Serwis Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

Co jednak udało mi się znaleźć to małżeństwo Katarzyny Organ z Dobronia z 1773 roku. Bierze ona ślub z Franciszkiem... Szewczykiem.

https://goo.gl/photos/4XW6h8H59ULXciee8

Wydaje mi się, że nie jest nigdzie dostępny online?

Czy dobrze odczytuję, ze jest to dzwonnik albo karczmarz?

Znalazłam jeszcze taką ciekawostkę w książce opisującej historię dóbr Pabianickich:

"„że w dobrach rządowych Pabijanice, dawniej do kapituły krakowskiej należących włościanie nie mają rodzinnych nazwisk, tylko te z placów posiadanych nabywają. Przykład naylepiej to objaśni. Połóżmy, że na
placu pod liczbą 6 od kilkuset albo kilkudziesiąt lat zamięszkała
rodzina „Wołowców", z których ostatni Piotr Wołowiec, po zgonie
pierwszey swey żony, ożenił się z wdową Anną Walczakową, z pla-
cu pod liczbą 10, dokąd z widoków własnych z pod liczby 6 prze-
niósł się pod liczbę 10 mięszkania drugiey swey żony; — od chwili
przeniesienia się ów Piotr Wołowiec przybiera na tym placu nowe
nazwisko Piotra Walczaka, a obeymuiący po nim plac pod liczbą 6
daymy na to „Augustyn Sobczak" przybierze placowe nazwisko
i zwać się będzie „Augustyn Wołowiec"."

Myślę, że nieco prawdy mogło w tym być, bo u siebie w drzewie już dwa razy spotkałam się z sytuacją, że mąż po ślubie przyjmuje nazwisko żony ponieważ wprowadził się do jej wsi (a więc zapewne i do jej domu).

Ta książka to: "Pabianice, Rzgów i wsie okoliczne monografia historyczna dawnych dóbr kapituły krakowskiej w sieradzkiem i łȩczyckiem" Maksymiliana Barucha - bardzo ciekawa, wydana w 1903 roku - dokładnie opisuje historię obu miast i okolicznych wsi.

A cytat który wkleiłam Baruch podaje za Romanem Hubickim, który badając doniesienia o żyjącej w dobrach pabianickich rodzinie Koperników przyjechał w połowie XIX wieku do Pabianic.

Myślę, że nieco prawdy mogło w tym być, bo u siebie w drzewie już dwa razy spotkałam się z sytuacją, że mąż po ślubie przyjmuje nazwisko żony ponieważ wprowadził się do jej wsi (a więc zapewne i do jej domu).

Podobny wypadek mogę potwierdzić z par. Tuszyn, ze Szczukwina, dokąd przeniósł się kawaler rodem z par. Małyń i wraz z dobytkiem "odziedziczył" też nazwisko po pierwszym mężu swojej żony. Od siebie dodam, że w okolicach Tuszyna już kilka razy spotykałem sie ze zmianami nazwiska lub paroma czy kilkoma równoległymi przezwiskami stosowanymi wobec tej samej osoby.
Witek