofilm: 91827
galeria ze skanami:
Księga przekazana z USC w 2006 r.
Mikrofilm: 91828
galeria ze skanami:
*parafia Laszki Murowane wyodrębniona w 1903 r. z par. Stara Sól.
galeria ze skanami:
*parafia Laszki Murowane wyodrębniona w 1903 r. z par. Stara Sól; wpisy ur., s. 88-179 (wpisy z lat 1782-1785, s. 90-93 prawie całkowicie zatarte, nieczytelne); śl., s. 1-85; zg., s. 182-264; na końcu księgi karta luzem zawierająca 4 wpisy zgonów z listopada nieznanego roku oraz notatki do akt zgonów, s. 265; zły stan zachowania, nie udostępnia się.
galeria ze skanami:
t. II; w księdze także dwa dokumenty luzem: świadectwa zgonu, wyst. 1828 i 1834; s. 133-134; księga przekazana do AGAD z AP - Przemyśl w 1993 r.; (zs); księga przeniesiona z zespołu 301, d. sygn. 933.
Mikrofilm: 74733
galeria ze skanami:
*wpisy ślubów z lat 1867-1932, s. 1-136; w księdze także wpisy zapowiedzi przedślubnych z lat 1912-1935, s. I-XXXVII.
galeria ze skanami:
galeria ze skanami:
jest to fragment księgi - t. III, s. 25-136 (zachowano oryg. paginację)
galeria ze skanami:
galeria ze skanami:
Księga przekazana z USC w 2018 r.; współczesne wklejki z informacją o wpisach w księdze pochodzą z USC; księga po konserwacji, poważne ubytki kart, wpisy częściowo zatarte, uniemożliwiające identyfikację; wpisy dla Kalinowa i wsi Krużyki, z l. 1887-1917, s. 149-233; dodatkowy dokument dot. ślubu zawartego przez parafianina z Kalinowa wszyty w księgę, wyst. 30 VI 1913 r., s. 70a
galeria ze skanami:
z 1889 r. tylko jeden wpis; z 1896 r. jedynie 3 wpisy, s. 22; księga w b. złym stanie zachowania; została poddana konserwacji, część wpisów nieczytelna, niektóre strony zachowane fragmentarycznie; *Uherce Zapłatyńskie - wś ta wg schematyzmu diec. przemyskiej z 1914 r. należała do par. Sambor.
galeria ze skanami:
w księdze dokumenty dodatkowe: zawiadomienie z par. Uhnów do proboszcza par. Tuligłowy o ślubie. zawartym w 1931 r., s. 16-16b; kwestionariusz do dowodu aryjskiego pochodzenia, 1943 r., s. 240a-240b (nie skanowane); świadectwo ur. i chrztu z par. gr.-kat. Podolce, dek Rudki dot. Józef Babija, ur. 1912 r., wyst. 1926 r., s. 240c; świadectwo urodzenia i chrztu z par. gr.-kat. Hoczew, dek. Baligród, dot. Michała Znaczko, ur. 1906 r., wyst. 1929 r., s. 451a-451b.